ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΒΑΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ, ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ,ΠΕΡΝΑΓΕ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ... ΕΙΧΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΔΙΕΛΥΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΗ ΣΤΙΡΗΞΩ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ . ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΓΜΗ... ΤΑΙΡΙΑΖΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΟΜΟΡΦΑ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ. ΝΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΘΕΛΩ.... ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕ ΜΗΝΕΣ Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΑΡΚΕΤΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ...ΗΡΕΜΗΣΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΕΣΤΕΙΛΑ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΕΞΗΓΩΝΤΑΣ ΤΗΣ ΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ ΓΙ ΑΥΤΗΝ...ΗΞΕΡΑ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΗΣ. ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΩΣΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΑΥΤΗ ΟΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑΙ ΜΕΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΗΡΕΜΗΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΚΡΑΤΑΓΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ . ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΘΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΡΑΤΙΟΜΟΥΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΓΩΣΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ... ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΑΓΑ ΕΓΩ.... ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ... ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ ΜΙΚΡΑ ΤΟ ΕΧΩ ΦΕΡΕΙ ΑΠ ΕΞΩ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Αυτή τη στιγμή είμαι στη δουλειά. Έχω ένα σφίξιμο στο στομάχι και έντονη ταχυκαρδία που με πνίγει. Ένα μόνιμο άγχος. Με 3 προτάσεις η ζωή μου τα τελευταία χρόνια; 1η: έχασα την μητέρα μου πριν 3 χρόνια, στα 19 μου..2η: απο τότε δουλεύω και παράλληλα σπουδάζω για να εκτονώσω όλη μου την ενέργεια και να μπορώ να ξεχνιέμαι..3η: χώρισα πρόσφατα απο ια σχέση 4 χρόνων που είχα με έναν άνθρωπο που ερωτεύτηκα κεραύνοβόλα και πέρασα υπέροχα μαζί του.Τώρα προσπαθώ να αφιερώσω χρόνο στον εαυτό μου, να βιώσω το χωρισμό και μάθω να στέκομαι στα πόδια μου. Δεν μπορώ όμως. Είμαι πολυ αδύναμη σε αυτά..χρειάζομαι πάντα κάποιον να μιλάω..είτε είναι γκόμενος είτε φίλος. Με αυτό τον τρόπο καταλήγω να μιλάω με τόσους που περιπλέκω πάλι τα πράγματα γιατί με κανέναν δεν μπορώ και δεν θέλω να προχωρήσω σε κάτι. Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου αλλά μέσα μου έχω πολύ πόνο,θυμό και υποφέρω. Θέλω να ξεφεύγω συνέχεια. Από το σπίτι μου, απο την δουλειά μου, απο τους φίλους μου και απο τους συγγενείς μου. Θέλω να φύγω να πά σε άλλη χώρα δεν ξέρω αλλά δεν καταλαβαίνω αν θα μου κάνει καλό και φοβάμαι. Έχω τάσεις να κάνω τρέλες, να βγαίνω με όποιον γνωρίζω και ενώ του δίνω χώρο να μπεί στη ζωή μου μετά πνίγομαι και δεν θέλω. Πρέπει να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία..ή ψυχανάλυση..ξέρω ότι αυτό ίσως με συμβουλέψετε αλλά όλο το αναβάλλω γιατί δεν μπαίνω στην διαδικασία να βρω κάτι κάποιον που θα μου ταιριάζει. Με λίγα λόγια το συναίσθημά μου είναι ότι νιώθω μόνη με τόσους ανθρώπους γύρω μου. Νιώθω ότι μένω στο ίδιο σημείο ενώ μονίμως είμαι σε διαφορετικό. Πνίγομαι και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ.. Αν κάποιος αισθάνεται κάτι παρόμοιο θα ήθελα να έρθουμε σε επαφή.Ευχαριστώ που το διαβάσατε.

https://m.lifo.gr/confessions/view/358583Ειμαι η κοπελα της απο πανω εξομολογησης. Θελω να σας πω τι εγινε απο το σαββατο που χωρισαμε μεχρι σημερα να μου πειτε τη γνωμη σας. Λοιπον σαββατο πρωι χωριζουμε ενω μεχρι την παρασκευη ημασταν μελι-γαλα. Με παιρνει σαββατο βραδυ κι εκλαιγε κ ηθελε να δει πως ειμαι. Κυριακη με πηρε μια φορα το πρωι κ μια το βραδυ παλι να δει πως ειμαι κ παλι ακουγοταν σκατα. Με ξαναπηρε σημερα το πρωι κι ειπαμε παλι τα ιδια. Πηρε να δει πως ειμαι, ειπε οτι με αγαπαει, οτι του λειπω, οτι με σκεφτεται, οτι θελει να μιλαμε κ θελει λεει για λιγο καιρο να μη βρεθουμε για να δουμε πως θα ειμαστε κ πως θα παει αλλα θελει να μιλαμε μεσω τηλεφωνου, μηνυματων κτλΚι ειπε πως με αδικησε που δε μου δωσε μια ευκαιρια να προσπαθησω ή εστω να μου δωσει μια προειδοποιηση οτι κατι δεν παει καλα.Εγω ημουν λιγο κρυα στην αρχη αλλα το δεχτηκα σκεπτομενη πως ισως τα ξαναβρουμε. Ειμαι πολυ σκατα, κοιμαμαι κ ξυπναω 2-3 φορες το βραδυ. Ξυπναω με ενα πλακωμα, δεν τρωω καλα, κλαιω...Θελω παρα πολυ να τα βρουμε!Θελω να εχω την ευκαιρια να προσπαθησω να σωσω κατι κι ας μη τα καταφερω. Θα ξερω οτι το παλεψα και θα νιωθω ενταξει με τον εαυτο μου.Ισως πιεστηκε με διαφορα θεματα εντος κι εκτος της σχεσης. Ζοριζεται με κατι εξετασεις που θελει να δωσει, εχει ενα θεμα υγειας που θα χρειαστει επεμβαση κ φοβαται/αγχωνεται (περιτομη)Γενικα εχει θεματακια τα οποια τον ταλαιπωρουν. Ισως λογω αυτης της πιεσης να αντεδρασε παρορμητικα και να χωρισαμε.Δεν ξερω ρε παιδια...Βλεπετε στον οριζοντα σημαδια επανασυνδεσης;

