Μήπως να μιλήσουμε για ειρήνη ή είναι κι αυτό «μειοδοσία»;

Μήπως να μιλήσουμε για ειρήνη ή είναι κι αυτό «μειοδοσία»; Facebook Twitter
33

Πριν από μερικά χρόνια υπήρχε ένα μέτωπο ανθρώπων, που έπιανε από το χώρο της φιλελεύθερης Δεξιάς, το κέντρο μέχρι και την άκρα αριστερά, το οποίο μιλούσε για ειρήνη. Ο καθείς με τον τρόπο του. Από το κλασικό αντιιμπεριαλιστικό «Έξω οι βάσεις του θανάτου-Ειρήνη στη Μεσόγειο» μέχρι τον διεθνιστικό λόγο της κάθε λογής αριστεράς και τον κοσμοπολιτισμό ενός τμήματος των ελίτ που έβλεπαν στο ενδεχόμενο ενός πολέμου την καταστροφή – οικονομική, και όχι μόνο.  

Ο λόγος υπέρ της ειρήνης πλέον δεν ακούγεται. Έχει σιγάσει. Αντιθέτως, σχεδόν όλος ο πολιτικός ορίζοντας διακατέχεται από ένα δυσοίωνο σύνδρομο: αυτό της δημιουργίας γεωπολιτικών αξόνων στο όνομα μιας λογικής αμοιβαία αυτοεκπληρούμενων προφητειών του κακού. Το αποτέλεσμα είναι οι διεθνείς παράγοντες να ωθούνται ακόμη περισσότερο σε συμπεριφορές που απειλούν τη διεθνή ασφάλεια.  Αυτό αφορά πρωτίστως την Τουρκία αλλά όχι μόνο αυτή.

Οι γεωπολιτικοί άξονες με μαθηματική βεβαιότητα δημιουργούν αντι-άξονες. Έτσι βυθιζόμαστε σε ένα σπιράλ έντασης, στη δίνη του οποίου μικρή σημασία έχει, τελικά, το «ποιος ξεκίνησε». Ο κάθε λογής συμβιβασμός –η πεμπτουσία της ειρηνικής επίλυσης των διεθνών διαφορών– θεωρείται μειοδοσία. Οι πολιτικές δυνάμεις φοβούνται να αναπτύξουν στο ακροατήριό τους λόγια της λογικής, διότι ο κόσμος πλέον έχει ξεσυνηθίσει. Κι όταν κάποτε έρθει η στιγμή του συμβιβασμού, που είναι επιθυμητό να έρθει πριν από κάποιο θερμό επεισόδιο και όχι μετά, το ακροατήριο θα νιώθει αδικαίωτο, διότι άλλα του λέγανε προηγουμένως. Κι έτσι μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο εθνικισμού που βαφτίζεται «αγέρωχη εθνική πολιτική», από τον οποίο αδυνατούμε να βγούμε. Οι Πρέσπες υπήρξαν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. 

Βυθιζόμαστε σε ένα σπιράλ έντασης, στη δίνη του οποίου μικρή σημασία έχει, τελικά, το «ποιος ξεκίνησε». Ο κάθε λογής συμβιβασμός –η πεμπτουσία της ειρηνικής επίλυσης των διεθνών διαφορών– θεωρείται πλέον μειοδοσία. Αν όμως αρχίσουν οι οικογένειες να λαμβάνουν στο σπίτι φύλλα πορείας για τ' αγόρια τους, τότε ο ορίζοντας θα σκοτεινιάσει, διότι η ζωή δεν είναι αναλώσιμη. Και σ' αυτό η Ελλάδα διαφέρει από την Τουρκία. Ευτυχώς! Τριάντα φέρετρα στην Ελλάδα είναι περισσότερα από 300 στην Τουρκία.

 

Αν όμως αρχίσουν οι οικογένειες να λαμβάνουν στο σπίτι φύλλα πορείας για τ' αγόρια τους, τότε ο ορίζοντας θα σκοτεινιάσει, διότι η ζωή δεν είναι αναλώσιμη. Και σ' αυτό η Ελλάδα διαφέρει από την Τουρκία. Ευτυχώς! Τριάντα φέρετρα στην Ελλάδα είναι περισσότερα από 300 στην Τουρκία. Τι να κάνουμε όμως; Αυτός είναι ο γείτονας που μας έλαχε και όχι το Λουξεμβούργο. 

 

Στο διά ταύτα τώρα:

 

1ον. Το ότι η Τουρκία, και ειδικότερα ο Πρόεδρός της, βρίσκεται εσχάτως σε αναθεωρητικό παροξυσμό και έχει τα περισσότερα άδικα δεν συνεπάγεται αυτομάτως, αντανακλαστικά και ως συνέπεια ότι η Ελλάδα έχει σε όλα δίκιο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, στο Αιγαίο δεν υπάρχει μόνο η διαφορά της υφαλοκρηπίδας που αποδέχεται η χώρα μας. Αν κάποτε οδηγηθούμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η ελληνική κοινή γνώμη θα πρέπει να προετοιμάζεται ότι θα τεθούν κι άλλα ζητήματα, τα οποία ως σήμερα είναι δημοσίως ανομολόγητα, πλην όμως δεν υπάρχει διεθνολόγος –Έλληνας, Τούρκος ή άλλος– που να μην τα γνωρίζει. Μάλιστα, επ' αυτών η αντίληψη δικαίου που υπάρχει διεθνώς δεν αξιολογεί πως η Τουρκία βρίσκεται συνολικά εν αδίκω, καθώς θεωρείται ετεροβαρές το Αιγαίο να είναι «ελληνική λίμνη». Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η εν γένει συμπεριφορά της τουρκικής κυβέρνησης έχει εύλογα οδηγήσει σε μεγάλο εκνευρισμό και την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ. Αυτό όμως δεν μπορείς να το πεις στην Ελλάδα, διότι θεωρείται αυτομάτως μειοδοσία. Έτσι, οι Έλληνες κοιμούνται τον ύπνο του εθνικού δικαίου. Κι αν κάποιος τολμήσει να πει μια κουβέντα, τότε αυτή αντιμετωπίζεται όπως η βλασφημία τον Μεσαίωνα.  

