ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα! Είμαι έγκυος και όπως θα ηταν αναμενόμενο, λιμπίζομαι κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί και περίεργο. Και ξυπνάω τον Κώστα και του λέω "Φέρε δυο ζευγάρια βατραχοπόδαρα ρε πασάκο μου!" και μου ριξε κάτι καντήλια που θα τα διηγείται το παιδι μου στα εγγόνια του. Και πως μου κόβει εμένανε και παίρνω τον Σπύρο απο τη δουλειά και του λέω "Πέρνα για ένα γρήγορο αλλά αν δε φέρεις βατραχοπόδαρα δε σου κάθομαι". Μισή ώρα αργότερα μου στέλνει ο αρχιδαράς ο Σπύρος στο βάιμπερ " Έλα είμαι απο κάτω", ακούει ο Κώστας τον ήχο του βάιμπερ και αναστένεται σαν τον Λάζαρο ευθύς αμέσως και αρχίζει τα δικά του. Στέλνω στον σπύρο ένα ξερό "γάμα το" και αυτό ήταν το τέλος μιας πολλά υποσχόμενης βραδιάς.

Αυπνιες?

Παιδιά, αύριο παντρεύομαι και νιώθω πως πλησιάζω κοντά στην άκρη του γκρεμού! Έχω την αίσθηση πως αυτό που πάω να κάνω θα με κρατά φυλακισμένο όλη μου τη ζωή!! Πιστεύετε πως είναι σωστό να ΒΑΛΩ ΜΙΑ ΒΟΜΒΑ και να τα διαλύσω όλα τελευταία στιγμή??? Να ζήσω ελεύθερο πουλί... ή κορόιδο στο ΚΛΟΥΒΙ? Είναι όμως κάβλλλλλλα ρε παιδιά (με το συμπάθιο κιόλας) ΑΜΦΙΤΑΛΑΝΤΕΥΟΜΑΙ!Πείτε κι εσείς κάτι ρε παιδιάααααα να φυγω από τη δύσκολη τη θέση

Γεια σας, ονομάζομαι Περικλής(ή και όχι) και σε 5 ημέρες κλείνω τα 10. εγώ ήθελα για τα γενέθλια μου ένα φουσκωτό φλαμίνγκο, αλλά η μαμά μου είπε πως εφόσον δεν έχω ακόμα social media δεν έχει νόημα. Έτσι με άφησε να γράψω στο lifo confessions και να σας πω τον πόνο μου. Δανάη άν το βλέπεις αυτό.... Σ'ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

.. και δεν θα θελα

Μίλησα μαζι του για πρωτη φορα και του ειπα οτι μιλαμε μεταα αλλα δεν έστειλα....θελω να του στειλω αλλα φοβαμαι τι να κανω???

Ημουν μια εφηβη, ενα παιδι. Χαμογελαστη, γεματη ζωη, με χιουμορ και ταλεντα, δεν μου χαλουσε τιποτα τη διαθεση. Μονο ενα πραγμα με εκανε δυστυχισμενη η ψυχολογικη και λεκτικη βια που βιωνα σε καθημερινη βαση μεσα στο σπιτι. Ηθελε μεγαλη δυναμη να βγεις εξω με διαθεση και χαμογελο για να μην καταλαβει κανεις τιποτα. Ηθελε μεγαλη δυναμη για να μην φοβασαι τη σκια σου εκεινα τα περιεργα βραδια που οσο περνουσε ο καιρος πυκνωναν. Ηθελε μεγαλη δυναμη για να μην χασεις τη λογικη σου και να ζεις σε μια πραγματικοτητα που απλως δεν ειχες επιλεξεις. Τα λεω απλα, ισως και πολλοι να μην καταλαβουν τι εννοω. Μονο ενα οσοι ειστε γονεις και βιωνετε μια βιαιη κατασταση οποιαδηποτε μορφης δεν μπορειται να φανταστειται τι ζημια κανετε στο παιδι σας. Βρειτε τροπο να φυγετε μακρια.

Πως εγώ κι εσύ είμαστε σε δυο διαφορετικά επίπεδα.Και γιατί να κοιτάξεις εμένα άλλωστε.Το καταλαβαίνω.Σήμερα είναι μια από αυτές τις νύχτες που θα ήθελα λίγο περισσότερο να ξέρω αν με σκέφτεσαι ποτέ.Θα ήθελα να ξέρω αν όταν γυρίζεις στο σπίτι έχεις κάποιον να σε αγκαλιάζει όπως θα σε αγκάλιαζα εγώ.Θα ήθελα να ξέρω αν είσαι μόνη, όπως εγώ.Θα ήθελα να ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπώ.

Με λένε Δημήτρη και είμαι 24 ετών, δουλεύω στην Αθήνα και από Οκτώβρη την κάνω για εξωτερικό. Γενικά είχα μια δύσκολη χρονιά ως τώρα: αρκετή δουλειά και (κυρίως) ζόρικα θέματα υγείας στην οικογένεια. Έχω ανάγκη να χαλαρώσω, και, νομίζω πως το αξίζω.Ώσπου φτάνει το καλοκαίρι -το πρώτο μου καλοκαίρι που έχω δικά μου λεφτά για να κάνω τις διακοπές μου σαν άνθρωπος και δεν χρειάζεται να ζητήσω από τους γονείς μου- και συνειδητοποιώ ότι ... παρέα για διακοπές γιοκ. Όλοι ζευγάρωσαν κι εγώ το μπακούρι έχω μείνει να κρατώ το φανάρι. Περιττό να πω πόσο άβολα νιώθω να βγαίνουμε για καφέ δύο ζευγάρια κι εγώ.Στην αρχή μου κακοφάνηκε. Πολύ. Και στενοχωρήθηκα. "Γιατί να μην έχω κι εγώ κάτι όμορφο;" και τα γνωστά. Πιο πολύ όμως μου λείπει το να είμαι σε μια ξέγνοιαστη παρέα, διχως κακίες και χωρίς να ασχολούμαστε με τον γκόμενο της μιας ή την γκόμενα του άλλου. Ώσπου μου την έδωσε και λέω να τους παρατήσω όλους και όλα και να πάω διακοπές κάπου όμορφα μόνος μου, εγώ και ο εαυτός μου, να χαλαρώσω, να μη σκέφτομαι τίποτα, να μην έχω τη μίρλα κανενός.Στην αρχή ομολογώ μου φάνηκε κάπως, με έκανε να μου βάλω την ταμπέλα του forever alone. Αλλά δεν βαριέσαι, για τους άλλους θα ζω; Κάποια στιγμή θα προκύψει κάτι ερωτικό που να αξίζει - τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Μέχρι τότε δεν θα κλείνομαι μέσα ούτε θα παρακαλώ άτομα από την παρέα να πάμε και μαζί διακοπές (περα από τις διακοπές που αυτοί θα πάνε με το γκομενάκι) για να με λυπηθούν και να μου κάνουν την χάρη να πάω διακοπές (και να ακούω όλη μέρα ότι δεν έχουν λεφτά).Που λέτε, ήθελα να ρωτήσω εάν είναι και κανάς άλλος σε παρόμοια φάση ή μόνο εγώ έχω λαλήσει με το θέμα των διακοπών και της παρέας. Επίσης, γίνονται δεκτές προτάσεις για νησιά που προσφέρονται για διακοπές χωρίς παρέα.Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους και όλες Δημήτρης

Being polite is so rare these days, that it's often confused with flirting.Πόσες φορές όλοι μας έχουμε πει, "με φλερτάρει; ή απλά είναι ευγενικός/η;"