ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... να κατανοήσω ορισμένους ανθρώπους των οποίων όλη η δύναμη είναυτό που όλη η επίδειξη δύναμης ορισμένων περιορίζεται στο να στέλνουν ανώνυμες αφιερώσεις ενώ κρύβονται στην πραγματική του ζωή και να παίζουν εκ του ασφαλούς χωρίς να κουνάνε ρούπι από τη βολή τους... Ξυπνήστε ορισμένοι, δεν είναι γενναιότητα το να ακούς νταλκαδιάρικα τραγούδια πίνοντας και καπνίζοντας, ούτε στέλνοντας μηνύματα με λόγια. Αν αγαπάτε, τολμήστε, βρείτε αυτούς που θέλετε, ρισκάρετε, δείξτε τους τι νιώθετε, μη γελοιοποιείστε κρυπτόμενοι πίσω από οθόνες και από κλειστά τηλέφωνα. Καλό Πάσχα σε όλους.

Μια εξομολόγηση , όταν γνωρίζεις κάποιαν βγαίνετε περνάτε όμορφα έχετε κοινούς στόχους ταιριάζετε τόσο πολύ σαν άνθρωποι και σαν επικοινωνία υπάρχει συμβατότητα και συνεννόηση αλλά υπάρχει η έλλειψη έλξης ερωτικής φύσεως. Δεν σε ανάβει τοσο ας πούμε... Έλξη υπήρχε στο ξεκίνημα αλλά κάπου στην πορεία ίσως και λαθών δικών μου , κάπου βοήθησα και εγώ για να φύγει αυτή η κάψα... Υπάρχει περίπτωση αναζωπύρωσης έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα χωρίς πάρε δώσε , όταν ξανά ειδωθειτε ??

Καλησπερα εχω το εξης θεμα ,μου αρεσουν 3 κοπελες ειμαι και αρκετα ντροπαλος με αποτελεσμα ολα αυτα τα χρονια να μην εχω κανει κατι με κοπελα,να συμπληρωσω ποτε δεν ειχα φιλους ουτε παρεες να βγαινω εξω ολο αυτο που νοιωθω δεν ξερω αν ειναι ερωτας ή ενθουσιασμος,το ειχα βιωσει και με αλλες κοπελες στο παρελθον αλλα μου ειχε περασει Το τελευταιο χρονο εχει αρχισει και με πιανει αγχος οτι ποτε δεν θα βρω κοπελα και θα μεινω μονος μου ολοι την ζωη χωρις να εχω κανει οικογενεια και θα ηθελα να εφτιαχνα instagram και να τις εστελνα καποιο μηνυμα γιατι απο κοντα δεν προκειται να κανω κινηση ποτε,δηλαδη να φανταστειτε οτι προτειμω να κανω bungee jumping παρα να πλησιασω κοπελα οχι για λογους εγωισμου αλλα απο ντροπη αλλα και απο απορριψη-χλευασμου ωρες-ωρες αισθανομαι ανικανος να με αγαπησουν υγ στην αρχη η μια κοπελα μου περνουσε απαρατηρητη και τον τελευταιο χρονο ειχε αρχισει και μου αρεσει σε τι οφειλεται αυτο? + οτι η μια απο αυτες που μου αρεσει μενει στα 500μετρα απο μενα και ορισμενες φορες κοιταζω στο παραθυρο μηπως την δω σας ευχαριστω για τον χρονο σας ελπιζω να μου απαντησετε

Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη, ευημερία σε εσάς και στις οικογένειές σας... Choc

Να ταιριάζετε φουλ με τον άλλον, να περνατε καλα κι να μην σε ελκύει σεξουαλικά. Ότι χειρότερο..

Γιατί ο κοσμος ειναι τοσο μικροπρεπής; Γιατι κρατατε κακιες απο το 1821 για ήσσονος σημασιας γεγονοτα; Γιατι ειστε ολοι οι ενηλικοι τοσο εμπαθεις και μνησικακοι; Θα περίμενε κανεις απο ενήλικους ανθρωπους μια καποια ανωτεροτεροτητα, περισσοτερη ενδοτικοτητα και καταδεκτικότητα, ακομη και απλοχεριά. Πού πηγε αυτο που λεμε "δινω τοπο στην οργη και περασμενα ξεχασμενα" ;; Σε πια τρυπα έπεσε και χάθηκε;; Δεν αντεχω. Όπου παω βλεπω κακία και θυμό. Κανείς δεν συγχωρει, κανείς δεν ξεχνα οσο ασημαντο και αν ειναι, αν κατι τους ενοχλησε που εκανες ή ακομα και αν εισαι συγγενής με καποιον που τους ενοχλησε σού το κρατανε μανιατικο ad infinitum και φερονται με μικρότητα. Εχω σχεδον χασει την πιστη μου στους ανθρωπους. Αν και μου εχουν μιλησει ασχημα και με κακία, εγω το προσπερασα και το προσπερνώ και φερομαι με ευγενεια και επιείκεια και προσπαθώ να πορεύομαι με γνώμονα την λογικη και την καλή συνεννόηση. Μα ολοι ειστε γεματοι μικροψυχιά. Φοβαμαι να δοθώ ολοκληρωτικα στον ανθρωπο με τον οποιο θα διαλεξω να πορευτω μαζι του γιατι δεν θα ηθελα να αποδειχτει τελικα οτι ηταν κι αυτος ενας ακομη μικρόψυχος ανθρωπος σαν τους αλλους.... Ποση απογοήτευση απο τους ανθρώπους!

