__________________
1.
Γιατι οι άνθρωποι τείνουν να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους;
-Σκεπτικός
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί δυσκολεύονται πολύ να αναγνωρίσουν το μερίδιο της ευθύνης τους, που είναι το μόνο που έχει σημασία για να μην τα ξανακάνουν. Είναι καλοί στο να βρίσκουν γιατί έφταιξαν οι άλλοι, και μπορεί και να φταίνε οι άλλοι, αλλά τους άλλους δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε.
Μόνο αν παραδεχτεί κανείς τι έκανε λάθος θα καταφέρει να το αποφύγει την επόμενη φορά. Να παραδεχτεί αυτό που όντως έκανε λάθος. Όχι λάθος τύπου "είμαι υπερβολικά καλός με τους άλλους". Όχι απάντηση καλλιστείων. Το λάθος, στη ρίζα του. Την δύσκολη αλήθεια.
__________________
2.
Αγαπητή Α,μπα, να χαίρεσαι το παιδάκι σου! Στο θέμα μας: τι να κάνω με την φίλη μου που ψάχνει την αγάπη δραματικά και εναγωνίως σε όλα τα λάθος μέρη; Που περιμένει από το κάθε fuckboy να της δώσει προσοχή, στοργή, αφοσίωση, μονόπετρο; Και μετά απογοητεύεται και βρίζει όλο το αντρικό γένος και ποτέ δεν παραδέχεται ότι κάνει λάθος επιλογές. Όταν της λέω τη γνώμη μου (αφού με ρωτήσει φυσικά) στεναχωριέται και θυμώνει. Και δίνει άλλη μια ευκαιρία στο επόμενο γυμνασμένο γοητευτικό αγόρι που την θυμάται μια φορά την εβδομάδα για σεξ. Και μετά πάλι απογοήτευση και φτου κι απ'την αρχή. Της έχω προτείνει να πάει σε ψυχολόγο, αλλά αρνείται πεισματικά. Δε θέλω να τη στεναχωρώ, στην τελική είναι μεγάλη και κάνει τις επιλογές της. Τι μπορώ να της λέω λοιπόν όταν με ρωτάει τη γνώμη μου;
-Τσιπούρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
"Ξέρεις ποια είναι η γνώμη μου. Αν θέλεις βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση, θα σε βοηθήσω όπως μπορώ. Για αυτό που κάνεις τώρα, δεν ξέρω τι άλλο να σου πω."
__________________
3.
Γεια σου καλή μου φίλη από το 2012 :-)
Ερώτηση 4, 02.03.2018:
"Και εδώ φτάνω στην ουσία του θέματος: νομίζω ότι πολλά από όσα λες πηγάζουν από την ανάγκη σου να ελέγχεις τα πάντα, όλους, ταυτόχρονα, ώστε να κάνουν αυτό που θέλεις, είτε είσαι εκεί, είτε όχι, γιατί εσύ τα κάνεις μόνο καλά και σωστά και όπως πρέπει, όλοι οι άλλοι τα κάνουν λάθος."
Γιατί έχουν αυτή την ανάγκη να ελέγχουν τα πάντα; Είναι δείγμα ανασφάλειας; Αν ναι, αυτή η κίνηση δείχνει πως πιστεύουν στον εαυτό τους πολύ και όχι στους άλλους, άρα ποια ανασφάλεια; Ο άντρας μου προσπαθεί να ελέγχει τον τρόπο που η πρώην του μεγαλώνει το παιδί τους, αλλά, λέει, την εμπιστεύεται. Γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να παρεμβαίνουν πέρα από τα όρια του δικού τους ρόλου (είναι μόνο πατέρας όχι και μητέρα, και στα μάτια μου είναι και οι δύο άξιοι γονείς);
-Control freak's wife
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω ότι έχεις κάνει μια αναγωγή που δεν είμαι σίγουρη ότι εφαρμόζεται σε αυτό που νομίζεις ότι γίνεται.
Αυτοί που έχουν ανάγκη για έλεγχο, έχουν αυτή την ανάγκη συνέχεια, με όλους και όλα. Δεν είναι μόνο σε έναν τομέα της ζωής τους. Όπως λες κι εσύ, «στα πάντα». Ο άντρας σου θέλει να ελέγχει τα πάντα; Ή το πώς μεγαλώνει η πρώην του το παιδί τους; Αυτό δεν είναι «τα πάντα», είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, και μάλλον αναμενόμενο. Φυσικά και δεν του αρέσει τι κάνει η πρώην του όταν δεν είναι αυτός μπροστά. Αν τα έβρισκαν, δεν θα είχαν χωρίσει. Όταν λέει ότι την εμπιστεύεται εννοεί ότι δεν πιστεύει ότι είναι αδιάφορη ή αφελής ή εσκεμμένα κακιά, αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με την φιλοσοφία της ως μητέρα.
Αυτό που θα ήθελες, φοβάμαι, είναι να διαχωριστούν εντελώς οι σχέσεις τους και να είναι 50% παρών στο παιδί του γιατί το άλλο 50% το έχει αναλάβει η μητέρα, και να μην χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή σας. Δεν γίνεται αυτό. Δεν είναι έτσι η ανατροφή ενός παιδιού. Δεν γίνεται να διαχωριστούν οι ρόλοι τους. Όταν είσαι πατέρας ή μητέρα, είσαι εκεί 100% όπως είναι και ο άλλος 100%. Και θα ήθελα να σου πω ότι θα έπρεπε να χαίρεσαι πάρα πολύ και να είσαι πολύ περήφανη που ο άντρας που έχεις δίπλα σου ασχολείται ενεργά με τις αποφάσεις για τη ζωή του παιδιού του και δεν έχει πασάρει την ευθύνη στη μητέρα, που είναι το πιο εύκολο και στηρίζεται και κοινωνικά.
Τώρα αν πιστεύεις ότι χρησιμοποιεί το παιδί για να ασκεί έλεγχο στην ίδια, είναι εντελώς άλλη η κουβέντα, αλλά δεν προκύπτει αυτό από αυτά που γράφεις.
__________________
4.
Θέλω να σου διηγηθώ 2 ιστορίες από το παρελθόν μου. Πρώτη φορα τον γνώρισα μέσω φιλων σε γενέθλια, πήγαμε σπίτι του, προέκυψε one night stand. Δεν ταιριαξαμε. Παρόλα αυτά αρχίσαμε να μιλάμε και να κάνουμε παρέα. Να βρισκόμαστε για ποτά και βολτες, ακόμα και να πηγαίνουμε μαζί διακοπές με παρέα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα ερωτικό. Αραιά και πού να επαναλαμβάνεται το σεξ, αλλά ετσι, απροβληματιστα. Να συζητάμε πολυ και ουσιαστικα, να κάνουμε πλάκα, να επιδιώκουμε και οι δύο να βρισκόμαστε γιατί γουστάραμε τρομερά την παρέα μεταξύ μας και να μπορούμε να μιλαμε χωρίς τίποτα ερωτικό στην ατμοσφαιρα. Και για άλλα γκομενακια, να μοιραζόμαστε πολλα μεταξύ μας. Ο κόσμος γύρω μας λύσσα, ότι λέγαμε ψέματα στους εαυτούς μας και ότι γουστάρει ο ένας τον άλλον. Βρε μπελάς. Μα δεν μας έβγαινε καθόλου. Αν θέλαμε στην τελική ελεύθεροι ήμασταν, θα καταλήγαμε μαζι. Η σχεση μεταξυ μας ηταν ειλικρινης και μιλούσαμε ανοιχτά για αυτά. Κάναμε παρέα για χρόνια, και όταν ειχαμε άλλες σχέσεις. Πέρασε ο καιρος και χωρίς κάποιο λόγο -απλώς άλλαξαν οι συνθήκες ζωής- χαθήκαμε.
