Στο σημερινό «Α μπα»: τηλεόραση για το καλοκαίρι

Στο σημερινό «Α μπα»: τηλεόραση για το καλοκαίρι Facebook Twitter
139


__________________
1.

Θέλω να προτείνω σε μια φίλη μου να πάμε για θέατρο, αλλά ξέρω ότι αυτό το καιρό έχει ένα οικονομικό στένεμα. Αν της το προτείνω μπορεί να μου πει να πάμε, αν όμως δεν μπορεί (λόγω χρημάτων) φοβάμαι μήπως τη φέρω σε δύσκολη θέση. Εγώ είμαι πιο άνετα οικονομικά και θα μπορούσα να πληρώσω και το δικό της εισιτήριο αλλά το θεωρώ προσβλητικό να το προτείνω. Δεν έχουμε ακόμα τέτοια σχέση. Είμαστε και οι δυο νεαρές εργαζόμενες. Τι να κάνω;
-Προβληματισμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι προσβλητικό να πεις σε κάποιον ότι θέλεις να τον κεράσεις ένα θέατρο. Αν είχε περισσότερα λεφτά από σένα, θα το θεωρούσες προσβλητικό; Αν σου πει όχι, θα πας με άλλη φίλη, αν σου πει ότι θέλει να πληρώσει μόνη της, να την εμπιστευτείς ότι ξέρει καλύτερα πόσο στένεμα έχει.

__________________
2.

Αγαπητή Αμπα,

Πιστεύεις οτι ο κουμπαρος σε ενα γάμο πρεπει να δώσει μεγαλύτερο δώρο στο ζευγάρι απ' οτι κάποιος άλλος καλεσμένος; Με δεδομένο ότι έχει αναλάβει να πληρώσει ήδη ενα σωρό λεφτά για στολισμό, λαμπάδες, στέφανα κλπ που ειναι και η «υποχρέωση» του κουμπαρου; Είμαι κουμπάρος σε γάμο πολύ καλού φίλου και ενώ αρχικα το μπάτζετ έβγαινε για ένα αρκετά καλο δώρο τώρα έχουν προστεθεί εξοδα τα οποια δεν υπολόγιζα τοσο μεγαλα, πχ μπατσελορ, η διαμονη μου στην πόλη τους τη μέρα του γάμου και διάφορα άλλα, οπότε πρεπει να κοψω απο εκεί που περισσεύουν, δηλαδή το δώρο. Αυτό σημαίνει ότι μου περισσεύει ένα ποσό το οποίο θα καλύπτει τα έξοδα του ζευγαριου για το γαμήλιο τραπέζι για εμενα και την κοπέλα μου, το οποίο γενικά είναι ο κανόνας που χρησιμοποιώ για το μίνιμουμ ποσό όταν δίνω χρήματα δώρο σε γάμο ως καλεσμένος... Το να ξεπεράσω το αρχικό μπάτζετ δεν είναι ότι θα με ρίξει έξω οικονομικά ή ότι θα δανειστώ για αυτό, απλά θα πρέπει να κόψω από πραγματα που κανονίζω για μένα, πχ. να μην αλλάξω το ηχοσύστημα στο αμάξι και να το αφήσω για του χρόνου.
Οπότε αναρωτιέμαι, θα είμαι γύφτος αν δε δώσω μεγαλύτερο ποσό για δώρο; Να σημειώσω εδώ ότι γενικά εγώ ήθελα να κόψω από στολισμούς κλπ άλλα, χαζά για εμένα, εξοδα για να μείνουν για το δώρο του ζευγαριού όσο πιο πολλά λεφτά γίνεται, αλλά από τη μεριά τους δεν είδα και καμια διάθεση να περιορίσουν αυτα τα έξοδα οπότε λέω κι εγώ ίσως να θέλουν τη συμβολή εκεί πιο πολύ. Η κοπέλα μου λέει ότι θα πρέπει να δώσώ ένα καλό δώρο κι ας βγω εκτός προυπολογισμού, γιατί εκεί θα φανεί αν είμαι καλός κουμπάρος... εσύ τι λες;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν εξαρτάται πόσο καλός κουμπάρος είσαι από το πόσα λεφτά θα ξοδέψεις. Είσαι παραπάνω από εντάξει στις υποχρεώσεις σου (ας πούμε τυπικά δεν θα έπρεπε να πληρώσεις εσύ για την διαμονή σου). Σε αυτό η φίλη σου δεν έχει δίκιο, ούτε φυσικά είσαι τσιγκούνης. Δεν υπάρχει όμως και σωστή ή λάθος απάντηση σε κάτι τέτοιο. Τα τυπικά υπάρχουν, αλλά η απάντηση εξαρτάται από το πώς νιώθεις εσύ, κυρίως, για την τιμή αυτή, για την φιλία αυτή, πόσο παραδοσιακός είσαι, πόσα πραγματικά μπορείς να ξοδέψεις, σε συσχετισμό βέβαια με τι προσδοκίες έχει το ζευγάρι, αφού είναι καλός φίλος σου, αυτό πρέπει να το ξέρεις. Αν θέλεις να αφήσεις τελείως το δώρο και να το κάνεις αργότερα, νομίζω ότι το ζευγάρι θα έπρεπε να δείξει κατανόηση. Γενικώς χρειάζεται λίγο κουβέντα για αυτό το θέμα, γιατί πολλές φορές δημιουργεί πολύ έντονες παρεξηγήσεις που μπορούν να αποφευχθούν με λίγη συνεννόηση από πριν.

