Λάθος μέρα για μοναχική έξοδο. Δεν υπολόγισα ότι τα μαγαζιά εδώ θα είναι γεμάτα από κόσμο και φασαρία, που δεν αντέχω κι ότι δεν κολλάω σε αυτά.Αλλά σαν δε φτάνει αυτό... Είμαι σχεδόν 23 και καθώς περπατάω σε αυτή τη λάθος βόλτα, αναρωτιέμαι αν διάφορες γυναίκες που μοιάζουν στη 44χρονη που είναι αποθηκευμένο μου, είναι η ίδια. Αυτό είναι η επιτομή της ηλιθιότητας. Γιατί πάνε και 5 χρόνια από τότε που την ερωτεύτηκα και 2 από την τελευταία φορά που της μίλησα. Είναι ηλίθιο. Είμαι ηλίθιος. Και είναι και μια κοπέλα που μιλάμε τόσο, μα τόσο θερμά... Αλλά είναι διαδικτυακό και δε ξέρω αν θα βγει κάπου... Δε θα βγεί, μέχρι και φωτογραφίες φοβάται να ανταλλάξουμε, παρά τα άλλα λόγια της... Δε ξέρω αν μπορεί το οτιδήποτε να βγει κάπου ώρες - ώρες, γιατί είμαι πραγματικά μοναχικός άνθρωπος και πιέζομαι εύκολα. Και πώς γίνεται κάποιος σαν εμένα να έχει κι απωθημένο, άραγε; Είμαι ηλίθιος, όπως και να έχει. Ας κάτσω στο παγκάκι μου να σας γράψω, μέχρι να έρθει η ώρα για την ταινία. Τουλάχιστον θα δω την ταινία.