Κάποια στιγμή γνωρίζω έναν άλλον άνθρωπο, αρχίζουμε και κάνουμε παρέα ως φίλοι. Πολλή παρέα, κολλητή, να μιλάμε συνέχεια να βγαίνουμε οι δύο μας, διακοπές ολα. Μία φορά μόνο έγινε σέξ. Άλλές φορές κάτι χαζουτσικα, αλλά όχι σεξ. Οι φίλοι μας λύσσα, πάλι τα ίδια. Έλα όμως που πάλι δεν. Καμία πλευρά. Με αυτόν τον άνθρωπο είμαι πάρα πολλά χρόνια φίλη και είναι πλέον στον πολύ στενό μου κύκλο, ένας άνθρωπος με τον οποίο μπορούμε να κάνουμε από το πιο τρελό μεθύσι μέχρι βαθιές συζητήσεις για τη ζωη. Ό,τι είχε γίνει έχει εντελώς ξεχαστεί.
Α! Και οι δύο ωραίοι! Άντε να το πιστέψουν οι φίλες μου ότι εγώ δεν... Μα εγώ, δεν. Και αυτοί δεν.
Και τώρα έρχομαι στο γιατί σου τα είπα όλα αυτα. Θέλω να μου πεις αν βλέπεις κάτι μεμπτό. Αν τα σκεφτόμουν λάθος, αν ήταν πολύ μπερδευτικο για τους άλλους όλο αυτό, αν αυτό καθιστά τη φιλία μας πιο αδύναμη ή λιγότερο αληθινη. το σεξ δεν εχει θεση σε μια σχέση φιλική, αρα; κατευθείαν την ακυρώνει, ακόμα και αν δεν έπαιξε ποτέ ουσιαστικό ρόλο; Πέρα από αυτό, με τους άλλους άντρες φίλους μου δεν έχουμε τέτοια περιστατικά, μην παρεξηγηθεί για pattern. Ανώριμη συμπεριφορα; τα κάναμε σκ@τα;
-Λάθος φίλη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα. Οι φίλοι σας είναι συντηρητικοί. Η ανάγνωση των σχέσεων σε κουτάκια «φίλοι» «εραστές» είναι μια ακόμα ανώριμη προσπάθεια για να γίνει πιο εύκολα διαχειρίσιμη η ζωή. Οι μισές ερωτήσεις ξεκινάνε «βοήθεια ερωτεύτηκα τον καλύτερο μου φίλο» λες και είναι πρόβλημα που χρειάζεται να λυθεί. Παραδόξως είναι πιο αποδεκτό να δηλώνεις ότι ερωτεύτηκες κάποιον που γνώρισες πριν μια εβδομάδα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι σχέσεις δεν είναι αποκρυσταλλωμένες συμφωνίες, είναι ρευστές, και δεν χρειάζεται τόση έκπληξη όταν δύο άνθρωποι κάνουν παρέα έχοντας στο παρελθόν κοιμηθεί μαζί. Μια χαρά είσαστε.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπά, έχω το εξής πρόβλημα: πριν 2 μήνες περίπου ξεκίνησα τη νέα μου δουλειά στο Λονδίνο, μετά από αρκετούς μήνες ψαξίματος, άγχους και απογοητεύσεων. Αφότου ξεκίνησα λοιπόν- απ την αρχή σχεδόν-με έπιανε ένα άγχος κάθε φορά που με ρωτούσαν οι νέοι μου συνάδελφοι κάτι σχετικό με την προηγούμενη εργασιακή μου εμπειρία ή κάθε φορά ππυ έλεγαν «αυτό λογικά το ξέρεις ήδη βέβαια απ την εμπειρία σου». Η εμπειρία μου βέβαια δεν μετράει πολλά χρόνια και η θέση μου είναι entry level, αλλά εγώ κάθε φορά που γινόταν μια αντίστοιχη αναφορά, με έλουζε κρύος
ιδρώτας, κοκκίνιζα ολόκληρη, αγχωνομενη αν θα ανταποκριθώ σε αυτό που περιμένουν και πείθοντας με έναν τρόπο τον εαυτό μου Αμπα πως είμαι απάτη, ενώ η πραγματικότητα είναι πως όσα ανεφερα στο βιογραφικό μου τα είχα πράγματι κάνει, (έστω αν ο τροπος που τα παρουσίαζα στη συνέντευξη ήταν λίγο φουσκωμένος όπως κάθε υποψήφιος φαντάζομαι κάνει και χωρίς αυτά να είναι άμεσα χρήσιμα στη δουλειά μου, στην οποία αντεπεξέρχομαι θεωρώ και με το παραπάνω). Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τώρα είναι πως κατά πασα πιθανότητα έχουν αντιληφθεί οι συνάδελφοι μου αυτή την αμηχανία στην οποία έρχομαι και επομενως τους έχω πείσει για κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια..μάλλον έσκαψα το λάκο μου. Το αποκορύφωμα αυτου ππυ περιγράφω ήταν ένα seminar που είχαμε τις προάλλες το οποίο παρακολουθούσα μαζί με την υπευθυνη μου. Όταν εκείνη άρχισε να δίνει συμβουλές ως προς το πως να αποφεύγουν οι ακροατες να προσλαμβανουν κάποιες κατηγορίες job candidates, θεωρούσα πως εγώ είμαι σ αυτήν την κατηγορία, κόκκινησα ολόκληρη και προκειμένου να μην με παρατηρήσουν πήγα στην τουαλέτα εκείνη τη στιγμή. Καταλαβαίνω πως οι αντιδράσεις μου είναι απόλυτα παράλογες, γνωρίζω πως αυτό που έχω είναι σύνδρομο, που πλήττει κυρίως γυναίκες και ήδη παρηγγειλα βιβλίο σχετικά με αυτό. Το ερώτημα είναι πώς διορθώνω αυτήν την κατάσταση στο γραφείο σε περίπτωση που οι συνάδελφοι μου υποψιάζονται πως είμαι απάτη; Πριν ξεκινήσω τη δουλειά μου έδωσα references ενός καθηγητή μου και ενός εργοδότη που έχω δουλέψει μαζί αλλά όχι όλων, γιατί μόνο 2 μου ζητήθηκαν. Έχω την αίσθηση πως ήδη κάποια αστειάκια γίνονται σε σχέση μ αυτό· επίσης είμαι σε probation period. Επομένως αυτό όλο που έχει δημιουργηθεί θα μπορούσε να κοστίσει τη δουλειά μου. Σκέφτομαι αν αντιληφθώ ξανά κάποιο αστείο σε σχέση με αυτό να στείλω μεηλ στην υπευθυνη μου και να της πω πως έχω την αμυδρά εντύπωση πως συμβαίνει αυτό κ αυτό, και πως θα ήμουν χαρούμενη να στείλω στο HR detailed references όλου του employment history μου. Πως να το χειριστώ αμπα ;
- Προβληματισμένη/προβληματική
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχεις ένα πρόβλημα που μεν είναι κοινό, αλλά έχει φτάσει σε σημείο να σου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα σου, άρα δεν είναι κάτι που μπορεί να σου λύσει άλλος, όπως το HR. Φοβάμαι ότι αυτό που θέλεις να κάνεις μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Αυτό που σχολιάζεται δεν είναι οι ικανότητες σου αλλά μάλλον οι έντονες σου αντιδράσεις, και δεν είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν καταλάβει γιατί τις έχεις και με τι σχετίζονται. Σωστά το εντόπισες αλλά δεν ξέρω αν αρκεί ένα βιβλίο για να το ξεριζώσεις. Αν δεν βλέπεις βελτίωση σύντομα πήγαινε σε ψυχολόγο, είναι πιο αποτελεσματικό και πιο ασφαλές.