__________________
3.

Ειναι μια γνωστή μας που ο αντρας της πεθανε εντελώς αιφνίδια πριν απο δύο μολις μηνες . Εχει και ενα τριχρονο παιδακι μαζι του. Το σπίτι ηταν δικό του και τωρα που πέθανε το σπίτι έμεινε σ'αυτή. Οταν πηγαμε να της πουμε συλλυπητηρια εκεινη μιλουσε για τον θανόντα σα να ηταν κανενας γνωστός της μωρέ.Με απάθεια .
Λοιπόν Α μπά μου, η κυρια αυτη κάθε μέρα βγαίνει στο μπαλκόνι να πιει το καφεδάκι της γελώντας δυνατα σα να μην υπαρχει αυριο όπως και πριν . Δεν αλλαξε τιποτα και συνεχιζει κανονικα την καθημερινότητά της σαν να μην εχει συμβει τιποτα ενω ο μικρός της εμεινε ορφανός απο πατέρα .
Ειλικρινικα δινει την εντύπωςη οτι δεν πενθησε καθόλου αυτο τον ανθρωπο. Το να ειναι αυτή της η συμπεριφορά coping mechanism το εχω αποκλείσει γιατί οπως ειπα δεν εχει αλλάξει τιποτα στην συμπεριφορά της. Το να οφείλεται η σταση της αυτη στη φλεγματικότητα του χαρακτήρα της το εχω αποκλείσει και αυτό γιατι μιλάμε για μια γυναικα φωνακλού και νευρωτική οπου την ακουγε ολη η γειτονιά.
Εχω σοκαριστει Αμπα μου με το τροπο αντιμετώπισης του θανάτου απο αυτη τη γυναίκα γιατι νιώθω εγω τωρα σαν ηλίθια και υπερευαίςθητη που στενοχωρήθηκα για το θανατο αυτου του ανθρωπου και κυρίως για το παιδί που εμεινε ορφανό. Μήπως τελικά εγω ειμαι η δραματική, η υπερβολική ?
-Μάνια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μάνια σου συστήνω να είσαι πάρα πολύ προσεκτική με τέτοιες απόψεις και ακόμα και αν σου περνάνε από το μυαλό, σου προτείνω να τις κρατάς για τον εαυτό σου. Δεν σου προτείνω να υποκρίνεσαι, σου προτείνω να ελέγχεις αυτά που σκέφτεσαι και λες γιατί μερικές φορές σκεφτόμαστε και λέμε πράγματα που δεν πρέπει. Περνάς πάρα πολλά όρια με αυτά που γράφεις και τα περισσότερα είναι ανεπίτρεπτα. Δεν υπάρχει πρωτόκολλο για ορθό πένθος. Η κρίση των άλλων σε τέτοιες στιγμές για σωστή και λάθος συμπεριφορά είναι σκέτη σκληρότητα. Δεν είσαι στο κεφάλι της, και μιλάς για μια γνωστή που όπως φαίνεται δεν συμπαθείς καν. Οι υποθέσεις που κάνεις είναι απλώς υποθέσεις. Την κρίνεις με αυτό που νομίζεις ότι θα έκανες εσύ, αλλά ούτε εσύ ξέρεις πώς θα αντιδρούσες στη θέση της, όσο και αν νομίζεις ότι θα έκανες αυτά που βλέπεις στις ταινίες και στα βιβλία. Καλύτερα να μην το πάθεις, για να μην μάθεις.