 

Περαιτέρω, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή διεθνώς η ελληνική θέση για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, λόγω της μορφολογίας του Αιγαίου Πελάγους. Το ίδιο ισχύει με την εμμονή για διατήρηση του εθνικού εναέριου χώρου στα 10 αντί στα 6 ναυτικά μίλια. Ξέρουμε, επίσης, ότι στη Συνθήκη της Λωζάννης δεν  αναφέρονται ονομαστικά ως τμήματα της ελληνικής επικράτειας κάποια ελληνικά νησιά και έκτοτε τα χωρικά ύδατα δεν έχουν οριοθετηθεί από τον Έβρο ως το Αγαθονήσι. Τέλος, είναι επίσης δεδομένο ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα δεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα, όπως προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες. Αυτά είναι σοβαρές εστίες διαφωνιών. Οι διαφορές αυτές έχουν πραγματική και όχι μόνο φαντασιακή υπόσταση. Μια ενδεχόμενη δικαστική διευθέτησή τους αποκλείεται να φέρει ικανοποίηση μόνο στη δική μας πλευρά.

 

2ον. Ζούμε μια στιγμή κατά την οποία η αμερικανική κυβέρνηση έχει απροσχημάτιστα απολέσει το όποιο ενδιαφέρον είχε στο παρελθόν για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Τούτο την οδηγεί σε διεθνή εγκλήματα, όπως αυτό της δολοφονίας του Ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί. Σε αυτό το περιβάλλον η πρόσδεση της Ελλάδας σε έναν άξονα με το Ισραήλ και δι' αυτού τις ΗΠΑ οδηγεί σε μια μονοδιάστατη πολιτική που δημιουργεί μεγάλης κλίμακας αντι-συσπειρώσεις στον αραβικό κόσμο και στην Τουρκία. 

 

Μα τι στο καλό νομίζουμε; Ότι, αν γίνει στραβή, το Ισραήλ θα πάρει τα όπλα για την Ελλάδα; 

 

Η πρόσδεση της Ελλάδας σε έναν άξονα με το Ισραήλ και δι' αυτού τις ΗΠΑ οδηγεί σε μια μονοδιάστατη πολιτική που δημιουργεί μεγάλης κλίμακας αντι-συσπειρώσεις στον αραβικό κόσμο και στην Τουρκία. Μα τι στο καλό νομίζουμε; Ότι, αν γίνει στραβή, το Ισραήλ θα πάρει τα όπλα για την Ελλάδα; Προκαλεί, σ' εμένα τουλάχιστον, αμηχανία μέχρι αποστροφή ο τρόπος με τον οποίον οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις συναγελάζονται με την ισραηλινή κυβέρνηση που εγκληματεί διεθνώς, κατέχοντας εδάφη που δεν της ανήκουν.

 

3ον και τελευταίο, μα όχι έσχατο: Η Ελλάδα είναι μια χώρα που στρατηγικά λέει πως υπερασπίζεται το διεθνές δίκαιο για λόγους αρχής αλλά  και συμφέροντος. Αν έχουν, λοιπόν, κάποια σημασία τα λόγια αρχής, θέλω να πω ότι προκαλεί, σ' εμένα τουλάχιστον, αμηχανία μέχρι αποστροφή ο τρόπος με τον οποίον οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις συναγελάζονται με την ισραηλινή κυβέρνηση που εγκληματεί διεθνώς, κατέχοντας εδάφη που δεν της ανήκουν. Από κει που είχαμε βρει τους «αιωνίους αδελφούς μας», όπως λέγαμε  στους αδικημένους Παλαιστίνιους και πενθούσαμε μαζί τους διότι σε όλα είχαν δίκιο, σήμερα τους ξεπουλάμε ευτελώς και μάλιστα στο όνομα μιας κοντόθωρης θεώρησης της γεωπολιτικής συγκυρίας στη δύσκολη περιοχή. Το ίδιο ισχύει και για τον άλλον άξονα με τη στρατιωτική δικτατορία της Αιγύπτου στο όνομα (ομολογημένων και μη) γεωπολιτικών στοχεύσεων. Αλήθεια, πώς θα φαινόταν στους Έλληνες αγωνιστές εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών να βλέπουν δημοκρατικές χώρες να αψηφούν τον χουντικό χαρακτήρα της ελληνικής κυβέρνησης στο όνομα των αξόνων που συνομολογούσαν μαζί της... Αυτό ακριβώς πράττουν οι ελληνικές κυβερνήσεις με την Αίγυπτο σήμερα.  

 

Ας παλέψουμε, λοιπόν, ώστε να ακούγονται περισσότερο τα λόγια της ειρήνης και της λογικής. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη που τραγούδησε κι ο Λένον. Το να παλεύεις για την ειρήνη δεν είναι αφελής αισιοδοξία ή πασιφισμός της μειοδοσίας. Είναι η μόνη βάσιμη ελπίδα για έναν ασφαλέστερο κόσμο. 

 

_______________

(1) Η κατεξοχήν ελληνοτουρκική διαφορά αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο μεταξύ των δύο χωρών, το πώς δηλαδή ρυθμίζεται η κυριαρχία επί του παράκτιου βυθού της θάλασσας ανάμεσα στις δύο χώρες. Η χώρα μας θεωρεί ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής.