__________________
6.
Παρατηρώ μονίμως σε σχέσεις ότι αυτός που γούσταρε περισσότερο στη αρχή έτσι θα Ναι μέχρι το τέλος η αυτος που δν πολυγουσταρε ακομα και μετα απο χωρισμο παλι δεν πολυγουσταρει ισχύει αυτο ; πιστευεις οτι δηλαδη δυσκολα αλλαζει το ποσο γουσταρεις καποιον ;η ο αλλος με τη συμπεριφορά του μπορει να το γυρισει τουμπα ;ποια είναι η γνώμη σου ;
- Pizzalover
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πιστεύω ότι πολύ δύσκολα αλλάζει η αρχική δυναμική επειδή πολύ δύσκολα αλλάζουν γνώμη οι άνθρωποι για τους άλλους ανθρώπους, ακόμα και αν είναι λάθος η γνώμη αυτή, ακόμα και αν τα δεδομένα που έχουν μπροστά τους δείχνουν κάτι διαφορετικό, επειδή δεν μπορούν να δεχτούν ότι έκαναν λάθος. Ωστόσο δεν αποκλείεται η τούμπα, γιατί στις ανθρώπινες σχέσεις τίποτα δεν αποκλείεται. Όταν τίθεται θέμα εγωισμού, όπως στις ερωτικές, που είναι μεγάλο μέρος της συνταγής, «κερδίζει αυτός που θέλει τα λιγότερα», οπότε αν υπάρξει τούμπα, θα πυροδοτηθεί με αυτόν τον τρόπο κυρίως.
_________________
7.
Αγαπητή Αμπά...
Είμαι παντρεμένη, με έναν υπέροχο άνθρωπο και πριν τρία χρόνια ήρθε στη ζωή μας η κόρη μας. Από τότε και αφού βρήκαμε γρήγορα τις ισορροπίες μας, είμαστε πολύ δεμένοι, ευτυχισμένοι και περνάμε πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι ότι με την κόρη μας είμαι απόλυτα ευτυχισμένη και δεν θέλω να κάνω δεύτερο παιδί. Ο άντρας μου, αφήνει σε εμένα την τελική απόφαση(ξέρω ότι θα χαιρόταν εάν κάναμε και δεύτερο).Αυτό που φοβάμαι, είναι οι τύψεις που θα νιώσω και η απάντηση που πρέπει να δώσω στην κόρη μου, σε περίπτωση που αναρωτηθεί γιατί αυτή δεν έχει αδελφάκι...ή ακόμα χειρότερα, αν μεγαλώνοντας μου ζητήσει ένα...
- Μαρια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα πάρεις τέτοια απόφαση βασισμένη στο τι θέλει ένα παιδί; Αν είναι έτσι, τι θα κάνεις αν σου πει ότι θέλει αδερφάκι, αλλά μόλις το δει σου πει ότι άλλαξε γνώμη; Δεν είναι καθόλου σπάνιο αυτό.
Τα παιδιά που θέλουν αδερφάκια, φαντάζονται έτοιμα παιδιά στην ηλικία τους με τα οποία θα μπορούν να παίξουν (ιδανικά, να τους λένε τι να κάνουν). Δεν ξέρουν ότι σημαίνει μήνες με μωρά που θα κλαίνε τη νύχτα και θα τα ξυπνάνε, ότι η μαμά θα είναι πτώμα για άλλα δυο χρόνια, ότι θα χάσουν την προσοχή που είχαν δεδομένη, ότι θα πρέπει να μοιράζονται τα παιχνίδια τους και τα ρούχα τους, και θα πρέπει να περιμένουν κάτι χρόνια για να παίξουν μαζί του. Αν παίξουν τελικά, γιατί δεν είναι όλες οι αδερφικές σχέσεις αδερφικές.
Δεν θα κάνεις ένα παιδί για να είναι συμπλήρωμα στο πρώτο. Μιλάμε για έναν άνθρωπο. Στο «μάνα γιατί με γέννησες» είναι σωστό να είναι η απάντηση «επειδή το ήθελε η αδερφή σου;» Ό,τι και να αποφασίσεις μαζί σου είμαστε, υπάρχουν επιχειρήματα και για το ένα και για το άλλο, σκέψου το μόνη σου και με τον άντρα σου, αλλά πάρε την απόφαση με άλλα κριτήρια, όχι με όρους αξεσουάρ.
Όταν η κόρη σου μεγαλώσει αρκετά για να καταλαβαίνει γιατί δεν έκανες δεύτερο παιδί ή γιατί έκανες, δεν θα χρειάζεται να δικαιολογηθείς. Υπάρχουν μοναχοπαίδια που θα ήθελαν αδέρφια, γιατί φαντάζονται μια εξιδανικευμένη σχέση, αλλά υπάρχουν και μοναχοπαίδια που δεν προβληματίστηκαν ποτέ για το θέμα. Αν έχουν μείνει απωθημένα προς τη μια ή προς την άλλη κατεύθυνση αυτό έχει να κάνει με τη δυναμική της οικογένειας και όχι με τον αριθμό των ανθρώπων που την απαρτίζουν.
στο επόμενο γυμνασμένο γοητευτικό αγόρι που την θυμάται μια φορά την εβδομάδα για σεξ. Πηγή: www.lifo.gr
Δεν συμφωνώ με τη διατύπωση.
Το πρόβλημα δεν είναι το γυμνασμένο γοητευτικό αγόρι. Ας μην τσουβαλιάζουμε.
Το θέμα είναι τι ψάχνει η φίλη σου.
[εγώ σπίτι πάντως 2 δεκαετίες μπον φιλε σενιάν τρώω, ο λαπάς μου πέφτει βαρύς στην πέψη βλέπεις]
Γιατί αν της κάτσει κανένας παχουλός ή όχι γοητευτικός, το φεγγάρι να κατεβάσει για να της το προσφέρει, θα του ρίξει άκυρο.
Σημασία έχει ποιόν έχεις απέναντι (συνολικά εννοώ) κι όχι τι θα σου προσφέρει απαραιτήτως. Σκέψου το λίγο αυτό. Η ανταλλακτική υπόσταση της σχέσης παραπέμπει αλλού. Για μια γυναίκα ειδικά έχει κακούς συνειρμούς.