Ακόμα και στην περίπτωση που έχεις δίκιο, δεν είναι δική σου δουλειά να ανακατεύεσαι, ούτε να σχολιάζεις, ούτε για να «σοκάρεσαι», αυτό που κάνεις τώρα είναι παραδοσιακό κουτσομπολιό. Αν λυπάσαι για το παιδί, πήγαινε να το δεις και ρώτα πώς μπορείς να βοηθήσεις. Επίσης, ακόμα και αν έχεις δίκιο, η δική της στάση γιατί επηρεάζει την δική σου σχετικά με τον θάνατο του ανθρώπου αυτού; Δεν μπορείς να στενοχωρηθείς για αυτόν, άσχετα με το τι κάνει η γυναίκα του;

__________________
4.

Έχω ένα πρόβλημα από αυτά τα ευχάριστα βέβαια. Έχω ξεκινήσει τένις με έναν δάσκαλο ο οποίος είναι μισογύνης. Από το πρώτο μάθημα επειδή ήμουν και η μόνη κοπέλα στο γκρουπ ξεκίνησε τα σχόλια τύπου ''κανένας άντρας δε μου το έχει πει αυτό, μόνο οι γυναίκες'', ''οι γυναίκες κοιτάνε μόνο το χρώμα στη ρακέτα''...του απαντούσα σοβαρά και ευγενικά ότι αυτό που λέει είναι σεξιστικό. Γενικά έβλεπα μια ιδιαίτερη μεταχείριση στα αγόρια της παρέας δηλαδή εμένα με έτρεχε πολύ περισσότερο και με τους άλλους ήταν πολύ πιο επιεικής. Εμένα μου την έλεγε όταν δεν έτρεχα, στα αγόρια ποτέ. Σε μια κουβέντα στο φβ του ανέφερα ότι βλέπω ότι θεωρεί τους άντρες ανώτερους κι αμέσως μου λέει ότι κάνει μάθημα σε πάρα πολλές γυναίκες και του απαντάω ότι αυτό είναι άσχετο κι αμέσως αλλάζει θέμα. Τον ρωτάω γιατί και λέει ότι δεν ισχύει. Τελοσπάντων...έχω καταλήξει ότι η συμπεριφορά του δε μου αρέσει σε σημείο που να θέλω να σταματήσω. Εδώ έρχεται ο δεύτερος δάσκαλος τένις, τον οποίο έχω δει μόνο σε δύο μαθήματα που μας αναπλήρωσε και τον ερωτεύτηκα σχεδόν αμέσως. Γενικά υπήρχε ωραία αλληλεπίδραση μεταξύ μας στο μάθημα και ήταν πολύ ενθαρρυντικός έως ένα ελαφρό θαυμασμό, από τα λόγια του έβλεπα ένα φλερτ, ήταν αμοιβαίο βέβαια. Ο συγκεκριμένος, έμαθα από τον άλλον έχει σχέση, ή έτσι μου είπε ο άλλος. Κάθε φορά όμως που θα με δει, προσπαθεί να με πλησιάσει, αλλά πάντα φεύγω γιατί νιώθω ότι θα καρφωθώ (τι κόλλημα κι εγώ). Το θέμα λοιπόν είναι ότι θέλω να σταματήσω από τον κακό και να κάνω με τον καλό, αλλά 1) δεν ξέρω πως να το χειριστώ (να πω ότι θέλω άλλο δάσκαλο γιατί; επειδή είναι μισογύνης και γουστάρω τον άλλον;) 2) έστω ότι πάω να κάνω μάθημα με τον καλό, άμα τον θέλω κι αυτός είναι με άλλη; (το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μείνω χωρίς δάσκαλο γιατί και τον καινούριο μόνο σα δάσκαλο δε θα μπορώ να τον δω) Για να εκφράσω τον πόθο μου και μόνο όμως δεν αρκεί; Θέλω να κάνω μια κίνηση γιατί η διαίσθησή μου είναι τόσο θετική γι'αυτό τον άνθρωπο και πραγματικά θέλω να το τσεκάρω. Θέλω τη γνώμη σου αν γίνεται σύντομα. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων.
-ρεβέρ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βρες μια γυναίκα να σου κάνει μάθημα και ρώτα τον «καλό» στο τελευταίο μάθημα αν έχει κοπέλα. Πάντως, είτε έχει, είτε δεν έχει, η κολακεία και το φλερτ από δάσκαλο σε μαθήτρια μπορεί να είναι μια άλλη μορφή σεξισμού.

