Είμαι γυναίκα καταρχας...Εγινε αυτο το περιστατικό και εχω μεινει άφωνη.Εγω λογω ιατρικου προβλήματος,δε μπορω να κάνω παιδια.Οπότε η αλήθεια είναι οτι δε μπορω να μπω στη ψυχολογική κατάσταση μιας εγκύου και του πως βιώνει τις καθημερινές αλλαγές στο σωμα της και στη ψυχη της.Η νυφη μου,εχει πολλα νευρα ,σχεδόν απο τη 9η εβδομαδα της κυησης της (τώρα βρίσκεται στην 20η).Καναμε υπομονη ολοθ,και κυριως ο αδερφος μου,διότι είναι ιδιαιτερη η ψυχολογία μιας εγκύου.Ωραια ως εδω.Ο μόνος που δυσανασχετουσε με το οτι την ειχαμε "προστατευμενη" και "καλομαθημενη",ηταν ο αντρας μου και είναι.Και μετα απο αυτο το περιστατικό τον δικαιολογω απολυτα.Προχθες μαζευτηκαμε στο σπιτι της μητερας μου ,ολοι για να φαμε,και εκει που μαζευαμε τα πιατα,ειπε ο αδερφος μου στη νυφη μου : "μωρο μου δωσμου και το δικο σου" Ε ποιος ειδε το Θεο και δε τον φοβήθηκε!Δε ξερω τι συνδυασμό λέξεων εκανε στο αρρωστημένο της μυαλο,τι φανταστικα σεναρια εφηύρε ,και γυρίζει και του λεει επί λεξη : "Χ@σ@ μας ρε μ@λ..." μπροστα στου γονεις μας ,σε μας....Ο αδερφος μου κόκκινησε κ εκατσε αποσβολωμενος δίπλα της.Εκεινη εσκυψε το κεφαλι αμίλητη.Οι γονεις μας κοντεψαν να μείνουν και βρήκαν όπως οπβςμια δικαιολογια τυπου παμε να ξαπλώσουμε,και εξαφανιστηκαν,και εγω...Εγω συνεχισα να μαζευω αμίλητη το τραπεζι εχοντας βοηθο τον άντρα μου.Ο οποίος μου ειπε αργοτερα στο σπιτι μας ,οτι αν.ηταν στη θεση του αδερφου μου θα την εστελνε μια βδομαδα στην μητερα της!Ε ρε αδερφακι μου...Που την βρηκες την ταραντουλα :(