Επίσης σκέψου τι προσφέρει ο όχι γοητευτικός σε μετρήσιμες μονάδες (ιδιοφυΐα που βοηθάει την ανθρωπότητα στη μάχη κατά της φτώχειας; ρομαντική ποίηση επιπέδου Σαίξπηρ; μαγειρεύει για εστιατόριο με αστέρι Μισελέν; καθαρίζει όλο το σπίτι ώστε εγώ να κάαααααθομαι σαν το Φωτόπουλο; κάνει έρωτα καλύτερα κι από τον Καζανόβα; τι επιτέλους;)
Όχι αόριστα "έχω πολλά να προσφέρω" γιατί αυτά συνήθως τα λένε αυτοί που δεν προσφέρουν τίποτα ιδιαίτερο τελικά. Συγκεκριμένα να μιλάμε.
(Σκέψου αντίστοιχα τις γυναίκες που κλαίγονται "του τα΄δωσα όοοοοοολα και τα καλύτερά μου χρόνιααααααα" και πόσο απωθητικές γίνονται)
Πριν όμως πάω στο βασικότερο λογικό άλμα που κάνεις θα κάνω μια παρέκβαση επειδή έχω κάποιες κοινωνικές ευαισθησίες και με ενοχλεί το fat shaming γενικώς.
Για το παχουλός πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί αναφέρεται ως κατηγόρια στο ερώτημά σου. Ο παχουλός μπορεί να είναι γοητευτικός ανετότατα κι επίσης μπορεί να είναι και κάπως γυμνασμένος: ούτε όλοι οι παχουλοί είναι όρθιοι λαπάδες ούτε ο ορισμός μας του γυμνασμένου είναι προφανώς ίδιος. (Δες το σχόλιο που έκανα στον Parisio αμέσως πιο κάτω). Ένας άνθρωπος που έχει 5-10 κιλά παραπάνω αλλά είναι φιτ και μπορεί να ακολουθήσει σε δραστηριότητες δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. Ένας λαπάς που χύνεται σε έναν καναπέ όλη μέρα δημιουργεί συγκεκριμένους συνειρμούς καλώς ή κακώς.
Επιπλέον ο παχουλός αν τόσο πολύ βρίσκει ότι του δυσκολεύει την ζωή και την επιτυχία στις γυναίκες μπορεί να κάνει μια προσπάθεια να αδυνατίσει. Μάλιστα ένας άντρας παχουλός -και δη νέος- αδυνατίζει πολύ ευκολότερα από μια γυναίκα παχουλή! Ξαναλέω όμως όχι πως το θεωρώ απαραίτητο Υπάρχουν γοητευτικότατοι παχουλοί. Που νιώθουν ΟΚ με το κορμί τους κι αυτό φαίνεται κι εκπέμπεται.
Αλλά το βασικό ερώτημα είναι άλλο: από πού κι ως που AΠΟΚΛEIETAI οι γοητευτικοί και όμορφοι άντρες να κατεβάζουν κάτω το φεγγάρι για να το προσφέρουν σε μια γυναίκα; Yπάρχουν τέτοια παραδείγματα.
Πειράζει που εγώ προτιμώ να είμαι η γυναίκα του Hugh Jackman ας πούμε κι όχι του Rick Ocasek? (no offence στον Ocasek που μου είναι συμπαθής)
Aς είναι κάποιος άλλος το τρόπαιο βρε αδερφε! Κάλλιο να καλοτρώς παρά να σε καλοτρώνε. ;)
Να σε ρωτήσω όμως κάτι άλλο τελείως τετράγωνα σκεπτόμενη και να μου απαντήσεις ειλικρινά;
Η συγκεκριμένη κοπέλα συμπεραίνουμε από τα μοτίβα της και την καγκουροπροτίμησή της ότι είναι μια καγκουρογκόμενα.
Εσένα γιατί σε απασχολεί ΤΟΣΟ προσωπικά αν η κάθε καγκουρογκόμενα θα απορρίψει τον μη κάγκουρα (όχι γοητευτικό ή παχουλό όπως το έθεσες);
Ας τακιμιάσουν τα καγκούρια μεταξύ τους να μείνουμε κι εμείς οι υπόλοιποι ήσυχοι. Τόσο το καλύτερο! Λιγότερος λευκός θόρυβος.
Ή μήπως η περιφρόνηση προς την καγκουρογκόμενα δεν είναι και τόσο περιφρόνηση εφόσον η απόρριψή της πονάει;
Αναρωτιέμαι.
Η δυσκολία είναι πως αναγνωρίζεις τ@ άλλ@.
Παρόλο που έχω μια φυσική έντονη απέχθεια στους φουσκωτούς αντίθετα έχω παρατηρήσει ότι πάμπολλοι γυμνασμένοι σε φυσιολογικά πλαίσια άνθρωποι (δηλαδή όχι ποζέρια του γυμναστηρίου που ναρκισσεύονται το δίχως άλλο αλλά άνθρωποι fit) είναι πολύ λογικοί και προσγειωμένοι άνθρωποι από πολλούς άλλους επειδή η βιοχημεία της άσκησης δρα ευεργετικά στον οργανισμό και τον εγκέφαλο.
Η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο. Γυμνασμένοι αεροκέφαλοι ή εμβριθείς λαπάδες κλπ κλπ.
Και στα λέει μια συμβατικώς ομιλώντας "αγύμναστη" αυτά (περπατάω όμως ΠΑΝΤΟΥ και προσπαθώ να κολυμπάω όσο περισσότερο μπορώ).
Είδατε όταν χρησιμοποιούνται ευφημισμοί (γοητευτικό αγόρι) μαζί με το "κόκκινο πανί" της σύγχρονης κουλτούρας (το σώμα που μόνο με εντατική προπόνηση με personal trainer μπορεί να αποκτήσει κάποιος) σε τι μοιραίες παρεξηγήσεις οδηγούμαστε;
Ο λογος απλος, τοσο το φτιασιδωμα και το ντουκισμα όσο και η καλλιεργεια θελουν χρονο και συστηματικη ενασχόληση. Η εβδομαδα εχει 7 μερες καθε μερα 24 ωρες, αρχισε να αφαιρεις ωρες για υπνος, βιοπορισμο, σεξουαλιζειν, κοινωνίζειν, χαλαρωνειν ποσος χρονος μενει για συστηματικη ενασχόληση και με το σωμα και με το πνευμα και μαλιστα τι ψυχικες αντοχες απομενουν και για τα δύο; ποτε δεν μου βγαίναν τα μαθηματικα. Σιγουρα υπάρχουν εξαιρεσεις αλλα...τα διαολεμενα μαθηματικα δεν μου βγαίνουν. Δεν ξερω. Αλλα αυτο που ξερω σιγουρα είναι ότι δεν είναι σωστο να υποτιμουμε τις φτιασιδωμενες και τα ντουκια, επιλογες κανουν οπως όλοι μας, αμα θελει η φιλτατη ντουκια, με τις ευχες μας!
Υπάρχει λογος που απο την Κειτ Μος και τον Gisele Bundchen (το πρωτο που μου εβγαλε ο γουγλης, αγαλιαστε με το τεκνο) δεν προσδοκαμε την νεα ανατρεπτικη επιστημονικη θεωρια που θα αλλαξει τον τροπο που αντιλαμβανομαστε την Πλαση ολη.
