ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλησπερα!θα ηθελα μια γνωμη.το αγορι μου εχει παρει εναν παπαγαλο κοκατιλ και εχει τρελα μαζι του..ειναι φυσιολογικο να μου ζηταει να μην καθομαι στο σαλονι μετα τς 11 το βραδυ για να μπορει να κοιμηθει?δλδ τι φαση?οκ μπορουμε να τον σκεπασουμε κ να αραξουμε στο σαλονι ετσι κ αλλιως ο παπαγαλος ολη μερα εξω απ το κλουβι ειναι μια χαρα περναει εχει μεχρι και λουρακι που το παει βολτα..και γενικα ρε παιδια ποσο φυσιολογικο να κανει ετσι γ εναν παπαγαλο?ηλικρινα το χαιρομε που το παπαγαλακι περναει καλα κ δεν ειναι σε ενα κλουβι ολη μερα οπως αλλα μα και γω εχω αρχισει να τρελενομαι π με κλεινει σε ενα δωματιο γ χαρη του.

Της το ξεκαθάρισα από την αρχή. Ξενύχτια με φιλενάδες κλαμπ και μαλακίες κομμένα. Αν θα βγούμε θα βγούμε μαζί, ούτε και εγώ βγαίνω μόνος μου νύχτα. Αν θέλει να δει τις φίλες της μπορεί απόγευμα μετά τη δουλειά, ή ας μαζευτούν σε ένα σπίτι να καθίσουν μέχρι το πρωί. Δεν κατάλαβα, στο σπίτι δεν μπορούν να μιλήσουν και να πιούν τα ποτά τους; Λες και δεν ξέρουμε τι γίνεται στα κλαμπ, κάπου εκεί πηδούσαμε και εμείς ελεύθεροι οι μισές κυρίες παντρεμένες ήταν. Φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά. Ήρθε και μου έλεγε να την αφήσω να πάει σήμερα σε κλαμπ που γιορτάζει μια φίλη της. Δεν θα πάει πουθενά. Οι προοδευτικοί προσοχή στις πόρτες, όσο για τις φεμινίστριες να τις λουστούν αυτοί που τις έχουν. Εγώ βερεσέ τα ακούω.

Μετά από 10 χρόνια διαμονής στο Λονδίνο έχω μοιραστεί το διαμερισμά που νοικιάζω με διάφορους συγκατοίκους, άλλοι συμπαθείς και άλλοι όχι τόσο. Εγώ με τον φίλο μου μοιραζόμαστε το μεγάλο δωματιο και υπάρχουν και άλλα δυο μικρότερα δωμάτια, συνολικά είμαστε τέσσερα άτομα δηλαδή. Εδώ και ένα χρόνο ξανασυναντήθηκα με έναν παλιό μου συμφοιτητή που κάναμε παρέα απο Ελλάδα ο οποίος είχε επίσης μετακομίσει στο Λονδίνο και είχα να τον δω καμιά δεκαριά χρόνια. Έψαχνε σπίτι και έτυχε τότε να ψάχνουμε και μείς καινούργιο συγκάτοικο οπότε όλα έμοιαζαν ιδανικά και τέλεια! Για να μη τα πολυλογώ ο τύπος δυστυχώς μας σπάει πολύ τα νεύρα. Δεν είναι μόνο οτι είναι κάπως απρόσεκτος (το θέτω ευγενικά) όσον αφορά το νοικοκυριό, αλλά η στάση του γενικότερα και η προσωπικότητα του. Δεν σηκώνει κουβέντα άμα πολύ ευγενικά και φιλικά του κάνεις κάποια επισύμανση, αντιδρά και θέλει πάντα να έχει την τελευταία κουβέντα, και γενικά έχουμε να συνδιαλαγούμε μ' ένα τύπο που όλη του η αύρα είναι καγκουριά και μαγκιά...Θα μπορούσα να γράψω ένα σωρό περιστατικά αλλά δεν έχει νόημα νομίζω. Το θέμα είναι οτι πλέον μου ρίχνει τη διάθεση η παρουσία του στο σπίτι η οποία είναι έντονη μιας και δεν δουλεύει full time, δεν τολμώ καν να ανοίξω κουβέντα μαζί του για τυχόν 'ατασταλίες' του γιατί δεν αντέχω την παιδιάστικη και επιθετική αντιδρασή οπότε το βουλώνω και βράζω στο ζουμί μου. Το αποτέλεσμα είναι μια κάπως αρνητική ενέργεια στο σπίτι. Δεν είμαι καμιά περίεργη...κι ο φίλος μου δεν θέλει να τον βλέπει μπροστά του. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με την πάρτη του και το γεγονός οτι είναι φίλος απ' τα παλιά το δυσκολεύει το πράγμα.

