ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως γινεται καποιος που μας εχει φερθει σκαρτα μας εχει προδωσει να μην μπορει να βγει απο το μυαλο μας; Ενω ξερουμε οτι δεν αξιζει πως γινεται να αγαπαμε ακομη και να μην μπορουμε να ξεχασουμε..εχει περασει ενας χρονος και δεν εχει περασει μερα που να μην τον σκεφτομαι...5.5 χρονια μαζι...πως γινεται να διαγραφουν ετσι;

Να ειστε ευγνωμων καθε μερα για οτι εχετε και οχι οτι δεν εχετε.Ετσι και το αγχος φευγει και ζειτε το παρον..Τα λεω και για μενα για να τα εμποδωσω

Λοιπόν ας πω και εγώ τον πόνο μου θέλω βοήθεια έχω τρελαθεί. Έχω κάτι με ένα παιδί εδώ και 1 χρόνο κοντά το οποίο είναι ότι βρισκόμαστε συχνά. Στην αρχή ξεκίνησε τελείως τυχαία ήμασταν φίλοι πρώτου κάνουμε κάτι και απλά έτυχε. στην αρχή δεν ήθελα τίποτα παραπάνω μαζί του αλλά μετά τον 4ο μήνα άρχισα να αποκτω συναισθήματα. Από την πλευρά του ήταν πάντα ψυχρός (σχετικά) το μόνο που κάναμε είναι να πηγαίνουμε σπίτι του και να κάνουμε σεξ μετά το σεξ συζήτηση και μετά με πήγαινε σπίτι είχαμε επαφές καθημερινά έδειχνε με τον καιρό ενδιαφέρον αλλά ήταν απόλυτος ότι θέλει ελεύθερη σχέση. Έκανε διάφορες σκηνές ζηλοτυπίας και μόλις έπιανα την κουβέντα για σχέση δεν την δεχόταν με τίποτα . Να μην τα πολυλογώ, έμαθα πρόσφατα ότι το καλοκαίρι εστελνε σε μια άλλη κοπέλα αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ ξενέρωσα και τσακωθήκαμε πολύ άσχημα. Είχε καταλαβει τέλος πάντων ότι μάλλον θα το τελειώσω αυτό το «κάτι» που είχαμε και άρχισε να με παρακαλάει κτλ και ζήταγε συγνώμη (στην ουσία έδειξε να μην ήθελε να με χάσει) δεν έχουμε βγει ποτέ έξω μαζί μεν σαν ζευγάρι αλλά όλες αυτές οι πράξεις τι σημαίνουν δεν μπορώ να καταλάβω.. είμαι πολύ στεναχωρημένη γιατί από την μια λέει δεν θέλει σχέση αλλά από την άλλη με τις πραξεισ του δείχνει αλλά.. ΤΙ θέλει ΠΕΙΤΕ ΜΟΥΥΥΥ

Η φιλία μου με τον κολλητό μου...Έχουμε σχεδόν χαθεί...Όταν τον παίρνω τηλ μου λέει μόνο τα δικά του θέματα και όταν του κάνω παράπονα λέει πως είμαι κακος...10 χρόνια μοιράστηκαμε πολλά αλλα....

Σαββατο σημερα μουντιλα και μοναξια. Ειμαι 28 σχολασα απο την δουλεια και ειμαι μεσα σε ενα σπιτι κλεισμενος γιατι δεν εχω ουτε παρεα ουτε κοπελα και ειμαι νεος και στεναχωριεμαι γιαυτη την κατασταση μακαρι να ηταν διαφορετικη η ζωη μου βλεπω φωτο και βιντεο που ανεβαζουν στο ιντερνετ οι περισοτεροι διασκεδαζουν πανε σε κλαμπ μπαρ εχουν παρεες σχεση. Μακαρι να μην ειχα γεννηθει ποτε .

