Cozy bistro

Γαλλική φινέτσα στο μενού σε έναν λιτό βιομηχανικό χώρο στο Μεταξουργείο.

ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ, 17.2.2010 | 18:34

«Ποια είναι η Polly Maggoo; Μια cult ταινία του '60, ένα μπαρ στο Παρίσι, μια γυναίκα μυστήριο; Η Polly Maggoo μπορεί να είναι η Αθήνα που μεταμορφώνεται με τις γειτονιές της που αλλάζουν». Με αυτές τις φράσεις σε υποδέχεται το μενού του καινούργιου εστιατορίου Polly Maggoo στην περιοχή του Μεταξουργείου. Ένας λιτός, cozy χώρος, μεταμοντέρνος και βιομηχανικός, σε γκρι αποχρώσεις, με ντιζάιν συρμάτινα φωτιστικά και πατιναρισμένο τσιμεντένιο δάπεδο. Η αρχιτέκτονας Παναγιώτα Καμπέρου που ανέλαβε τη σκηνογραφία είναι η σύζυγος του σεφ και ιδιοκτήτη Γιώργου Ηλιού.

Υπάρχει άποψη. Από την κομψή μπάρα στο κέντρο της μικρής σάλας που δίνει ιδέες για τσιμπολόγημα έως τα τραπεζάκια σε απόσταση ανάσας μεταξύ τους, που θυμίζουν γαλλικό μπιστρό. Εύκολα όλοι γίνονται μια παρέα. Το περιβάλλον είναι χαλαρό και οικείο. Γι' αυτό φροντίζει το πρόσχαρο σέρβις αλλά και ο σεφ, που κινείται μέσα στον χώρο δίνοντας πληροφορίες για το μενού.

Μου άρεσε η μουσική υπόκρουση. Χωρίς να ενοχλεί τις κουβέντες, σε ταξιδεύει νοσταλγικά με τα τραγούδια του Adamo. Ο σεφ Γιώργος Ηλιού, βέρος Πειραιώτης, ακολούθησε χωρίς δισταγμό την επιθυμία του να ασχοληθεί με τη μαγειρική. «Είχα αναφορές από το σπίτι μου και τη μαγειρική της μητέρας μου», λέει και συμπληρώνει «σπούδασα στο Παρίσι, στην Ecole Superieure de Cuisine, και στη συνέχεια δούλεψα σε αρκετές κουζίνες. Μάλιστα, είχα την τύχη να συνεργαστώ και με τον σπουδαίο σεφ Bernard Loiseau». Μετά από οκτώ χρόνια, ο Γιώργος αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του και να θέσει σε εφαρμογή τις ιδέες του αλλά και τη μαγειρική τέχνη του. Το διαπιστώνεις εύκολα στο μενού. Λίγες προτάσεις, αλλά σε βάζουν στο παιχνίδι της αναζήτησης. Αρχή με φακή που ήρθε σπυρωτή, με άφθονο ψιλοκομμένο φρέσκο κρεμμυδάκι, ψιλοκομμένο μπέικον που χάριζε μια καπνιστή νότα και απαλή βινεγκρέτ μουστάρδας Dijon. Η τελική πινελιά του πιάτου που έκανε τη διαφορά ήταν το χιονάτο αυγό ποσέ. Μόλις το έκοβες, ο κόκκινος κρόκος έσκαγε απαλά και χυνόταν ηδονικά πάνω στη φακή, απογειώνοντας την γεύση της. Το λάδι λευκής τρούφας έπαιζε όμορφα στα αυγά μπουγιέ με μυρώνια και η ευωδιά του σε τραβούσε από τη μύτη. Ωραίο και φινετσάτο πιάτο. Τις σαλάτες δεν τις τίμησα. Αλλά, όπως διαπίστωσα ρίχνοντας κλεφτές ματιές στα διπλανά τραπέζια, ήταν πληθωρικές. Από τα κυρίως, δοκίμασα το γευστικό φιλέτο φρέσκου μπακαλιάρου, που συνοδευόταν από πεντανόστιμες βραστές πατάτες, κάπαρη και μαϊντανό και δίπλα, σε ένα μινιόν μπολάκι, μια σάλτσα aioli με υπαινικτικό ψίθυρο σκόρδου. Σωστά ψημένο στη σχάρα ήρθε το rumsteak -καρδιά κιλότου- με σάλτσα από μουστάρδα Dijon, χωρίς όμως να διαθέτει την πικάντικη γευστική σφραγίδα που δήλωνε στο μενού. Με δύο λόγια, περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά στο Polly Maggoo, και από την κίνηση που έχει φαίνεται ότι έχει ήδη μπει στο καρνέ εξόδου των Αθηναίων. Θα ξαναπάω σύντομα.

 
 
 
 
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Δυο ελληνικές σκορδαλιές για τον μπακαλιάρο της 25ης Μαρτίου

Δυο ελληνικές σκορδαλιές για τον μπακαλιάρο της 25ης Μαρτίου

TwoMinutes Angie |