Μου φαίνεται τοσο άδικο άνθρωποι που δεν εχω κανει τιποτα κακο εις βάρους αλλου να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση παντα στο τέλος! Πχ. εκτός απο αυτα που βλεπουμε και ακούμε καθημερινά θα γινω λιγο πιο συγκεκριμένη, εκανα παρεα με μια κοπελα η Οχι μόνο μετα απο ενα σημείο μου χαλούσε όλες τις ωραίες στιγμές και την άφησα να με αποξενώσει απο όλους στο τέλος μου χάρισε και με τα ψυχολογικά της με τα οποία πάλευα 2 χρόνια για να τα ξεφορτωθώ και αυτη τελικά ζει τη ζωαρα της εχει παρεες (ενώ ηταν τερμα αντικοινωνική ) και σοβαρή σχεση (ενώ εμας μας κλαιγόταν 4 ολοκληρα χρόνια για εναν που δεν την ήθελε) . Απο την αλλη ενας που βγαιναμε κανα μηνα και που κυλούσε ομορφα και καλα μεχρι που τον ειδα εξω να φιλιέται με αλλη εκανε οτι εκανε με την αλλη μάλλον τραβιέται ή έχουν κι σχεση και εχει και εμενα φιλεναδα οποτε θυμηθεί να με γυροφέρνει και ενώ του το χω κόψει πόσες φορες πτι δε θελω Ουτε γεια εκει αυτος κι ας ειναι και η αλλη δίπλα, κερδισμένος μάγκας! ΑΔΙΚΙΑ !!! Και Εγω εμεινα μονη αποξενωμένη χωρίς αγορι να δυσκολευομαι κιολας να λυθώ και να κανω νέες φιλίες παρέες να φοβάμαι πως με όποιον γνωριζω παντα θα χαλαει και να μη μπορω να στεριωσω πουθενα!!! Και να προσπαθώ να μη χαζέψει το μυαλό μου με την κλεισούρα και με τις αποτυχίες αυτές που σε καμια περίπτωση δεν ειμαι Εγω αυτη και σογουρα δεν ειμαι η 23 χρονων κοπελα που φανταζόμουν οτι θα γινω καποτε, πολύ απογοητευτικό! Λύνεται άραγε; Θα σταματήσουν ποτε οι ατυχίες θα βρω τη δύναμη να ανοιχτώ ;

Με την κοπέλα μου είμαστε μαζί 3 χρόνια και θέλω να παντρευτούμε.Εκείνη δέν θέλει γιατί δέν πιστεύει στο θεσμό και την διαδικασία,δέν είναι άθεη ούτε αλλόθρησκη,απλά πιστεύει ότι όλα αυτά είναι περιττά.Πιστεύει ότι η σχέση ενός ζευγαριού στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και την αγάπη,και όχι σε χαρτιά και υπογραφές.Πραγματικά έτσι είμαστε αυτά τα 3 χρόνια που έχουμε σχέση,και ένα χρόνο περίπου συγκατοικούμε και όλα είναι τέλεια.Δέν ξέρω όμως γιατί εγώ θέλω κάτι πιό επίσημο,να το πώ έτσι.Εδώ και μήνες έχω πάρει μονόπετρο για να της κάνω πρόταση γάμου,και το έχω κρύψει γιατί δέν τολμώ γνωρίζοντας τις απόψεις της.Με όσους φίλους και γνωστούς το έχω συζητήσει,μου είπαν πως δέν βλέπουν περίεργη την άποψη της.Είπα να το γράψω κι εδώ,και άν θέλετε πείτε μου την άποψη σας.

θα ήθελα να στείλω μήνυμα για ευχές σε κάποια κοπέλα που γνωριστήκαμε από τις αναζητήσεις και μιλούσαμε αλλά σταματήσαμε να μιλάμε, τι λέτε είναι καλή ιδέα?

Μου λείπει το αγόρι μου παρά πολύ. Πήγε μια εβδομάδα στο πατρικό για Πάσχα . Από όσο ξέρω περνάει ωραία και εγώ περνάω ωραία εδώ αλλά θα μου άρεσε πολυ να είμαστε μαζί. Τα έχουμε δυο χρόνια και θα ήθελα να κάνουμε γιορτές μαζί αλλά αισθάνομαι ότι είναι νωρίς να τον καλέσω σπίτι και αν και οι γονείς του με καλούν κάθε φορά δεν πηγαίνω στις γιορτές. Το ευχάριστο είναι ότι του λείπω και εγώ.