ρε παιδες ειμαι φοιτητης στα 26 ,εχω ξεμεινει με ελαχιστα ατομα απο λυκειο σαν παρεα (που τα βαριεμαι) και ειναι τρομερα δυσκολο να γνωρισω νεα ατομααπο τα 18 μεχρι τα 21-22 ειχα κανει γνωστους στο πανεπιστημιο και ψιλοβγαιναμε αλλα μετα αλλαξα σπουδες και χαθηκαμε πχ οποτε ανταλλασω δυο κουβεντες στο αμφιθεατρο η αναγνωστηριο πχ ποτε δεν εχω βρει καποιον/α πιο προθυμο απο μενα για συζητηση (οι περισοτεροι φανταζομαι εχουν τις παρεες τους και δεν καιγονται ιδιαιτερα )συν οτι παντα ημουν πιο εσωστρεφης και ειχα συνηθισει οι αλλοι να παιρνουν την πρωτοβουλια να μιλησουν πρωτοιπιστευετε ειναι θεμα τυχης/συγκυριων το ολο θεμα ?

Είμαι μόνος. Από επιλογή πλέον. Μεγαλώνοντας έγινα πιο δύσκολος, και δεν μπορώ και να συμβιβαστώ. Είχα και δυσκολίες, αντικειμενικές δυσκολίες, πέρασα πολλά. Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει. Όσοι δηλώνετε μόνοι ενώ απλά έχετε παρέες, φίλους, σχέσεις και κολλητούς που δε σας γεμίζουν, αλλά κάθεστε γιατί μπορείτε και συμβιβάζεστε, σας εύχομαι ποτέ να μη χρειαστεί να ζήσετε τελείως μόνοι, χωρίς να βγείτε για έναν καφέ, ένα ποτό, μία βόλτα με παρέα. Εκεί θα αλλάξετε πραγματικά άποψη.Σε όλους τους πραγματικά μόνους.

Από τότε που κόλλησα ιό στον υπολογιστή και χάθηκαν όλες οι φωτογραφίες, για κάποιο περίεργο λόγο άρχισα να καθαρίζω όλο το δωμάτιο μου.. Ότι είχα να το χρησιμοποιήσω πάνω από 3 χρόνια έφυγε με τη μία.. Ρούχα και παπούτσια που είτε είχαν λίγη ζημιά ή ξέρω πως δεν πρόκειται να τα φορέσω θα πάνε στην εκκλησία, όπως και σχολικά βιβλία και τα υπόλοιπα στον ωραίο κάδο απορριμμάτων..Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω πολύ ωραία και ακόμη δεν έχω τελειώσει.. Επίσης αρχίζω και δραστηριοποιούμαι περισσότερο. Λες και ξαναρχίζω.. Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να βάλω πολλά πράγματα και όχι μόνο υλικά σε μια τάξη!!

μιλάω με έναν άνθρωπο που εκτιμάω ειλικρινα άπω καρδιάς, αυτός δε ξέρω γιατί μα μου γράφει σα αλλο πρόσωπο .τίποτε το ερωτικό δε υπάρχει να ξεκαθαρίσω !!! εγω τον εχω καταλαβει ποιος ειναι . αναρωτιέμαι γιατί θελει να επικοινωνούμε μαυτο το στιλ ? να του πω οτι ξερω ποιος είναι και θα επιθυμούσα να μιλάμε με τα πραγματικά mail μας ?? οτι δε χρειαζετε να νιώθει άσχημα ???δε χρειαζετε να μου μιλάει ως αλλο πρόσωπο . ότι τον εκτιμώ κι θέλω να τα λέμε ??? ! πως να το καταλαβει οτι θα ειναι χαρά μου να ειμαστε φίλοι και να μιλάμε ???να του το πω ???δε λέω συναντήσεις απ κοντά κι τετοια επικοινωνία διαδικαστική φυσικά .η θα φύγει κι θα χάσω την επικοινωνία μαζί του κι αυτή που εχω τώρα ??????

Σας γράφω γιατί πνιγομαι αυτή τη στιγμή. στεναχωριεμαι πολύ ..βγήκαμε με το αγόρι μου τρία χρόνια μαζί και φελρταρε τη Σερβιτόρα μπροστά μου. Τον κοιταγε και εκείνη αλλά είναι δυνατόν να με συνοδεύει και να το κάνει αυτό; Μπροστά μου; Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω.. μένουμε μαζί στο ίδιο σπίτι και πάει και κοιμάται.. μου λέει όλα είναι στο μυαλό σου εγώ σε αγαπαω..εσύ ζηλευεις! Δεν τον αντέχω πραγματικα. Αλλά δεν το έχει κάνει μια φορά συνεχώς κοιτάζει άλλες.. νιώθω χαλια