Στήλες
33

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Λιβύη - Τουρκία - Ελλάδα: Δύο απόψεις για τα αληθινά κίνητρα του Ερντογάν και την πρόσφατη κρίση

Ελλάδα / Λιβύη - Τουρκία - Ελλάδα: Δύο απόψεις για τα αληθινά κίνητρα του Ερντογάν και την πρόσφατη κρίση

Ο επίκουρος καθηγητής Ανθρωπολογίας Νίκος Μιχαηλίδης και ο διεθνολόγος Γιώργος Λυκοκάπης προσεγγίζουν την επιθετική στάση της Τουρκίας που μονοπωλεί τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

11 σχόλια
(α) Είναι μύθος ότι η αριστερά ή η ακροαριστερά ήταν ποτέ υπέρ της ειρήνης. Η ακροαριστερά ήταν πάντα υπέρ ενός ταξικού πολέμου και γι΄αυτό ήθελε εθνικές ειρήνες.Η δε απλή αριστερά, και δη αυτή της κομμουνιστικής προέλευσης, κατέστη υπέρ της ειρήνης όταν της το είπε το ΚΚΣΕ όταν αυτό ηττήθηκε κατά κράτος από τους Αμερικανούς στην κούρσα των εξοπλισμών. Δει δη χρημάτων, ω άνδρες κομμουνισταί!(β) Παρακαλούμε όπως να μην αφήνονται υπονοούμενα και μάλιστα στα εθνικά θέματα. Ποια είναι τα θεματα που "είναι δημοσίως ανομολόγητα";(γ) Ειρήνη επεδίωξαν και οι Παλαιολόγοι όταν παρέδωσαν τον Μυστρά στους Οθωμανούς. Ειρήνη επεδίωξαν και οι Παλαιολόγοι όταν πολιόρκησαν μαζί με τους Οθωμανούς την τελευταία ελεύθερη πόλη που μιλούσε ελληνικά στην Ασία, την Φιλαδέλφεια.Γενικά, ο μοναδικός λόγος που είναι αρκετά σημαντικός για να παύσει η ειρήνη, που είναι όντως υπέρτατο αγαθό, είναι όταν γείτονας δεν σου επιτρέπει να ασκείς κυριαρχικά δικαιώματα εντός της επικράτειάς σου ή όταν απειλεί την ακεραιότητα αυτής.Για να εξηγούμαστε. Αγαπάω την ειρήνη όσο όλοι. Απλά δεν πιστεύω ότι η ειρήνη είναι at all costs.
Εγώ πάντως το έχω απορία. Αν προβάλλαμε ανθρώπους σαν τον Καλλάρη πόσο θα κλαίγαν οι Έλληνες για τριάντα φέρετρα; Δηλαδή για τους νεκρούς της εξόδου μιας καθαροδευτέρας; Που όταν συμβαίνει το προσπερνάμε αέρα και φωνάζει μόνος ο Ιαβέρης;Όταν μιλάω για προβολή δεν μιλάω για πλύση εγκεφάλου (υπάρχουν οι παραξηγιάρηδες του "δηλαδή εννοείς..."). Μιλάω για υπόμνηση του ότι υπήρξαν.Αλλά είμαστε η χώρα που αν πεθάνει από ναρκωτικά μετανάστης μέσα σε ΑΤ γίνονται αφιερώματα στα ΜΜΕ, πορείες και σπασίματα διαμαρτυρίας (Εμπουκά) και αν καούν τρεις εργαζόμενοι εν ώρα εργασίας από δολοφόνους που κυκλοφορύν ελεύθεροι και μόνο η μνεία του περιστατικού (Μαρφίν) θεωρείται ύποπτη και όλοι κάνουν την πάπια σα να μην συνέβη ποτέ.Με τέτοια πλύση εγκεφάλου (εδώ πάει), ναι θα πέσει πολύ κλάμα για 30 φέρετρα.ΥΓ Ο γείτονας δεν "έλαχε". Κατέληξε να είναι γείτονας μετά από μια χιλιετηρίδα ατυχών χειρισμών. Έτσι όπως δεν είναι γείτονες οι Πετσενέγοι, οι Άβαροι, οι Ερούλοι, οι Κουμάνοι, οι Βησιγότθοι, οι Πέρσες και τόσοι άλλοι.
εντάξει, πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε, μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για τον καταμερισμό ρόλων σε περίπτωση πολέμου που τόσο επιθυμείτε. Εσείς στον Έβρο κι εμείς στον Εθνικό Κήπο να υπερασπιστούμε Βουλή, Προεδρικό Μέγαρο και Μονή Πετράκη. Δεν διαφωνεί κανείς...
Δεν με εκπλησσει η κατανόησή σου του διαλόγου μου με τον atman. Φρονώ ότι αντίστοιχα έχεις κατανοήσει και το ΚΕΦΑΛΑΙΟ του Μαρξ. Αυτό που σου έμεινε η απορία γιατί το λένε έτσι αφου δεν είναι όλο με caps lock.
Εσείς στον Έβρο κι εμείς στον Εθνικό Κήπο να υπερασπιστούμε Βουλή, Προεδρικό Μέγαρο και Μονή Πετράκη. Πηγή: www.lifo.grΕίσαι η πλήρη επιβεβαίωση του εσωτερικού εχθρού. Μην κλαίγεσαι μετά...
Και σ' αυτό η Ελλάδα διαφέρει από την Τουρκία. Ευτυχώς! Τριάντα φέρετρα στην Ελλάδα είναι περισσότερα από 300 στην Τουρκία. Πηγή: www.lifo.grΕξαιρετική επισήμανση σε ένα εξαιρετικό άρθρο!Παρεμπιπτόντως, ίσως θα είχε νόημα να δημιουργηθεί, στα πρότυπα της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας οργάνωσης vouliwatch, μια οργάνωση stratiotiki-thitia-watch, η οποία θα μπορούσε να μας πληροφορήσει που έκανε τη θητεία του κάθε δημόσιο πρόσωπο και τα παιδιά του. Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, κάθε φορά που ακούμε μια πολεμοκάπηλη δήλωση, να δούμε που έκανε τη θητεία του ο μπαρουτοκαπνισμένος εθνεγέρτης και που υπηρέτησαν τα απιδιά του.