Μονο το φεμινιστικο light lifestyle empowerment λεει "νεα, εξυπνη,ομορφη, μορφωμενη, δραστηρια και όλα τα καλα του κοσμου ταυτοχρονα" ως κατι το εφικτο. Τα δυο πρωτα είναι βιολογικα, τα υπολοιπα θελουν χρονο και κοπο...τι να πρωτοπρολάβετε; εικοσι τεσσερις ωρες εχει η μερα, τουλαχιστον οι αντρες δεν κοροιδευομαστε μεταξυ μας, "βοδια" τα ντουκια, "αναποδα γαμωτο" οι καλλιεργημενοι, απλα, στερεοτυπικα και δυαδικα και όσοι καμωνωνται τα παντα ταυτοχρονα "ψωναρες"!
Περα απο τα σαχλα υπαρχει ενα προβλημα που ενω βαραινει απαντες νεους, στις νεες ομως εχει ξεφύγει το βαρος. Η καλοπροαιρετη αλλα απανθρωπη κοινωνικη "παροτρυνση" ότι οι γυναίκες είναι ικανες για όλα θα πρεπει να διαπρεψει καθε μια σε ολα ταυτοχρονα ειναι βαρβαρη. Φροντιστε να είστε (αντρες/γυναικες) ευπρεπεις σε ολες τις πτυχες της ζωης σας εξαιρουμενης μονο μιας που θα φορτσαρετε διχως αυριο, αν αυτο θα είναι μορφωση, εμφανιση, τεχνες, καριερα είναι προσωπικο θεμα. Μην προσπαθητε να δωσε σαρκα και οστα στα στερεοτυπο τυπου "νεα, ομορφη, εξυπνη, μορφωμενη, δραστήρια και δεν ξερω τι αλλο" ταυτοχρονα, δεν είναι γυναικίως αδυνατο, είναι ανθρωπινως αδυνατον. Θελεις φτιασιδωματα; αναγετε τα σε Τεχνη,θελεις Τεχνη; καντη Τεχνη, θελεις μορφωση; καντη Τεχνη, θελεις καριερα; καντη Τεχνη, θελεις νοικοκυροσυνη; γινε η νοικοκυρα που η ανθρωποτητα δεν εχει ξαναδει. Οχι σε όλα, μονο σε ενα!
Δεν είναι ντροπη η βασικη γνωση, η βασικη εμφανιση, η βασικη εργασία, τα βασικα προς το ζην, τα βασικα ταξιδια κτλ. Στο νεο προτυπο της νεας ανεξαρτησης γυναικως λειπει αισθητα η εννοια της μετριοτητας και αυτο είναι προβλημα με αποτελεσμα δυστυχως και με τα λυπης μου να βλεπω ολο και περισσότερες πελαγωμενες νεες γυναίκες να προσπαθουν να κανουν τα παντα σε διαπρεπων επιπεδο. Η μετριοτητα ΔΕΝ είναι ντροπη ή ηττα.
Θελεις "ντουκι"; ξεκοκκαλισε το με τροπο που δεν εχει ξαναγίνει, μην εχεις όμως την προσδοκία το "ντουκι" να είναι και Αινσταιν, και Πλατωνας και Σουμαχερ, και Μπιλ Γκειτς και και και....ουτε εσεις μπορειτε να είστε τα παντα ουτε οι αλλοι και το κυριωτερο ΔΕΝ ειναι ντροπη, ηττα κτλ.
Καταπιαστικα με τα "ντουκια" και τις "φτιασιδωμενες" γιατί αυτοι είναι που τρωνε την περισσότερη κοινωνικη υποτιμηση απο τους επιφανειακα παν-διαπρεπεις και μην κοροιδευομαστε όλη αυτη η παρανοια του να διαπρεψει μια γυναίκα στα παντα είναι θεμα "να αποδειψω στην κοινωνία ότι...", εχω την πεποιθηση ότι αυτη η κοινωνικη συλλογιστικη είναι που δημιουργει υπερβολικα πολλα απο τα ψυχολογικα στις νεες γυναίκες, είναι παραλογη προσδοκία.
Υ.Γ. Και επιτελους οσες δεν εχετε στοχο την ακαδημαικη καριερα σταματήστε να σπουδαζετε αιωνίως, ευπρεπη γνωση και καλλιεργεια μπορειτε να την αποκτησετε και λιγοτερο "σπουδαστικα". Αυτο είναι κατι που επισης βλεπω δυσαναλογα εμφυλα, και νομίζω εχει να κανει με κοινωνικα αποθυμενα. Για να απολαυσω τα ομορφα του Η/Υ δεν χρειάζεται να γνωρίζω πληροφορικη και γλωσσες προγραμματισμου, για να απολαυσετε την ζωή δεν χρειάζεται να εχετε τις ακαδημαικες γνωσεις σε επιπεδο ενος ψυχολογου.
Εκει,να το ξανασυζητήσουμε...
Στα "παραπονα" που διαβαζουμε στην Αμπα υπάρχει μοτιβο, μη εκπληρωσης των προσδοκιων "αφου τα κανω όλα σωστα τοτε γιατί;" "αφου ειμαι καλη φιλη δεν μπορω να την βοηθησω;" "αφου εκπληρωνω τις προσδοκίες γιατί;", αρα στις προσδοκίες θα δωσω εμφαση.
Το "ονειρο" της ολοτητας δεν είναι απο το πουθενα και μαλιστα οι αιτίες είναι οι νεες κοινωνικες προσδοκίες. Λαμβανοντας υποψην ότι η στηλη είναι ξεκαθαρα γυναικοκρατουμενη η συμβουλη που κατεληξα θεωρησα ότι είναι πιο δοκιμη να απευθυνετε στις γυναίκες (αν και επι της ουσιας είναι unisex), ιδιως όταν το νεο κοινωνικο προτυπο του μοντερνου ανθρωπου είναι σαφεστατα πιο εντονο στις γυναικες. Παρε και σαν παραμετρο ότι ότι μετρα και σταθμα εχουμε για εμας τα κανουμε προβολη στους αλλους, εδεσε το γλυκο.
Αν δεχθεις την μετριοτητα στις προσδοκιες στον εαυτο σου, θα τις δεχθεις και στους αλλους, αν όχι τότε θα ζεις με παραπονα, ειλικρινα ποσα απο τις ερωτησεις στην Αμπα δεν εχουν ως αιτία τις προσδοκίες;
Η Σουση εκανε την πιο βασικη ερωτηση: τι ψαχνει η φιλη της.
Η ριζα είναι παντα οι προσωπικες προσδοκίες και δεν μπορω να αγνοησω την στατιστικη συμπτωση αν θες ότι οι γυναικες "απογοητευονται" πιο πολυ, με το ότι τα στεροτυπα που καλουνται να υπηρετησουν είναι πιο βαρια σε προσδοκίες απο ότι στους αντρες ( η εξηγηση πρι "γυναικειας μιρλας" δεν με καλυπτει). Δεν φταίνε στις γυναίκες οι "ρηχοι" αντρες, ουτε στους αντρες οι "ρηχες" γυναίκες, φταίει στο τι μαθαινουμε ότι είναι το "ρηχο", δηλαδη κατωτερο των προσδοκιων.
