Ζω στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς, όσες παρέες κι αν έκανα, δεν κατόρθωσα να ταιριάξω μ’ έναν άνθρωπο για σχέση. Να γυρνάω στο σπίτι και να ξέρω ότι θα υπάρχει κάποιος εκεί και για μένα. Αφόρητη, αβάσταχτη μοναξιά. Όλες τις πίκρες και το άγχος της δουλειάς το περνάω μόνος μου, ούτε έναν ανθρωπο δεν έχω να μου φτιάξει μια σούπα όταν είμαι άρρωστος .. και δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω στην Ελλάδα γιατί μετά θα ξεκινήσει θέμα επιβίωσης για μένα λόγω ανεργίας. Συνεπώς κάθομαι και το παλεύω μόνος μου.. μόνο που μερικές φορές αναρωτιέμαι για ποιον και γιατί παλεύω.. Καλή χρόνια σε όλους σας! Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχετε έναν άνθρωπο να σας στηρίζει.