__________________
5.

Χαιρετώ την Α,μπα και όλη την παρέα της lifo. Αυτή η στήλη είναι μία ευχάριστη διαφυγή από την καθημερινότητα και σας ευχαριστώ όλους. Θα ήθελα να σας πω κι εγώ την ιστορία μου. Είμαι ένας 26χρονος ομοφυλόφιλος, ο οποίος έπειτα από αρκετά αποτυχημένα ραντεβού, βρήκε επιτέλους εδώ και δύο μήνες ένα άτομο που να τον ενθουσιάσει: Ξέρετε, τον βλέπω και μου φτιάχνει την διάθεση, συχνές βόλτες μαζί, χαβαλές αλλά και σοβαρές κουβέντες. Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά υπάρχει ένα θέμα: Είναι οροθετικός. Ευτυχώς για εκείνον, η φαρμευτική του αγωγή πάει πολύ καλά, είναι μη ανιχνεύσιμος και είναι τιμή του που βρήκε το θάρρος να με ενημερώσει. Ωστόσο, από τη στιγμή που τίθεται θέμα υγείας, φοβάμαι λίγο. Μας αρέσουν και οι δύο ρόλοι στο σεξ και όσο να'ναι, θέλουμε και οι δύο να είμαστε ικανοποιημένοι σε αυτόν τον τομέα. Τρόποι για να μην μου το μεταδώσει, υπάρχουν: Προφυλακτικά καθώς και το PrEP (που είναι ουσιαστικά να παίρνω ένα χάπι για να μειωθεί η πιθανότητα στο ελάχιστο να μου μεταδώσει τον ιό με εν δυνάμει κάποιες παρενέργειες π.χ ζάλη, δίαρροιες κτλ). Και έρχεται εδώ το ερώτημα: Σταματάω το ερωτικό κομμάτι μαζί του και μένουμε φίλοι, γιατί αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και κάτι πάει στραβά, μπορεί να μου μεταδώσει τον ιό; Ή συνεχίζω μαζί του, παίρνοντας και αυτό το χάπι παράλληλα, με την προοπτική ότι θα διατηρηθώ οροαρνητικός; Αντιλαμβάνομαι ότι είναι μικρό το χρονικό διάστημα που γνωριζόμαστε, ωστόσο κάποια στιγμή αυτή η σχέση δεν θα έπρεπε να εξελιχθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο; Από την πλευρά του πάντως, το κατανοεί και μου έχει δώσει χρόνο να σκεφτώ και να αποφασίσω.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Διάβασε αυτό, αυτό και ό,τι άλλο σχετικά μπορείς να βρεις από αξιόπιστες πηγές. Η ερώτηση είναι πρωτίστως ιατρική.

__________________
6.


Εχω ενα προβλημα το οποιο καποτε μπορει να με κανει ασχημη εμφανισιακα, σε σημειο να με δειχνουν καμια φορα. Δε θελω να το κατονομασω. Μεταξυ αλλων με πληγωνει βαθια η σκεψη οτι ο φιλος μου και μελλοντικος αντρας μου ισως οταν συμβει αυτο να μη με θελει πια. Οχι σαν ατομο, αλλα ερωτικα να χασει ενδιαφερον. Αυτο που θελω ειναι να τον ρωτησω τι θα συμβει αν...και να μου πει οτιδε θα αλλαξει τιποτα και θα με αγαπαει/ γουσταρει το ιδιο, αλλα δεν το κανω γιατι δεν πιστευω οτι μπορει να ξερει πως θα νιωσει τοτε. Κι εκεινος δεν παιρνει την πρωτοβουλια να το κανει γιατι δεν του αρεσουν γενικα τα βαρυγδουπα λογια, τον τρομαζουν και επισης πιστευω οτι κι εκεινος σκεφτεται το οτι δεν ξερει πως θα νιωσει. Αρα απλα ανα περιοδους με στενοχωρει αυτη η ιδεα. Επισης επειδη σχετιζεται με ορμονικα ζητηματα ειναι πιθανο η κακη εξελιξη να προκυψει στην κλιμακτηριο ( σχεδον βεβαιο αλλα ειανι αρκετα μακρια) η και στη γεννα. Αυτο το 2ο ενδεχομενο με στενοχωρει ακομα πιο πολυ. Φοβαμαι μην εχω ενα μωρακι στην αγκαλια κ μετα κλαιω που η εμφανιση μου αλλαζει η ακομα μηπως με επηρεασει ψυχολογικα κατα την εγκυμοσυνη. Ολα αυτα μου φαινονται ανυπερβλητα και εχω επιλεξει να μην τα σκεφτομαι οσο μπορω μεχρι να σκασουν μπροστα μου. Τι ννομιζεις οτι πρεπει να κανω;
-Αγαπημενη μου αμπα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να πας σε έναν ψυχολόγο για να αρχίσεις να επεξεργάζεσαι αυτό το Τέρας που ούτε να κατονομάσεις δεν μπορείς. Αυτό που κάνεις, η άρνηση μέχρι να σκάσει το πρόβλημα πάνω σου, είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Αν μπορούσες να κάνεις εκατό πράγματα, θα ήταν το εκατοστό στην λίστα, αν μπορούσες να κάνεις δέκα εκατομμύρια, πάλι θα ήταν στον πάτο της λίστας. Με το να αποφεύγεις με αυτόν τον τρόπο τραβάς την προσοχή ακόμη περισσότερο. Τώρα, ας πούμε, αυτό που θα καταφέρεις, είναι να γραφτούν τουλάχιστον δέκα σχόλια από ανθρώπους που θα προσπαθήσουν να μαντέψουν ποιο είναι αυτό το μυστήριο πρόβλημα, και κάποιοι θα το βρουν. Άλλη μια απόδειξη ότι η άρνηση να το αντιμετωπίσεις οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα.

