Αποκλειστικά για την Ελλάδα στη LifO: Ο γ.γ. των ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν γράφει ένα κείμενο κατά της ομοφοβίας.

Αποκλειστικά για την Ελλάδα στη LifO: Ο γ.γ. των ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν γράφει ένα κείμενο κατά της ομοφοβίας. Facebook Twitter
5

Είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός της θέλησης των νέων να αλλάξουν τον κόσμο. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα γιορτάζω τα 64α γενέθλια κάποιας στην οποία οφείλουμε μια κοσμοϊστορική εξέλιξη. Δεν είναι πρόσωπο αλλά ένα έγγραφο που γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1948 και άλλαξε για πάντα το πώς βλέπουμε ή συμπεριφερόμαστε στα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας. Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προκάλεσε μία θεμελιώδη αλλαγή στην παγκόσμια σκέψη, επιβεβαιώνοντας ότι όλα τα ανθρώπινα όντα –όχι κάποια, όχι τα περισσότερα, αλλά ΟΛΑ– έχουν γεννηθεί ελεύθερα και ίσα, με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.

Ο αγώνας για την πραγμάτωση των ιδεωδών της Διακήρυξης βρίσκεται στην καρδιά της αποστολής του ΟΗΕ. Η διεθνής κοινότητα έχει οικοδομήσει μία ισχυρή προϊστορία καταπολέμησης του ρατσισμού, προώθησης της ισότητας των φύλων, προστασίας των παιδιών και γκρεμίσματος των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία. Ωστόσο, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν τόσο στη νομοθεσία όσο και στην πράξη.

Ενώ κάποιες παλιές προκαταλήψεις έχουν αρχίσει να εξαλείφονται, κάποιες άλλες συνεχίζουν να υπάρχουν. Σε όλο τον κόσμο οι λεσβίες, οι γκέι, οι αμφιφυλόφιλοι και οι διεμφυλικοί (LGBT) στοχοποιούνται και γίνονται θύματα –και δολοφονικών– επιθέσεων. Ακόμα και παιδιά ή έφηβοι χλευάζονται από τους συμμαθητές τους, υφίστανται τη βία και την τρομοκρατία, αποβάλλονται από το σχολείο, αποκηρύσσονται από τους γονείς τους, υποχρεώνονται σε γάμο ή, στη χειρότερη των περιπτώσεων, οδηγούνται στην αυτοκτονία. Οι LGBT υποφέρουν στον χώρο εργασίας τους, στα νοσοκομεία και στα σχολεία, δηλαδή στα μέρη όπου θα έπρεπε να αισθάνονται προστατευμένοι. Περισσότερες από 76 χώρες συνεχίζουν να ποινικοποιούν την ομοφυλοφιλία.

Έχω επανειλημμένως εκφράσει την άποψή μου εναντίον αυτής της τραγικής και άδικης διάκρισης κι έχω ενθαρρυνθεί από τις πολλές θετικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια. Έχουν υπάρξει εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη, στην Αμερική και σε έναν αριθμό ασιατικών και αφρικανικών χωρών και θεαματικές αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Στα Ηνωμένα Έθνη έχουμε γίνει μάρτυρες μιας σειράς από ιστορικές πρωτιές. Πέρσι, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υιοθέτησε το πρώτο ψήφισμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου, εκφράζοντας «σοβαρές ανησυχίες» για τη βία και τις διακρίσεις κατά των LGBT ατόμων. Η Ύπατη Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημοσίευσε την πρώτη έκθεση του ΟΗΕ, τεκμηριώνοντας έτσι το πρόβλημα, ενώ το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συζήτησε τα πορίσματα της έκθεσης. Ήταν η πρώτη φορά που ένα όργανο του ΟΗΕ διοργάνωσε μια επίσημη συζήτηση για το θέμα.

Οι ακτιβιστές βοήθησαν να ανοίξουμε μια πόρτα. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να κλείσει. Πρέπει όλοι, και ιδίως οι ηγέτες, να μιλήσουμε ανοιχτά κατά της ομοφοβίας.