ΟΚ το άρθρο δεν είναι και η πληρέστερη επιστημονική ανάλυση για τα θέματα Ελλάδας- Τουρκίας, και προφανώς ο συντάκτης αγνοεί πως το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια δεν περιορίζεται από καμία διάταξη του διεθνούς δικαίου. Δεν ξέρω αν η Ελλάδα έχει δίκιο σε όλα, απλά με θλίβει η κοπιώδης προσπάθεια κάποιων να πείσουν για το ''άδικο'' της Ελλάδας. ΥΓ 1: η Τουρκία ΔΕΝ έχει υπογράψει και κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Έχετε να μας πείτε κάτι για αυτό; ΥΓ 2: Σας γράφει κάποιος που έχει ήδη το φύλλο πορείας για να παρουσιαστεί εάν συμβεί το απευκταίο και όχι κάποιος από την ασφάλεια της αλλοδαπής ή της απαλλαγής από το στράτευμα.
Αυτό που με πειράζει πιο πολύ είναι ότι όλοι αυτοί που είτε δεν αντιλαμβάνονται το ποσό έκρυθμη είναι η κατάσταση είτε επιλέγουν να μην το αντιληφθούν νιώθοντας ότι είναι άνθρωποι ιδιαίτεροι ευαίσθητοι ειρηνιστές κτλ, κατηγορούν τους υπόλοιπους ως πολεμοχαρείς λες και ξαφνικά τρελάθηκαν και θέλουν να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Κανείς δεν θέλει πόλεμο εκτός από κάποιων λίγων ψυχιατρικών περιπτώσεων. Όλοι ξέρουν ποιον θέλουν να υποστηρίξουν στον πλανήτη και ποιος είναι ο αδικημένος αλλά εκτός και αν γράφουμε έκθεση ιδεών στην έκτη Δημοτικού θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η πολιτική και η επιβίωση ενός έθνους εξαρτάται από τον ρεαλισμό την διορατικότητα την ευελιξία την δημιουργία των συμμαχιων εκείνων που θα σου εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα. Άσχημο; Πάρα πολύ. Είναι όμως η αλήθεια και είναι μονόδρομος. Και δεν είπα να γίνουμε Γερμανία που πέρυσι έκανε ρεκόρ εξαγωγών σε οπλικά συστήματα πουλώντας στην Τουρκία που έκαιγε τους Κούρδους. Αλλά ένα αγωγό μπορείς να τον υπογράψεις με μια χώρα με την οποία δεν συμφωνείς σε όλα.
Το ότι ο αγωγός που υπογράψαμε περνάει μέσα από νερά που η Τουρκία θεωρεί δικά της το προσέξατε;Δεν υπάρχει ούτε ένας τεχννικός γνώστης του αντικειμένου που να θεωρεί αυτόν τον αγωγό υλοποιήσιμο. Πρόκειται για ένα εντελώς ασύμφορο εγχείρημα ΚΑΙ τεχνολογικά ΚΑΙ οικονομικά.Αλλά αντί να κάθομαι να σας δίνω τεχνικά στοιχεία με πετρέλαια, ρήγματα υπεδάφους, μεθόδους μεταφοράς κλπ., ρίξτε απλά μια ματιά στον χάρτη για τον αγωγό. Και μετά ρίξτε μια ματιά στον ίδιο χάρτη με τις τουρκικές διεκδικήσεις.Θα ρίχνατε εσείς ποτέ σαν επενδυτής τα ωραία σας δις σε ένα έργο που το 50% θα βρίσκεται πάνω σε διεκδικούμενα εδάφη; Σε εδάφη των οποίων η κυριότητα μπορεί να αλλάξει μέσα σε dt;Ο αγωγός είναι μια τεράστια μούφα που δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ (από τεχνικο-οικονομικούς λόγους και μόνο). Μόνο αναίσχυντοι πολιτικοί απατεώνες μιλάνε για τον αγωγό, εκμεταλλευόμενοι την Ηλιθιότητα ενός χαζοχαρούμενου λαού που ακόμα τσακώνεται για την διακόσμηση του Συντάγματος και τα καπρίτσια των ολιγαρχών στις ΚΑΕ και ΠΑΕ.
Το ότι ο αγωγός που υπογράψαμε περνάει μέσα από νερά που η Τουρκία θεωρεί δικά της το προσέξατε; Πηγή: www.lifo.grΤο ότι τον αγωγό τον αναγνωρίσαν οι πάντες (Ε.Ε, ΗΠΑ, Αίγυπτος, Ισραήλ, Κύπρος)εκτός της τουρκίας εσύ το πρόσεξες;Δεν υπάρχει ούτε ένας τεχννικός γνώστης του αντικειμένου που να θεωρεί αυτόν τον αγωγό υλοποιήσιμο. Πρόκειται για ένα εντελώς ασύμφορο εγχείρημα ΚΑΙ τεχνολογικά ΚΑΙ οικονομικά. Πηγή: www.lifo.grΟ αγωγός αυτός είναι νόμος του αμερικανικού κράτους, που εγγυάται την χρηματοδότητση και προστασία όποιων επενδύσουν στον αγωγό και στις εκμεταλεύσεις των οικοπέδων.Πάνε άνοιξέ τους τα μάτια ρε Χαρλάν. Θα φουντάρουν.Ο αγωγός είναι μια τεράστια μούφα που δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ (από τεχνικο-οικονομικούς λόγους και μόνο). Μόνο αναίσχυντοι πολιτικοί απατεώνες μιλάνε για τον αγωγό, εκμεταλλευόμενοι την Ηλιθιότητα ενός χαζοχαρούμενου λαού που ακόμα τσακώνεται για την διακόσμηση του Συντάγματος και τα καπρίτσια των ολιγαρχών στις ΚΑΕ και ΠΑΕ. Πηγή: www.lifo.grΑν αυτά που πετάς, σου επιστρέψουν πίσω, τότε θα έχεις μια ακόμα χρυσή ευκαιρία για αυτοκριτική.Εύχομαι να μην την χάσεις όπως τις υπόλοιπες, γιατί θα μείνεις στάσιμος...
