ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απόσταση 12 ώρες ..πριν ..Απόσταση 2 ώρες ..τώρα ..Ξέρω ότι το κάνεις και για μένα ..Όμως έλα που δεν ξέρω τι μου γίνεται ..Τι να κάνω ??Τι να σου πω ??Και τώρα τι κάνουμε??Καπου άκουσα ότι αν δεν πρέπει να καταδικάζεις κάτι προτού το ζήσεις ..Εσείς τι λέτε ??Το ζεις και ότι γίνει ή μένεις εδώ που είσαι ??

Όλοι μου λένε να σε αφήσω.. Να σε αφήσω για 10 μέρες... Έτσι αν όντως νιώθεις όλα αυτά που είπες ως ένιωσες θα στείλεις ένα μήνυμα θα ενδιαφερθεις... Εσεις τι λέτε; οι άνθρωποι όταν "χάσουν" κάτι γενικά γυρνανε πίσω σε αυτό μετά από κάποιο διάστημα;; όταν καταλάβουν πως τελικά αυτό θέλανε γυρνανε η γεμίσαμε εγωιστες;

Δε ξέρω τι με έχει πιάσει... Μια τεμπελιά, μια ματαίωση και μια οξυτατη έλλειψη συγκέντρωσης... Ελπίζω να μου περάσει γρήγορα, δεν έχουμε χρόνο για τέτοια... Παλιέ εαυτε μου που είσαι;

Στα ερωτικα,ο καθενας διαμορφωνει τα γουστα του αναλογα με την δικη του εξωτερικη εμφανιση!Δηλαδη:Αν μια κοπελα/γυναικα εχει ομορφη εμφανιση,δεν υπαρχει περιπτωση να μην της αρεσουν οι αντρες που γυμναζονται,που περιποιουνται τον εαυτο τους.Να τους απωθει αυτο το στυλ αποκλειεται.Στον αντιποδα,μια κοπελα/γυναικα μετριας εμφανισης,ή καποια με περιττα κιλα κλπ.,θα ελκυεται απο μετριους,απο αντρες με περιττα κιλα και δεν θα της αρεσουν οι ομορφοι και γυμνασμενοι καθως θα τους βρισκουν απωθητικους,και θα νιωθουν ανασφαλεις διπλα τους!

Έχω αποδεχτεί αυτό που είμαι και το χρησιμοποιώ με κάθε τρόπο υπέρ μου. Κάνω τα ελαττωματα προτερήματα :)

Ειχα γραψει χθες για την κατασταση που βιωνω στο σπιτι, την αρρωστη σχεση των γονιων μου που ανεκαθεν τσακωνονταν και με εχουν καταστρεψει ψυχολογικα. Η μανα μου δεν χωριζει γιατι ηταν παντα οικονομικα εξαρτημενη. Επισης, και οι δυο ειναι ανθρωποι που προτιμουν να ζουν μες στη μιζερια, παρα να ενεργοποιηθουν και να προχωρησουν τη ζωη τους. Σημερα, κλασικα, τα ιδια. Φωνες, υστεριες, απειλες. Αλλα σημερα ακουσα και κατι διαφορετικο. Αυτος που λεγεται πατερας, τα εβαλε και μαζι μου που αδιαφορω για την κατασταση τους και "Εσυ τι κανεις για αυτο;". Ρωταει εμενα...που απο μικρο παιδακι ζω σε μια διαλυμενη οικογενεια. Να τους σωσω εγω...

Σε αγαπάω και θέλω να ξέρεις πως είσαι το πιο σημαντικό πράγμα που είχα ποτε μου. Αγαπάω την ύπαρξη σου ολόκληρη. Την μυρωδιά σου, το γέλιο σου, τα μάτια σου. Όταν γελάς με κάνεις ευτυχισμένο και όταν με αγαπάς σε αγαπάω ακομα περισσότερο. Να προσέχεις αγαπημένε μου εαυτέ. Είσαι Άξιος και έχεις μεγάλη δύναμη μέσα σου. Δείξε θάρρος και πυγμή! Το ξέρω πως έχεις περάσει δύσκολα αλλά ειμαι εδω για εσένα και δεν θα σε αφήσω ποτέ. Σε αγαπάω και σου ζητώ σαν χάρη να σε αγαπήσεις και εσύ. Να σε προσέχεις περισσότερο και να αγαπάς αληθινά. Ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις προσφέρει.Σε αγαπώ.

Δε μετανιωνω που δεν τον εζησα αυτον τον απαγορευμένο έρωτα μαζι σου. Δεν επρεπε, τελος. Ομως, καποιες στιγμες ευχομαι κρυφα να ερχοσουν εστω μια φορα να με πάρεις με τη μηχανή σου, να με πας καπου να ειμαστε οι δυο μας και να σε ακουσω να παίζεις κιθαρα. Να με κλεισεις στην αγκαλιά σου και να με φιλησεις. Κι υστερα, ας γινόταν με ενα μαγικό τροπο να σβηστεί αυτή η αμαρτία απο το "ποινικο μητρώο" μας. Α35

Κανένας άλλος που να είναι ήδη ένα χρόνο στη σχολή και να μην έχει βρει παρέα? Η για την ακρίβεια να ειχε ένα άτομο και ξαφνικά αυτό να βαρέθηκε και να την έκανε με ελαφρά? Ζηλεύω τη φοιτητική ζωή αυτών που έχουν..παρέες βόλτες..πολύ μίζερη ζωή εχω Τελικά. Ξαφνικά..

Δεν ξέρω τί ήταν αυτό που με έκανε να σε προσέξω αμέσως και να σε διεκδικήσω. Αμέσως είχα την αίσθηση ότι υπήρχε χημεία και ταιριάζαμε. Ανταποκρίθηκες αλλά μετά το πήρες πίσω... Κρίμα για τις βόλτες, τις αγκαλιές, τις συζητήσεις και το σεξ που χάνουμε.