Είναι εξοργιστικό τόσες χώρες να συνεχίζουν να ενοχοποιούν ανθρώπους μόνο και μόνο γατί αγαπούν ένα άλλο άτομο του ίδιου φύλου. Σε μερικές περιπτώσεις, υιοθετούνται νέοι νόμοι διακρίσεων. Σε άλλες, οι νόμοι αυτοί δεν είναι ντόπιοι αλλά έχουν κληρονομηθεί από παλιές αποικιακές δυνάμεις. Νόμοι που έχουν τις ρίζες τους στις προκαταλήψεις του 19ου αιώνα τροφοδοτούν το μίσος στον 21ο αιώνα. Όσο οι νόμοι συμπεριφέρονται σε μερικά άτομα σαν σε άθλιους εγκληματίες, άξιους μόνο για τιμωρία, η ευρύτερη κοινωνία θα έχει το ελεύθερο να κάνει το ίδιο.   

Οι νόμοι αυτοί πρέπει να καταργηθούν. Πρέπει να τους αντικαταστήσουμε με άλλους, που προσφέρουν επαρκή προστασία κατά των διακρίσεων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου. Επίσης, χρειαζόμαστε μία ευρύτερη εκπαιδευτική προσπάθεια για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ξεπεράσουν το μίσος και τον φόβο και να αποδεχτούν ο ένας τον άλλο γι' αυτό που είναι.

Όταν συναντώ ηγέτες απ' όλο τον κόσμο, τους μιλώ για την ισότητα των LGBT μελών της ανθρώπινης οικογένειας. Πολλοί ηγέτες λένε ότι θα ήθελαν να κάνουν περισσότερα και υποδεικνύουν την κοινή γνώμη ως το εμπόδιο για την πρόοδο. Οι άνθρωποι, επίσης, επικαλούνται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις πολιτισμικές αντιλήψεις.

Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα των ανθρώπων να πιστεύουν –και να ακολουθούν στη ζωή τους– όποια θρησκευτική πίστη επιλέγουν. Αυτό είναι επίσης ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Ωστόσο, δεν υπάρχει ποτέ δικαιολογία για τη βία ή τις διακρίσεις.

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι δύσκολο να υψώσεις το ανάστημά σου μπροστά στην κοινή γνώμη. Αλλά μόνο και μόνο επειδή μια πλειονότητα μπορεί να διαφωνεί με ορισμένα άτομα, αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε ένα κράτος να καταπατά τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Η δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από την κυριαρχία της πλειονότητας. Απαιτεί την προστασία των ευάλωτων μειονοτήτων από τις εχθρικές πλειονότητες. Οι κυβερνήσεις έχουν το καθήκον να αμφισβητούν τις προκαταλήψεις, όχι να ενδίδουν σε αυτές.

Όλοι έχουμε έναν ρόλο να παίξουμε. Ο Ντέσμοντ Τούτου είπε πρόσφατα ότι το παλιρροϊκό κύμα της αλλαγής αποτελείται από εκατομμύρια κυματάκια. Ας δεσμευτούμε ξανά να κάνουμε πραγματικότητα την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για όλους.