 

Γι'αυτό και για άλλα πολλά, πήγαινε σε έναν ψυχολόγο, άμεσα, αλλά αφού έχεις βεβαιωθεί ότι έχεις πλήρως καλύψει τα ιατρικά δεδομένα, διασταυρώνοντας διαγνώσεις από τουλάχιστον τρεις γιατρούς που σε έχουν δει στο ιατρείο τους.


_________________
7.

ξεκινησα χτες το good behavior που ειχες προτεινει σε καποια/ον που ειχε στειλει ερωτηση.ενα εχω να πω....καταπληκτικοοοο.περιμενω να μας προτεινει κ αλλα
σε φιλω


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε. Αυτή την εποχή προτείνω το Claws, το Gypsy και το I love Dick.


139

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

7 σχόλια
3. Ναι, είσαι υπερβολική. Δεν έχεις καμία δουλειά να κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια και το πώς κάποιος ζει το πένθος του, πολύ απλά γιατί δεν ξέρεις τι γίνεται ούτε πίσω από κλειστές πόρτες, ούτε μέσα του. Η ζωή συνεχίζεται για τους ζωντανούς και δεν έχουν όλη την πολυτέλεια να καταρρακωθούν και να ζήσουν το πένθος όπως εσύ θέλεις να το ζήσεις, ειδικά όταν έχουν ευθύνες ενός παιδιού. Απλά μην ανοίξεις το στόμα σου και τα πεις παραέξω αυτά και κακολογήσεις τη γυναίκα χωρίς να ξέρεις τι γίνεται. "Έχω σοκαριστεί"...
Επίσης (ίσως το έχω ξαναγράψει εδώ), δεν ξέρεις τι κρύβει κάθε σπίτι. Όχι ότι ισχύει εδώ (πιστεύω το παίζει τρελίτσα για το παιδί) αλλά θυμάμαι που πήγα στην κηδεία του μπαμπά ενός φίλου. Μαζεύτηκαν 30 νοματαίοι όλοι κι όλοι, γιατί ο μακαρίτης, πώς να το θέσω κομψά, ήταν ένα παλιοτόμαρο, ένας λεχρίτης που έδερνε τη μαμά του και τον ίδιο και γενικά τους έκανε τη ζωή μαύρη για πολλά χρόνια. Δεν είχε ούτε ένα φίλο. Όταν πέθανε, λοιπόν, πήγαμε στην κηδεία, δεν έπεσε ούτε δάκρυ και μετά η μαμά του μας είχε τραπέζωμα κανονικό σε μια ταβέρνα όπου χαμογελαστή (και ελεύθερη θαρρώ) τσούγκριζε με όλους λέγοντας ότι η ζωή είναι μπροστά και τα καλύτερα έρχονται. Εκτός από ψαρόσουπα, φάγαμε καλαμαράκια, πατάτες, τζατζίκια, τα'πιαμε, χαμός έγινε (με ολίγη από 'σεβασμό' και 'εγκράτεια'). Εκείνη τη μέρα είπα πραγματικά δεν ξέρεις ποτέ... ποτέ όμως!
Καταπληκτικό! Αχ πόσα θα άκουσε η χήρα από ανθρώπους που δε θα ήξεραν την κατάσταση! Κρίμα που έπρεπε να πεθάνει ο άντρας της για να λυτρωθεί, αλλά τουλάχιστον συνέβη μάλλον σε μια φάση που ήταν αρκετά νέα για restart!Πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις!
2. Και αυτή η ερώτηση συνοψίζει τέλεια το γιατί δε θέλω να παντρευτώ και να πατρέψω ποτέ και κανέναν, με θρησκευτική ή πολιτική τελετή. Εντάξει στην πολιτική τελετή ευτυχώς όλα αυτά τα πεταμένα λεφτά για στολισμό δεν υπάρχουν. Χαλαρά μπορείς να παρεξηγηθείς χοντρά με τον άλλον, κι ας είστε 15 χρόνια φίλοι για τέτοιες χαζομάρες.
