ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλησπερα. σε 2 σχεσεις που ειχα κανει οσο ημουν σε σχεση ενιωθα οτι ειμαι ερωτευμενη - ή ετσι νομιζα. Οταν τελειωνε η σχεση ομως και εκανα μια επισκοπηση συνειδητοποιουσα οτι μαλλον δεν ημουν τελικα. αλλα μαλλον ημουν απλα στο σταδιο του ενθουσιασμου. Πως καταλαβαινεις λοιπον αν εισαι ερωτευμενος ή απλα ενθουσιασμενος; πως καταλαβαινεις μετα το περας μιας σχεσης αν αυτο που ενιωθες τοτε ηταμ αληθινο; Με ενδιαφερουν πολυ οι αποψεις σας μπας και καταφερω να καταλαβω κι.εγω τι συμβαινει μαζι μου. Καλο βραδυ σε ολους

Όταν μετά από τρία χρόνια σχέσης αρχίζεις με την σύντροφό σου να έχεις διαφορετική αντίληψη για τα θέλω και την ζωή γενικότερα?

Δεν ξέρω ειλικρινά πως να φερθώ.... Βλέπω ότι οι συμβουλές μου και η αφιέρωση μου σε αυτόν τον άνθρωπο πανε στον κάδο... Θέλω να τον σώσω αλλα δεν ακούει... και αυτό με στεναχωρεί, με θλίβει... πίστευα ότι με ένα ήρεμο διάλογο και κατανόηση να βρήσκαμε άκρη, αλλά είναι από τούς ανθρώπους που δεν μπορεί να συζητήση, δεν ακούει και δεν προσπαθεί να καταλάβει τα λόγια αυτού που τον νοιάζεται..δεν ξέρω τι να κάνω πως να αντιμετωπίσω κάποιες καταστάσεις πλέον... Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις ειλικρινά;;;; Ποτέ δεν του εχω επιβάλει κάτι αλλά πραγματικά, όταν νοιάζεσαι κάποιον, και τον βλέπεις σιγά σιγά να καταστρέφεται τότε τι κάνεις;; Όλες οι γνώμες καλοδεχούμενες....

Αγάπη...;;; Για ποια αγάπη μου μιλάτε..;;;αυτή της μιας βραδιάς..;;αυτή που δεν θέλει να αισθανθεί και κοιτάει μόνο να περάσει την ώρα της,η αγάπη που κρίνεται από την εξωτερική ομορφιά του ανθρώπου και όχι από τον εσωτερικό του κόσμο..;;;Δεν μετριέται η αγάπη με κοιλιακούς,ούτε και νούμερα ένδυσης. Μετριέται μόνο στο ποσό είναι δυνατόν κάποιος να πνίξει το εγώ του και να βάλει κάποιον άλλον άνθρωπο πάνω από τον ίδιο

Είμαστε μαζί λίγο περισσότερο από έναν χρόνο. Πιστεύω ότι είναι ένας πολύ όμορφος και γλυκός άνθρωπος και νιώθω όντως πράγματα για αυτόν. Περνάμε ωραία και μου δείχνει όντως ότι ενδιαφέρεται. Υπάρχει ωστόσο ένα θέματακι. Δεν με ελκύει τόσο εμφάνισιακα. Αυτό προφανώς ήταν κάτι που το ήξερα από την αρχη αλλά επειδή τα βρίσκαμε σε όλα τα υπόλοιπα σκέφτηκα ότι δεν θα έπρεπε να σταθώ σε αυτό. Επίσης πλέον είναι ακόμα πιο έντονο καθώς έχει αλλάξει κάποια πράγματα στην εμφάνιση του. Γενικά προσέχει τον εαυτό του λιγότερο. Νιώθω άσχημα που σκέφτομαι αυτά αλλά δυστυχώς συμβαίνει. Έχει δημιουργηθεί θέμα και στο ερωτικό κομμάτι εξαιτίας αυτου. Αυτός βέβαια λογικά δεν έχει καταλάβει κάτι αλλά εμένα δεν μου βγαίνει τοσο εύκολα. Είναι ουσιαστικά η πρώτη μου σχέση όποτε δεν ξέρω ακριβώς πώς να το διαχειριστω. Εννοώ δεν ξερω αν είναι απλά μια φάση που συμβαίνει γενικά και θα μου περάσει η αν ειναι κάτι το οποίο όντως αποτελεί πρόβλημα. Δεν μου αρέσει που εμένα με προβληματίζουν αυτα και αυτός δεν έχει ιδέα αλλά δεν πιστεύω ότι μπορώ να πω και κάτι. Εννοώ δεν είναι κάτι στην συμπεριφορά του ώστε να το επισημάνω προκειμένου να προσπαθήσει να το βελτιώσει. Δεν θέλω να τον να κάνω να νιώσει άσχημα σε καμία περίπτωση. Αλήθεια είναι σημαντικός για εμένα και θέλω να είμαι σωστη απέναντι του αλλά δεν είναι κάτι που το ελέγχω. Το να πρέπει να σκεφτώ διαρκώς καποιον άλλον για να μου βγει εκείνη την στιγμή δεν πιστεύω ότι είναι ωραίο ούτε για τον ίδιο αλλά ούτε για εμένα. Επίσης ολοκλήρωσα πρώτη φορά μαζί του όποτε πρόσφατα σκέφτομαι πολύ έντονα πως θα ήταν να κάνω κάτι με κάποιον που να μου αρέσει όντως πολύ και εμφάνισιακα. Ίσως σας ακούγονται χαζα όλα αυτά. Εσείς τι πιστεύετε;