@σκύλος, το υφάκι σου είναι επιθετικό χωρίς λόγο.Υποστηρίζω μερικά πράγματα, εσύ τα θεωρείς λάθος.Δικαίωμα σου φυσικά να θεωρείς λάθος ότι θέλεις, αλλά προτάσεις όπως "πάνε άνοιξε τους τα μάτια ...." είναι γηπεδικού επιπέδου.Τεσπα, κάνω μια προσπάθεια για σοβαρή κουβέντα.1) Υποστηρίζεις ότι ο αγωγός "αναγνωρίστηκε" από τους πάντες. Τι σημαίνει αυτο; Ο αγωγός δεν είναι κάποιος θεσμός ή κάποιο κράτος για να αναγνωριστεί.Επιχειρηματική επένδυση είναι. Οπως σήμερα κάποιος τον βρίσκει θετικό, αύριο μπορεί να τον βρίσκει αρνητικό. Τα συμφέρονται και οι συσχετισμοί αλλάζουν σε dt.Αν αύριο η Ε.Ε. ισχυριστεί ότι δεν την συμφέρει πια ο αγωγός, τι θα κάνεις; Θα τους πας στα δικαστήρια;2) Υποστηρίζεις ότι ο αγωγός είναι νόμος του αμερικάνικου κράτους που θα προστατέψει τα συμφέροντα των εταιρειών του.Είναι πολύ σχετικό αυτό. Αν αύριο η Κρήτη (ή τα νερά στις ακτές της) γίνει τούρκικο βιλαέτι, τα αμερικάνικα συμφέροντα δεν θίγονται στο παραμικρό.Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ο αγωγός συμφέρει (που δεν), για τους αμερικάνους είναι εντελώς αδιάφορο αν περνάει μέσα από νερά που θεωρούνται τούρκικα ή ελληνικά.Μήπως πληρώνουν και τίποτα; Βάσει διεθνών συνθηκών, κανένα κράτος δεν μπορεί να χρεώσει για αγωγούς που περνάνε από το έδαφος του.Το μόνο που ενδιαφέρει έναν επενδυτή είναι στην φάση των αδειοδοτήσεων να μην είναι αναγκασμένος να συναλλάσσεται με 2 κράτη για το ίδιο οικόπεδο.Αφού γίνει ο αγωγός (που δεν), το ποιος θα κατέχει το οικόπεδο είναι αδιάφορο.3) Αυτοκιριτική και "μου επιστρέφουν πίσω αυτά που πετάω".Δεν έχω πρόβλημα με την αυτοκριτική. Αλλά ποιο χρονικό όριο θέλεις να βάλουμε;Ο αγωγός αυτός "υπογράφεται" εδώ και 7 χρόνια.Πρακτικά όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις τον έχουν υπογράψει και ξαναυπογράψει και ξαναυπογράψει.Απο φωτό επισήμων που "υπογράφουν" τον αγωγό εδώ και 7 χρόνια είναι γεμάτο το ιντερνετ.Εχεις δει εσύ πουθενα να έχει πέσει έστω και ένα σακί τσιμέντο;Εσύ λοιπόν που μου μιλάς τόσο εριστικά και θέλεις να κάνω αυτοκριτική, που θέλεις να βάλεις το χρονικό όριο; Για πόσα χρόνια θα τον υπογράφουμε ακόμα αυτόν τον αγωγό;Εσύ που είσαι τόσο μεγάλος θιασώτης της αυτοκριτικής, πότε σκοπεύεις να κάνεις την δικιά σου αν ο αγωγός δεν υλοποιηθεί;Το 2020; Το 2030; Το 2267;Την δικιά μου αυτοκριτική θα την κάνω μόλις περάσει το πρώτο κυβ. μέτρο αέριου από αυτόν τον αγωγό (και μόνο αν τα εδάφη θεωρούνται τότε ακόμα ελληνικά). Εσύ την δικιά σου για πότε την ετοιμάζεις;
Σύγγνώμη για το ύφος δεν ήθελα να σε προσβάλω, απλά μου φάνηκαν ανυπόστατα και χωρίς τεκμηρίωση όλα όσα γράφεις. ΄Η λαικίστικη υπερβολή (Ο αγωγός είναι μια τεράστια μούφα) και ο προσβλητικός λόγος που χρησιμοποίησες (Μόνο αναίσχυντοι πολιτικοί απατεώνες) για κάτι που αφορά μόνο ειδικούς (που μάλλον δεν είσαι) με τσάτισε και σε απάντησα έτσι.Να είσαι καλά.υγ. Την αυτοκριτική προσπαθώ να την κάνω διαρκώς για να εξελίσσομαι και το ίδιο συμβουλεύω τους πάντες χωρίς ίχνος ειρωνίας.
Α) Αν ποτέ φτάσουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αυτό δεν θα γίνει εν είδει ..περιπάτου. Θα πρόκειται για δικαστικό αγώνα όπου το ..πεδίο θα πρέπει να προετοιμαστεί ώστε να είναι υπέρ της Ελλάδας, οι εκπρόσωποί της να είναι άριστοι και οι καλύτεροι παγκοσμίως και βέβαια άριστα προετοιμασμένοι.Διαβάζω γενικότητες ατεκμηρίωτες: «…η αντίληψη δικαίου που υπάρχει διεθνώς…», «…θεωρείται ετεροβαρές…», «…δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή διεθνώς…». Τα «θεωρείται» και «μπορεί να..» είναι παθητική φωνή δίχως υποκείμενο και η «αντίληψη» δεν είναι μια κάποια ..κυρία, κάποιος τη φέρει και δεν είναι ο …«διεθνώς», οπότε πείτε μας σε ποιους/ ποια κέντρα αναφέρεστε ώστε μέχρι τότε να τους αλλάξουμε οπτική με όποιον τρόπο απαιτηθεί.Β & Γ) Εσείς κι εγώ μπορούμε να είμαστε μονίμως, σταθερά κι αταλάντευτα αντι-Αμερικανοί/Ισραηλινοί κι ό,τι άλλο. Οι κυβερνήσεις των κρατών συμμαχούν και συνασπίζονται με όποια άλλη κυβέρνηση συμφέρει τη χώρα. Κι ο Τσώρτσιλ δεν γούσταρε καθόλου το Σταλινικό καθεστώς αλλά συμμάχησε με τον Στάλιν προκειμένου να νικήσουν από κοινού τον κοινό εχθρό Χίτλερ. Οπότε τα περί Αμερικανικών, Ισραηλινών και Αιγυπτιακών κυβερνήσεων (στα οποία συμφωνώ και μάλιστα θεωρώ πως λίγα είπατε) απλώς δεν ισχύουν σε κυβερνητικό επίπεδο.Πρέπει εγκαίρως να αντιληφθείτε πως: 1) όταν οι Τούρκοι έχουν ετοιμοπόλεμο στρατό εν δράσει και απειλούν ολοφάνερα, το να μιλάς για ειρήνη δίχως να εξοπλίζεσαι (με την πλέον πλατιά έννοια του όρου) και να προετοιμάζεσαι ΜΕΘΟΔΙΚΑ για σύγκρουση μέχρις εσχάτων, είναι ο πλέον ασφαλής τρόπος για να χάσεις έναν πόλεμο που ήδη έχει αρχίσει και δεν το αντιλήφθηκες.2) ο κόσμος ουδέποτε ήταν, είναι ή θα είναι ασφαλής. Ασφάλεια αποκτάς με διάφορους τρόπους. Το ποιον επιλέγεις εξαρτάται από αυτόν που σε απειλεί. Και εκ των πραγμάτων ο Ερντογάν …έχει πιάσει ψηλά τον αμανέ.
