Στο σημερινό «Α μπα»: γονείς, πρώην και πεθερικά

Στο σημερινό «Α μπα»: γονείς, πρώην και πεθερικά Facebook Twitter
31

 

__________________
1.


Αγαπητή Α μπα, λατρεύω τη στήλη σου την διαβάζω εδώ και χρόνια και είναι μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια. Στο προκείμενο 'εχω σχέση εδώ και 6 χρόνια και είμαστε και οι δυο στα τριάντα κάτι. Από την αρχή της σχέσης υπήρχε πολύ αγάπη ταιριάζουμε αρκετά κ κάναμε τα πάντα μαζί. Εδώ και δυο χρόνια δουλεύουμε μαζί λόγω που έμεινα άνεργη αλλά και γιατί θεώρησα ότι με τη βοήθεια μου θα πήγαινε καλύτερα η επιχείρηση του και μελλοντικά αυτό θα βοηθούσε και την κοινή μας ζωή. Το να δουλέψουμε μαζί ήταν κάτι που εκείνος πάντα το ήθελε, ωστόσο η καθημερινότητα και οι δυσκολίες έχουν φθείρει τη σχέση μας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Συχνά μου μιλάει άσχημα, βγάζει τα νεύρα και την πίεση επάνω μου ενώ επίσης οι απεριόριστες ώρες δουλειάς και η μηδενική κοινωνική ζωή μ έχουν κουράσει απίστευτα. Εκείνος δεν θεωρεί την ανάγκη μου να ξεκουραστώ και να δω την οικογένειά μου προτεραιότητα. Σαν κερασάκι σε όλα αυτά ενώ είχαμε πει πως θα προχωρήσει η σχέση μας όταν θα είχαμε την οικονομική δυνατότητα δεν ξέρει λέει, δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είμαστε μαζί ή όχι!!! Εγώ νιώθω πληγωμένη και απογοητευμένη από αυτή τη σχέση τον υποστήριξα πάντα σε ότι ήθελε να κάνει ενώ εκείνος δεν έκανε το ίδιο για μένα και τα δικά μου όνειρα. ¨Όταν του λέω πως θα βρω άλλη δουλειά με μειώνει λέγοντας μου ότι δεν θα βρω κάτι αξιόλογο, δεν έχω στόχους κλπ και με απειλεί με χωρισμό. Ξέρω πως είναι χειριστικός και τα περισσότερα που λέει δεν τα εννοεί μα μ έχει κουράσει φοβερά η κατάσταση αυτή και δεν μπορώ να το διαχειριστώ άλλο. Να προσθέσω ότι μένουμε μαζί πάνω από τους γονείς του κάτι που δεν ήθελα αλλά υποχώρησα ώστε να μπορέσουμε ν ' αναπτύξουμε την επιχείρηση και να έχουμε λιγότερα έξοδα. Ξέρω πως κάπου φταίω και εγώ σε όλα αυτά και δεν μπορεί πάντα να αισθάνομαι το θύμα, αυτό θέλει ψάξιμο, μα δεν μπορώ να δεχτώ να συνεχιστεί η ζωή μου σ' αυτά τα στενά πλαίσια νιώθω ότι πνίγομαι. Εχω τη δύναμη να φύγω απο όλα αυτά και να αρχίσω απ την αρχή αλλά δεν το παίρνω απόφαση και όλο δίνω παρατάσεις. Σίγουρα θα νιώσω πως είναι μια αποτυχία για μένα μα δε μπορώ να συνεχίσω το ίδιο λάθος και αργότερα δεν θα έχω την δυνατότητα να φύγω αν ας πούμε παντρευτούμε και έχουμε ένα παιδί. Τελειώνοντας να πω πως του έχω μιλήσει πολλές φορές για όλα αυτά όπου ή θα με κράξει, βρίσει, προσβάλει ή θα κάνει τον καλό για καναδυό μέρες και μετά πάλι τα ίδια. Πες μου αγαπητή Α μπα τι δεν βλέπω? Τι με κρατάει πίσω στο να πάρω κάποια απόφαση? Τον αγαπούσα κάποτε πολύ τώρα πια δεν ξέρω, νομίζω έχω χάσει τον εαυτό μου πια σε όλα αυτά. Ίσως μέχρι να μου απαντήσεις έχει αλλάξει κάτι αλλά έχω ανάγκη μια βοήθεια. Σ ευχαριστώ πολύ σε φιλώ.- Desperate-Δεν ξερω ποιον αλλον να ρωτησω

Αγαπητή φίλη, η αρχή μιας σχέσης είναι η φαντασίωση. Η πραγματική σχέση αποκαλύπτεται όταν έρχονται τα προβλήματα. Μην εμμένεις στην αρχή που υπήρχε πολλή αγάπη και τα κάνατε όλα μαζί – δεν τα κάνατε όλα μαζί. Τώρα τα κάνετε όλα μαζί, και τώρα που οι ζωές σας έχουν μπλεχτεί μεταξύ τους, τώρα φαίνεται τι σχέση έχετε, τι χαρακτήρα έχει, και πώς αντιδρά αυτός ο άνθρωπος στις δυσκολίες.


Δεν φεύγεις γιατί ελπίζεις ότι θα επιστρέψετε στο τότε, στην αρχή, που ακόμα δεν είχατε συναντήσει αναποδιές και οι δυο σας δείχνατε τον καλύτερο σας εαυτό στον άλλον για να τον κερδίσετε. Αυτό, αποκλείεται να γίνει. Όχ επειδή μπορώ να δω στο μέλλον, αλλά επειδή είναι βέβαιο ότι ο χρόνος δεν κυλάει προς τα πίσω. Δεν φεύγεις επειδή φοβάσαι το άγνωστο. Άγνωστο όμως είναι το μέλλον σου ακόμη και αν μείνεις εκεί που είσαι. Δεν φεύγεις γιατί νομίζεις ότι θα αρχίσεις από την αρχή, ενώ τώρα έχεις κάποια στρωμένη ζωή. Ποτέ δεν είναι στρωμένη η ζωή μας, ποτέ. Είναι η μεγαλύτερη ανθρώπινη παρεξήγηση.


Θα χωρίσεις όταν σταματήσεις να ελπίζεις, και θα σταματήσεις να ελπίζεις όταν φτάσεις σε σημείο να μην νοσταλγείς την αρχή της σχέσης. Χρειάζεται χρόνος. Εν τω μεταξύ, ξεκίνα να ψάχνεις για δουλειά χωρίς να του το πεις.

__________________
2.


Αγαπητη α μπα , ηθελα να ρωτήσω σχετικά με την 5η ερωτηση στις 23.5.2016.
Κ εγω πιστεύω οτι δε γίνεται να αγαπάς σε καθε σχέση, μου φαίνεται υπερβολικό δε γίνεται κάθε φορά που βρίσκεις γκομενα/γκομενο να μας τον/την μοστραρεις στα σοσιαλ μιντια σαν τον έρωτα της ζωής σου. Και επειδή έχω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα θα γινω λίγο πιο σαφης. Ένας παιδικός μου φίλος βρίσκεται συνεχώς σε σχέση τα τελευταία χρόνια. Με το που χωρίζει απο τη μια βρίσκει την επόμενη. Εννοείται όλα αυτά τα υπερδιαφημίζει παντου. Δεν περνάει ούτε μήνας που να εχει μείνει μόνος του. Αρχικά του βγάζαμε το καπέλο που κατάφερνε να επανακάμπτει τοσο γρηγορα, αλλά πλέον έχει γίνει τόσες πολλες φορές που εμένα προσωπικά με βάζει σε σκέψεις. Δεν του εχω πει κατι για να μην τον στεναχωρισω. Πχ ειχε χρόνια σχεση με μια κοπέλα την οποία κεράτωνε αλλά πάντα στο φεησμπουκ φαινόταν ως ο τέλειος σύντροφος, και γλυκολογα σε ποσταρισματα με καψουροτραγουδα και δώρα σε γιορτές κ γενέθλια κ επετείους και τα πάντα. Δήλωνε πολύ ερωτευμένος μαζι της μεχρι που εκείνη τον χωρισε οταν αναλαλυψε οτι την απατούσε. Κλαφτικε για 2 μερες στο φεησμπουκ αλλά Μερικές βδομάδες αργότερα τα φτιαξε με μια άλλη και τωρα λεει θα την παντρευτεί. (Παραληλα μου ελεγε οτι ο χρονος περναει κ οτι μεγαλωνει κ γερναει και νιωθει ανασφαλεια με τον εαυτο του.) Ερωτας;- Περίεργεια

Αν είναι παιδικός σου φίλος, νομίζω ότι είσαι σε θέση να έχεις μια θεωρία για τη συμπεριφορά του. Αν δεν έχεις, αφού τον ξέρεις από παιδί, ίσως δεν κάνετε αρκετές ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις, είτε επειδή αυτός δεν ανοίγεται, είτε επειδή κανείς δεν τον βοηθάει να ανοιχτεί λίγο. Μπορείς να του μιλήσεις για την συμπεριφορά του χωρίς να τον στενοχωρήσεις, αν πραγματικά δεν έχεις διάθεση να τον κρίνεις. Θέλεις να μάθεις τι κάνει λάθος, ή θέλεις να τον καταλάβεις; Οι επιπόλαιες συμπεριφορές μερικές φορές κρύβουν προβλήματα από κάτω, και σου έχει δώσει ήδη μια πάσα με την ανασφάλεια του (σχετικά με την εμφάνιση του; με τι;)


__________________
3.


Γεια. Είμαι εδώ και τρία χρόνια με κάποιον που βάζει τρίτους τρίτους στη σχέση μας. Και όταν λέω τρίτους, εννοώ προβλήματα ποικίλων φύσεων που τα αντιμετώπιζε με θυμό. Το θέμα είναι ότι ξεσπάει πάνω μου. Τον έχω προειδοποιήσει αλλά δεν το υπολογίζει ότι αυτό που κάνει με φοβίζει κ με κάνει ανασφαλή. Τι να κάνω; Ή πιο σωστά, αξίζει όλο αυτό στην τελική;;- Θλιμμένη μελισσουλα


Οι προειδοποιήσεις έχουν νόημα μόνο αν είσαι απόλυτα αποφασισμένη να εφαρμόσεις τις ρήτρες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Αλλιώς είναι επιβράβευση.


__________________
4.

 

Α, μπα έχω μια σχέση 2,5 ετών με γυναίκα(ιδίου φύλου) και ζούμε στην επαρχία. Οι γονείς της δεν ξέρουν τίποτα, ούτε καν ότι συγκατοικούμε. Δεν θέλω να πει κάτι ή οτιδήποτε γιατί το έκανα εγώ στο παρελθόν και δεν μπόρεσα ποτέ να έχω την σχέση που είχα πριν με γονείς, ιδίως με μητέρα (μέχρι να πεθάνει, το είχε μαράζι).
Ο πατέρας μου τώρα, μόνος πια πήρε την απόφαση αφού δεν παντρεύομαι κλπ να μου πάρει ένα σπίτι. Υπέροχα νέα για μένα, απ το πουθενά και πολύ χαρούμενη. Όμως, η σχέση μου δεν ενθουσιάστηκε, μάλλον όπως εγώ θα περίμενα. Νιώθω ότι με τον τρόπο μου την πίεσα κιόλας όταν έκανα όνειρα μαζί της. Μετά από έντονες διαμάχες, καταλήξαμε ότι δεν μπορεί να έρθει ακόμη να ζήσει μαζί μου. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί να πει στους γονείς της ότι θα μετακομίσει πάλι και ότι θα το κάνει στο μέλλον χωρίς να μου προσδιορίζει το πότε. Η ερώτησή μου είναι, πως μπορώ να το διαχειριστώ χωρίς να της πω τίποτα άλλο πια; Όταν ξεκάθαρα ακόμη με ενοχλεί; Νιώθω ότι μπορώ επιτέλους να παρέχω και εγώ κάτι (πριν επειδή είχε καλύτερη οικονομική κατάσταση, πλήρωνε περισσότερα π.χ. στο ενοίκιο ή στο τέλος του μήνα). Δεν ξέρω εάν είναι πίεση, δεν θέλει, εάν θα έρθει ή δεν θέλει να αλλάξει απλά η κατάσταση; Λίγο μπερδεμένη, αλλά όπως και να χει θα μετακομίσω σε 1 μήνα, μου προτείνεις κάποιο διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ή να το αφήσω να κυλήσει και όπου πάει;- η zaf

Κι εγώ λίγο μπερδεμένη είμαι. Αν λες ότι δείχνεις κατανόηση που δεν θέλει να κάνει coming out στους γονείς της, γιατί δεν δείχνεις κατανόηση που δεν θέλει να κάνει coming out στους γονείς της;


Δεν σου είπε περίεργες δικαιολογίες, δεν σου έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις, σου είπε έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: δεν θέλει να πει στους γονείς της ότι μετακομίζει πάλι γιατί θα τους μπουν ψύλλοι στ' αυτιά, και δεν θέλει να τους αντιμετωπίσει ακόμα. Θα θελήσει στο μέλλον, αλλά δεν μπορεί να σου προσδιορίσει το πότε. Καταλαβαίνεις ότι δεν θέλει να κάνει αυτό το βήμα ακόμα, ή δεν το καταλαβαίνεις; Αν το καταλαβαίνεις, θα πρέπει να καταλαβαίνεις και ότι αυτή τη στιγμή δεν ξέρει πότε θα είναι έτοιμη.


Ένα πρόβλημα που είναι καθαρά δικό της, το έκανες καθαρά δικό σου, και το αντιμετωπίζεις σα να είσαι εσύ το θέμα και όχι η σχέση της με τους γονείς της. Δεν είναι προσωπική απόρριψη αυτό που συμβαίνει. Μπορεί να μην σου αρέσει, αλλά δεν είσαι εσύ η προτεραιότητα τώρα. Αν καταλαβαίνεις την πορεία της και τη σέβεσαι, ξέρεις τη πρέπει να κάνεις. Αν καταλαβαίνεις αλλά δεν έχεις την υπομονή, είναι φυσικά δικαίωμα σου.

__________________
5.


Μετα απο 7 χρονια σχεση με καποιους χωρισμους και πισωγυρισματα συζηταμε για γαμο και παιδι. Αυτος 40, εγω 27 χρονων. Εχει την επιμελεια των δυο παιδιων του ηλικιας 11 και 9 χρονων. Η οικογενεια μου μου λεει οτι εχουμε μεγαλη διαφορα ηλικιας καθως και οτι θα ειναι δυσκολο να κρατηθουν οι ισορροπιες εξαιτιας των παιδιων. Τον τελευταιο χρονο συγκατοικουμε. Υπαρχουν προβληματα επικοινωνιας, αλλα υπαρχει και τελεια σχεση; Τι να κανω; Πως το βλεπεις το θεμα;- Μαρια

Δεν γίνεται να έχετε προβλήματα επικοινωνίας και την τέλεια σχέση.


Ξεκίνησες αυτή τη σχέση όταν ήσουν 20, οπότε είναι η πρώτη σου σχέση που οδηγεί σε γάμο αλλά και μάλλον η πρώτη σου σχέση, έτσι κι αλλιώς. Όχι ότι αυτό είναι κακό (ή καλό) αλλά με προβληματίζει πολύ που παρουσιάζεις τους προβληματισμούς ως τους προβληματισμούς της οικογένειας σου, και όχι ως δικούς σου. Κάθε σχέση έχει κάποια θέματα συμβατότητας, καμία ένωση δεν είναι απολύτως τέλεια. Όλοι μπορούν να τα δουν, αλλά μόνο οι συμμετέχοντες ξέρουν πώς θα τα λύσουν. Στη δική σας περίπτωση είναι παραπάνω από οφθαλμοφανή, και η οικογένεια σου τα βλέπει. Εσύ δεν τα βλέπεις; Έπρεπε να σου τα πουν άλλοι για να προβληματιστείς; Έχετε σκεφτεί πώς θα γίνει η ένωση των δύο οικογενειών; Τα δύο αυτά παιδιά έχουν και μητέρα, υποθέτω. Τι σχέση έχετε μαζί της; Αν και πάλι δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, πού θα γιορτάζετε τα Χριστούγεννα, ποιοι είναι οι καλεσμένοι, και ποιος θα είναι ο δικός σου ρόλος εκείνη την ημέρα;


