ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση εδώ και 3 Χρόνια το αγόρι μου έχει ήπια κατάθλιψη από τα 17 του περνει αντικαταθλιπτικα... Το τελευταίο διάστημα μου ζήτησε να το δούμε ποιο σοβαρά να αρραβωνιαστουμε και στην πορεία να παντρευτούμε .. Του είπα ένταξη αλλά εχθές άλλαξε γνώμη μου είπε δεν ξέρει αν είναι έτοιμος αν μπορεί γιατί ειναι πολλά και πρέπει να βρει μια λύση... Του είπα δεν χρειάζεται να βιαστεί να αποφασίσει και έπειτα μου είπε δεν θέλω να χωρίσουμε αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται και αυτό το σκέφτομαι μου είπε... είναι θέλημα Θεού το τι θα γίνει αν θα ήμαστε μαζί η θα χωρίσουμε θα το δείξει ο χρόνος.. Δεν ξέρω αν ευθύνεται η κατάθλιψη γιατί άλλαξε γνώμη γιατί ενώ είχε πει να προχωρήσουμε πλέον είπε να το αφήσουμε και να σκεφτεί μόνος αν μπορεί αν δεν μπορεί γιατί είναι μια ζωή μπροστά... Σκέφτομαι εγώ τώρα τι μπορεί να σκέφτηκε και να αλλάξε γνώμη τα χάπια που περνει? η αν θα αντέξω εγώ αυτές της κατάστασης? Μου είπε κιόλας ότι αν δεν πάει η σχεση παρακάτω γιατί να ήμαστε μαζί... Μου είπε θέλει να βρει λύση μόνος του.. Επειτα μου είπε πως θα κανονίσει να μου μαγειρέψει να πάω σπίτι του να ανάψουμε κεράκια να πιούμε κοκκινο κρασί να μείνουμε μαζί σαν παντρεμενοι... Δεν ξέρω τι θέλει να επιδίωξη με αυτό να φερόμαστε σαν παντρεμένοι ίσως τον βοηθήση να βρει την λύση που θέλει αλλά εγώ από μεριά μου τι θα κάνω??

Είδα μία συμφοιτήτρια μου που κάνουμε που και που παρέα, με το αγόρι της, ομολογώ ότι ζήλεψα. Χρόνια μαζί και φαίνονταν τόσο μα τόσο ερωτευμένοι και χαρούμενοι. Μακάρι να βρω και εγώ κάτι τέτοιο κάποια στιγμή. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι θεμα εμφάνισης ή γοητείας αλλά συγκυρίας σε κάποιον βαθμό. Μακαρι λοιπόν να μου τύχει και εμένα μία τόσο καλή συγκυρία και να την αναγνωρίσω κιόλας.

Έχω σχέση εδώ και 2,5 χρόνια... Περνάω όμορφα..ήσυχα...χωρίς τίποτα να μας ταράζει τα νερά!Δεν έχω άλλη παρέα πέρα από τον σύντροφο μου, ούτε και αυτός..Μαζί βγαίνουμε, πάμε για καφέ, ποτό, σινεμά κλπ... Μόνο οι δυο μας!Κάποιες φορές βγαίναμε και με κάποιους φίλους μου.. Γιατί αυτός δεν έχει...απομακρύνθηκε από τους φίλους του γιατί τον εκμεταλλευόντουσαν και του στοίχισε πολύ!Άλλοι παντρεύτηκαν και έχουν παιδάκια...άλλη έφυγε στο εξωτερικό... άλλοι ζουν μακρυά μας...Δεν έχουμε άλλες παρέες και εγώ αισθάνομαι άσχημα... Είναι μέρες που δεν έχω τίποτα άλλο να πω μαζί του, βαριέμαι και ντρέπομαι γι' αυτό... Τι να κάνω;

Είμαι εδώ κ 2 περίπου χρόνια άνεργη, ψαχνω γ δουλειά με καλουν σε συνεντεύξεις αλλά τίποτα, ζητάνε τοσα πολλά προσόντα στις αγγελίες που βλέπω που δεν τα έχω, περα απο την προϋπηρεσία σε δουλειές γραφείου, όσο περνάει ο καιρός έχω ξεχάσει πολλά πράγματα οσο αναφορα πχ τους υπολογιστές τα διάφορα προγράμματα που χρησιμοποιούνται..ψαχνω γ κάποιο σεμινάριο δωρεαν αλλά δεν εχω βρει..γ να φρεσκάρω κάποια πράγματα..επισης είναι κ η ηλικια μου που είναι πανω απο 37 οποτε είναι κ αυτό δύσκολο. .κ εχω καταλάβει οτι διαλεξα λάθος δουλειά. .ενω ήθελα να κανω κατι αλλο πχ οτι εχει σχέση με παιδιά..η δουλειά γραφειου, λιγιστηριο κτλ είναι δυσκολη, θέλει ανθρωπι με αντιληψη στα μαθηματικά κ γρήγορο τρόπο σκέψης κ δυναμικο..τωρα είναι αργα να αλλαξω καριέρα. .Ούτε λεφτά εχω να παω σε κάποια σχολη..κ επιπλέον αν εχεις καποιον γνωστό κάτι μπορεί να γίνει αλλιως τρομερα δύσκολο...τι να πω δεν ξέρω πιστεύω οτι δεν θα βρω ποτέ δουλειά. .