Ενα ατομο βρήκε να μαρεσει και μενα και φροντισα να βγαλω πανω του ο, τι ψυχολογικα και ανασφαλειες είχα και δεν ειχα... Πραγματικα ως ποτε θα τα κανω ολα τοσο σκατα; Νιωθω χάλια και αυτος εχει φυγει...

Πρίν από 15 μέρες πέθανε ο πατέρας του πρώην μου.Το έμαθα από ένα κοινό γνωστό μας,και θεώρησα σωστό να επικοινωνήσω μαζί του και να τον συλλυπηθώ,και αυτό έκανα.Επειδή δεν θέλω να έχω μυστικά από το αγόρι μου,του το είπα και αντέδρασε πολύ άσχημα γιατί ζήλεψε.Μου έχει ξανακάνει σκηνές λόγω ζήλειας,αλλά αυτή τη φορά εξοργίστηκα τόσο πολύ,και του είπα να χωρίσουμε.Με πείραξε που αντέδρασε έτσι σ'ένα θέμα που είναι ευαίσθητο και ανθρώπινο.Με παίρνει συνέχεια και μου λέει ότι μετάνιωσε,ότι παραδέχεται το λάθος του,και ζητάει συγγνώμη.Πραγματικά δεν ήθελα κι εγώ να φτάσουμε σ'αυτό το σημείο,αλλά μ'έφτασε στα όρια μου.Δέν μπορώ να αποφασίσω άν πρέπει να του δώσω μιά ευκαιρία.

Θάλασσα μου έχεις λείψει..σαν κι εσενα τιποτα.Εσυ παίρνεις τις σκέψεις και το φόβο μακρυά χωρίς να ζητάς τιποτα..

Είμαι στα χωρίσματα και παράλληλα γνώρισα κάποιον και πάει να γίνει κάτι. Νιώθω πολύ μπερδεμένη. Καλύτερα να μείνω μόνη μου για κάποιο καιρό.

Καλησπέρα σε όλους. Πριν ένα 3μηνο+ περίπου, λόγω το ότι κάνω ένα ΠΜΣ εξ αποστασέως λόγω της κατάστασης μιλούσα - συνεργαζόμουν με μία φοιτήτρια. Με βοηθούσε και εκείνη και εγώ αρκετά. Και γενικά είχαμε μια ψιλονορμάλ επικοινωνία δεδομένου ότι δε γνωριζόμασταν. Χωρίς προφανή λόγο μια μέρα εξαφανίζεται σε σημείο να της έχω στείλει μειλ με σημειώσεις του μαθήματος χωρίς να επιδιώξω κάποιου άλλου είδους επικοινωνία σε επίπεδο φλυαρίας και δε μου απάντησε ούτε καν με ένα τυπικό ευχαριστώ οπότε και εγώ δεν ξαναενόχλησα και εξαφανίστηκα ομοίως. Χθες μου στέλνει μήνυμα από το πουθενά ρωτώντας με τι κάνω κι αν στην τελευταία παράδοση ενός μαθήματος ο καθηγητής είχε αναφέρει κάτι για τις επικείμενες εξετάσεις, χωρίς καν να απολογηθεί / ζητήσει συγγνώμη. Προφανώς δεν της απάντησα και ούτε έχω σκοπό, απλώς ήθελα να το μοιραστώ, γιατί αυτή τη συμπεριφορά τη βλέπω έντονα τελευταία ειδικά από το γυναικείο φύλο, καθώς 2 μέρες πριν είχα πάλι παρόμοιο περιστατικό, αν και εκεί λόγω άλλων δεδομένων βρήκα πιο λογική αυτήν την παρόμοια συμπεριφορά.