Πραγματικα το πιστευω, ότι το μεγαλυτερο προβλημα των ανθρωπων ακομα και στα γκομενικα είναι οι υπερβολικες προσδοκίες προς τρίτους και αυτες εχουν αρχη τις προσδοκίες που εχουμε απο τους ιδιους τους εαυτους μας.
Ειλικρινα πως ελπιζουν οι αναγνωστες στην εδω στηλη να είναι τα αμορε τους; και πως ελπιζουν να είναι οι ίδιες; ποιες είναι οι προσδοκίες τους; κατι μου λεει ότι θα είναι τοσες πολλες που ουτε οι αναγνωστες μπορουν να εκπληρωσουν ουτε οι αλλοι. Οι τριανταπεντε και κατω είναι πνιγμενοι/ες σε περισσοτερα προτυπα απο ποτε κι ας λενε ότι τα "σπανε", απλα προσθετουν πιο κατακερματισμενα και αναρχα και σε αυτο οι γυναικες την εχουν σαφως πιο ασχημα. Τελος παντων είχα ορεξη για φιλοσοφικα κοινωνικα μοτιβα και πιαστηκα με αφορμη.
Το σεξ δεν έχει θέση σε μία φιλική σχέση.Στην ζωή σου έχει;
Αυτές οι τελικά φιλικές σχέσεις τι ρόλο επιτέλεσαν και επιτελούν στην ζωή σου λες;
Το βγάλαν από τη μέση όμως - μαζί και την ερωτική φόρτιση που "παίζει" στην αρχή μιας καινούριας γνωριμίας. Ώστε να προχωρήσουν στο να είναι καλοί φίλοι, γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι κάτι άλλο.
Ξαναδιαβάζοντας βέβαια με τον πρώτο φίλο προέκυπτε πότε πότε ("Αραιά και πού να επαναλαμβάνεται το σεξ, αλλά ετσι, απροβληματιστα"), οπότε θα τον σκεφτόμουν σαν περιστασιακό fuck buddy.
Η τελευταία σου ερώτηση πάντως είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα :)
Όχι φυσικά ότι δεν ισχύει και αυτό που λέτε με τη rosa, απλά δεν το θεωρώ μοναδική αιτία.
O Trump μπορεί να μολύνει τον πλανήτη επειδή όντως θεωρεί ότι δεν έγινε και τίποτα, αλλά η βιομηχανία Χ μπορεί να το κάνει ενώ ξέρει ότι είναι κακό, επειδή αυξάνει τα κέρδη της και επιτρέπεται από τη νομοθεσία του Trump.
Αν το πάμε πιο γενικά, τείνουμε να επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας επειδή δεν θεωρούμε ότι είναι λάθη, ή επειδή είμαστε άνθρωποι και έχουμε ελαττώματα χαρακτήρα.
Κοίτα να δεις τώρα τί κατάλαβα εγώ από το δεύτερο σχόλιο σου, Παρίσιε (τί "διάβασα" πίσω από τις γραμμές):
-Δεν θεωρείς ότι είναι λάθος να τρως σκατολοϊδια γιατί σε ευχαριστεί
- Δεν θεωρείς λάθος να κάνεις ένα shortcut στη δουλειά γιατί σε διευκολύνει
-Δεν θεωρεί ο φοιτητής λάθος την αντιγραφή γιατί περνά τις εξετάσεις
-Δεν θεωρεί η βιομηχανία λάθος να μολύνει τον πλανήτη γιατί αυξάνει τα κέρδη της
- Δεν θεωρεί λάθος ο Τραμπ καμία του γενικά ενέργεια, γιατί είναι ο Τραμπ (ε,μα!)
Το να παραδέχεσαι το όποιο λάθος ισοδυναμεί με ανάληψη ευθύνης για διόρθωσή του (αυτό που λέει η Λένα, δηλ). Αν δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη, τότε τί σόι λάθος έχεις παραδεχτεί; Οχι, απλά θεωρείς ότι δεν κάνεις λάθος και το συνεχίζεις. Από δικαιολογίες, άλλο τίποτα.
Καλό, ε;
Στο Αστερίξ που διάβαζα μικρός, είχε έναν πειρατή που μίλαγε λατινικά. Αυτός λοιπόν σε ένα τεύχος είχε πει μία φράση που μου έμεινε: "Video meliora proboque, deteriora sequor", δηλαδή "τα καλύτερα βλέπω κι επιδοκιμάζω, τα χειρότερα όμως πράττω". Η φράση νομίζω είναι του Οβίδιου (Flashback για τριτοδεσμίτες, Ovidius poeta in terra Pontica exulat χαχα).
Αυτό που λες, με την ανάληψη ευθύνης κλπ, είναι το απαραίτητο βήμα για να ΜΗΝ ξανακάνεις το λάθος. Μερικές φορές όμως, το κάνεις, παρόλο που ξέρεις ότι είναι λάθος, επειδή δεν μπορείς ή δεν θέλεις να κάνεις αλλιώς. Για να πάμε και σε πιο άσχημο παράδειγμα, πόσοι καθολικοί έχουν ενοχές με τον αυνανισμό, πόσα παιδιά έχουν ενοχή με το ότι είναι gay, και πάνε και αυτοκτονούν επειδή -εσφαλμένα-θεωρούν ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος, αλλά δεν αντέχουν να μην το κάνουν.
Η επειδή αν δεν το επαναλαβουν, μοιραια θα πρεπει να το παραδεχτουν.
α.Είναι σαφώς παρορμητική(και πολλά άλλα προφανώς)
β.Της λες την γνώμη σου με τρόπο που δεν την αποδίδει.
Δεν ακούει γενικώς,δεν ακούει τίποτα από κανένα όσον αφορά στα προσωπικά της
ή δεν ακούει εσένα;
Προσωπικά δεν μου φαίνεται διόλου παράξενο. Κάποιοι άνθρωποι είμαστε πιο ισχυρογνώμονες, "δυναμικοί", ψωνάρες-αν θες- σε σχέση με άλλους. Το να πιστεύουμε ότι η γνώμη μας είναι πιο σωστή από του απέναντί μας, ανθρώπινο. Το να προσπαθούμε να πείσουμε τον άλλον να ακολουθήσει το δικό μας τρόπο, επίσης.
Πουθενά στην ερώτηση δεν αναφέρεται ότι ο άντρας της κοπέλας χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα (ψυχολογική/συναισθηματική/οικονομική πίεση, βία, κ.τ.λ.) για να επιβάλει τη γνώμη του.
Κι εγώ εμπιστεύομαι και τη ζωή μου στον σύντροφό μου, αλλά όποτε προσπαθεί να μαγειρέψει μου σπάει τα νεύρα (θεωρώ ότι δεν το κάνει σωστά-βέβαια έχουμε μείνει και νηστικοί ύστερα από απόπειρά του να μαγειρέψει, οπότε έχει κακό προηγούμενο) και βλέπω ότι πολλές φορές γίνομαι παρεμβατική. Προσπαθώ να το ελέγξω βέβαια αλλά η συμπεριφορά αυτή μου βγαίνει αυτόματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είμαι ψυχαναγκαστική; Ότι δεν τον εμπιστεύομαι; Ότι είμαι με τον βούρδουλα;
Φαντάσου τώρα όταν μιλάμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο η ανατροφή του παιδιού.
