ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με βασανίζει ένα ερώτημα ζωής θα έλεγα... Σχετικά με τα ερωτικά και τα φιλικά και ιδίως τα πρώτα τώρα τελευταία... Λένε ότι ζεις μια φορά την ζωή σου και ότι πρέπει να το κάνεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι ακολοθοντας αυτό το μότο και έχοντας βιώσει απώλειες- θανατους όντως διαπίστωσα ότι κάθε μου μέρα ίσως να είναι και η τελευταία μου. Έκτοτε άρχισα να τολμαω και να λέω αυτά που νιώθω ακόμα και να μαλώνω πιο συχνά.. να εκφράζομαι . Προσφάτως όμως εμφανώς απογοητευμένη και επιρεασμενη ταλαντεύομαι αν αυτό το μότο ζωής είναι λάθος και η αλήθεια είναι πιο ρεαλιστική. Δηλαδή? Στην ουσία πρέπει να είσαι υπόδειγμα και να σέβεσαι τον εαυτό σου..να είσαι σωστός και να σκέφτεσαι το μέλλον το αύριο και να φροντίζεις πολύ για αυτό το αύριο. Να μην εκτίθεται στο σήμερα( συναισθηματικα) ενώ ξέρεις ότι αύριο μάλλον θα ζεις ... Βασανίζομαι απίστευτα με κάτι τέτοια και επειδή χθες αναρωτιομουν αν αξίζει ακόμα να αγαπώ το λάθος άτομο( γτ δεν του αξίζω ούτε μου αξίζει .. δεν ταιριάζουμε). Σκέφτομαι ..αν πεθάνει ξαφνικά η αρρωστήσει δεν θα ήθελα να ξέρει ότι ακόμα τον αγαπώ με όλην μου την ύπαρξη ; Αλλά από την άλλη αφού έχω εκτεθεί ήδη και δεν καταληξαμε στο ιδανικό τότε τι κάθομαι και πληγωνομαι και μένω πίσω.. ?? Αυτή ήταν η σκέψη μου. Γενικά θα ήθελα να ξέρω τι θεωρείτε εσείς για την ζωή σας πιο ιδανικό ; Αν αύριο πεθαινατε θα διαλέγατε την αξιοπρέπεια ή την τόλμη - έκθεση ? Κ. 20

Μην κατηγορείτε τον άλλον/άλλην για την αδιαφορία που σας δείχνει,μετά την οποία προσπάθεια προσέγγισης απέναντι σας.Αργά ή γρήγορα περνετε αυτό που δίνετε.Και ως γνωστον 'ότι δίνεις παίρνεις.'Δεν είναι λοιπόν γελοίο να ζητουν και τα ρέστα;Εγωιστικό θα ελεγα.

.

Νιώθω μειονεκτικά για το μέγεθος μου... εκεί κάτω. Το καινούργιο μου κορίτσι με ειρωνεύτηκε όταν το είδε πρώτη φορά και με πλήγωσε.. Εντάξει δεν είναι μεγάλο άρα εμείς δηλαδή δεν έχουμε δικαίωμα στον έρωτα και στη σχέση; Λογικό κι επόμενο να δεχόμαστε κοροιδία; Τι κακό έχω κάνει για να πληγώνομαι τόσο πολύ; Έκλαψα πολύ... δεν έχω κρίνει - κοροιδέψει ποτέ στη ζωή μου γυναίκα για το σώμα της... και τώρα έκλαψα πολύ

αύριο έχω δεύτερη συνέντευξη για μια δουλειά που θέλω. έχω κάνει ήδη κάποια προετοιμασία . πρέπει να σκεφτώ θετικά: είμαι ικανή, έχω τα προσόντα.... θα τα πάω περίφημα