#2 Ρε παιδιά, να πω κάτι χωρίς να προσπαθώ να το παίξω cool και large; Είναι τόσο ευρέως διαδεδομένο να αναλαμβάνει τόσα έξοδα ο κουμπάρος (και αντιστοίχως ο νονός) στην Ελλάδα; Εμ στέφανα, εμ στολισμοί, εμ βέρες, εμ μπάτσελορ πάρτι και δεν ξέρω τι άλλο; (Καλά, το να πληρώσει μόνος του τα έξοδα διαμονής στην πόλη όπου γίνεται ο γάμος δεν το συζητώ, το θεωρό εκτός παράδοσης και γυφτιά του ζεύγους - με όλο το σεβασμό στους φίλους σου αγαπητέ κουμπάρε, δεν σε ξέρω δε με ξέρεις και δεν κρατιόμουν να μην το πω.)Καταλαβαίνω πχ. να τυγχάνει να έχει στρίμωγμα το ζευγάρι και να συμπίπτει να έχει άνεση ο κουμπάρος και να πει "Ε θα σας καλύψω κι αυτό" και να το δεχτούν - πάει στα κομμάτια. Αλλά εγώ, τουλάχιστον, άμα μιλάμε για το γάμο μου, το πάρτι μου, την τρέλα μου και την κορδέλα μου αφενός θα ήθελα να τα οργανώσω όπως μου αρέσει γιατί για μένα είναι, αφετέρου δεν θα ήθελα τη δική μου την εξτραβαγκάντσα να τη φορτωθεί ο κουμπάρος, επειδή τέλος πάντων του έκανα την τεράστια τιμή. Ωραία τιμή. Σα να λέμε "να σε πάω στη Σπονδή να με κεράσεις".
Εγώ πάλι κατάλαβα ότι εννοεί τα έξοδα για να παραστεί απλώς στο μπάτσελορ, όπου ενδεχομένως να πρέπει να κεράσει μερικούς γύρους ποτά ως κουμπάρος?
Εγώ πάλι έχω την εντύπωση ότι οι μελλόνυμφοι είναι που κάνουν δώρο στον κουμπάρο, και μάλιστα καλό δώρο, αφού οι κουμπάροι κάνουν έτσι κι αλλιώς τόσα έξοδα για τον γάμο. Καλά για το ότι δεν του πληρώνουν το ξενοδοχείο, ασχολίαστο.
Πάντως εγώ ξέρω ότι ο κουμπάρος δεν κάνει έξτρα δώρο στο ζευγάρι, ίσα ίσα οι νεονυμφοι δωριζουν τον κουμπάρο. Παλιότερα ήταν κάτι κρυστάλλινο συνήθως, που το κότσαραν πάνω στο τραπέζι στην εκκλησία να φαίνεται κιόλας, τώρα απ' ότι ξέρω τα κουμπαρια τα βρίσκουν μεταξύ τους και παίρνουν χρήσιμα πράγματα. Για παράδειγμα πέρσι που γίναμε νονοί η κουμπάρα μου μας πήρε ένα πλυντήριο πιάτων! Βέβαια ανάλογα πού θα πέσεις, αν το ζεύγος θέλει υπερπαραγωγες καλύτερα να ξεκαθαρίσεις από τώρα το μπάτζετ σου. Πρόπερσι παντρεψα ξοδεύοντας 300 ευρώ.
Κάνει μπαμ ότι οι μελλόνυμφοι έχουν την πεποίθηση ότι τα γούστα τους τα πληρώνουν άλλοι, προφανώς με τη δικαιολογία του εθιμοτυπικού.Προσωπικά με τους γονείς τα βάζω περισσότερο σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί εκείνοι πρώτοι δίνουν την εντύπωση στα παιδιά τους ότι οι επιθυμίες τους ικανοποιούνται με μαγικά ραβδιά κι εκείνοι οφείλουν να τα συγκρατούν όταν παραλογίζονται, ζητώντας από *όλους* να τους κάνουν τα χατήρια.
#3"Το σπίτι ηταν δικό του και τωρα που πέθανε το σπίτι έμεινε σ'αυτή."ειμαι βεβαιη οτι αυτο το σχολιο σου εχει την σημασια του.σπαω το εκφαλι μου να βρω ποια ειναι ομως.οτι του φαγε το σπιτακι και καθεται τωρα και χαχανιζει πανω απο τον ταφο του?δεν εισαι κουτσομπολα.εισαι η ντροπη του κουτσομπολιου, αυτοπροσωπως..
Αυτλη η επισήμανση ήταν τελείως αχρείαστη,δείχνει όμως πώς σκέφτεται η γράφουσα και ποια η γνώμη της... Φίλη να σου πετύχει ε; Πήγε και να συλληπηθεί τρομάρα της...
Υποψιάζομαι ότι δεν μας λέει ότι ο δικός της ο άντρας θα μπορούσε να έχει κάποια μακρινή αξίωση για το κληρονομητήριο του σπιτιού ως εξ αίματος συγγενής με τον θανόντα...