Τον γνώρισα πριν έναν μήνα περίπου. Εδειξε ενδιαφέρον, μου έδωσε τον αριθμό του και μου ζήτησε να βγούμε. Λίγες μέρες μετά μιλήσαμε από το τηλέφωνο και είπαμε ότι θα κανονίσουμε. Πήγαμε να κανονίσουμε μέσω μηνυμάτων και εκεί που περίμενα να συμφωνήσουμε την ώρα δεν απάντησε ποτέ. Το άφησα και γω λοιπόν λέω αν θέλει θα στείλει. Κάποιες βδομάδες μετά με παίρνει τηλέφωνο μου λέει "Που χάθηκες;" και τέτοια και μου ξαναζηταει να βγουμε. Του λέω ποια μέρα μπορώ και μου λέει ότι θα μου στείλει την ώρα. Και πάλι δεν έστειλε τίποτα. Μια μέρα πριν την μέρα που είχαμε πει τον ρωτάω αν τελικά θα βγούμε και απάντηση δεν πήρα. Τι είναι αυτό; Τι του λες τώρα αν ξαναπάρει;

Πως γίνεται να απομακρυνθώ από κάποιον που νοιάζεται πολύ για εμένα χωρίς να τον πλήγωσω; Πρόκειται για έναν φίλο μου που τελικά δεν με βλέπει και τοσο φιλικά. Δεν θέλω να κόψουμε επαφές τελείως καθώς τον συμπαθώ πολύ αλλά δεν νιώθω άνετα με την όλη κατάσταση. Του έχω δείξει με τον τρόπο μου ότι δεν τον βλέπω έτσι. Έχει τύχει ακόμα και να του μιλήσω για άλλον πιστεύοντας ότι έτσι θα καταλάβει ότι δεν ενδιαφέρομαι αλλά απλά ένιωσα άσχημα όταν έδειξε ότι τον ενόχλησε. Ξέρω χαζό αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο. Γνωμες;

Το αγόρι μου με παρότρυνε να πω ψέματα για ένα θέμα υγείας μου στους γονείς μου.

Πως να πλησιασω κάποιον που ειναι στην σχολή μου έναν χρονο μεγαλύτερος, δεν σχολάμε και δεν πάμε ίδια ώρα και δεν έχουμε κοινούς φίλους; Έχουμε συστηθεί γιατί μια μέρα τον είχα δει με μια γνωστή μου και πήγα και καλά να την χαιρετήσω, επομένως μίλησα και σε αυτόν. Πλέον όταν αλλάζουμε αίθουσες, τον βλέπω να βγαίνει όταν εμείς μπαίνουμε και χαιρετιόμαστε αν τυχει να περάσουμε δίπλα δίπλα. Προτείνετε ιδέες. Θέλω απλά να αρχισουμε να μιλάμε πιο πολύ.

Δε γίνεται κάθε φορά που μετά από κάθε χρήση ενός ΜΜΜ, αν τυχόν έχει πολύ κόσμο...να ρίχνω 10 ψεκάσματα κολώνια για να έρθω στα ίσα μου. Ή στη χειρότερη περίπτωση, αν τυχόν κάτσει δίπλα μου ένας που έχει μαλώσει με το σαπούνι (δε ξέρω πως να το πω πιο ευγενικά, για να είμαι politically correct) και δεν υπάρχει χώρος να πάω πιο κει. Μετά τα 10 ψεκάσματα, γίνονται 20. Εν ολίγοις, χίλιες φορές κάποιος που είναι λαμόγιο, αρκεί να είναι καθαρός.... παρά ένας "πιφ" και δε πα να έχει και χρυσή καρδιά. Που τεχνικά είναι αδύνατον, διότι δείχνει ασέβεια προς τους συνεπιβάτες του, άμα μπαίνει μέσα σε ένα ΜΜΜ ενώ είναι άπλυτος.

Περπατάνε μερικοί με τη μούρη κολλημένη στο κινητό μέσα στη μέση του δρόμου!!!Δηλαδή μπορεί να σας πατήσουμε κατά λάθος κιόλας.Μη πω στο πεζοδρόμιο που τρακάρεις με τον άλλον και αντι να ζητήσει συγγνώμη σε κοιτάει με ένα απλανές βλέμμα. Όταν περπατάμε κοιτάμε μπροστά..Και γω έχω social media και είμαι ενεργός αλλά όχι και έτσι..