Η τέλεια σχέση είναι αυτή που όλα αυτά τα ερωτήματα είναι λυμένα με έναν τρόπο που και οι δύο είναι απολύτως ικανοποιημένοι ως προς τη θέση που έχουν σε ένα σπίτι, σε μια οικογένεια, σε ένα σύνολο που αποτελείται από πρώην, παιδιά, φίλους, συναδέλφους και πεθερικά. Ότι περνάνε καλά όταν είναι μόνοι τους, αυτό πρέπει να είναι αυτονόητο για να προχωρήσουν σε πολύ σοβαρές δεσμεύσεις όπως είναι ο γάμος και τα παιδιά. Δεν ξέρω τι εννοείς με τα προβλήματα επικοινωνίας, και δεν ξέρω τι εννοείς όταν λες ότι η σχέση είναι τέλεια, αλλά για να λες και τα δύο ταυτόχρονα, δεν γίνεται να εννοείς αυτά που πρέπει να εννοείς. Επίσης δεν ξέρω πώς να αξιολογήσω ότι δεν αναφέρεις καθόλου την προσωπική σου σχέση με τα παιδιά του. Αυτά τα παιδιά θα είναι η οικογένεια σου. Δεν είναι η σχέση με αυτόν μόνο που έχει σημασία.


Γενικώς, ο γάμος και τα παιδιά δεν είναι σα να «τα έχετε», αλλά μετά από γλέντι. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, και από τον τρόπο που τα γράφεις δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείς. Καλώς συγκατοικείτε, γιατί ίσως έτσι προκύψουν αρκετά θέματα που θα αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις.

__________________
6.


Γεια σου αμπα σε διαβάζω καιρο τωρα και ειπα να ζητήσω και εγω την άποψη σου ειμαστε 4 χρόνια μαζί με το φίλο μου με τον οποίο δόξα το θεό τα πάμε μια χαρά κι όλο λέμε να μείνουμε μαζί αλλά τα οικονομικά μας δε βοηθάνε και από τη μια κι αυτός θέλει να μείνουμε μαζί αλλά χωρίς να γνωρίσει τους γονείς μου από την άλλη οι γονείς μου με πρήζουν πως πρέπει να τον γνωρίσουν Γιατί δεν μπορώ να μείνω με κάποιον που τους είναι άγνωστος ούτε εγώ προσωπικά το θεωρώ απαραίτητο όλο αυτό με τη γνωριμία κ όλο αυτό το επίσημο με τρομάζει λίγο δεν ξέρω έχω μπερδευτεί κάπου στη μέση θέλω και μια άλλη άποψη Πιο αντικειμενική...- Ελενιτσα

Αλήθεια τώρα ρωτάς γιατί οι γονείς σου θέλουν να ξέρουν με ποιον θα μείνεις σε ένα σπίτι;


Θέλουν να ξέρουν γιατί είσαι το παιδί τους. Θέλουν να ξέρουν πού πας να μπλέξεις, για να είναι προετοιμασμένοι σε περίπτωση που πας να μπλέξεις, ή για να είναι ήσυχοι ότι θα είσαι καλά, σε περίπτωση που δουν ότι είσαι καλά, και πολύ καλά κάνουν. Αν εσύ φοβάσαι ότι πίσω από το αυτονόητο κρύβεται η σιγουριά τους ότι αυτόν θα τον παντρευτείς οπότε θα τον κρίνουν ως γαμπρό, αυτό είναι δικό τους θέμα, και δικό σου θέμα να το ξεκαθαρίσεις, αν δεν νιώθεις έτσι. Αν ο φίλος σου δεν θέλει να τους γνωρίσει γιατί δεν θέλει να σκέφτεται γάμους και αγχώνεται, είναι επίσης δικό σου θέμα να του ξεκαθαρίσεις ότι πρόκειται για απλή αναγνωριστική γνωριμία και να μην μεγαλοπιάνεται τόσο.


Αποφάσισε πώς βλέπεις τον φίλο σου και γιατί θέλεις να μείνεις μαζί του. Όταν εσύ ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις, είναι πολύ εύκολο να το εξηγήσεις στους άλλους. Αν δεν ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις, καλύτερα να μην το κάνεις, μέχρι να καταλάβεις.

__________________
7.


Α-μπα μου αγαπημένη,
θέλω να σε ρωτήσω, επιτρέπεται γενικά οι γονείς να ανακατεύονται στη ζωή μας και στη σχέση μας; πχ αν δεν τους αρέσει ο σύντροφος για δικό τους λόγο (γιατί μπορεί να περίμεναν ένα πριγκηπόπουλο και όχι έναν απλό άνθρωπο). και αν επεμβαίνουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τους κόψει κανείς το βήχα; να σταματήσει να τους βλέπει; να συνεχίζει καβγάδες; ποια είναι τα όρια που πρέπει να βάλουμε αν νιώθουμε ότι με τη συμπεριφορά τους πάνω από όλα θίγουν τα παιδιά τους;;

Οι άλλοι, ακόμα και οι γονείς, επιμένουν και επεμβαίνουν εφόσον βλέπουν μια χαραμάδα αμφιβολίας. Αν εσύ είσαι σίγουρη, δεν έχουν πυρομαχικά. Σκέψου πολύ καλά μήπως τους τα δίνεις εσύ, μήπως δίνεις πάσες και μετά ενίστασαι που τις χρησιμοποιούν. Σκέψου το καλά και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, μήπως τους χρησιμοποιείς για να πουν αυτά που δεν τολμάς να πεις εσύ στον εαυτό σου.


Αν είσαι απολύτως σίγουρη ότι είναι εντελώς δικά τους λόγια και δεν έχεις δώσει απολύτως κανένα δικαίωμα, έχεις πέσει στην εξαιρετική περίπτωση των απολύτως παρεμβατικών γονέων χωρίς απολύτως κανέναν λόγο. Τότε είσαι πολύ άτυχη και χρειάζονται δραστικά και επίπονα μέτρα, δυστυχώς και για τις δύο πλευρές. Πρέπει να τους εξηγήσεις ότι αν σε θέλουν στη ζωή τους, πρέπει να δεχτούν και τη σχέση σου, και σε επανάληψη της ερώτησης τρία, οι προειδοποιήσεις έχουν νόημα μόνο αν έχεις στα αλήθεια σκοπό να κάνεις πράξη τα περιοριστικά μέτρα που θα ανακοινώσεις. Αλλιώς χαρίζεις καινούρια πυρομαχικά.

