Γενικά είμαι αισιόδοξος ,λογικός και ευδιάθετος ανθρωπος και παραιτούμαι δύσκολα. Αλλά... είμαι πάρα πολύ ευαίσθητη και αυτο με κάνει να νιώθω ότι δεν είμαι αρκετά ώριμη για μια ερωτική σχέση και θα εξηγησώ τι εννοώ. Με τα πιο πολλά πράγματα δεν εμπλέκομαι συναισθηματικά. Δεν είμαι κλειστός ανθρωπος, ανοιχτο βιβλίο είμαι, αλλά δύσκολα με επηρεαζει κάποιος. Οι περιπτώσεις λοιπόν που αναμιγνύομαι συναισθηματικα είναι όταν βλέπω ταινίες -πχ χτες εκατσα να φαω το βραδινο μου στον καναπε και οι άλλοι εβλεπαν τηλεοραση, λοιπον εβαλα τα κλάματα που πεθανε η γιαγια του σπυρου στο παρα πεντε - και μετά από αυτό η σχέση μου . Καμιά φορά λοιπόν γινομαι παραλογη. Πχ θα παει δυο μερες αθηνα να δει δυο κολλητους που σπουδαζουν αθηνα -θα εχουν μαζευτει πολλοι- και που βλέπει σπανια και μετα θα ερθει 5 μερες εδω . Εγω λοιπόν αντι να χαρω που θα ειμαστε 5 μερες μαζι, νευριασα που δεν θα ειμαστε 7. Εκανα για λίγα δευτερα τις εξης σκεψεις , αν με ηθελε δεν θα πηγαινε εκει, γιατι θα του ελειπα και θα ηθελε να ερθει αμεσως εδω, αρα δεν του λειπω, αρα δεν με θελει, αρα πρεπει να τον χωρισω. Τις σκεψεις αυτες τις απερριψα αλλα το αρνητικο συναισθημα εμεινε. Του το ειπα κιολας, του λεω αγαπη μου ειμαι εντελως λαθος αλλα νιωθω ετσι και ετσι και η αντιδραση του ηταν να αρχιζει να ρωταει αν μπορουμε να βρουμε καποιον να με φιλοξενησει, δηλαδη μια χαρά. Δεν ειμαι πρηχτρω για οποιους υποψιαζονται αυτο, κάνω κράτει γιατι αναγνωριζω που ειμαι παραλογη, απλά εγω η ιδια χαλιέμαι και κουράζομαι με σκεψεις του τυπου ¨"και τι αν δεν ειμαι παραλογη?".Σε γενικές γραμμές μου έχει βγει σε καλό αυτο το χαρακτηριστικο μου γιατι εχω μαθει να το χρησιμοποιω υπερ μου, αλλά δεν εχω ορεξη να χαλάει η διαθεση μου για τετοια χαζα πρωτον γιατι χανω πολυτιμο χρονο και δευτερον γιατι νιωθω ηλιθια.