Επιτέλους...Σταματήστε ορισμένοι να επηρεαζεστε τόσο από τους γύρω σας.Κυριως από τους φίλους σας.Γνωρίζετε έναν άνθρωπο είτε είστε άντρας είτε γυναίκα και αμέσως θέλετε τη γνώμη για να μην πω την έγκριση των φίλων σας.Και πως ξέρετε 100% ότι οι φιλοι θέλουν παντα το καλο μας; ή ποιος σας είπε ότι οι φιλοι "ξέρουν" το καλο μας.Οταν μπορεις να επιλέξεις έναν άνθρωπο επειδή ετσι γουστάρεις και σε όποιον αρέσει μόνο τοτε μπορεις να ευτυχήσεις πραγματικα.Είτε κρατήσει λιγο είτε πολυ είναι "επιλογή μας".Βλεπεις ανθρώπους ευγενέστατους,γλυκυτατους και συναισθηματικούς και ενώ έχουν τόσα και αλλα τόσα καλά στοιχεία κάθονται και μετράνε τη γνώμη των άλλων.Ειδικα μερικοί άντρες αυτοί με τις πολλές φιλενάδες πραγματικα απορω πως μπορούν να είναι τόσο χαπατα.Και εχω πολλα παραδείγματα γύρω μου.Επιπλεον την εχω πατήσει γι'αυτο μιλάω.Προσωπικά δεν θα εμενα με κάποιον που ακούει τους άλλους.Ομως πραγματικα ορισμένοι ή και ορισμένες ΞΥΠΝΗΣΤΕ!

αλλά με αυτά που βιώνουμε, τι ακριβώς να διεκδικήσουμε; Ανταλλάσσουμε χθες χρόνια πολλά και ήταν μια γλύκα. Κάποια στιγμή μου ανέφερε επίσης ότι το σκυλί της ήταν άρρωστο. Την ρωτάω σήμερα να δω πως είναι το σκυλί και είχε δαιμονιστεί. Κοινώς με έδιωξε. Σοβαρά τώρα και να θες την άλλη με τέτοια συμπεριφορά δεν κουνάς όχι δάχτυλο αλλά ούτε νύχι.

Ο γιος μιας φίλης μου είναι 5 χρονών.. πάει στο αρνάκι κοντά το χαϊδεύει και του λέει: αρνάκι μου γλυκό σε αγαπώ πολύ, το ξέρεις ότι αύριο θα σε σφάξουν;Θα μου πείτε που ξέρει το μικρό τη λέξη σφάζω, προφανώς την ακούει συνέχεια από τους γονείς του δηλαδή θα λένε αύριο θα σφάξουμε το αρνί και του αποτυπώθηκε στο μυαλό του και το είπε. Είναι πολύ έξυπνο, λέει και φράσεις τύπου "μεταξύ μας".

Καλησπέρα χρόνια πολλά σε όλους.θέλω την βοηθεια σας οσοι γνωριζεται η εχετε ακουσει κατι παρομοιο.προχθές μου έφερε χαρτί η αστυνομία ότι κατηγορούμε πως πάτησα έναν σκύλο κ δεν σταμάτησα να το πάω στο γιατρό πριν 2 χρόνια. ...για να τα πάρουμε από την αρχή θυμόμουν ότι με είχε καλέσει η αστύνομια τότε για κατάθεση πως κάποιος άσχετος που καθοταν στην καφετερια (κανονικά με το ονομα του αυτος )είδε το αυτοκίνητο μου κ πήρε την πινακιδα μου κ πήγε στην αστυνομία.το θέμα είναι πως εμένα με πήραν για κατάθεση μήνες αργότερα όταν έστειλε ο εισαγγελέας χαρτί να καταθέσω.εγώ όμως δεν κατάλαβα Ποτέ να έκανα κάτι τέτοιο κ μάλιστα επειδή είδα την ημερομηνία που λέει ότι έγινε το συμβάν είχε τα γενέθλια του ο αδερφός μου κ γιαυτό θυμηθηκα ότι είμασταν έξω με μάρτυρες Μάλιστα μπορώ να το επιβεβαιώσω.ήταν που είδα την ημερομηνία αλλιώς δεν θα το θυμόμουν έδω κ 2 χρόνια τι έκανα εκείνη την μέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν εάν γνωρίζετε τι πιθανότητες έχω να αθωοθω? Κατηγορούμε ότι εγκατέλειψα χτυπημενο αδέσποτα ζώο. Μπορεί να μετρηθεί υπέρ μου οι μάρτυρες στο άλλοθι που έχω?θα με βοηθούσε πολύ.ευχαρίστω εκ των προτερων

