Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί

Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί Facebook Twitter
Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 
0



Η NEA, ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ
 δουλειά του Coti Κ., που κάνει πρεμιέρα στο LIFO.gr, είναι ένα διαφορετικό πρότζεκτ από αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα. «Ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί» τα χαρακτηρίζει ο ίδιος και είναι βιντεο-τραγούδια που αποτελούν ένα οπτικοακουστικό άλμπουμ το οποίο θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες. «Τα “Λεπιδόπτερα” είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2019, άρα δεν είναι παιδί της καραντίνας, αλλά μεγάλωσε μέσα σε αυτήν» λέει.

«Τότε ένιωσα την έντονη ανάγκη για ένα ελληνόφωνο τραγούδι. Τα κομμάτια που προέκυψαν άρχισαν να δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο μέσα στο μυαλό μου και μαζί με τη Ρένα Ρασούλη φτιάξαμε σιγά-σιγά αυτή την περσόνα που τραγουδάει, που τη μια είναι τρελή και την άλλη σοφή, κάτι σαν μια idiot savant. Όλοι οι στίχοι πηγάζουν από αυτό το μέρος, από αυτό το άτομο, που νιώθει αγνοημένο και παραγκωνισμένο, πράγμα που νιώθουν και πολλοί άλλοι άνθρωποι την εποχή μας.

Βεβαίως και ξέρουμε τον δίσκο της Λένας Πλάτωνος με το ίδιο όνομα – αν θέλεις είναι κι ένας φόρος τιμής σε αυτή την πρωτοπόρο συνθέτρια, αλλά στην πραγματικότητα ο τίτλος επιλέχθηκε γι’ αυτό που σημαίνει, κάτι λεπτό και κοφτερό, ένας συνδυασμός θηλυκής ευαισθησίας και δύναμης που δεν αντέχει πια τις ανοησίες πού βλέπει γύρω του».

Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.


Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 

Coti K.
Coti K.

«Τα “Λεπιδόπτερα” είναι δύο άτομα, εγώ και η Ρένα Ρασούλη στη φωνή» λέει. «Θα ήθελα να συνεργαστώ με διάφορους δημιουργούς για τα βίντεο κι έχω έρθει σε επαφή με σκηνοθέτες και άλλους φίλους για να γίνει, αλλά όλοι είμαστε μπλεγμένοι σε διάφορα αυτή την εποχή και δεν προλαβαίνουμε να κάνουν και πολλά.

Από την άλλη, έχω τόσο ξεκάθαρη ιδέα για την εικόνα των βίντεο, που αποφάσισα να ασχοληθώ ο ίδιος με αυτά, τουλάχιστον για αρχή. Να δώσω μια κατεύθυνση και βλέπουμε. Εξάλλου, μου αρέσει τόσο να μαθαίνω καινούργια πράγματα, που με πιάνει βουλιμία και πέφτω με τα μούτρα σε αυτά.

Τα μουσικά κομμάτια που έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τώρα είναι πέντε-έξι, αλλά υπάρχουν ιδέες για αρκετά ακόμα. Σκοπεύω να υπάρχουν βίντεο για όλα, με έναν τρόπο να είναι αναπόσπαστα μεταξύ τους. Η ζωντανή παρουσίαση θα γίνει σε μια γκαλερί με πρωτότυπο τρόπο, αλλά σίγουρα πρέπει να περάσει ο κορωνοϊός για να γίνει αυτό».

«Στα βίντεο υπάρχει οργή και αγανάκτηση. Τι είναι αυτό που σε εξαγριώνει για να κάνεις τόσο επιθετική τέχνη;» «Με εξαγριώνει η αίσθηση ότι ολισθαίνουμε προς μια κατάσταση φόβου και μίσους, δηλαδή στον απόλυτο συντηρητισμό, και αυτό το βλέπουμε καθημερινά, ακόμα και στον χώρο της τέχνης, με άτομα από τον “εναλλακτικό” χώρο να γίνονται εκπρόσωποι του Ελλάς - θρησκεία - οικογένεια. Ως Έλληνες νιώθουμε συχνά κάποια ανωτερότητα, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το νεοσύστατο έθνος είναι μόλις 200 ετών, τίποτα δηλαδή, και ό,τι έχει μείνει από τη “Μεγάλη αρχαία Ελλάδα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας” έχει περάσει δικαιωματικά σε άλλους, πιο ικανούς και εξελιγμένους πολιτισμούς, σε άλλα γεωγραφικά μέρη».

