ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τεταρτο ετος στη σχολη. Αυριο ξενοικιαζω και σε ενα μηνα φευγω ερασμους Ισπανια. Δεν θελω ομως να αφησω το σπιτι μου. Ποτε περασαν κιολας. Δεν θα ειμαι ποτε ξανα φοιτητρια

Τον τελευταίο 1,5 χρόνο πηγαίνω στη σχολή σπάνια..παρακολουθώ ένα μάθημα το εξάμηνο κι αυτό όχι κάθε φορά.. Όμως στους γονείς μου λέω ότι πηγαίνω και αρκετές φορές εχω πει ότι είχα πάει στη σχολή ενώ κάθομαι σπίτι ή γυρνάω στους δρόμους..Δεν θέλω να τους λέω ψέματα αλλά κάποιες φορές αναγκάζομαι..νιώθω ότι ολο αυτο μου γυρνάει boomerang αφού τα τελευταία χρόνια δεν πάει και τίποτα ιδιαίτερα καλά στη ζωή μου...

Είμαι στην Αθήνα εδώ και 4 μήνες για δουλειά, ερχόμενος από μικρή πολη. Πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω πώς οδηγούν εδώ πέρα. Νομίζω παίζω σε video game όλη μέρα. Ούτε φλας, σταματάνε όποτε και όπου θέλουν χωρίς αλαρμ, πόρτες ανοίγουν από σταματημένα αυτοκίνητα στα ξαφνικά, προσπεράσεις από δεξιά, μηχανάκια χωρίς κράνος να κάνουν ελιγμούς, τρέχουν σε στενά.. Γενικά πολύ χαλί. Εντάξει, δεν βοηθούν και οι δρόμοι , λακούβες , φρεάτια σαν λάκκοι, κλαίω το αμάξι μου 4 μήνες..αλλά ρε παιδιά, νομιζω είναι θέμα χρόνου να τρακαρω, πραγματικά. Και οδηγάω μια δεκαετία, δε με λες και πρωτάρη. Ειλικρινά απίστευτο.

Πριν λίγο γύριζα από τον φούρνο κ καθώς περπατούσα ακούω εναν κύριο να τραγουδάει: "σαν με κοιτάς ηλιοβασίλεμα τα μάτια σου, φωτιά..." (Μάνου - Φέρτης)Γυρίζω και βλέπω έναν μπαμπά να έχει σκύψει πάνω από το μωρό του στο καρότσι και να του τραγουδάει! Μου έφτιαξε το απόγευμα!Να είσαι καλά!

Δε μου εκανε προταση για να γινω κουμπαρα η παιδικη μου φιλη και εχω στεναχωρηθει παρα πολυ. Θα κανει αλλες δυο φιλες της. Δεν ξερω τι φταιει. Ισως οτι εγω ειμαι ανεργη, ενω οι αλλες κοπελες εχουν καλες δουλειες? Μπορει. Απλα στεναχωρηθηκα.

