Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί

Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί Facebook Twitter
Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 
0



Η NEA, ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ
 δουλειά του Coti Κ., που κάνει πρεμιέρα στο LIFO.gr, είναι ένα διαφορετικό πρότζεκτ από αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα. «Ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί» τα χαρακτηρίζει ο ίδιος και είναι βιντεο-τραγούδια που αποτελούν ένα οπτικοακουστικό άλμπουμ το οποίο θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες. «Τα “Λεπιδόπτερα” είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2019, άρα δεν είναι παιδί της καραντίνας, αλλά μεγάλωσε μέσα σε αυτήν» λέει.

«Τότε ένιωσα την έντονη ανάγκη για ένα ελληνόφωνο τραγούδι. Τα κομμάτια που προέκυψαν άρχισαν να δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο μέσα στο μυαλό μου και μαζί με τη Ρένα Ρασούλη φτιάξαμε σιγά-σιγά αυτή την περσόνα που τραγουδάει, που τη μια είναι τρελή και την άλλη σοφή, κάτι σαν μια idiot savant. Όλοι οι στίχοι πηγάζουν από αυτό το μέρος, από αυτό το άτομο, που νιώθει αγνοημένο και παραγκωνισμένο, πράγμα που νιώθουν και πολλοί άλλοι άνθρωποι την εποχή μας.

Βεβαίως και ξέρουμε τον δίσκο της Λένας Πλάτωνος με το ίδιο όνομα – αν θέλεις είναι κι ένας φόρος τιμής σε αυτή την πρωτοπόρο συνθέτρια, αλλά στην πραγματικότητα ο τίτλος επιλέχθηκε γι’ αυτό που σημαίνει, κάτι λεπτό και κοφτερό, ένας συνδυασμός θηλυκής ευαισθησίας και δύναμης που δεν αντέχει πια τις ανοησίες πού βλέπει γύρω του».

Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.


Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 

Coti K.
Coti K.

«Τα “Λεπιδόπτερα” είναι δύο άτομα, εγώ και η Ρένα Ρασούλη στη φωνή» λέει. «Θα ήθελα να συνεργαστώ με διάφορους δημιουργούς για τα βίντεο κι έχω έρθει σε επαφή με σκηνοθέτες και άλλους φίλους για να γίνει, αλλά όλοι είμαστε μπλεγμένοι σε διάφορα αυτή την εποχή και δεν προλαβαίνουμε να κάνουν και πολλά.

Από την άλλη, έχω τόσο ξεκάθαρη ιδέα για την εικόνα των βίντεο, που αποφάσισα να ασχοληθώ ο ίδιος με αυτά, τουλάχιστον για αρχή. Να δώσω μια κατεύθυνση και βλέπουμε. Εξάλλου, μου αρέσει τόσο να μαθαίνω καινούργια πράγματα, που με πιάνει βουλιμία και πέφτω με τα μούτρα σε αυτά.

Τα μουσικά κομμάτια που έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τώρα είναι πέντε-έξι, αλλά υπάρχουν ιδέες για αρκετά ακόμα. Σκοπεύω να υπάρχουν βίντεο για όλα, με έναν τρόπο να είναι αναπόσπαστα μεταξύ τους. Η ζωντανή παρουσίαση θα γίνει σε μια γκαλερί με πρωτότυπο τρόπο, αλλά σίγουρα πρέπει να περάσει ο κορωνοϊός για να γίνει αυτό».

«Στα βίντεο υπάρχει οργή και αγανάκτηση. Τι είναι αυτό που σε εξαγριώνει για να κάνεις τόσο επιθετική τέχνη;» «Με εξαγριώνει η αίσθηση ότι ολισθαίνουμε προς μια κατάσταση φόβου και μίσους, δηλαδή στον απόλυτο συντηρητισμό, και αυτό το βλέπουμε καθημερινά, ακόμα και στον χώρο της τέχνης, με άτομα από τον “εναλλακτικό” χώρο να γίνονται εκπρόσωποι του Ελλάς - θρησκεία - οικογένεια. Ως Έλληνες νιώθουμε συχνά κάποια ανωτερότητα, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το νεοσύστατο έθνος είναι μόλις 200 ετών, τίποτα δηλαδή, και ό,τι έχει μείνει από τη “Μεγάλη αρχαία Ελλάδα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας” έχει περάσει δικαιωματικά σε άλλους, πιο ικανούς και εξελιγμένους πολιτισμούς, σε άλλα γεωγραφικά μέρη».

680
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

«Γιατί τα ’20s είναι τα νέα ’80s;» «Γιατί ο νεο-συντηρητισμός έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, γιατί είναι σαν να μην υπάρχει εξέλιξη και η Ελλάδα να είναι εγκλωβισμένη σε παιδικά τραύματα, με οικογενειοκρατία, προκαταλήψεις και γενικά τριτοκοσμικές αντιλήψεις και συμπεριφορές.