Οταν βρέθηκα σε μια πολυενθική πριν χρόνια είχα περ'ιπου το ίδιο προβλημα.
Σκεψου μηπως αυτο που έκανα βοηθησει και εσενα.
Προετοίμασα και είχα προβαρει διαλογους, απαντησεις πάνω στο βιογραφικό μου οποτε αν ελεγαν κατι σχετικό με την εμπειρία μου δεν χρειαζόταν να σκεφτώ.
Για τα θέματα που είχα κενά το παραδεχομουν και 'ελεγα ναι, εχω μια αρχική εμπερία, και δουλευω πανω σε αυτό να μαθώ περισότερα.
Ακόμα και στις ετησιες συναντησεις παραγωγικοτητας, και να ειχα σκισει, λεγαμε παντα ποση δουλεια πρεπει να κανω για να καλυτερεψω.
Υπηρχαν φορές που δεν ειχα ιδεα και γκουκλαρα τι στο καλο λεγανε εκει μεσα.
Οι συναδελφοι ισως αντιλαβανονται το φοβο σου και σκεφτονται, για να αγχωνεται τοσο, οντως ισως δε ξερει.
Υπάρχουν πολλά σεμινάρια ονλαιν για να δουλέψεις πανω στις δυνατοτες σου και να αποκτησεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Οπως λεει και η αμπα, αυτο δε θα το κανει κανεις για σενα. O GP σου μπορει να σου υποδειξει τι υπαρχει στην περιοχη σου se CBT therapy.
Το να πας στο HR για να αποδείξεις τισ γνωσεις σου το πιθανοτερο ειναι να σε απομακρυνει, το να ζητησεις βοηθεια πχ, θελω να πηγαινω σε περισοτερα σεμιναρια, θα ηθελα να κανει η εταιρια πχ, μια ομιλια για διαχειριση αγχους το πιθανοτερο ειναι, αν εισαι σε μεγαλη εταιρια να εισακουστε'ι, η τουλαχιστο να δειξεις πως το προσπαθεις να γινεις καλυτερη.
Επισης ποτε δε βλαπτει να προσπαθησεις να συχγρωτιστεις σε ποτα μετα τη δουλεια και να δημιουργησεις λιγο πιο προσωπικες σχεσεις, οσο αυτο ειναι δυνατό....
Δυστυχώς οι GP μπορούν να σε στείλουν για CBT (Cognitive Behavioural Therapy, solo/group) αλλά περιμένεις κατά μέσο όρο 6 μήνες να λάβεις ραντεβού.
Αγαπητή #5, καταρχήν αν είσαι σε εταιρεία όπου η πλειοψηφία των υπαλλήλων είναι Βρετανοί, επιτελείς ρόλο εξωτικού πτηνού και σε προγκάνε για να δουν πώς αντιδράς. Πιστεύω πως οι συνάδελφοι έχουν πάρει πρέφα ότι σε φέρνει σε αμηχανία το όλο θέμα αλλά δεν μπορούν να φανταστούν γιατί. Γενικά μέσα στους υπαλλήλους που έχω προσλάβει σπάνια φούσκωσαν τις ικανότητές τους στη συνέντευξη, διότι οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι θα την πατήσουν αν το κάνουν. Οπότε δεν είναι κοινό μυστικό ή υποψία ότι κάτι παραφούσκωσες στη συνέντευξη.
Βέβαια αυτή η επίγνωση δεν σε βοηθάει να το ξεπεράσεις, αλλά θα έλεγα ότι μπορείς να στραφείς εντός (όπως με τις παραπάνω συμβουλές) αλλά κι εκτός για να χτίσεις την αυτοπεποίθησή σου. Αν έχεις καλή σχέση με την υπεύθυνή σου θα μπορούσες να συζητήσεις και να μάθεις τι πιστεύει εκείνη για τις ικανότητές σου, πώς βλέπει την απόδοσή σου στη διάρκεια της περιόδου προσαρμογής, πού εντοπίζει αδυναμίες ή όπως λένε στις πολυεθνικές τις "ευκαιρίες βελτίωσης". Καλό θα ήταν να έχεις κι εσύ έτοιμα 2-3 σημεία να αναφέρεις με παραδείγματα, και να πεις τι κάνεις για να βελτιωθείς ως προς αυτά. Μπορεί και να ακούσεις ότι είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου!
Αν δείχνεις ότι έχεις υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις από τον εαυτό σου για καλύτερη επίδοση, καθώς κι ένα σχέδιο για το πώς να το επιτύχεις, θεωρείσαι ώριμη και ικανή να διαχειριστείς τις προκλήσεις, και αυτό συνήθως τονώνει με τη σειρά του τη δική σου αυτοπεποίθηση.
Καλή συνέχεια και επιτυχίες!
Πολυ ωραίο σχόλιο!
Προσπαθώ να καλλιεργήσω στο παιδί μου σχέσεις έξω από τη στενή μας οικογένεια - δίνοντας κι εγώ το δικό μου παράδειγμα. Εχω έναν αδερφό που έχουμε μόνο ένα χρόνο διαφορά. Καθώς μεγαλώναμε δε θυμάμαι ποτέ να είχαμε κάποια τρομερή αλληλεγγύη και σύμπνοια, κοινά ενδιαφέροντα και παρέες δεν είχαμε ποτέ. Πλεόν ως ενήλικας μπορώ να πω ότι στηρίζομαι σε φίλους, γονείς και σε κάποια ξαδέρφια, αλλά δε θεωρώ ότι ο αδερφός μου είναι μέσα στο στενό μου κύκλο.
Το προβλημα με τον ελεγχο είναι όταν επιβαλεται σε τριτους που δεν εχουμε δικαιωμα, όταν γίνεται εμμονικη συμπεριφορα κτλ, δηλαδη όταν ασκηται ή επιχειρηται να σε υπερβολικο βαθμο...
Ερωτηση: το λιγο είναι λιγο ή "λιγο"; ότι εχεις κανει κουτσουκελα, εχεις κανει, εξου και ο φοβος αλλα αλλο το λιγο και αλλο το "λιγο" και αλλο είναι να το "λιγοστευεις" επειδη φοβασε μην φανει η κουτοπονηρια και αλλο να το εκανες ψυχαναγκαστικα απο φοβο "οτι όλοι ετσι κανουν". Είναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα και χρίζουν διαφορετικης απαντησης.
Εαν ήταν "λιγο" και κουτοπονηρα...υπάρχει λογος που ενα απο τα συνθετικα είναι το "κουτο", εαν ήταν λιγο και απο αγαθο φοβο απειριας ηρεμησε δεν είναι τοσο τραγικα στην πραγματικοτητα όσο είναι στο μυαλο σου.
Το sibling είναι μάλλον απ' τα πιο παράξενα άτομα που γνωρίζω και με τον οποίο έχω μια μάλλον περίπλοκη σχέση. θα ήμουν πολύ ευτυχής αν κατάφερνε να χαρτζηλικώνει εαυτόν, όχι εμένα.