Λοιπον μια μερα το περασμενο καλοκαιρι εγω και η κολλητη μου επρεπε να παμε σε μια κοντινη πολη επειδη ειχε γενεθλια μια καλη μασ φιλη. Περασαμε πολυ ωραια γνωρισαμε την παρεα της και πολλα ατομα και αποφασισαμε να ξανα παμε.. εγω ειμαι πολυ κοινωνικη σαν ανθρωπος και γνωρισα πολυ περισσοτερα ατομα σε αντιθεση με την φιλη μου.. Εγω ειχα δει μια παρεα απο αγορια [μηχανακια,τσιαγαρα, αλητεια] τα κοριτσια που εμεναν σε αυτην την πολη μου ελέγαν μην μπλεξεις κλπ.. Ξανα πηγαμε με την κολλητη μου σε αυτη την πολη και ετυχε να βρεθουμε στο τραπεζι με δυο κοπελες που ειναι κολλητες με αυτα τα αγορια..εμενα μου αρεσε ηδη ενας απο εκει ο Μ και ετσι η μια μου τον γνωρισε και εμαθα οτι του αρεσα πολυ και ηθελε να κανουμε κατι μπορει και σχεση .. Εμαθα καλα λογια και ξανα πηγαμε σε αυτην την πολυ με την φιλη μου ηρθε ενας αλλος απο αυτην την παρεα ο Β και και μου ειπε πολλα πραγματα για τον Μ.. τελικα αποδειχτηκε οτι ο Μ ηταν πολυ τσιμπημενος μαζι μου και εγω το ιδιο δεν ειχα νιωσει για αλλον ετσι.. ηταν αυτη η ρημαδοαποσταση νταξει λιγα χιλιομετρα αλλα δεν μπορουσα .. μια μερα ο Β συννενοημενος με τον Μ και την υπολοιπη παρεα με καλεσαν σε ενα κλαμπ ηταν παρασκευη.. πηγα και ο Β με εστειλε κατευθειαν στον Μ καναμε κατι και μου ειχε πει οτι θα κατεβαινε σε μια βδομαδα αυτος στην πολη μου για να δουμε τι θα γινει μεταξυ μας να τα πουμε και καλυτερα.... Ουτε φωνη ουτε ακροαση για μια βδομαδα..εγω στενοχωρημενη.. ημουν πολυ ερωτευμενη.. το σαββατο μου στελνουν μηνυμα τα κοριτσια απο εκεινη την πολη σκοτωθηκε η αδερφη του σε ατυχημα.. εμεινα.. εκλαιγα.. την επομενη μερα αποφασισα να του στειλω συλληπητηρια μου απαντησε..,. ειχε πεθανει και ο πατερας του πριν καμια 8 χρονια.. σκεφτομουν οτι ηταν στενοχωρημενος και δεν σταμαατουσα το κλαμα για 3 μερες.. Εστειλα μηνυμα και στον Β πως ειναι και μου ειπε λιγα πραγματα.. Δεν ξανα μιλησαμε με τον Μ απο τοτε θεωρουσα οτι δεν ειχε ορεξη και οτι θα ημουν το τελευταιο που θα σκεφτοταν..Συνεχιζα να μιλαω καμια φορα με τον Β.. βγηκαμε καμια 4 φορες μεχρι που μια φορα καναμε κατι [ειχα ξεπερασει σχεδον τον Μ] τα εφτιαξα λοιπον με τον Β.. του μιλησα μια μερα και του ειπα οτι θα ηθελα μια μερα να μιλησω με τον Μ και να του πω τι ενιωσαα γι αυτον γιατι δεν ητανε να απλο φλερτ ηταν ερωτας να του πω οτι δεν ειχα προλαβει τοτε για να τα βγαλω απο μεσα μου και μου ειπε οτι δεν ειχε προβλξημα.. αλλα το μετανιωσα νομιζω οτι καλυτερα να μη σκαλιζω τα παλια θα περασει.. απο τοτε που τα εφτιαξα με Β πηγαινα συνεχεια σε αυτην πολη οποτε εβλεπα και τον Μ δεν μιλουσαμε.. στα γενθλια του ετυχε να ημουν εκει και του ευχηθηκα. του μιλησα ουσιαστικα μετα απο 6 μηνες...τωρα μπορω να πω με σιγουρια οτι τον ξεπερασα αλλα παντα θα ειναι ο μεγαλυτερος μου ερωτας και απωθημενο ειδικα αυτο.. δεν ξερω ομως λετε να του μιλησω να ειμαι καλα με τον εαυτο μου ?περισσοτερο φοβαμαι ομως μην πει ενα απλο ενταξει