680
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

«Γιατί τα ’20s είναι τα νέα ’80s;» «Γιατί ο νεο-συντηρητισμός έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, γιατί είναι σαν να μην υπάρχει εξέλιξη και η Ελλάδα να είναι εγκλωβισμένη σε παιδικά τραύματα, με οικογενειοκρατία, προκαταλήψεις και γενικά τριτοκοσμικές αντιλήψεις και συμπεριφορές.


Το κομμάτι που ανοίγει τα “Λεπιδόπτερα”, το “Περπατάω, περπατάω”, το πρώτο που κυκλοφορεί, εκφράζει ακριβώς όλα τα παραπάνω συναισθήματα απελπισίας μέσα από τα μάτια ενός περιπλανώμενου ανθρώπου που δεν μπορεί να βρει τον χώρο του μέσα σε έναν τόπο που τον “καταπίνει” και τον περιφρονεί. Είναι κάτι που βιώνουν όλο και πιο πολλοί, δυστυχώς. Επίσης, αγγίζει και το καυτό θέμα των ανεμογεννητριών που, ενώ παρουσιάζεται ως πράσινη ανάπτυξη, έχει μετατραπεί σε άλλη μία ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία που εγκληματικά θέλει να αγνοεί όλες τις επιπτώσεις τους.

Το “Κάτσε τώρα”, που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα, είναι ένα ερωτικό κομμάτι γεμάτο οργή για μια αγάπη που δεν έχει ανταπόδοση, και δεν μιλάμε για τη σχέση δύο ανθρώπων.

Τα Λεπιδόπτερα - Περπατάω, περπατάω


Στην αρχή της καραντίνας τα πράγματα ήταν πρωτόγνωρα και αρκετά δύσκολα. Ήμασταν όλοι απροετοίμαστοι: γονείς να τρελαίνονται με τα παιδιά όλη μέρα στο σπίτι, ζευγάρια να μοιράζονται έναν μικρό χώρο και τελικά να χωρίζουν, άνθρωποι μόνοι να ζούνε την απόλυτη μοναξιά και άλλα ακραία. Προσωπικά, δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή, τώρα μάλλον η κατάσταση έχει γίνει δεδομένη και νιώθω ότι έχω ιδρυματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που δεν μου αρέσει. Η οικονομική ανασφάλεια είναι άλλο ένα σοβαρό θέμα, ειδικά για εμάς, τους εργάτες της τέχνης – βέβαια, δεν είμαστε μόνο εμείς που τη ζούμε. Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.

Στην αρχή πέρασε αρκετός καιρός για να βρω τις ισορροπίες μου. Η δημιουργία είναι το πιο απλό πράγμα όταν το μυαλό σου βρεθεί στο σωστό σημείο, αλλά αυτό είναι το δύσκολο, να βρεθείς “εκεί”. Όταν μετά από εβδομάδες απελπισίας βρήκα τα πατήματά μου, προσάρμοσα τους στόχους μου ανάλογα, ασχολήθηκα με τον προγραμματισμό, έφτιαξα ένα πετάλι για κιθάρα κι έμαθα ό,τι μπορούσα για το βίντεο, κάτι που ήθελα χρόνια να μάθω, αλλά δεν προλάβαινα. Και συνεχίζω να μαθαίνω.


Θέλω να παραμείνω αισιόδοξος, παρότι τα πράγματα δεν βλέπω να καλυτερεύουν σύντομα. Η δημιουργία της τέχνη δεν σταματάει, όσο αντίξοες και να είναι οι καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι καλλιτέχνες περνάμε πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα και ανασφάλεια. Φοβάμαι ότι είναι αρκετοί οι άνθρωποι που έχουν την αντίληψη ότι η τέχνη είναι κάτι σαν τη διασκέδαση, με το οποίο δεν πρέπει να ασχολούμαστε τώρα που υπάρχουν πιο “σοβαρά” θέματα, δηλαδή δεν τη βλέπουν ως απαραίτητο συστατικό για την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Όμως, δεν θα μείνει τίποτα πιο αξιοσημείωτο, όταν χαθεί κι αυτός ο πολιτισμός.


Η ελπίδα είναι ότι κάθε μέρα βγαίνει ο ήλιος, ότι η φύση συνεχίζει να δημιουργεί, παρ’ όλη την τρομοκρατία που κυριαρχεί στα ελληνικά ΜΜΕ. Σκέφτομαι το φως του Αιγαίου και μετά όλα μου φαίνονται μικρά και ασήμαντα. Φτάνει να μην το καταστρέψουν οι Έλληνες…» 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM