Ο κανιβαλισμός της ποίησης του Κ. Μπογδάνου - και το ιντερνετικό λιντσάρισμα

Facebook Twitter
50

Ο Θωμάς Τσαλαπάτης που έγραψε την χλευαστική, πολιτική, κριτική για την ποιητική συλλογή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου (δείτε την πρώτα, εδώ) είναι και ο ίδιος ποιητής - εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με την ποιητική του συλλογή,"Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ".

Ως ποιητής, άνθρωπος που έχει διαβάσει, μελετήσει, συγκρίνει, θεωρώ πως έχει κάθε δικαίωμα να κρίνει. Έχει δηλαδή τα φόντα να διαβάσει ποίηση και να αρθρώσει λόγο σχετικά μ' αυτό που διάβασε. 

Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν την κριτική την είχα γράψει εγώ ή κάποιος άλλος άσχετος με την ποίηση. Και δεν αντιλέγω πως μπορεί οι ποιητικές προσπάθειες του Κ.Μ. να είναι αξιογέλαστες, τελικά.

Παρ' όλα αυτά, είμαι 100% σίγουρος ότι η κριτική -και, σε μικρότερο σίγουρα βαθμό, ο επακόλουθος ιντερνετικός κανιβαλισμός- είχαν στόχο κυρίως να τονίσουν άσχετα με την ποίηση πράγματα. Η αντιπάθεια κάποιων για τον Μπογδάνο -σεβαστή- οδήγησε σε κριτική, μεταξύ των άλλων, της εμφάνισης, της δημόσιας περσόνας αλλά και το "λάθος" των απόψεων του Μπογδάνου (λέει σ' ένα σημείο ο Τσαλαπάτης: "Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος [...] καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται, ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με την Χρυσή Αυγή, καταγγέλλει το παρακράτος των συνδικάτων, το χάλι του ελληνικού δημοσίου, το αίσχος του κλειστού αθηναϊκού κέντρου από τις πορείες."). 

Αν κάνω λάθος, θα χαρώ πάρα πολύ να διαβάσω σύντομα την κριτική του κυρίου Τσαλαπάτη για τα ποιητικά πονήματα του βουλευτή του Σύριζα Τάσου Κουράκη. Είμαι σίγουρος πως θα γελάσουμε το ίδιο - ή μάλλον ακόμα περισσότερο. 

Επίσης, πλάκα θα είχε να έγραφε και ο ίδιος ο Κ. Μπογδάνος μια παρόμοια, ιδεολογικά φορτισμένη κριτική για τα ποιήματα του κυρίου Τσαλαπάτη.

Είμαι σίγουρος πως, έξυπνος άνθρωπος είναι, θα κατόρθωνε άνετα να απομονώσει ποιήματα και τίτλους απ' την ποιητική συλλογή του Θωμά Τσαλαπάτη "Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ" και να προσφέρει σ' όλους εμάς τους άσχετους με την ποίηση λίγα λεπτά πρόχειρης, ανθρωποφαγικής διασκεδάσης.

Όλοι θέλουμε να σπάσουμε λίγη πλάκα, τα βαρετά απογεύματα της Κυριακής - και δεν μπορώ να μας κατηγορήσω...

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος μας έστειλε το παρακάτω ημέιλ:

Εν σχέσει με το κείμενο (μη-)κριτικής του κου Τσαλαπάτη σε μέρη του ΟΝ (εκδ. Γαβριηλίδης), που αναδημοσιεύσατε, επιτρέψτε μου, παρακαλώ, μιαν αναγκαία διόρθωση:

Ουδέποτε εξίσωσα τον ΣΥΡΙΖΑ με τη ΧΑ. Θα μου ήταν αδύνατο. Ο ναζιστικών καταβολών νεοελληνικός φασισμός δεν επιτρέπεται να εξισώνεται με τη ριζοσπαστική αριστερά - όσο ακραία στοιχεία κι αν αυτή ανέχεται.

Προτιμώ, δε, να πιστέψω ότι ο κος Τσαλαπάτης, ένεκα εμπάθειας, προκατάληψης ή ευήθειας, δεν αντιλαμβάνεται, ή δεν παρακολουθεί το λόγο μου, παρά ότι εσκεμμένα επιχειρεί να διαβάλει τις απόψεις μου, στοχοποιώντας με ελαφρά τη καρδία.

Κατά τα άλλα, αναγνωρίζω στον συντάκτη την ελευθερία να γράφει ό,τι νιώθει - κι ας μην έχει καμία ιδέα για την προσωπική ζωή που κρίνει, διότι κρίνει κυρίως ζωή, όχι γραφή. Είναι δικαίωμά του. Του το πιστώνουν οι δημοκρατικές αντιλήψεις και αρχές, που δεν κλαδεύονται από ιδεολογικές φορτίσεις - κατανοητές, πάντως, σε καιρό φτωχοποίησης, κοινωνικής αδικίας και βίας.