To "πρόβλημα" που προκύπτει από κάτι τέτοιες demi καταστάσεις είναι ότι συχνά κάποιος από τους δύο δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Είτε γιατί κάποιος θέλει παραπάνω πράγματα, είτε γιατί μπαίνει στη μέση το ένστικτο της ζήλιας και της κτητικότητας. Αν και οι δύο είναι κατασταλλαγμένοι και δεν έχουν πρόβλημα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι υπόλοιποι, επειδή έχουν στο μυαλό τους ότι "φίλοι και σεξ = πρόβλημα", για διάφορους λόγους (θα χαλάσει η βολή τους και οι θέσεις που έχουν στο μυαλό τους για τον καθένα, η εγγενής αναζήτηση της "εξωγαμίας" ακόμα και στις "φιλικές" μικροκοινωνίες) θέλουν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να αποφασίσετε τι είστε τέλος πάντων, δνε μπορείτε να τους ψήνετε το ψάρι στα χείλη! Από την άλλη μπορεί να ψάχνουν εναγωνίως (η κοινωνία το επιβάλλει) μία σχέση σαν τη δική σας με καλό σεξ αλλά και την δυνατότητα να μοιράζεσαι τόσα πολλά με τον άλλον και να μην μπορούν να πιστέψουν ότι εσείς το βρήκατε και δεν έχετε κάνει ακόμα παιδιά.
Κι εσείς ζουζουνίζετε τόσο χαλαρά και νωχελικά από κουβέντα σε κουβέντα, κι από κρεβάτι σε κρεβάτι... Βρε μπελάδες, μας σκοτίζουν τους έρωτες...
"αν αυτό καθιστά τη φιλία μας πιο αδύναμη ή λιγότερο αληθινη. το σεξ δεν εχει θεση σε μια σχέση φιλική, αρα; κατευθείαν την ακυρώνει, ακόμα και αν δεν έπαιξε ποτέ ουσιαστικό ρόλο;"
το σεξ, κατα τη γνωμη μου ειναι ωραιο ακολουθο μιας δεμενης σχεσης. νομιζω περιοριζεις αρκετα τα πραγματα μεσα στο κεφαλι σου. set yourself λιγο πιο free :)
Πέρα από την πλάκα, αν μαζεύει εμπειρίες - ιστορίες για το ΚΑΠΗ, γιατί πρήζει την 2 σήμερα; Ας το δει σαν επένδυση.
Ακου κει. Ααααααα. Α.
"τι θα κάνεις αν σου πει ότι θέλει αδερφάκι, αλλά μόλις το δει σου πει ότι άλλαξε γνώμη;' λμαο
Εμένα μου συνέβη το αντιθετο και τώρα πλεον μπορω να πω οτι ,αν δεν έχει γυρίσει το παιχνιδι,τουλάχιστον δεν υπαρχει το να νιωθω ότι θέλω λιγοτερο τον αλλο. Το αντιθετο πιο πιθανό.
Όμως αυτο δεν γίνεται εν μια νυκτι.Εγω πχ έπρεπε να καταλάβω γιατι επέλεξα το σύντροφό μου,τι ανάγκες μου κάλυπτε ,να αναγνωρίσω μαλακισμενες μου συμπεριφορές που είχα γιατί ένιωθα οτι με παίρνει,να δω καθαρα τι ατομο έχω απέναντι μου κι όχι τι νόμιζα ή τι θα ηθελα, και τελικά να το εκτιμησω και να το αγαπήσω σε μια πιο υγιή βάση. Επίσης ένιωσα στο πετσί μου τι σημαίνει οτι κανένας δεν είναι δεδομενος και έγινα λιγότερο εγωιστρια,θελω να πιστεύω. Μαλακισμενες συμπεριφορές εχω ακομα βεβαια :P
Α και τέλος, τίποτα δεν εγγυάται το πως θα ειναι τα πράγματα μετά. Αν ενας άνθρωπος εχει νιώσει οτι δεν τον θες και τοσο,δεν είναι σίγουρο οτι και να αλλαξεις εσυ και να καίγεσαι μετα θα καίγεται το ιδιο.
Καταρχας θα συμφωνήσω ότι ειναι τραγικο να ασχολούνται οι φιλες σου με το τι νιώθεις και να θελουν με το ζόρι να σε βαλουν σε κουτακια γιατι ετσι τους ειναι πιο ευκολο. Ωστοσο,φαινεται κι εσένα καπου να σε απασχολεί. Γιατί; Επίσης,το pattern τι σημαίνει ;Οπως λεει κι ο ανώριμος σε σχόλιο πιο πάνω,δεν χρειάζεται να συμβει με όλους σου τους φίλους για να το πεις ετσι..
Εγω θα βάλω εναν αλλο παράγοντα,τον παράγοντα της σχέσης κι όχι του περίγυρου. (Επειδη προσωπικα δεν καταλαβαίνω πως γινεται το τωρα νιωθω φιλικα /τωρα νιώθω ερωτικά να ειναι τοσο ρευστο. Το οτι δεν το καταλαβαίνω δεν σημαινει τιποτα φυσικα,ισως μόνο το οτι δεν μου εχει συμβει.)
Απλα ,δεν ξερω,αν ειχες ας πουμε μια μονιμη, μονογαμική σχέση και ημουν ο σύντροφός σου,θα αναρωτιομουν γι αυτο. Θα σκεφτόμουν σε τι mode είσαι κάθε φορά να το πω και θα μου δημιουργουσε ανασφαλεια.Εγω ομως ,με το χαρακτηρα που εχω θα σκεφτόμουν ετσι.Καποιος αλλος θα ηταν απολύτως οκ, οπότε νομίζω το κλειδι ειναι να ξερει κανεις τι θελει απο τις σχέσεις του αλλα να ειναι και ειλικρινης με τον αλλο.
Ο περίγυρος περιττεύει πραγματικα. Γιατι για να σε νοιαζει τόσο ή δεν νιώθεις τοσο κουλ όσο τα παρουσιάζεις ή καπου σου δημιουργεί προβλημα αυτη η συμπεριφορά.
Ξέρεις ποια είναι η γνώμη μου.
Αν θέλεις βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση,
θα σε βοηθήσω όπως μπορώ.
Για αυτό που κάνεις τώρα,
δεν ξέρω τι άλλο να σου πω."
...Κι εσύ είπες να ρωτήσεις τυχαίο κόσμο στο internet για το αν θα πρεπει να φερεις στον κόσμο μια ζωούλα.
Επιπλέον φρόντισε να δείχνεις ενδιαφέρον στην υπόλοιπη ομάδα και να συμμετέχεις (πχ να πας στην pub την Παρασκευή μετά τη δουλειά) γιατί το αν κάνεις fit με το υπόλοιπο σύνολο θα είναι κάτι που η υπεύθυνή σου θα λάβει υπόψη.
Και την επόμενη φορά να μην τα παραφουσκώσεις, καλύτερα να ξέρει το αφεντικό ότι αρχίζεις από την αρχή ώστε να σου δώσει και την κατάλληλη υποστήριξη
Δεν υπήρξε χημεία στο σεξ και έμεινε στο φιλικό.
Πού είναι το περίεργο;
Αν το σεξ ήταν σούπερ, θα τα είχατε "φτιάξει" κιολας.