Οι κυβερνήσεις των κρατών συμμαχούν και συνασπίζονται με όποια άλλη κυβέρνηση συμφέρει τη χώρα Πηγή: www.lifo.gr - ευχαριστούμε για την υπέροχη απάντησή σας που αποτελεί κόλαφο για όσους συνεχίζουν να παιδιαρίζουν για το σύμφωνο μη-επίθεσης Χίτλερ-Στάλιν...
"Είτε μας αρέσει είτε όχι, στο Αιγαίο δεν υπάρχει μόνο η διαφορά της υφαλοκρηπίδας που αποδέχεται η χώρα μας. Αν κάποτε οδηγηθούμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η ελληνική κοινή γνώμη θα πρέπει να προετοιμάζεται ότι θα τεθούν κι άλλα ζητήματα...Μάλιστα, επ' αυτών η αντίληψη δικαίου που υπάρχει διεθνώς δεν αξιολογεί πως η Τουρκία βρίσκεται συνολικά εν αδίκω, καθώς θεωρείται ετεροβαρές το Αιγαίο να είναι «ελληνική λίμνη» Θα έπρεπε να δοθούν κάποια παραδείγματα από τον αρθρογράφο για τα "άλλα ζητήματα". Π.χ. η αποστρατικοποίηση των νησιών του ΒΑ Αιγαίου ή μήπως η ελληνικότητα των Οινουσσών και των Φούρνων; Θα έπρεπε δηλαδή η Ελλάδα να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν τέτοια εκκρεμή ζητήματα με την Τουρκία;Όσοι επιχειρηματολογούν αγαπησιάρικα του στυλ "εντάξει, κάπου και η Ελλάδα έχει άδικο", και αυτοκαμαρώνουν (κάτα κάποιο τρόπο) ότι είναι η φωνή της λογικής και της ειρήνης, σε αντίθεση με εμάς τους πολεμοχαρείς που διψούμε για πόλεμο και αίμα, φαίνεται να αντιμετωπίζουν την επιθετική πολιτική της Τουρκίας και τον νεο-Οθωμανισμό του Ερντογάν λες και είναι καυγάς ανάμεσα σε 2 ξαδέρφια, για το ποιος θα κληρονομήσει το διαμερισματάκι της γεροντοκόρης θείας στο Παγκράτι: "Ας κάνει ένα βήμα πίσω ο ένας και ένα βήμα πίσω ο άλλος, για να τα βρούμε". Well, think again (που λένε και στις ταινίες). Τα εθνικά θέματα δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Πρώτιστη μέριμνα των σύγχρονων κρατών είναι η διατήρηση της εδαφικής τους ακεραιότητας. Επιπλέον, πίσω από τα θέματα της εθνικής κυριαρχίας κρύβονται μεγάλες ευαισθησίες. Έχει σκεφτεί κανείς πώς θα νιώσουν οι κάτοικοι των Οινουσών ή/και της Χίου, όταν ακούσουν ότι θα διαπραγματευτούμε αν θα παραμείνουν στην ελληνική κυριότητα; Την Χίο δεν την αναφέρω τυχαία, καθώς στο παρελθόν ο "σουλτάνος" την είχε αμφισβητήσει με το ευφάνταστο επιχείρημα της ύπαρξης τζαμιού στο νησί. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό τέτοιων "φιλειρηνικών" άρθρων είναι η προσπάθεια να δημιουργήσουν και κάποιον φόβο στο αναγνωστικό κοινό με εικόνες, όπως είναι τα φύλλα πορείας, που διάβασα στο εδώ άρθρο, η στράτευση των γυναικών, που έχω διαβάσει αλλού κλπ. Η LIFO έχει φιλοξενήσει πολύ ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις (κ.κ. Συρίγος, Λυκοκάπης, Μιχαηλίδης) που εξηγούν ότι σε αυτή την φάση δεν υπάρχει κίνδυνος πολέμου.
Η Τουρκια ειναι ηδη αυτη τη στιγμη μπλεγμενη σε ενα εσωτερικο πολεμο(Κουρδικο) ενα εξωτερικο (Συρια) και παει και για αλλο ενα, ενω εχει προκαταβαλει την κυρηξη πολεμου στην χωρα μας εφοσον γινει επεκταση των χωρικων υδατων οπως υπαρχει δικαιωματα στα 12νμ. Για ποιες φωνες ειρηνης αναφερεται τοτε; σε ποια χωρα αναφερεται; Στην Ελβετια και την Νορβηγια ή την Τουρκια των 2,5 πολεμων; Εκτος αν να καταργησουμε την αστικη δημοκρατια μας (δεν ειμαι σιγουρος οτι θα στενοχωρουσε ενα ικανο ποσοστο Ελλήνων) και να γινουμε οι απιστοι του νεου χαλιφατου που ονειρευεται ο Ερντογαν....
"Εκτος αν να καταργησουμε την αστικη δημοκρατια μας"εσύ μόλις τώρα βάλθηκες να αποκαλύψεις την μεγάλη αλήθεια, την μεγάλη ρίξη του αιώνα μας.