Που, ναι, την καταδικάζω από όπου κι αν προέρχεται - του κράτους συμπεριλαμβανομένου.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

ΚΜ

ΥΓ - Άνθρωπος που γράφει για την ποίηση και δεν σέβεται τα διαστήματα ανάμεσα στις στροφές, καθώς και συνενώνει διακριτούς στίχους, ανήκει μάλλον στο καθεστώς του πεζού.

(Επί τη ευκαιρία, κουσούρι της μεταπολιτευτικής μας ποίησης είναι ότι βρίθει πεζού που ποζάρει για ποίημα. Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση, που γίνεται με ανθρώπους που μιλούν για λογοτεχνία.)

50

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
Εμενα αυτο που με προβληματιζει Αρη ειναι τα διθυραμβικα λογια με τα οποια παρουσιασε ο Γεωργουσοπουλος την ποιητικη συλλογη του Μπογδανου... Και αναρρωτιέμαι : Πόσο εξαγοράζονται κάποιοι στο βωμό του κάθε Σκάι ;;;;
Θίγεις την ουσία του πράγματος. Αυτό που ενοχλεί είναι η παρουσία του Γεωργουσόπουλου στη σεμνή τελετή. Ποσώς με ενδιαφέρει το κατά πόσο καλός ή κακός ποιητής είναι ο Μπογδάνος. Δεν έχω ωστόσο την παραμικρή αμφιβολία πως, αν παρουσιαζόμουν, εγώ, ο παγκοσμίως άγνωστος, στον Κ.Γ. και του ζητούσα να αξιολογήσει τα ποιήματά μου -δικά μου, ή έστω κάποια του Μπογδάνου που θα παρουσίαζα σαν δικά μου-, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως θα με πετούσε από το παράθυρο! Κατακαημένη ποίηση...
"Σιγανό της αγάπης μας γλύκισμα, Τρυφερό ποιητών το απάνθισμα, Μιας πατρίδας βελούδινης χώρα, Των θεμάτων των λέξεων κύματα, Ορεινές κορυφές νοήματος γράφουν Νέο θάρρος στ' ωραίο κοσμοσύντριμμα, Οιμωγές πιο σωστές κι από γέννα, Πιο ορθές κι από δόξα - από πίστη Στερεότεροι φθόγγοι, του τέλους Στολισμοί ενός κόσμου απροσμάχητου Το τραγούδι μιας πάταξης τύραννου Πονηρού, νοσουργού κι αεικίνητου, Λαβωμένου εξ αρχής φόβου φύλακα Του αδύναμου φαύλου απεκρίζωμα Ως υπόσχεση, όρκο θεάρεστο άδουν." Νομιζω οτι οταν καποιος εχει το θαρρος να ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ενα ποιημα οπως το παραπανω, θα πρεπει να εχει το θαρρος να αντιμετωπισει και καθε ειδους κριτικη.
Η οπτική μου είναι πως ο κύριος Τσαλαπάτης εκφράζει το γεγονός πωςη ποίηση του κ.Μπογδάνου εκφράζει απόλυτα το συνολικό πακέτο μιας αυτάρεσκης δημόσιας εικόνας,ενός ανθρώπου που ποζάρει,χωρίς να κάνει τον κόπο να τσαλακωθεί,να νιώσει πραγματικά,τονίζοντας ως κατακλείδα πως αυτή είναι και η απαραίτητη προυπόθεση της ποίησης.Και όλα αυτά μάλλον πάνε μαζί και με όσα πρεσβεύει ο δημοσιογράφος ως τηλεοπτική περσόνα-προϊόν.Ο καθένας που εκτίθεται με αυτό τον τρόπο δημόσια θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχτεί και την κριτική.Τώρα αν κάποιοι είναι εξαιρετικά χαιρέκακοι εξ αιτίας ιδεολογικών διαφωνιών ,ίσως πάλι θα έπρεπε ο κ.Μπογδάνος να σκεφτεί το πόσο συμβάλει στη δημόσια εικόνα του μια τέτοια κίνηση και τι τροφή μπορεί να δώσει σε τυχόν επικριτές.