Ο κολλητός μου .Οπότε βρισκόμαστε δεν έχει ποτέ λεφτά ποτέ τσιγάρα ποτέ βενζίνη (αν κ ούτε καν στο λαμπάκι δεν έχει φτάσει κ αυτός γκρινιάζει) .Είτε είναι μια του μηνός είτε 15 είτε 30 ποτέ δεν έχει πληρωθεί Ενώ δουλεύει σε αλυσίδα σουπερμάρκετ που είναι πολύ τυπική. Κ οι δύο βγάζουμε τα ίδια λεφτά . Το θέμα είναι ότι πολλές φορές με παίρνει τηλέφωνο εκατό φορές για να βρεθούμε έρχεται κάτω από το σπίτι μου με το αμάξι κ μ λέει δεν έχω βενζίνη δεν έχω λεφτά δε με πλήρωσαν. Απλά απορώ γιατί δε μου το λέει πριν έρθει. Μπορεί να μην έχω λεφτά Κ για τους δύο μας .πως το ξέρει. Πολλές φορές μ ζητάει να κολλήσουμε βενζίνη για να πάμε βόλτα και στην ουσία του βάζω δέκα ευρώ βενζίνη για αποστάσεις τρία τέσσερα χιλιόμετρα και ενώ είναι ο δείκτης ακόμα στην αρχή για το λαμπάκι. Δηλαδή από όσο ξέρω κ από το αγόρι μ κ από άλλους φίλους μου με αμάξι όταν φτάσει στο λαμπάκι έχεις ακόμα 30 χιλιόμετρα περίπου έτσι δεν είναι? Οπότε για ποιο λόγο να πρέπει να βάλεις βενζίνη δέκα ευρώ για αποστάσεις μέσα στην περιοχή μας πέντε Κ δέκα λεπτών? Συνέχεια μου λέει να κολλήσουμε βενζίνη κ εντέλει πληρώνω σαν τη χαζή και δε πάω κ τη βόλτα μου .Γιατί βάζω δέκα ευρώ βενζίνη και μετά καθόμαστε μέσα στο χωριό . Την άλλη φορά του ζήτησα να με πάει σε ένα μαγαζί με παπούτσια που είναι περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από τα σπίτια μας κ μ είπε δεν έχω βενζίνη πρέπει να βάλω έστω πέντε ευρώ κ βλέπω τη βενζίνη στο κοντέρ κ πάλι ήταν πριν το λαμπάκι . Επίσης ποτέ δεν έχει ψιλά. Πάντα κυκλοφορεί μόνο με κάρτα με αποτέλεσμα σε περίπτερα και τέτοια να του αγοράζω τα πάντα εγώ . Άπειρες φορές μου έχει πάρει δανεικά και δε μου τα έχει γυρίσει ποτέ. Κ όταν θέλω εγώ μια χάρη τότε δεν μπορεί δεν έχει βενζινη κτλ κτλ .Πώς γίνεται ρε παιδιά ποτέ να μην τον έχουν πληρώσει. Δηλαδή με τη γκόμενά του πως κάνει πράγματα κ εγώ για να βγούμε έξω Πρέπει να πληρώσω εγώ γιατι ποτέ δεν έχει λεφτά . Τσιγάρα ποτέ τρακα μόνο από μένα . Ενώ στο σπίτι του έχει. Τι να κάνω ρε παιδιά.? Μπορώ να συνεχίσω να κάνω παρέα μαζί του κοβωντας του όλα αυτά η τον κόβω κ βλέπω αν θα αλλάξει η όχι: ? Μήπως είμαι χαζή?

