Έκανα μια παροδική σχέση λίγων μηνών, έπεσα στην παγίδα, κατά βάθος ήξερα ότι δε θέλει κανονική σχέση. Όμως μου άρεσε πολύ, ο τρόπος του, η αγκαλιά του κ ήθελα να το ζήσω. Έδειχνε να έχει κάποια συναισθήματα όμως για σχέση δε το συζητούσε δεν ήταν σε φάση μου έλεγε! Κ έτσι βρισκόμασταν μόνο βράδυ κ αυτό λίγες φορές, έξω δεν ήθελε να βγαίνουμε ενώ στην αρχή όταν γνωριστήκαμε βγαίναμε.Προσπάθησα να έχουμε μια ωραία επικοινωνία καθημερινή αλλά αυτός κ πάλι ήταν φορές που με τον τρόπο του το απέφευγε. Είχαμε μαλώσει αρκετές φορές γιατί εγώ δεν άντεχα να μην τον έχω κανονικά στη ζωή μου, τα ξανανβισκαμε όμως! Τον απέφυγα για λίγες μέρες αλλά δεν άντεξα να μην του μιλάω όταν του ξανά έστειλα ήταν απότομος κ σταμάτησε να μου μιλάει χωρίς να μου πει το λόγο, του έστελνα κ μου έλεγε έχω δουλειά, εγώ προσπάθησα κ πάλι δεν ήθελα να είμαστε μαλωμενοι να τελειώσουμε έτσι, αλλά δε μου έδωσε την ευκαιρία, τον είδα έξω χθες πέρασε κ δε μου έδωσε σημασία κ ούτε έστειλε ένα μνμ μετά.Ήταν μια λάθος επιλογή μάλλον αλλά με πονάει.Τον σκεφτόμουν όλη τη μέρα κ ακόμη το κάνω δε μπορώ με στεναχωρεί που απ'ότι φαίνεται δεν άγγιξα την ψυχή του.Είναι μια κατάσταση που δε μου προσέφερε κάτι κ δεν θα είχε κ μέλλον δε νομίζω ότι ξαφνικά θα άλλαζε κ θα ήθελε σχέση, αλλά αυτά που ένιωσα πώς γίνεται να τα διαγράψω κ να προχωρήσω?