ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως πλήγωσα ηθελημένα έναν άνθρωπο και προσπαθώ να συγχωρήσω τον εαυτο μου.. Και δεν τα καταφέρνω.. Έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ, αρχίσαμε να μιλάμε μήνες και φυσικά δεν βγήκαμε ποτέ.. Το έκανα γιατί ήθελα να κρατάω έστω και έτσι επαφή. Το έληξα αλλά και πάλι δεν νιώθω καλά..

Με το αγόρι μου είμαστε μαζί περίπου 4 χρόνια. Το προηγούμενο χρόνο είχαμε χωρίσει γιατί είχαμε ζοριστει και οι 2 και μεταξύ μας . Προχώρησε σε καινούρια σχέση ενώ υπήρξαν πισωγυρίσματα του , Εγώ όμως αποφάσισα να τον αφήσω και έφυγα για σεζόν μήπως βρω τον εαυτό μου..Ξαναγύρισα και συναντηθήκαμε τους τελευταίους 2 μήνες είμαστε μαζί ,είμαστε καλά , αλλά υπάρχει ένα θέμα.. στο κινητό του διατηρεί ακόμα φωτογραφίες με την άλλη κοπέλα..Τις οποίες υποτίθεται πως τις έσβησε!! Σήμερα λοιπόν όπως μου έδειχνε κάτι , πήγε το μάτι μου πιο κάτω και τις είδα. Έκανα πως δεν τις είδα, γιατί υποτίθεται ο ίδιος μου πε ότι τις έχει διαγράψει.. Αλλά αν δεν το πω θα σκασω..γιατί να τις έχει και γιατί να μου πει ότι της έσβησε; γιατί πάλι ψέματα; πως να του το πω βρε παιδία..χωρίς να φανώ υστερική..

Είμαι μαθητής ΄Γ λυκείου και σκέφτομαι να δηλώσω Γυμναστική Ακαδημία. Μου αρέσει πολύ η γυμναστική αλλά σκέφτομαι την επαγγελματική αποκατάσταση στην οποία δυστυχώς υστερεί.Εσείς τι λέτε?Τι θα κάνατε?

Διαβάζοντας τις εξομολογήσεις μας ολοένα και πιο πολύ καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων νιώθει μόνο του ή έχει κατάθλιψη ή ψυχολογικά... Ένα ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό δεν έχει αυτό το άτομο που τον κάνει ευτυχισμένο.. και τέλος όλα αυτά απαρτίζουν ένα υπέροχο σκηνικό απογοήτευσης , θλίψης και απαισιόδοξιας. Τελικά η ζωή είναι σκατα με λίγες εκλάμψεις ευτυχιας και ξεγνοιασιάς..Ίσως αυτό να είναι τελικά και η ζωή

Γουστάρω αυτούς που έχουν Facebook και κατηγορούν τους άλλους που ανεβάζουν φωτογραφίες για το τι κάνουν ή δείχνουν ξεσαλώματα πάνω σε τραπέζια. Άλλος λέει όλες οι ξεβράκωτες είναι στο Facebook ενώ ασχολείται ο ίδιος. Καμμένοι φεισμπουκικοί άνθρωποι που πάνε και να δικαιολογηθούν ότι το χρειάζονται και ότι για αυτό το έχουν. Παπάρια χρειάζονται αλλά δεν τους ρώτησα μόνοι τους τα λένε. Ουστ μακριά από μένα καρβουνιάσαμε ρε.

Μου λείπουν οι συζητήσεις μας γλυκέ Teodoro. Μα που χάθηκες. Δίχως ένα αντίο, μία λέξη, ένα τίποτα...

Δε θέλω να με ακουμπάνε στα λεωφορεία (τραμ, μετρό, ηλεκτρικούς κλπ)!Δεν αντέχω να με σπρώχνουν και να τρίβουν πάνω μου όλα τα πράγματα που κουβαλάνε..ασυναίσθητα και επίτηδες..Σ Ι Χ Α Ι Ν Ο Μ Α Ι...και σιγά σιγά σιχαίνομαι και τη νοοτροπία στην ελληνική κοινωνία η οποία με ευκολία σου βγάζει το μάτι για μια καλύτερη θέση...Πείτε μου παραλογίζομαι;

Βλέπω αλλαγές προς το θετικό.

Ότι η κοπέλα μου με απάτησε και το έμαθα τυχαία 1 μήνα πριν... Το παραδέχτηκε και χωρίσαμε δεν την έβρισα όταν χωρίσαμε ένα ντροπή σου της είπα και αυτή έλεγε πως έκανε λάθος και σχέση 5 ετών δεν πρέπει να την πετάξω έτσι.....Μου έστειλε τώρα στις γιορτές αλλα δεν της απάντησα.... Τι θέλει;

Μετά από χρόνια σε συνάντησα και μέσα μου φουντωσαν όλα όσα είχα θάψει,είσαι ότι αγάπησα περισσότερο στην ζωή μου.