31

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
#7῾῾Κοριτσάκι μου να βρείς ένα καλό παιδί, με δουλειά, με λεφτά και να σε προσέχει, να μην σου λείψει τίποτα᾽᾽ και ᾽᾽Αγόρι μου να βρεις μια καλή κοπέλα, να έχει περιουσία, να είναι μορφωμένη και να κάνετε παιδιά᾽᾽.Γενιές και γενιές παιδιών μεγάλωσαν...λάθος, πότισαν με την κατα τ᾽άλλα καλοπροαίρετη παρακίνηση των προηγούμενων γενεών σε ότι αφορά τον σύντροφο τους. Τα κορίτσια να βρουν τον πρίγκηπα (γιατρός, δικηγόρος) με λεφτά και καριέρα και τα αγόρια την πριγκήπισσα (ας μην δουλεύει, πρέπει να μεγαλώνει τα παιδιά) με περιουσία.Πως να προκαλέσει εντύπωση ότι αυτό πότισε μέχρι και την δικιά μας γενιά με στερεότυπα ότι η κοπέλα πρέπει να βρει τον πλούσιο και ο άντρας αυτή με περιουσία;Οι γονείς έχουν λόγο ως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα αν ο παρεμβατισμός τους ξεπερνάει τα όρια πρέπει να τους ξεκόβεις. Δεν ζεις την ζωή σου από το δικό τους πρίσμα. Δηλαδή αν ήθελαν οι γονείς σου να βρεις εφοπλιστή θα έπρεπε ντε και καλά να πας να βρείς έναν απλα για να ικανοποιήσουν το όνειρο τους;Καταντήσανε οι ανθρώπινες σχέσεις όταν φτάνουν στον γάμο, να κοιτάζουν τα πεθερικά τα Ε9 του άλλου, λες και κάνουνε business. Το αποτέλεσμα; Οι μισές κοπελίτσες που είναι έξω να ψάχνουνε τον χορηγό (για να έχουν άνετη ζωή) και τα μισά αγοράκια να κοιτάνε πως θα βρούνε καμιά με λεφτά και ας μην βλέπετε.Αστείες καταστάσεις, απόρροια των κατοχικών συνδρόμων κατωτερότητας που μας άφησαν οι προηγούμενες γενιές.
Ο μπαμπάς μου λόγω δουλειάς έχει αρκετούς πλούσιους φίλους και κάναμε παρέα οικογενειακώς αλλά με τους περισσότερους σταμάτησαν τα οικογενειακά σούρτα φέρτα σε κάποια φάση γιατί η μαμά μου θεωρούσε τις γυναίκες τους ψηλομύτες. Όποτε μου πει λοιπόν η μαμά μου να η τάδε βρήκε τον τάδε που είναι πλούσιος και από καλή οικογένεια και με καλή δουλειά ενώ εγώ βρήκα αυτόν που βρήκα που είναι από φτωχή οικογένεια της λέω ότι αυτή φταίει που διέκοψε τις σχέσεις της με τις πλούσιες οικογένειες ενώ έπρεπε να κάνει τραπέζια και να μου γνωρίζει τους γιους τους. Κάνει κανένα χρόνο να μου ξαναπεί τίποτα και ησυχάζω.
#1 Από τη στιγμή που αρέσκεται στο να σε μειώνει και να σε απειλεί με χωρισμό, εσύ από μόνη σου κάνε αυτή την απειλή πραγματικότητα. Μόλις σου ξαναπεί κάτι τύπου "Έτσι και ξαναγίνει αυτό, θα σε χωρίσω", μπορείς κάλλιστα να του πεις ότι δεν θα υπάρξει επόμενη φορά και απλά παίρνεις τα πράγματά σου και φεύγεις. Με το να κάθεσαι μαζί του κάνει κακό στη δική σου ψυχολογία και αυτός θα συνεχίσει να νομίζει ότι έχει το πάνω χέρι και μπορεί να σε κάνει ό,τι θέλει.
#2Το γεγονός ότι ο φίλος σου δεν έχει μόνος του ούτε έναν μήνα και μεταπηδάει από σχέση σε σχέση είναι η μεγαλύτερη απόδειξη των ανασφαλειών που έχει. Άνθρωπος που δεν μπορεί να τα βρει με τον εαυτό του και να μείνει μόνος του έστω και 4-5 μήνες είναι (συνήθως) άνθρωπος με αδυναμίες.Απο την στιγμή που και μόνος του σου λέει ότι νιώθει ανασφάλεια με τον εαυτό του, καταλαβαίνεις και εσύ ότι τουλάχιστον έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα του. Ο φίλος σου πρέπει να δουλέψει στον εαυτό του γιατί στην ζωή δεν μπορείς πάντα να είσαι με κάποιον, ούτε να έχεις πάντα κάποιον. Κάποια προβλήματα/κατάστασεις τα λύνεις μόνος σου. Δεν χρειάζεται να τον στεναχωρήσεις, ούτε να τον προσβάλλεις, απλά να τον καθοδηγήσεις να δει έναν ψυχολόγο για να δουλέψει στις αδυναμίες του. Το κακό με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι μπαίνουνε σε σχέσεις (είτε σύντομες, είτε μακροχρόνιες) από ανάγκη.
#7 Εξαιρετικη περίπτωση να είναι παρεμβατικοι κ επικριτικοι οι γονείς- αδέρφια χωρίς λόγο; Περίεργο μου φαίνεται. Είναι τόσο σύνηθες. Σαφώς τους βοηθάς αν δίνεις πατήματα αλλά οι περισσότεροι το κάνουν χωρίς κανένα πατημα, χωρίς κανένα λόγο. Αν ήταν σπανιο δεν θα υπήρχαν τόσες δυσλειτουργικες οικογένειες. Άσε που είναι πιο δύσκολο να λυθεί αυτο γιατί δεν έχεις μία λογική βάση να δουλέψεις πάνω σ αυτή.