Διαβάζω τα points 1 και 2. Λέω, δεν συμφωνώ για κανένα λόγο αλλά τουλάχιστον καταλαβαίνω τους λόγους και μπορώ κάπως να αντικρούσω τα επιχειρήματα, όσο cringe κι αν είναι. Ξεκινάω να διαβάζω το 3 και θέλω να ξεριζώσω το σκαλπ μου. Για πες φίλτατε, ποιος αποφάνθηκε ότι τα εδάφη του "Βελζεβούλη" Ισραήλ είναι παρανόμως αποκτηθέντα; Κι αν θεωρείς ότι αυτά είναι παράνομα γιατί δεν λες το ίδιο για το 90+% των εδαφών της Τουρκίας, επειδή απλά τα βούτηξαν πιο παλιά; Δίνω μόνος την απάντηση: θα σε πουν ακροδεξιό/εθνικιστή/πολεμοχαρή κλπ. Δυστυχώς όμως έτσι μπλέκεις με double standards Στην ουσία τώρα. Το Ισραήλ (και οι Παλαιστίνιοι αλλά, ξέρεις, double standards) έχει κάνει εγκλήματα προφανώς και δε σημαίνει ότι τα ξεχνάμε. Κάνουμε ένα συμβιβασμό ώστε να διατηρήσουμε το status quo της περιοχής το οποίο τις τελευταίες δεκαετίες βαίνει εις βάρος μας συνεχώς. Κι ο συμβιβασμός επιτάσσει να συμμαχήσουμε και να υποστηρίξουμε το "διάβολο" για να μη μας καταπιεί ένας πολύ χειρότερος. Και μπορεί να μην το παραδέχεσαι, αλλά το βάρος των εγκλημάτων της Τουρκίας είναι 100πλάσιο αυτών του Ισραήλ.Δεν έχω τίποτα προσωπικό εναντίον των Παλαιστινίων και αντιλαμβάνομαι απόλυτα τις δυσκολίες που περνούν. Απλά η εξωτερική πολιτική της χώρας δεν έχουμε το περιθώριο να υποστηρίξει τον αγώνα τους επι του παρόντος. Αυτά τα περιθώρια τα έχουν χώρε όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία , η Νορβηγία, η Ελβετία, Η Γερμανία κ.ο.κ. που έχουν γείτονα ο ένας τον άλλον κι όχι την Τουρκία. Πραγματικότητα λέγεται αυτό.Τέλος, δεν ξέρω σε ποια χώρα βρίσκεστε, αλλά το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, με όλα του τα στραβά, ΠΟΤΕ δεν έκανε εμπρηστικές δηλώσεις, ούτε και προκαλούσε με παράνομες υπερ-πτήσεις και τσαμπουκάδες με γεωτρύπανα. Οι σύντροφοι εξ ανατολών τα έκαναν όλα αυτά, όταν τον τελευταίο αιώνα η χώρα μας ήταν η μόνη που δεν προκαλούσε το παραμικρό πρόβλημα στην ευρύτερη περιοχή. Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχει κάποιος/α στην Ελλάδα με επαρκή νοημοσύνη που να διψάει για πόλεμο. Αν νομίζετε όμως ότι με ευχές και τραγούδια του Λένον μπορείς να ηρεμήσεις λυσσασμένο σκυλί, είστε τραγικά νυχτωμένοι.
Εεε, όχι.Αναφέρεσαι μόνο στα εδάφη της Δυτικής Όχθης. Που όντως το Ισραήλ έχει παράνομα προσαρτήσει.Και επίσης να θυμάσαι ότι ο ΟΗΕ είναι muslim-dominated. Εκεί θα μιλήσουμε για δικαιώματα των μειοψηφιών από την τυραννία της πλειοψηφίας ή δεν κάνει;
Γράφοντα, παρανόμως προσαρτημένα είναι και τα (συριακά) υψίπεδα του Γκολάν, η μισή Ιερουσαλήμ, η λωρίδα της Γάζας. Επίσης, στον ΟΗΕ δεν είναι τόσο αυτονόητη η μουσουλμανική αλληλεγγύη, καθώς πολλές μουσουλμανικές (κυρίως αφρικανικές) χώρες, λόγω των αμερικανικών και ισραηλινών πιέσεων και της παροχής οικονομικής βοήθειας, προτιμούν συνήθως να απέχουν και καμιά φορά να ψηφίζουν υπέρ του Ισραήλ. Πόσο μάλλον που αυτά τα καθεστώτα είναι διαβρωμένα από τη διαφθορά.
Ο "κατευνασμός" δοκιμάστηκε ήδη τη δεκαετία του 30 και απέτυχε παταγωδώς. Επίσης σταματήστε να σκέφτεστε τη γεωπολιτική με όρους ατομικής ηθικής. Και με την Αίγυπτο και με το Ισραήλ θα συνεργαστούμε αν έχουμε κοινό συμφέρον. Και μην πιάσουμε καν τη χρόνια Ελληνοπαλαιστινιακή "φιλία". Δε μας έφερε ποτέ κανένα πρακτικό όφελος, παρά μόνο λέγαμε ψέμματα στους εαυτούς μας για το πόσο "ηθικός" λαός είμαστε (λες και θα μας πει ποτέ κανείς μπράβο). Ίσα ίσα, όταν ο Ερντογάν τα χάλασε με το Ισραήλ και άρχισε να παρουσιάζεται ως "υπερασπιστής" του Ισλάμ, έτρεξαν κατευθείαν προς αυτόν.
Είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι έχουμε οποιαδήποτε δυνατότητα ή επιλογή.Οι ηλίθιοι κωλοέλληνες της αρπαχτής, του πανωσηκώματος και της λαμογιάς ξεπούλησαν την χώρα μας ήδη από τα 90s. Οποιος νομίζει ότι τα τσιφτετέλια πάνω στα τραπέζια, οι αρπαχτές του τουρισμού, οι μαζικοί διορισμοί, ο παρασιτισμός, η δηθενιά και τα μαύρα λεφτά επί 30 χρόνια δεν πληρώνονται, είναι τουλάχιστον αφελής. Πληρώνονται και ακριβά μάλιστα. Είτε με αίμα είτε με εδάφη της χώρας σου - συχνά και με τα δύο.Τώρα είναι αργά για να αλλάξουμε οτιδήποτε.Ας ελπίσουμε ότι οι τούρκοι αγάδες θα είναι επιεικείς μαζί μας.
Είναι κωμικοτραγικό να διαβάζουμε ένα τέτοιο σχόλιο σε μια φάση που η γεωπολιτική αξία της χώρας έχει εκτοξευτεί. Συναντάμε δύο φορές τον χρόνο ηγέτες που παλιά συναντούσαμε μία φορά κάθε πέντε χρόνια, δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε.Την κριτική σας για την οικονομία μας ασφαλώς τη δέχομαι, αλλά αν ρίξετε μια ματιά στην τουρκική λίρα, θα δείτε πως υπάρχουν και χειρότερα.