Οι δικοί μου νομίζουν ότι το δωμάτιο μου είναι αποθήκη και μου το φόρτωσαν με άχρηστα ρουχα ,βαλιτσες , χαλιά κλπ κλπ..ενώ υπάρχει τόσος χώρος στο σπίτι. Εεε λοιπόν μετά από μήνες και αφού την έλεγα τη μάνα μου πάρτα και βάλτα καπου αλλού αλλα με αγνοούσε επιδεικτικά τα μάζεψα όλα και τα έβαλα στο χόλ δίπλα στην εξώπορτα. Καλό μάζεμα γλυκιά μου μανούλα.:)

Δεν βγήκαμε για καφέ με τις φίλες μου γιατί θέλανα να δουν στην τβ τον γάμο του Χάρι και της Μαρκλ! Μα καλα, είμαστε καθόλου σοβαροί;

Είμαι η κοπέλα που πριν λίγες μέρες είχα εξομολογηθεί ότι το αγόρι μου έκλεισε πίσω από την πλάτη μου εισιτήρια για το Deadpool 2 με τους φίλους του, ενώ μου είχε υποσχεθεί να πάμε μαζί.Να διευκρινίσω ότι είμαστε και οι δύο φοιτητές και όχι στο σχολείο (που θα μπορούσε να δικαιολογήσει κάπως την ανώριμη συμπεριφορά του...) Από τότε που τσακωθηκαμε δεν ξανανεφερε την ταινία και γω το εκανα γάργαρα.Χτες πήγε και την ειδε και είχε το θράσος να με πάρει τηλέφωνο και να μου πει οτι πέρασε τέλεια! Του το έκλεισα στα μούτρα και από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει!

Δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου να με φωνάζουν με το επώνυμο μου.

ή βγαλ' τον απ' την καρδιά μου, ή φέρε τον στη ζωή μου.

Ειμαι 21 ετων, εμεινα εγκυος επειτα απο προφυλακτικο που εσπασε - δεν τελειωσε μεσα μου και πηρα το χαπι της επομενης μερας. Και ομως ανηκω σε αυτα τα μικρα ποσοστα. Το αγορι μου 24 ετων, η σχεση μας 6 μηνων. Του το ανακοινωσα, αυτη τη στιγμη ειμαι στην εκτη εβδομαδα κυησης. Μου απαντησε πως φυσικα δεν σχεδιαζε να γινει πατερας αλλα αν επιλεξω να το γεννησω θα συμμετεχει σε ολη τη διαδικασια και θα ειναι διπλα στο παιδι και μετεπειτα. Το θεμα ειναι πως εγω δεν μπορω να γινω μητερα, νιωθω πως δεν θελω. Δεν θα ειμαι καλη, τουλαχιστον τωρα. Δεν θελω ενα παιδι , δεν μπορω οικονομικα να μεγαλωσω ενα παιδι. Ουτε χρηματα για την εκτρωση δεν εχω. Κατα πασα πιθανοτητα θα δανειστω αν επιλεξω κατι τετοιο. Θα μου πεις το αγορι σου τι ειναι; Δουλευει για 400 ευρω. Εμενα ως μητερα στα 21 ποιος θα με παρει να δουλεψω; Οικογενειες; Απο εμενα υπαρχει μονο ο πατερας μου με εναν μισθο της ταξεως των χιλιων ευρω που συντηρει εκεινον , εμενα μεχρι ενα σημειο και την μικρη μου αδερφη που ειναι 15. Απο την αλλη πλευρα δεν ξερω τι συμβαινει και φυσικα δεν μπορω να υπολογιζω. Εχω πελαγωσει. Κλαιω ασταματητα απο τοτε που το εμαθα. Ο χρονος περναει και πρεπει να αποφασισω. Φυσικα και ξερω πως αν φερω στη ζωη αυτο το πλασματακι και δεν το δωσω για υιοθεσια, ναι μου περασε απο το μυαλο μα το αγορι μου ειπε πως προτιμαει να το μεγαλωσει μονος του παρα να γινει κατι τετοιο, ισως να το αγαπησω. Εχω φοβηθει. Δεν ξερω τι περιμενω να ακουσω απο αγνωστους και τα γραφω εδω.