ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 16 χρονων και μενω Λευκαδα και εχω να πω οτι παρολο που ειναι τελειο νησι εχει τα πιο σκατομαθημενα ατομα, μπορει να ειναι κυριως το γεγονος οτι ειμαστε κλειστη κοινωνια εδω και ολοι ασχολουνται με ολους αλλα ειναι τοσο κουραστικο να προσπαθεις να κανεις κατι στην ζωη σου και να φοβασαι μη το μαθουν οι αλλοι και σε σχολιαζουν παλι. Ενα εχω να πω, αν διαβαζεις αυτο και εισαι καποιος εφηβος απο Λευκαδα σταματα να φερεσαι ετσι και ψαξε να βρεις νοημα στην δικια σου ζωη και μη σε νοιαζει τι κανει ο αλλος, ασε με να κανω την ζωη μου οπως πρεπει και χωρις αγχος

Ή Θελουν χρόνο να σκεφτούνΚουνάς μαντήλι και φεύγεις δέκα. Νόμος.Τα υπολοιπα ειναι δικαιολογίες.

Και τώρα που τέλειωσα με τα ιδιαίτερα να δω πως θα την βγάλω..

Ζω στο πατρικο μου και δεν αντεχω αλλο.Ο πατερας μου οτι βρει σε αγγελιες (βιβλιοθηκες,γραφεια κτλ ) σε καλη τιμη,τα φερνει στο σπιτι..Εχουμε γεμησει με ενα σωρο αχρηστα επιπλα..Το σπιτι μας εχει γινει σαν τσαντιρι και εξω και μεσα....Μονο το δωματιο μου ξεχωριζει βασικα,αλλα και παλι ο πατερας μου εχει παρει μια βιβλιοθηκη που πιανει σε ογκο το μισο δωματιο...Δεν ξερω τι εχουν παθει και δεν καταλαβαινουν πως δεν υπαρχει λογος να γινεται ολο αυτο.Ενταξει καταλαβαινω οτι ειναι μεγαλης ηλικιας και ισως μπορει να μην το καταλαβαινουν,αλλα ολο αυτο μου ριχνει την ψυχολογια..Δεν αντεχω να ζω λες και ειμαι σε αποθηκη...

Πειτε με βλακα αλλά θελω πολυ να γνωρισω την Ισλανδία και τους ανθρωπους της.

χρειάζομαι συστατικές επιστολές για ένα μεταπτυχιακό. Αυτοί της γραμματείας ανάρτησαν στο site της σχολής την προκήρυξη αρκετές μέρες μετά που βγήκε και η προθεσμία πλέον έχει στενέψει αρκετά. για ηλίθιους λόγους δεν κάνει η συστατική του υπεύθυνου της πτυχιακής μου, οπότε πρέπει να απευθυνθώ σε καθηγητές της σχολής. έχω 2-3 στο μυαλό μου αλλά διαβάζω στο ιντερνετ ότι πρέπει να τους δώσεις βδομάδες περιθώριο και εγώ αυτή τη στιγμή απλά δεν το έχω από δικιά μου βλακεία. γενικά είναι καλοί άνθρωποι αυτοί, παίζει να με στείλουν? μετά ούτε αυτό το μεταπτυχιακό θα μπορώ να κυνηγήσω, ούτε να τους ζητήσω για κάποιο άλλο σε άλλη πόλη ίσως...