Κωμικοτραγικό είναι πολύ σωστός χαρακτηρισμός.Αλλά στο γιατί είμαστε κωμικοτραγικοί διαφωνούμε.Παρουσιάζετε 2 στοιχεία, θεωρώ ότι και τα 2 είναι σαθρά.1) Η γεωπολιτική μας αξία και το πόσο συχνά συναντάμε τους "μεγάλους". Εδώ και 60 χρόνια (τουλάχιστον) η Ελλάδα ακολουθεί το δόγμα, για την όποια διαφορά με την Τουρκία να τρέχει στους μεγάλους για προστασία.Δεν είναι a priori λάθος αυτό, αλλά προϋποθέτει ότι οι "μεγάλοι" εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους καλύτερα με εμάς παρά με τους τούρκους.Αυτό ακριβώς έχει αλλάξει σήμερα. Η Τουρκία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων (και μάλιστα ΟΛΩΝ) πολύ καλύτερα από την Ελλάδα.Το πόσο συχνά μιλάμε μαζί τους είναι αδιάφορο. Εκείνο που μετράει είναι το τι συμφέροντα έχουν και με ποιόν θα τα υλοποιήσουν καλύτερα.2) Η οικονομία. Είναι πραγματικά κωμικοτραγικό που πιστεύετε ότι η τουρκική οικονομία είναι σαθρή ενώ η ελληνική είναι "θωρακισμένη". Δέκα χρόνια μνημόνια χρειάζετε να σας τα υπενθυμίσω; Η χώρα μας είναι υποθηκευμένη για τα επόμενα 60 χρόνια, χρειάζεστε υπενθύμιση και γι' αυτό; Ούτε τα δισέγγονα σας δεν θα δουν μιαν Ελλάδα ελεύθερη από μνημόνια και την διαρκή απειλή του ΔΝΤ και εσείς μιλάτε για την τουρκική οικονομία που είναι "χειρότερη";Ο Ερντογάν έχει αυτές τις τεράστιες δυσκολίες με το νόμισμα του και παρ' όλα αυτά μπορεί να διεξάγει 3 ΘΕΡΜΟΥΣ πολέμους ταυτόχρονα. Το σκεφτήκατε από αυτήν την πλευρά;Σε εμάς, αν αύριο βγει η (όποια) lifo με ένα "Μπουουου" στο πρωτοσέλιδο, οι μισοί τσιφτετέλληνες θα αδειάσουν τα σούπερ μάρκετ και οι άλλοι μισοί θα γεμίσουν τα αεροπλάνα για το Λονδίνο.Πιστεύετε σοβαρά ότι η Ελλάδα έχει δική της οικονομία; Δική της οικονομική πολιτική; Δικό της νόμισμα; Και μάλιστα αφού την κάνουν με ελαφρά όσοι μπορούν;Με την _υποψία_ και μόνο ενός θερμού επισόδιου, πέφτει ο τουρισμός στο μηδέν. Με τι οικονομία θα επιχειρηματολογήσετε μετά; Ο Ερντογάν έχει 3 πολέμους και έχει ΚΑΙ οικονομία. Εμείς στην πωτη φήμη πολέμου θα καταρρεύσουμε οικονομικά (αν δεν είμαστε ήδη στο καναβάτσο).* * *Θα περίμενα κάτι καλύτερο να αντιπαραθέσουμε στους τούρκους από την (σαθρή) οικονομία μας και την (ανύπαρκτη) ωφελιμότητα μας για τους μεγάλους.Μήπως έχετε να προτείνετε κάτι;
Και ποια είναι αυτή η μαγική συμβιβαστική λύση με την Τουρκία που θα λύσει όλα μας τα προβλήματα; Έχετε κάτι συγκεκριμένο κατά νου και αν ναι γιατί δεν το βάζετε στο τραπέζι;Πολιτική συμβιβασμων υφίσταται όταν και η άλλη πλευρά είναι σε θεση να δεχτεί συμβιβασμούς. Εδώ η Τουρκία θέλει να μας σύρει να μοιράσουμε μόνο τα δικά μας. Κατά τα λοιπά αυτό που προτείνετε έχει όνομα: λέγεται πολιτική κατευνασμού. Κάτι σαν "ας δώσουμε μωρέ την Τσεχοσλοβακία, σιγά μη μας ζητήσουν τίποτα περισσότερο μετά από αυτό".
την Τσεχοσλοβακία; μα πού την θυμηθήκατε;<<Στην Συνδιάσκεψη του Μονάχου παρέστησαν δύο Πρωθυπουργοί, οι του Ηνωμένου Βασιλείου, Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν και της Γαλλίας, Εντουάρ Νταλαντιέ και δύο ηγέτες: της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι και της Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ, συνοδευόμενοι από τους υπουργούς Εξωτερικών των χωρών τους και συνομολόγησαν και υπέγραψαν την επομένη, 30 Σεπτεμβρίου, το Σύμφωνο του Μονάχου δια του οποίου και συνομολογήθηκε η προσάρτηση της Σουδητίας (περιοχή Γερμανών Σουδητών της Τσεχοσλοβακίας) στο Γ΄ Ράιχ. Από τη διάσκεψη αυτή αποκλείστηκε η συμμετοχή εκπροσώπου της Τσεχοσλοβακίας. Αν και οικοδεσπότης της συνδιάσκεψης στο Μόναχο ήταν ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος και πρότεινε το γραπτό σχέδιο του συμφώνου, όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, το κείμενο αυτό, που περιλαμβάνει οκτώ άρθρα, είχε προετοιμαστεί και περίπου συνταχθεί από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών και συγκεκριμένα από τους Χέρμαν Γκέρινγκ, Κόνσταντιν φον Νόιρατ και Βαϊσζέκερ, πίσω από την πλάτη του Υπουργού Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, τον οποίο οι τρεις άνδρες δεν εμπιστεύονταν για να συντάξει παρόμοιο έγγραφο.>>