Λοιπόν Είμαι παντρεμένη με 2 παιδιά. Είμαστε από πολύ μικροί μαζί και οι δύο.τωρα τελευταία έχουμε απομακρυνθεί κάπως, μας έχει φάει τελείως η ρουτίνα και η καθημερινότητα. Πλέον δεν ακούω μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά, ένα σ'αγαπώ.... κάτι τέλος πάντων που να δείξει ότι ενδιαφέρεται για μένα. Είναι όλη την ώρα η στο κινητό ή Τηλεόραση Γενικά στον κόσμο του. Έχω κάνει προσπάθειες αλλά τίποτα δεν ενδιαφέρεται, λέει ότι εγώ είμαι η κομπλεξικη και λέω βλακείες. Τώρα τελευτεα εχω αρχίσει να μιλάω με ένα παιδί, μου αρεσει πολύ ο τρόπος που μου μιλάει, το ότι ενδιαφέρεται για μένα. Δεν τον εχω δει από κοντά αλλά ούτε και πρόκειται. Το θέμα είναι ότι και μένα μου αρεσει να μηλαω μαζί του αλλά ταυτοχρόνως νοιώθω και λίγο άσχημα που μιλάω με κάποιον άλλον, μου ανεβάζει όμως πολύ την ψυχολογία όλο αυτό.