Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Εξω βρέχει, ακούω τη βροχή και θυμάμαι όλες εκείνες τις νύχτες που τις περνούσαμε μαζί ακούγοντας τη βροχή και κοιμόμασταν μαζί αγκαλιασμένοι...Αλλά όλα αυτά είναι παρελθόν.!!
Χωρίζεις. Οκ! Να κρατήσουμε επαφές γιατί σε νοιάζομαι! Οοοκ! Κ μετά πετάς την βομβα: ξέρεις θα κρατήσω τις αποστάσεις μου..! Τόινκ! Ρε παιδιά, πάμε καλά;; ΠΑΜΕ; Δηλαδή λίγος σεβασμός στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου..!! **έξαλλη**
Μετά από δίκη μου απόφαση, τον μποκαρα γιατί με χρησιμοποιούσε. Δε του είπα τίποτα, απλώς απομακρύνθηκα. Έψαξε να με βρει 2-3 φορές κι αυτό ήταν όλο. Συμπληρώνεται 1 μήνας από τότε. Υπάρχουν στιγμές που υποφέρω, που τον σκέφτομαι έντονα και θέλω να του στείλω. Κάθε φορά ομως που πιάνω το ρημάδι το κινητό, σκέφτομαι πως μου φέρθηκε σα σκουπίδι και το αφήνω κάτω. Αυτος ο ανθρωπος ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ για μένα. Πρέπει να το χωνέψω. Αντέχω ακόμη να μην του στείλω και θα αντέξω όσο χρειαστεί.
Γεια σε ολους!!!Ειμαστε 23 ετων και τον τελευταιο μηνα βγαινω με ενα παιδι 25 ετων. Μου φερεται ομορφα, δειχνει ενδιαφερον, κανουμε πραγματα μαζι κτλ αλλα εχω προσεξει καποια πραγματα στην συμπεριφορα του και δεν ξερω πως να το χειριστω ή αν ειμαι υπερβολικηΘα σας δωσω καποια παραδειγματαΜιλαμε ξερω γω και μπορει να μου πει αυτος κατι ομορφο τυπου "περναω πολυ ομορφα μαζι σου και μαρεσει που κανουμε πραγματα μαζι" και αλλα τετοια και μετα μου λεει "αλλα εσυ δε μου λες ποτε κατι παρομοιο και δεν θες να μιλαμε πολυ και μαλλον δεν σαρεσω" ειναι σαν να με πιεζει να του πω κι εγω καλα λογια για να νιωσει ωραια. Ως ενα σημειο ειναι αποδεκτο γιατι ολοι θελουμε επιβεβαιωση, κακα τα ψεματα. Αλλα οταν στο πεταει σαν σποντα καπως καθεται.Εντωμεταξυ να σας πω οτι κι εγω του λεω διαφορα τετοια οποτε μου βγαινει αλλα αυτος θελει να τα ακουει συνεχεια μαλλονΑλλο παραδειγμαΒγαινει με τους φιλους του και με καλεσε να παω μαζι να γνωριστουμε. Πηγα κι ολα καλα. Οταν βγηκα με τις φιλες μου δεν τον καλεσα γιατι δεν το θεωρησα απαραιτητο και δεν το σκεφτηκα καν γενικα και σε μια συζητηση μου λεει "εγω σε γνωριζω σε φιλους ενω εσυ μαλλον νιωθεις αβολα με το μεταξυ μας"Αλλα οντως δεν σκεφτηκα να τον καλεσω..δε μου πηγε το μυαλοΑλλο παραδειγμαΕιχαμε βγει χωριστα με τις παρεες μας και στελναμε μηνυματα ωσπου του λεω "θα σε αφησω γιατι παμε να φαμε με τα κοριτσια και μιλαμε μετα" και μου λεει "εγω μπορω να μιλαω οσο ειμαι με τα παιδια αλλα αφου δε θες να μιλαμε οσο εισαι με τις φιλες σου οκ καλα να περασεις"Σαν να μου πεταει το μπαλακι ρε παιδι μου οτι φταιω κιολας που θελω να βγω με τις φιλες μου χωρις να μαι κολλημενη στο κινητοΔεν ξερω..σας φαινεται καπως χειριστικος;Θελει να με κανει να νιωθω ενοχη και να με ελεγχει εμεσως πλην σαφως;Πως να το χειριστω;Μηπως ειμαι λαθος;
Να ολοκληρώσουμε αυτό που αφήσαμε στη μέση τότε, πριν 4 χρόνια. Να το ολοκληρώσουμε μέσα σε ένα δυήμερο, κάπου μακριά, μόνοι μας, και να κάνουμε έρωτα ξανά και ξανά. Για μια τελευταία φορά. Να αποχαιρετηστούμε, όπως ποτέ δεν κάναμε. Και μετά να μην ειδωθούμε ποτέ ξανά.
Διαβάζω πολύ πίκρα και καψούρα οπότε λέω να πω και εγώ τον πόνο μου.Κουβαλάω σ@$#@ μυαλά από μικρός και έχω καταστρέψει από μόνος μου τη ζωή μου με τις επιλογές μου. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχω σταματήσει να έχω όρεξη για τα πάντα, βαριέμαι κυριολεκτικά που ζω.Από τις επιλογές που έχω μετανιώσει περισσότερο είναι που έδιωξα από τη ζωή μου την μοναδική κοπέλα που με είχε αγαπήσει πραγματικά.Το έκανα γιατί φοβόμουν μην δεθεί με κάποιον σαν εμένα, που σκέφτεται να τα παρατήσει όλα. Δεν ήθελα να την πάρω μαζί μου και να περάσει τα ίδια.Το θέμα είναι πως αυτή η κοπέλα μου έδινε ζωή και ένα κίνητρο για να ζω. Όσο ήμουν μαζί της αποκτούσε ένα νόημα η ζωή μου, κάτι γέμιζε μέσα μου. Ακόμα και όταν ήμασταν σε σχέση και χωρίζαμε βρίσκαμε τον τρόπο και μέσα από σημάδια (κυρίως στα social media) δείχναμε πως ακόμα θέλουμε ο ένας τον άλλον.Ίσως αν μου έδειχνε ένα σημάδι ξανά να προσπαθούσα να την πλησιάσω... Θα το έκανα ήδη όμως δεν θέλει να ακούει για εμένα.Ελπίζω αν μια μέρα αλλάξει κάτι και μου δώσει ένα σημάδι να μην με απογοητεύσει ο ίδιος μου ο εαυτός πάλι.