ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια ερώτηση τι σημαίνει μου πέρασε μετά από 5 χρόνια σχέση. Όπου ο άλλος ήταν υποδειγμα. Τελοσπαντών δυσκολεύομαι να το καταλάβω μάλλον γιατί εμένα δε μου 'πέρασε'. Τελοσπάντων περαστικά μου, ce la vie και συνεχίζουμε πάμε μπροστά. Έβλεπα τις προάλλες ΝΕΜΟ και ναι μου αρέσουν τα παιδικά και ας μεγάλωσα. Και λέει τι κάνουμε στα δύσκολα κολυμπάμε κολυμπάμε, μερικές φόρες σκέφτομαι τι ορέα μυνήματα που περνάνε στα μικρά παιδιά κάποια παιδικά.

Ερωτευτηκα παραφορα ενα αγορι που εχουμε μακρινη συγγενεια ( 4ξαδερφια) αλλα οι γονεις μου το θεωρουν μεγαλη αμαρτια να ειμαστε μαζι. Αν προσπαθησω κατι θα με αποκληρωσουν απο την οικογενεια και ολο μου το σοι. Θα νιωθω υην ντροπη του χωριου. Αλλα παραλληλα πεθαινω γιατι ξερω οτι το αυομο που αγαπω χωρις να το διαλεξω το εχω διπλα μου και δεν μπορω ουτε να τον αγγιξω. Μια ζωη θα ονειρευομαι ενα χαδι του χωρις ποτε να το αποκτησω. Η ζωη ειναι τοσο αδικη. Δεν αξιζα και εγω λιγη αγαπη;

Ήταν η πρώτη μου φορά που έφτιαξα σήμερα και τελικά άρεσαν εκεί που έπρεπε κυρίως! Είναι απίστευτο τελικά πως η επιθυμία σου να φροντίσεις ένα παιδάκι, ακόμη κι όταν δεν είναι δικό σου σε κάνει να προσπαθείς πράγματα που δε θα τα έκανες ούτε για σένα την ίδια.

Γνωριζόμαστε 1 μήνα και βλεπομαστε περίπου μία φορά την εβδομάδα έξω η σε σπίτι ανάλογα . Λέει ότι δεν έχει περισσότερο χρόνο λόγω δουλειάς ...να τον πιστέψω η δε θέλει περισσότερο . Όντως δεν έχει χρόνο η απλά θέλει περισσότερο....φάση κάτι χαλαρό

Δουλεύω σε ένα πολύ μικρό μερος ούτε 80 κατοίκων και πέραν της δουλειάς δεν έχω τι να κάνω. Ούτε και παρέα έχω φυσικά. Ως αποτέλεσμα, είμαι όλη μέρα στο σπίτι και τρώω. Το συνειδητοποίησα σήμερα και φρίκαρα. Όλη μέρα κάτι τρώω. Υποθέτω πως θα εχω πάρει και πολύ βάρος, αν και δεν έχω εδώ ζυγαριά. Θέλω να προσπαθήσω να σταματήσω, να μην έχω πια αυτό το αίσθημα φούσκωμαρας όλη μέρα, αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Οποια βοήθεια καλοδεχουμενη

Για κάποιο λόγο δε μπορώ καθόλου τις σχέσεις. Ντάξει βέβαια είμαι 17 ακόμη αλλα πολλά άτομα στην ηλικία η είναι η έχουν κάνει σχέση, εγώ πάλι το περισσότερο που έχω κρατήσει είναι 2 εβδομάδες. Εγώ ήμουν αυτή που το τελείωνα πάντα και μετά καταλάβαινα ότι έχω κάνει μαλακια. Δε ξέρω τι μπορεί να φταίει

Μακαρόνια με κιμά!Άλλο;

Με ενοχλεί τρομερά να βγω με κάποιον που γνώρισα και να προσπαθεί να με ξεγελάσει για να κεράσω εγώ που είμαι άνεργη, ενώ αυτός εργάζεται!Σαφώς και δεν αποσκοπώ στη τσέπη κανενός, δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, όμως μετά λύπης μου βλέπω πολλή γυφτιά από την πλευρά των ανδρών. Γυφτιά, εγωπάθεια και πολύ μισογυνισμό. Μετά όμως μην παραπονειστε ότι δεν υπάρχουν γυναίκες, όταν κερνάτε ένα κουτσό καφέ και περιμένετε κέρασμα ολόκληρο γεύμα έξω και δωρεάν "ταξί ΙΧ" να σας πάει σπίτι. Καμία γυναίκα δε θέλει "άντρα γύφτουλα" ούτε για καλησπέρα!

Είναι ο άνθρωπος μου, όμως μένουμε σε διαφορετικές πόλεις. Το θέμα είναι ότι αυτός δεν θέλει σχέση ούτε αποκλειστικοτητες αλλά όταν είμαστε μαζί φαίνεται τόσο ερωτευμένος. Έτυχε να πάω πολλές φορές στην πόλη του και να βρεθούμε όμως αυτός δεν ήρθε ποτέ να με βρει στη δική μου. Δεν είναι ότι το έκανε σκόπιμα απλά τυχαιναν διαφορα. Είμαι σε αδιέξοδο. Πιστεύω ότι δεν προχωράει πουθενά όλο αυτό αλλα τον θελω ωσάν κολασμένη!

Είμαστε μαζί 1 χρονο και 4 μηνες. Και οι δύο είμαστε 26, εγώ δουλεύω και κάνω μεταπτυχιακό. Αυτή τελειώνει ενα μεταπτυχιακο. Από τις γιορτές και μετά νιώθω διαφορετικά. Δεν νιώθω και τόσο ζευγάρι μαζί της πλέον. Δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο. Βεβαια στη δουλειά μου γινόταν χαμός, άλλαξα δουλειά, ετοιμαζόμουν για εξεταστική στο μεταπτυχικο και ένιωθα πολύ πίεση. Γενικά ψιλό απομακρυνθηκαμε αυτό το διάστημα, έτσι νιώθω.Πέρα από αυτά, γενικά, μαλώνουμε συχνά ή παρεξηγουμαστε... Έχουμε τελείως διαφορετικές απόψεις σε πολλά πράγματα με αποτέλεσμα να μην κάνουμε ιδιαίτερα συζητήσεις για πιο γενικά θέματα της καθημερινότητας. Στο παρελθόν που το καναμε καταληγαμε να μαλώνουμε και σταματουσαμε τη συζήτηση.Από τη μια δε θέλω να χωρίσω, την αγαπώ και νοιάζομαι γι αυτήν.... Αλλα από την άλλη νιώθω πως αυτή η σχέση δεν εξελίσσεται. Δε θέλω να τη στεναχωρήσω αλλά ξέρω πως θα γίνει.... Τον τελευταίο καιρο ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το κειμενο.... Σκέφτομαι πως διατηρώ τη σχέση γιατι νιώθω πως την αγαπάω..... Είναι η πρώτη σοβαρή σχέση που έκανα και κράτησε τόσο καιρό.Τι να κάνω; και αν εν τέλει είναι να χωρίσω πως γίνεται αυτό;