Το κομμάτι που ανοίγει τα “Λεπιδόπτερα”, το “Περπατάω, περπατάω”, το πρώτο που κυκλοφορεί, εκφράζει ακριβώς όλα τα παραπάνω συναισθήματα απελπισίας μέσα από τα μάτια ενός περιπλανώμενου ανθρώπου που δεν μπορεί να βρει τον χώρο του μέσα σε έναν τόπο που τον “καταπίνει” και τον περιφρονεί. Είναι κάτι που βιώνουν όλο και πιο πολλοί, δυστυχώς. Επίσης, αγγίζει και το καυτό θέμα των ανεμογεννητριών που, ενώ παρουσιάζεται ως πράσινη ανάπτυξη, έχει μετατραπεί σε άλλη μία ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία που εγκληματικά θέλει να αγνοεί όλες τις επιπτώσεις τους.

Το “Κάτσε τώρα”, που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα, είναι ένα ερωτικό κομμάτι γεμάτο οργή για μια αγάπη που δεν έχει ανταπόδοση, και δεν μιλάμε για τη σχέση δύο ανθρώπων.

Τα Λεπιδόπτερα - Περπατάω, περπατάω


Στην αρχή της καραντίνας τα πράγματα ήταν πρωτόγνωρα και αρκετά δύσκολα. Ήμασταν όλοι απροετοίμαστοι: γονείς να τρελαίνονται με τα παιδιά όλη μέρα στο σπίτι, ζευγάρια να μοιράζονται έναν μικρό χώρο και τελικά να χωρίζουν, άνθρωποι μόνοι να ζούνε την απόλυτη μοναξιά και άλλα ακραία. Προσωπικά, δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή, τώρα μάλλον η κατάσταση έχει γίνει δεδομένη και νιώθω ότι έχω ιδρυματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που δεν μου αρέσει. Η οικονομική ανασφάλεια είναι άλλο ένα σοβαρό θέμα, ειδικά για εμάς, τους εργάτες της τέχνης – βέβαια, δεν είμαστε μόνο εμείς που τη ζούμε. Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.

Στην αρχή πέρασε αρκετός καιρός για να βρω τις ισορροπίες μου. Η δημιουργία είναι το πιο απλό πράγμα όταν το μυαλό σου βρεθεί στο σωστό σημείο, αλλά αυτό είναι το δύσκολο, να βρεθείς “εκεί”. Όταν μετά από εβδομάδες απελπισίας βρήκα τα πατήματά μου, προσάρμοσα τους στόχους μου ανάλογα, ασχολήθηκα με τον προγραμματισμό, έφτιαξα ένα πετάλι για κιθάρα κι έμαθα ό,τι μπορούσα για το βίντεο, κάτι που ήθελα χρόνια να μάθω, αλλά δεν προλάβαινα. Και συνεχίζω να μαθαίνω.


Θέλω να παραμείνω αισιόδοξος, παρότι τα πράγματα δεν βλέπω να καλυτερεύουν σύντομα. Η δημιουργία της τέχνη δεν σταματάει, όσο αντίξοες και να είναι οι καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι καλλιτέχνες περνάμε πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα και ανασφάλεια. Φοβάμαι ότι είναι αρκετοί οι άνθρωποι που έχουν την αντίληψη ότι η τέχνη είναι κάτι σαν τη διασκέδαση, με το οποίο δεν πρέπει να ασχολούμαστε τώρα που υπάρχουν πιο “σοβαρά” θέματα, δηλαδή δεν τη βλέπουν ως απαραίτητο συστατικό για την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Όμως, δεν θα μείνει τίποτα πιο αξιοσημείωτο, όταν χαθεί κι αυτός ο πολιτισμός.


Η ελπίδα είναι ότι κάθε μέρα βγαίνει ο ήλιος, ότι η φύση συνεχίζει να δημιουργεί, παρ’ όλη την τρομοκρατία που κυριαρχεί στα ελληνικά ΜΜΕ. Σκέφτομαι το φως του Αιγαίου και μετά όλα μου φαίνονται μικρά και ασήμαντα. Φτάνει να μην το καταστρέψουν οι Έλληνες…» 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT
Lola δώστα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στο λαιμό

Μουσική / Lola, δώσ' τα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στον λαιμό

Το νέο άλμπουμ POP TOO της Μαρίνας Σάττι κατορθώνει ένα εξαιρετικό ακομπλεξάριστο πάντρεμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά πως παίζει με τους δικούς της κανόνες και αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της.
M. HULOT ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