ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το έκανα σε ακατάλληλο μέρος του σώματος και νιώθω υπερήφανη που τόλμησα! (-;

Έδωσα εξετάσεις και πήρα δίπλωμα προπονητικής UEFA C. Όλο χαρά εγώ όνειρο μου να γίνω κόουτς.Το λέω σε γνωστούς φίλους και κοίταξαν με ένα βλέμα τύπου '' σοβαρά εσύ πήρες δίπλωμα ; '' Με μια ειρωνία και ένα κρύο μπράβο.Από τότε μέχρι τώρα η τεράστια χαρά μου έγινε στεναχώρια μεγάλη και δε ξέρω τι να κάνω που οι δικοί μου με κοίταξαν με τέτοιο μίσος ή ζήλια δε ξέρω...

Δεν πίστευα ποτέ στον έρωτα μέχρι που την πάτησα μαζί σου. Λιώνω. Κάνω σαν έφηβη και δεν με αναγνωρίζω. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα πλέον. Αλλά το χειρότερο είναι που μαζί με τον έρωτα έρχεται και η ζήλια. Μισώ όποια σε άγγιξε πριν από μένα. Σκάω από την ζήλια που στην πέφτουνε πολλές. Δεν αντέχεται όλο αυτό. Υποφέρω. Θέλω πίσω την ηρεμία μου.

Όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να τον ξεχάσω..ίσως φταίει που η ζωή μου γενικά είναι άδεια από κοινωνικές συναναστροφές..ήταν μια όαση..

Στην δουλειά είμαστε πολλά άτομα..πρόσφατα αντιλήφθηκα ότι παίρνουν μπουρμπουαρ και σε μένα δεν δίνουν τίποτα!Γενικά είμαι χαμηλών τόνων και δεν πολυμιλάω..τι σχέση έχει όμως αυτό;

ότι μου έστειλες λέει κι είχες 42 πυρετό και περίμενες να σου πω αν θα τα φτιάξουμε την ώρα που τα είχες με άλλη. Δεν σ' απάντησα καν.Φρόντισες όμως να μου πεις ότι η κοπέλα σου σε μαλώνει που ασχολείσαι με το ίντερνετ όπως κι η μαμά σου. Αυτό δεν ήταν όνειρο, πιστό αντίγραφο της πραγματικότητας είναι.

Μου λείπεις..Δεν αντέχω άλλο σε σκέφτομαι όλη μέρα κάθε μέρα κάθε ώρα κάθε λεπτό ...δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου σε έχω ανάγκη....Ήμουν εγωίστρια μαζί σου.. φέρθηκα ανώριμα το ξέρω...δεν σου ανοίχτηκα ποτέ .....αλλά όλα αυτά ήταν άμυνες ...έχω πληγωθεί πολύ ...στο είχα πει....φοβόμουν να δέθω ξανά ...έτσι ένιωθα.... ήσουν και η πρώτη μου σχέση ...δεν ήξερα... ήμουν μπλεγμένη με έναν 6 χρόνια ..δεν είχαμε σχέση ..μόνο ότι τον συνέφερε ....παιδικόςκαι καλά νομίζα πως τον αγαπούσα αλλά δεν ήξερα τι θα πει να αγαπάς πραγματικά μέχρι που ήρθες στην ζωή μου εσύ ....όμως τα χάσα δεν είχα βιώσει πως είναι να νοιάζεται κάποιος για μένα πως είναι να σου μιλάει κάποιος γλυκά να σε αγκαλιάζει να σε σκέφτεται να του λείπεις..με τον πρώτο μου δεν τα είχα όλα αυτά... εκείνος ούτε το αγκάθι από τριαντάφυλλο δεν μου έδωσε ..δεν έκανε τίποτα για μένα ...εσύ έκανες τα πάντα .... ήσουν δίπλα μου στα πάντα...σε πλήγωσα με τον εγωισμό μου όμως και σου φέρθηκα σκληραά....ήμουν ηλίθια .... ηλίθια που δεν σου είπα όσα αισθάνομαι για σένα Είμαι πολύ απαισιόδοξη σαν άνθρωπος υποτονική καταθλιπτική λόγο όσων έχω βιώσει στην ζωή μουΕσύ το άκρως αντίθετο αισιόδοξος αντιμετωπιζεις κάθε πρόβλημα με χαμόγελο Εγώ σε κάθε πρόβλημα κατερρεα.... είσαι γεμάτος ζωή και μου έδωσες και μένα ζωή μου άλλαξες τον τρόπο σκέψης μόνο με μια σου φραση "όλα θα πάνε καλά" με έκανες και μένα να το πιστέυω και όντως όλα πήγαιναν καλα...με συμπληρώνεις σε χρειάζομαι...Αλλα σε έχασα σε έκανα δυστυχισμένο ... ήθελες μόνο αγάπη και ασφάλεια...εγώ όμως εξαιτίας των φόβων μου κρατούσα άμυνες ...Άργησα να καταλάβω πολλα .....άργησα ένα χρόνο ....τώρα δεν θέλεις ούτε να με ξαναδείς με σιχαίνεσαι το ξέρω...με μπλοκαρες από παντού και πάνω από όλα από την ζωή σου....τώρα είσαι σε άλλη αγκαλιά και γω υποφέρω ...με πνίγουν όλα όσα νιωθω για σενα θέλω να στα πω έστω και αργά σε βλέπω κάθε βράδυ στον ύπνο μου με βασανιζομαι ...θέλω να έρθω να σε βρω ..δεν πρόκειται να μπω ανάμεσα στην σχέση σου μόνο να πω αυτά που θέλω ...αυτά που αξίζεις ....αυτά που έχω κρατημένα για σένα ένα χρόνο τώρα... ξέρω δεν θα γυρίσεις..ξέρω ότι δεν σε νοιάζει πια ξέρω ότι δεν θα μπορέσω να ζήσω μακριά σου και πάντα θα πονάω που θα σε βλέπω σε άλλη αγκαλιά ..αλλά στο χρωστάω .... ΣΑΓΑΠΑΩ ...δεν στο είπα ποτέ ...εσύ μου το έλεγες πάντα και μου το έδειχνες καθημερινά ...σου το χρωστάω ...σου αξίζει .... συγνώμη για όλα μακάρι να γύριζα πίσω τον χρόνο να άλλαζα τα πάντα να ήμουν ξανά από την αρχή μαζί σου να σου φερομουν διαφορετικά.....όμως δεν μπορώ αλλά θα σε βρω να σου πω αυτά που σου χρωστάω να δω τα μάτια σου και το χαμόγελο που ερωτεύτηκα για άλλη μια φορά τελευταία.....να είσαι ευτυχισμένος και γω ας υποφέρω ....μόνο να χαμογελάς σου άξιζει ψυχή μου και μην σε νοιάζει για μένα...ίσως δεν είμαι φτιαγμένη για αυτά ..ίσως να μου άξιζει η μοναξιά....

Καλησπέρα σας...Δίνω πανελλήνιες φέτος και εχουν μείνει δυο μήνες για να διαβάσω...δεν εχω διαβασει οσο χρειάζεται...δεν εχω βγάλει καν υλη...Ειμαι σε επαλ και γενικά δεν βλέπω να περνάω σε ΤΕΙ...Λοιπόν πάντα μου άρεζε η Θεσσαλονίκη ήθελα να μείνω εκει να κανω φοιτητική ζωη εκει...εχω αγορι εκει, φίλους,γνωστους,συγγενείς είναι και εύκολη αλλα και ωραια πόλη...Η αδερφη μου ειναι φοιτήτρια Αθήνα...και εδω έρχεται το δίλημμα...Η γονείς μου είπαν θες να πας Θεσσαλονίκη ιδιωτική σχολη πανε...αλλα να ξες οτι θα δουλεύεις και θα μένεις σε πολυ μικρο σπιτι(οχι πως ειναι κακο ) ενω αν πας Αθήνα στην αδερφή σου θα νοικιασουμε ενα μεγαλυτερο σπιτι... Για εμένα προφανώς θα υπάρχει μεγαλύτερη άνεση... Και οικονομικά πιστεύω...και θα ειναι καλυτερο για τους δικους μου ΑΛΛΑ φοβάμαι λίγο την Αθήνα...εχω ακούσει τοσα...επίσης ανησυχώ μην δεν βρω φιλους εχω μονο την αδερφη μου...και γενικά στο εξω μηπως θα ναι πολυ ακριβά ? Σορρυ που φαίνομαι λιγο ουγκα αλλα μεγάλωσα σε χωριο δειξτε κατανοηση χαχαχ

Εφτιάξα λογαριασμό στο περιβοητο tinder απο περιεργεια κυριως αλλα γιατι μου λεγαν ολοι δεν προκειται να βρεις καποιον αλλιως. Τεσπα εφταιξα λογιαριασμο πριν ηθαλα να ανοιξει η γη να με κατεπιει αλλα τεσπα. Συμπέρασμα δεν ειναι για μενα το διεγραψα την ιδια μερα, υπηρχαν ενεδιαφεροντα ατομα αλλα ολο αυτο με τα μυνηματα κτλ δεν το μπορω.Αν δεν το δεις τον αλλον απο κοντα, να ακουσεις την φωνή του, να δεις πως κινείται, ε δεν γινεται ρε παιδι μου να κρίνω κάποιον απο καποιες φωτογραφιες και να πω οτι μ'αρεσει. Πέιτε γνώμες.

Πριν λιγα χρονια....καλοκαιρι στο χωριο με την παρεα στη παραλια. Και ναι εγινε αυτο που ευχομουνα. Η παρεα μου καθισε με την διπλανη. Και εγω μεσα στη χαρα γιατι αυτο συμαινει οτι θα κατσω παραλια με παρεα αυτον. Ναι αυτον που εχω σταμπαρει εδω και καιρο και κανω αμαν να κατσω εστω λιγο διπλα του, μπας και με προσεξει...λεω μπας και. Ειναι ωρα να φυγω σπιτι δεν εχει γινει και τιποτα σπουδαιο ησυχη βραδυα ηταν. Και πανω που παω να φυγω σηκωνεται και αυτος και σκεφτομαι απο μεσα μου ΦΑΚ. Δε παιζει. Κι ομως. Λεει θα παει να παρει τσιγαρα. Φτανουμε 20 μετρα μακρυα απο το περιπτερο....τετοια ωρα εννοειται πως θα ηταν κλειστο...και το συνηδητοποιουμαι. Και κανω να φυγω και του λεω καληνυχτα και γυρναει και μου λεει "φιλιά". Εγκεφαλικο εγω εκεινη τη στιγμη. Για εσας αγορια...δεν ξερω πως το αντιλαμβανεσται αλλα εγω σαν κοπελα που σε εχω καψουρευτει...να γυρνας ετσι απλα και να πετας αυτη τη λεξη...καταφερνεις να με κανεις ακομη και μετα απο 2 χρονια να γυρναω πισω και να θυμαμαι αυτη τη σκηνη. Υπεραναλυση φουλ εννοειται....δεν ξερω αν ειμαι μονο εγω ετσι αλλα καποτε με πιανει :Ρ