Άκου να δεις, 3.Εδώ κι ένα μήνα, ο πατέρας μου είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση, σε κώμα. Οι γιατροί του δίνουν ελάχιστες ελπίδες επιβίωσης. Τις πρώτες μέρες αναγκάστηκα να το πω σε στενούς συνεργάτες για να γνωρίζουν τον λόγο για τυχόν καθυστερήσεις στις παραγγελίες τους. Καθώς περνούσαν οι μέρες, μετά το πρώτο σοκ, όταν με έπαιρναν οι συνεργάτες μου τηλέφωνο άκουγαν τη γνωστή ευδιάθετη φωνή μου οπότε υπέθεταν ότι ο πατέρας μου έγινε καλά. Μια μάλιστα με ρώτησε προχθές, "όλα καλά με τον πατέρα σου, σε ακούω ευδιάθετη". Ντράπηκα λίγο, αλλά της είπα τα εξής:Με άκουσε ευδιάθετη γιατί απλά δεν αντέχω, όταν μιλάω με πελάτες και συνεργάτες ή φίλους προσπαθώ να πάρω μια ανάσα, να πούμε καμιά σαχλαμάρα να ξεχαστώ, γιατί όλες οι άλλες ώρες είναι εφιαλτικές. Απλά δεν γίνεται για κάποιους ανθρώπους να είναι τέρμα θλιμμένοι όλη μέρα και καθώς είμαι φύσει θετικός ανθρωπος αυτό είναι κατι τελειως ξένο. Είναι το coping mechanism που ανέφερες; Δεν ξέρω. Όμως μαζέψου λίγο με την επικριτική στάση στο θέμα, δεν ξέρεις και, όπως λέει και η Λένα, δεν θα ήθελες να ξέρεις.
Μaggie μουΣου εύχομαι να είσαι καλά και να παραμένεις το ίδιο δυνατή, έχω περάσει από αυτή τη θέση και εφάρμοσα περίπου την ίδια τακτική γιατί δεν χρωστάνε οι άλλοι να με βλέπουν καταθλιπτική!
Μάγκυ μου, καλή δύναμη. Αυτό που ζεις και μάλιστα για αρκετό καιρό είναι θαρρώ ακόμη δυσκολότερο από το να χάνεις κάποιον ξαφνικά. Ίσως είναι coping mechanism (πώς το λέμε στα ελληνικά;), φυσικά ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να ανακουφίζει τη στεναχώρια του. Από εμένα μπράβο σου που κρατάς την ευδιαθεσία σου όσο μπορείς και στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!
Maggie περαστικά στον πατέρα σου! Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Οταν ήμουν φοιτήτρια ο πατέρας μου είχε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας κι έπρεπε να κάνει μια επέμβαση όπου είχε 50% πιθανότητες να πάει καλά και να επιβιώσει. Ναι ήμουν στεναχωρημένη όμως προσπαθούσα να είμαι θετική για να δώσω θάρρος στους γονείς μου. Το είπα μονο σε στενούς μου φίλους και στη σχολή πήγαινα κανονικά και έβγαινα με παρέες για να ξεχνιέμαι. Γιατί όπως λες δεν μπορείς να σκέφτεσαι όλη μέρα αυτό που συμβαίνει και να βυθίζεσαι στην θλίψη. Θες να ξεχνιέσαι.Μου φαίνεται αδιανόητο που η εξομολ κρίνει μια άγνωστη επειδή γελά. Δηλαδή θα πρέπει να γυρίσουμε 100 χρόνια πίσω που η χήρα κρινόταν από το πόσο γοηρά θα κλάψει στην κηδεία, πόσο θα τραβήξει τα μαλλιά της και για πόσο καιρό θα φορά μαύρα και θα μένει κλεισμένη στο σπιτι; Δηλαδή ένα τέτοιο περιβάλλον είναι καλό για ένα παιδί; Ή θα πρέπει να καίγονται οι γυναίκες μαζί με τους άντρες του όταν εκείνοι πεθαίνουν όπως έκαναν παλίά στην Ινδία;Το πως θρηνεί κάποιος είναι προσωπικό.
Σ' ευχαριστώ πολύ Λένα, και παλι όλους, ειναι μεγάλη δοκιμασία, όμως εσείς είστε μέρος της καθημερινής μου ανάπαυλας, καθως περιμενω εξω από εντατικές και αίθουσες αναμονής.
Σήμερα δεν θα πολυσχολίαζα αλλά διάβασα αυτό σου το σχόλιο Maggie και δεν μπόρεσα να μην στείλω τις ευχές μου για ό τι είναι καλύτερο. Για κείνον αλλά και για σας! Επειδή έχω κι εγώ περάσει παρόμοια σε καταλαβαίνω όσο δεν φαντάζεσαι. Κουράγιο!
Maggie, κουράγιο εύχομαι σε όλους σας. Μη χάνετε την ελπίδα σας κι εσύ μην ξεχνάς να φροντίζεις τον εαυτό σου. Μην ντραπείς να κάνεις οτιδήποτε θα σε κάνει να ξεχαστείς.Σε φιλώ και να έχετε μια καλή μέρα σήμερα!