Γιατί τόση μοναξιά; Ερωτευτείται γιατί χανόμαστε...

Ντρέπομαι που εγω ειμαι 27 χρονών και το αγορι μου 23. Περνάμε καλα μαζι , μου αρέσει και ειμαι χαρούμενη, αλλα μολις με ρωτήσουν ποσο χρονων ειναι σχολιάζουν την διαφορα μας αρνητικά και με εχουν βαλει σε σκέψεις. Μηπως δεν ειναι σωστο και πρεπει να βρω κάποιον της ηλικιας μου; Αφήστε που εχω αρχισει να φοβάμαι μην με ρωτησουν την ηλικια του και ακουω παλι τα ιδια σχόλια.

Παιδιά καλησπέρα σας!! Θα ήθελα αν κάποιος γνωρίζει να μου πει δυο λόγια για κάτι που με απασχολεί. Εχώ πολύ μεγάλο θέμα με το άγχος. Δεν μπορώ να διαχειριστώ κάποιες καταστάσεις με αποτέλεσμα η ποιότητα της ζωής μου να βρίσκεται στο ναδίρ. Θέλω όμως να το παλέψω και να βγω από αυτή την κατάσταση. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Είμαι άνεργη και δεν μπορώ μα απευθυνθω σε κάποιον ψυχολόγο ιδιώτη. Είμαι πολύ πιεσμένη οικονομικά. Για αυτo σκεφτομαι να απευθυνθώ σε καποιον ψυχολογο σε δημόσιο νοσοκομείο. Θέλω να μου πείτε αν έχετε κάποια προσωπική εμπειρία. Καταρχάς υπάρχουν ψυχολογοι ή υπαρχουν μόνο ψυχίατροι στα νοσοκομεια ? Βρίσκεις εύκολα ραντεβού? Πόση ώρα διαρκεί το ραντεβού? Κάθε πότε πάτε? Εχετε βοηθηθεί καθόλου? Γένικα αν κάποιος γνωρίζει, θα με βοηθούσε πολυ να γράψει την εμπειρία του.

Καλο μήνα σε όλους μας!

Και έκανα τόσα όνειρα μαζι του με κορόιδευε.Δεν με ερωτεύτηκε ποτέ τελικα.Ποτέ δεν ξεπέρασε την μακροχρόνια σχέση του.Το μόνο που ηθελε ήταν να ανεβάσει το ηθικό του με οποιοδήποτε τρόπο.Νοιωθω τόσο άσχημα.Ένας ανθρωπος ο δικός μου ανθρωπος αποδείχτηκε τόσο λίγος μα και τόσο φτηνός......

Τον Οκτώβριο συμπληρώνω 3 χρόνια από τότε που τη χώρισα.Το έκανα γνωρίζοντας ότι είχα χάσει αυτό που με έλκυε πάνω της.2 μήνες μετά μπαίνω σε άλλη σχέση που ενώ νόμιζα ότι θα είναι η καλύτερη, αποδείχθηκε η χειρότερη. Τρώω τα μούτρα μου πολύ άσχημα, αλλά με βοηθάει να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα όσον αφορά τη προηγούμενη σχέση.Ότι αυτό που είχα ήταν αληθινή αγάπη.3 χρόνια μετά σχεδόν, θέλω να της στείλω μνμ (βσκ της είχα στείλει να ζητήσω συγγνώμη για το πώς συμπεριφερθηκα μετά το χωρισμό μας). Για ποιο λόγο δε ξέρω. Νόημα δε θα έχει (ζούμε σε άλλες χώρες). Και ενώ ξέρω ότι ήμουν σίγουρος όταν τη χώρισα, σκέφτομαι πλέον πως θα ήταν η ζωή αν δεν. Ίσως να ήθελα χρόνο να ηρεμήσω. Ίσως τώρα θέλω χρόνο να ηρεμήσω.Πφφ. Μάλλον πρέπει να αφοσιωθω σε μένα.Και καλή τύχη μαγκες

Γιάννα μετά από τόσα χρόνια έχεις ακόμα μία μικρή θέση στο υποσυνείδητό μου... Αν κάποτε σε ξαναδώ δεν ξέρω πώς θα χτυπήσει η καρδιά μου... Το απεύχομαι με την λογική μου.