Τοσο πολυ

Νοιάζομαι για κάποιον πάρα πολύ.Στεναχωριέμαι που δεν ειναι καλά στη ζωή του..Θέλω αλλά δεν εχω το θάρρος να του κάνω μια σφιχτή αγκαλιά να του πάρω τη μοναξιά έστω για 5 λεπτά.Θα ήθελα να έχω ένα μαγικό ραβδί να διαγράψω τα λάθη του κ να του κάνω τη ζωή ευτυχισμένη.Όταν τον βλέπω στις μαύρες του δεν μπορώ να κοιμηθώ..Σφίγγεται η καρδιά μου..Μου αρέσει σαν άντρας αλλά αν παω να μας σκεφτώ σε κάτι παραπάνω τους δυο μας δεν μου βγαίνει.. Του αρέσω κ εγώ απ οτι εχω καταλάβει αλλα εγώ βάζω στοπ αφού δεν ειμαι καθόλου σίγουρη ότι μπορώ να σταθώ διπλα του κ δεν θελω να πληγωθεί ξανά..Απ τη μια ευχομαι να τον δω με μια καλη γυναικα στο πλάι του απ την αλλη φανταζομαι εμενα στο πλάι του κ κατι μου κλωτσαει..Αλλα νιωθω οτι τον αγαπαω κ τον αγαπαω Αλλιώς πώς να εξηγήσω που τον νοιαζομαι τόσο..Ειναι συναδελφος μου..Δεν ειμαστε καν φίλοι..Κ δεν μπορω να ονομασω τι ειναι αυτο που νιωθω γι αυτον..Απλο ανθρωπινο ενδιαφερον δεν μπορει να ειναι αφου φτανω σε σημειο να καταβαλλομαι εγω που δεν ειναι αυτος καλά..Τον θέλω στη ζωη μου για παντα, να βλεπω, να ξερω οτι ειναι καλα, να τον βοηθαω οποτε το εχει αναγκη....Τί μου συμβαινει βρε παιδια??? Να νιωθεις τοσο έντονα συναισθηματα για εναν ανθρωπο που ουτε καν φιλικη σχεση εχετε κ να μην μπορεις να τα προσδιορισεις ακριβώς.Πείτε μου πώς το βλέπετε σαν τριτοι, ειμαι στο τσακ να ρωτήσω ψυχολογο να μου πει εκεινος για το τι εχω στην καρδια μου γι αυτον τον άνθρωπο...

Το ψάρι σου.Να μ αγαπας να με σεβεσαι να μου κανεις παιδια και τα υπολοιπα θα τα βρούμε. Να ζεστάνεις την καρδια μου. Να με βοηθησεις με τις υποχρεωσεις μου να με βοηθησεις με τη δουλεια μου κι εγω θα ειμαι για παντα η σωστική σου λεμβος. : D ΆΝΤΤΤΕΕΕΕ

Ζούμε μαζί 3 χρόνια, η ιστορία δεν έχει δράκο δεν ξέρω γιατί επιμένετε μερικοί. Τα ακούγαμε όταν ήμασταν χώρια τα ακούμε και τώρα που ζούμε στο ίδιο σπίτι. Γιατί τόση αμφισβήτηση; Δεν μπορείτε να βγάζετε ρε παιδιά γενικούς κανόνες με βάση τα δικά σας πιστεύω. Είδαμε από την αρχή ότι ταιριάζαμε σε όλα είχαμε κοινούς στόχους και τις ίδιες ιδέες. Έχουμε διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες και συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον, μας άρεσε αυτό που βλέπαμε στις φωτογραφίες και στο σκάιπ και συναντηθήκαμε. Όταν ζούσαμε χώρια περιγράφαμε ο ένας στον άλλον την καθημερινότητά μας, όταν μείναμε μαζί ξέραμε τι μας περιμένει άλλωστε είχαμε βρεθεί αρκετές φορές και από κοντά. Τέλος πάντων ας βρει ο καθένας τον άνθρωπό του με όποιον τρόπο του ταιριάζει. Απλά είναι κουραστικό να ψάχνουν μερικοί άνθρωποι να βρούνε κάτι κακό ή προβληματικό σε κάτι τόσο απλό και ανθρώπινο. Αγαπηθήκαμε και ζούσαμε σε απόσταση, αυτό είναι όλο. Έχοντας βιώσει και τις δυο καταστάσεις τα κότσια τα χρειάζεσαι να αντέξεις όταν είσαι μακριά και όχι όταν ζεις με τον άνθρωπό σου μαζί. Τι τα θες τα κότσια όταν κοιμάσαι και ξυπνάς δίπλα σε αυτόν που αγαπάς; Καλή τύχη σε όλους όσους ψάχνουν τον έρωτα και μην υποτιμάτε τη δύναμη της αγάπης.

Μ'αρέσουν τα κακά παιδιά