Πολύ λυπάμαι Maggie. Σου εύχομαι καλό κουράγιο και μακάρι να πάνε όλα καλά. Έχασα τον μπαμπά μου πριν από αρκετά χρόνια και ήταν απροσδόκητα επώδυνο. Έκλαιγα στο δρόμο, έκλαιγα κάθε φορά που ήμουν μόνη μου, έκλαιγα πριν κοιμηθώ ασταμάτητα κι ανεξέλεγκτα. Δεν έκλαιγα και ήμουν εξαιρετικά χαμογελαστή στη δουλειά μου. Ο πελάτης δεν έχει κανένα λόγο να υποστεί τη στεναχώρια σου. Σήμερα όμως, κι ενώ έχω έρθει για διακοπές στην ελλάδα βγήκα για φαγητό με μία φίλή με την οποία βρισκόμαστε όποτε έρχομαι χωρίς να κρατάμε επαφή όταν φεύγω. Το χειμώνα που είχα έρθει ήμουν στην κηδεία του άντρα της. Με τον οποίο ήξερα πως αγαπιόντουσαν πολύ. Σήμερα λοιπόν αλλά και στην κηδεία ήταν γλυκιά και χαμογελαστή και δε φορούσε μαύρα. Και σκεφτόμουν πως αν την έβλεπε η μαμά μου που είναι παλιάς κοπής θα έλεγε δεν τον έκλαψε τον άντρα της. Και μας έλεγε η κοπέλα πως ευτυχώς πήγε σε ψυχολόγο γιατί της ήταν αδύνατο να διαχειριστεί τόν πόνο της και είχε ξεχάσει τα παιδάκια της. Εκείνη την ώρα συλλογίστηκα πόσο σκληροί γινόμαστε οι άνθρωποι. Κι έρχομαι και διαβάζω αυτό. Και σκέφτομαι πως θα μπορούσε για την ίδια κοπέλα να μιλάει. Τη φίλη μου. Και θύμωσα πολύ. Πάρα πολύ. Και τελικά αν δεν πόνεσε εσύ τι ζόρι τραβάς; το δικό σου το σπίτι πήρε; και πόσο κοντά της είσαι για να ξέρεις; την ώρα που αυτή πάει στο άδειο κρεβάτι της εσύ που είσαι;
Maggie πριν δύο μήνες πεθανε ο πατερας μου μετα απο μηνες σε νοσοκομεια κτλ. οπως καταλαβαίνεις η προβολη που εγινε στο μυαλο μου ηταν το κατι αλλο, πολλά κατεβασε η κουτρα μου να σου πω αλλα το μονο που έμεινε είναι: κορτσουδι μου καλο, κουράγιο και οι ελάχιστες ελπίδες είναι και αυτο κατι, το έζησα και εγω το κωματώδες και είναι σκληρο.Υ.Γ. προς το 3, με τα μυαλα που κουβαλά θα κάνεις ασχημη ζωή, κανε τα κουμαντα σου.
#3# Μια γνωστή μου απορούσε πώς εξακολουθούν να ζούνε και δεν αυτοκτονούνε οι μανάδες που χάνουνε παιδιά, της φαινόταν ότι "δεν πενθήσαν αρκετά" αφού θέλουν ακόμα τη ζωή τους... δεν υπάρχουν όρια δυστυχώς στην υπερβολή και στην κακία που μας πιάνει όταν αναφερόμαστε στο πένθος του άλλου, θέλουμε ντε και σώνει επίδειξη, θεατρικότητα, τραγωδία! Φαρμάκι στάζουμε εκεί που δεν πρέπει!
Υπαρχει και ένα παιδάκι μικρό στη μέση..πριν πετάξει την κακιά της σκέφτηκε άραγε ότι μπορεί να το κάνει για εκείνο για να του δείξει ότι η ζωή συνεχίζεται κανονικά όπως και πρώτα και ας λείπει ο μπαμπάς του;
#1πες της οτι εχεις 2 προσκλησεις απο εναν φιλο που δεν μπορει να παει κι αν ενδιαφερεται μπορεις να πας να κλεισεις θεσεις για τις δυο σας.αν στο θεατρο κανει περισσοτερες ερωτησεις, πες της οτι σου εδωσαν εισητηρια για τις προσκλησεις που ειχες.
Δεν νομίζω οτι είναι ανάγκη να πει ψέμματα, αν το μάθει η φίλη τότε θα θυμώσει και με το δίκιο της. Δεν είναι κακό να προσκαλέσεις κάποιον, ακόμα κι αν δεν έχει οικονομικό πρόβλημα. Ας της πει οτι θελει να δει την παράσταση και θέλει να την προσκαλέσει εκείνη χωρίς να της πει γιατι ξέρω οτι έχεις οικονομικό πρόβλημα και την κάνει να αισθανθεί άβολα.