Το κινητό του αγοριού μου. Και ανακάλυψα ότι πέρσι που με έιχε χωρίσει χωρίς λογο, ο λόγος τελικά ήταν μια 18χρονη. Το ξέρω δεν με αφορά, το ξέρω είναι παρελθόν και κάναμε νέα αρχή. Αλλά δε μπορώ παρά να Νιωσω ότι γύρισε σε μένα απλά από ανάγκη κ αν όλα είχαν πάει καλά με αυτή ούτε που θα τον ένοιαζε. Δε ξέρει ότι το έκανα αυτό Αλλά τον ρώτησα να μ πει για ποια με άφησε Κ μ είπε πως δεν έχει σημασία γτ δεν ήταν κάτι σοβαρό. Κ όταν τον ρώτησα ποια είναι, δεν μ είπε. Για κάποιο λόγο δε θέλει να μ πει. Και τώρα ξαφνικά κάθομαι όλη μέρα σε αναμμένα κάρβουνα κ κοντεύω να τρελαθώ από τη ζήλια μου .καλύτερα να μην είχα μάθει ποτέ

Ανακάλυψα τις προάλλες ότι μια συνάδελφος μου που κάνουμε παρέα μου είπε ψέμματα . Βασικά είμαι λίγο μπερδεμένη. Αυτή μου είπε ότι το αφεντικό μας Της υποσχέθηκε άλλο μεροκάματο και άλλες ευθύνες επειδή εμπιστεύεται μόνο Αυτήν και ο συνάδελφος μου μπάρμαν που έχει κ έναν άτυπο ρόλο υπεύθυνου χωρίς να ξέρει ότι εμένα μου είπε όλα αυτά, μου είπε μόνος του ότι η ίδια πήγε λ ζήτησε παράλογα πράγματα κ δεν της τα πρότεινε κάνεις. Κ εγώ ερωτω. Γιατί να μ πει ψέμματα αφού υποτίθεται είμαστε φιλες? Το είχε να κερδίσει από το να τσατιστω με το αφεντικό μας Κ να τον θεωρήσω αναξιόπιστο?

Πώς λες σε κάποιον ότι αυτό που λέει είναι λάθος; Και δεν εννοώ για την άποψή του φυσικά, εκεί υπάρχουν επιχειρήματα και γίνεται σεβαστή...Εννοώ για τα γραμματικά λάθη. Πρόσφατα βγήκα με έναν μεγαλύτερό μου και ενώ όλα κυλούσαν ωραία, πετάει ένα "ενδιαφέρον επιλογή". Λέω κατά λάθος θα του ξέφυγε. Όμως συνεχίζει και όσο ήμασταν μαζί, το συγκεκριμένο επίθετο ποτέ δεν έλαβε κατάληξη. Εγώ σε κάποια φάση ενώ μιλούσα για κάτι άλλο, ανέφερα κάτι και χρησιμοποίησα τη λέξη, μήπως και του υπενθυμίσω ότι κλίνεται, αλλά τίποτα. Φυσικά και δεν του είπα κάτι ευθέως, γιατί το θεωρώ πολύ υποτιμητικό ή και άσχημο να διορθώνω κάποιον που τώρα γνωρίζω...αλλά με ξενερώνει απίστευτα. Προς αποφυγή όποιας παρεξήγησης, δεν το παίζω τέλεια ή αλάθητη, απλά προσπαθώ να χειρίζομαι σωστά τη γλώσσα όσο μπορώ, τουλάχιστον τα βασικά. Τι θα κάνατε στη θέση μου;

Αχ και λέει να πήγαινα σε ένα Ελληνικό νησί...Για λίγο έστω για μια εβδομάδα.Να έβλεπα όλη την ημέρα τη θάλασσα...Να κολυμπούσα,να ξεχνούσα έστω και για λίγο τα πρόβλημα μου.Να αποφορτιζοταν το καημένο το μυαλό,και το κορμί που τα έχουν λιώσει το άγχος.Ενα ραντζακι μόνο χρειάζομαι κι ένα κουζινακι τίποτα άλλο.Να ακούω τα τζιτζίκια .Έστω για λίγο να χαλαρώσουν οι μύες,να σταθεροποιηθεί η αναπνοή,να ανακουφιστεί το μυαλό.Λιγο μπλε χρειάζομαι,λίγο να ξεγελαστω κι εγώ πως η ζωή είναι όμορφη...