Τηρουμενων βέβαια των αναλογιών, η υπόθεση μου θύμισε αυτό:ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗΑπάντηση του κ. ΚαρυωτάκηΔημοσιεύουμε το παρακάτω γράμμα που μας έστειλε ο κ. Καρυωτάκης ως απάντηση στην κριτική του κ. Β. Ρώτα για το βιβλίο του Ελεγεία και Σάτιρες. Η κριτική του Β. Ρώτα δημοσιεύθηκε στο 5ο φύλλο, σ. 182-184. [...] Όταν εξετάζει κανείς αντικειμενικά, βρίσκει χίλια πράγματα να ειπεί και για τη φτωχότερη προσπάθεια. Και ο κ. Ρώτας, σε δύο ολόκληρες σελίδες, δε μας είπε ούτε το στοιχειωδέστερο: Είναι, δηλαδή, ή δεν είναι ποιήματα τα Ελεγεία και Σάτιρες; Αν, κατά τύχην, συμβαίνει το πρώτο, εγώ είμαι ευχαριστημένος, γιατί η κοινωνιολογική άποψις δε με αφορά.[...]Πάτρα 22 - 2 - 28Με ιδιαίτερη τιμήΚ.Γ. Καρυωτάκης
Έγραψες βέβαια, itavita, "τηρουμένων των αναλογιών" αλλά όχι και να συγκρίνουμε τον Καρυωτάκη με τον Μπογδάνο! Ούτε η ποίησή τους, ούτε η κοσμοθεώρησή τους, ούτε, ασφαλώς, η ζωή τους έχουν καμία ομοιότητα ή αναλογία.
Εμπαθέστατος ο Τσαλαπάτης. Λες και του είπαν πες την γνώμη σου για τον Μπογδάνο γενικά,και όχι για την συγκεκριμένη ποιητική συλλογή.Βέβαια μπορώ να πω ότι την ποίησή του την βρήκα φλύαρη και πομπώδη χωρίς λόγο,αλλά δεν υπάρχει λόγος να κράζει τις απόψεις του Μπογδάνου γενικότερα. Κράξε μόνο την συλλογή του αφού δεν σου άρεσε,απλό δεν είναι;
Συμφωνοι, η κριτικη μπορει να εχει σχεση και με τον "ποιητη". Ωστοσο η ποιηση του Μπογδανου ειναι πολυ κακη/αστεια. Πολυ χειροτερη απο του Χυτηρη, σαφως χειροτερη αυτης (μετριοτατη κατα τη γνωμη μου) του Κουρακη, για να παρουμε αλλους επιδοξους ποιητες με τους οποιους εχει κατα καιρους γελασει το κοινο. Και περα απο τα ασχετα ισως σχολια για τις αποψεις του συγγραφεα -αν και χρησιμευουν για να εξηγησει ο κριτικος την "δηθενια" του εργου -, η κριτικη του Τσαλαπατη εχει και λογοτεχνικα κριτηρια (χωρις αυτο να σημαινει πως ο ιδιος ειναι ή οχι καλυτερος). Ο χλευασμος ενος κακου ποιητη (και) για τους λαθος λογους δεν ειναι κομψος, αλλα οταν βλεπεις καποιους αλλους να αποθεωνουν τις ασυναρτησιες του Μπογδανου γιατι καποιος πρεπει να πει κατι καλο στην παρουσιαση, εχει κατι το καθαρτικο να γινεται και το αντιθετο.
αρη, τοσο ιντυμιντια η λεφτ.γρ που πλεον εχει μαζεψει η λαιφο να δω ποιος θα σε διαβαζει σε λιγο.. κριμα γιατι το αθηναικο φρι πρες ηταν παντα κοιτιδα λογικης και μετριοπαθειας απεναντι στις αλαζονικες, αμαθεις φωνες των οποιωνδηποτε(πω πω ποιηση)...
ειλικρινα, συγγνωμη αν παραημουν αιχμηρος η γενικευτικος, σοβαρα, αλλα παρεμεινα διεγερμενος απο το μεσημερι που δε μπορουσαμε να συμφωνησουμε αν, οσα δικια κι αν εχεις και προσωπικα πιστευω οτι εχει κανεις αρκετα, δικαιουσαι να ασκεις τετοια ψυχολογικη βια(αμπου γκραημπ η γκουανταναμο μου θυμισε) που να περιλουζεις ενα ατομο με βενζινη(γιατι δε μπορεις απλα να τον ακινητοποιησεις, ας πουμε)χωρις σκοπο να το καψεις.. που αλλου στο πολιτισμενο κοσμο τα συζηταν αυτα???
"Από την μύγα ξύγκι", που λένε και στο χωριό μου.Το ερώτημα είναι, αν ο Μπογδάνος δεν είχε τις διασυνδέσεις που έχει, θα εκδιδόταν η συλλογή του; http://www.youtube.com/watch?v=mxBOymVQjTE Βάνα Καρούλου Λέκκα