Διάφορα
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Πάντως αλήθεια, ο Πρόεδρος του ΟΗΕ έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στη lifo ? Αυτό είναι η είδηση. Και το περιεχόμενο είναι η ευχάριστη είδηση, φυσικά.
Πάντως (άνευ αποκλειστικότητας), στην αγγλική γλώσσα υπάρχει κι εδώ:http://www.koreatimes.co.kr/www/news/opinon/2012/12/197_127185.htmlΝα υποθέσουμε ότι εννοούν: "Αποκλειστικά για την Ελλάδα στη LifO" (και δη στην ελληνική) κι όχι: "Ο γενικός γραμματέας μπλά-μπλα γράφει αποκλειστικά στη LifO";
«Είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός της θέλησης των νέων να αλλάξουν τον κόσμο».«I am a great champion of the power of youth to change the world»Champion δεν είναι ο οπαδός, αλλά ο πρόμαχος, ο υπερασπιστής.
..."Αλλά μόνο και μόνο επειδή μια πλειονότητα μπορεί να διαφωνεί με ορισμένα άτομα, αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε ένα κράτος να καταπατά τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Η δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από την κυριαρχία της πλειονότητας. Απαιτεί την προστασία των ευάλωτων μειονοτήτων από τις εχθρικές πλειονότητες. Οι κυβερνήσεις έχουν το καθήκον να αμφισβητούν τις προκαταλήψεις, όχι να ενδίδουν σε αυτές." Ποσο σπουδαια λογια! Και ποσο τραγικα μακρυνα για την ελληνικη πραγματικοτητα....
Οι συντηρητικοί στην Ελλάδα και αλλού, αντιλαμβάνονται τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ως ένα καπρίτσιο των πλούσιων χωρών "που έχουν λύσει όλα τα άλλα θέματα". Φυσικά και δεν τα έχουν λύσει. Τα θεωρούν ως μια ακατανόητη εμμονή της Δύσης για την ανοχή της έκλυσης των ηθών και της έκπτωσης των αξιών.Αυτό είναι το θεμελιώδες λάθος τους. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν είναι έκτπωση αξιών, αλλά κατάφαση και κατίσχυση αξιών. Η ατομική ελευθερία, με ταυτόχρονη ισότητα έναντι του νόμου και στις ευκαιρίες. Όχι να σου λένε είσαι ελευθερος να επιλέξεις κάτι, που αν όμως το επιλέξεις, ξέχνα τη δουλειά, την ασφάλεια, την ανεμπόδιστη διαμονή και μετακίνηση κλπ. Η αλληλεγγύη δεν είναι άραγε γνωστή σε αυτούς αξία; Είναι δυνατόν να απαιτείς την άσκοπη ταλαιπωρία και την επιβάρυνση της ποιότητας ζωής κάποιων συνανθρώπων σου, επειδή δεν τους πολυσυμπαθείς;Έναντι των προαναφερθεισών αξιών, θα αντιτάξουν το "Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια". Κατ' αρχήν βλέπουμε στρατούς καθ' όλα αξιόμαχους, να έχουν ξεπεράσει πια και τα περί ψυχικής νόσου και τα don't ask don't tell.Θα μας αντιτάξουν τί γίνεται στα Τίρανα και στο Ισλαμαμπάντ, λες και ήταν το Πακιστάν και η Αλβανία 30 χρόνια μέσα στην ΕΕ...H Θρησκεία είναι άλλη υπόθεση. Στηρίζεται σε δόγματα και στην Ιερά Παράδοση. Το μεγάλο ερώτημα όμως που έχει απαντηθεί στην Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό (στη Δυτική) είναι ότι μπορεί να συνυπάρξει με τις μη θρησκευτικής προέλευσης αξίες του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου. Αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει σήμερα η Ελλαδική Εκκλησία. Άραγε μπορεί να συνυπάρξει με το έγκλημα και όχι με τις αξίες του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου; Τί περίεγη η τοποθέτηση κάποιων Ιεραρχών...Σχετικά με την Οικογένεια, οι ομοφυλόφιλοι όχι μόνο δεν την υποσκάπτουμε, αλλά τη διεκδικούμε. Την οικογένεια όμως που είναι χώρος θαλπωρής και ελεύθερης ανάπτυξης του ατόμου, την οποία οι περισσότεροι δυστυχώς δε γνωρίσαμε.Δεν αρνούμαστε την αξία ούτε της Πατρίδας, ούτε της Θρησκείας, ούτε της Οικογένειας. Αρνούμαστε όμως να τις χρησιμοποιούν οι συντηρητικοί σαν εργαλείο για το ξερίζωμα των άλλων αξιών.Δεν είμαστε υπερήφανοι επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι -ες, bi, trans κλπ. Είμαστε υπερήφανοι για ό,τι είμαστε, παρά το γεγονός ότι διδαχτήκαμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε. Αρνούμαστε αυτό το κομμάτι της διαπαιδαγώγησης που λάβαμε.Αλήθεια, ποιούς στόχους εξυπηρετεί η διαπαιδαγώγηση με βάση το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο; Όσοι νέοι προσελκύονται από το ίδιο φύλο, τί είχαν τί έχασαν. Όσοι όμως αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, είναι υποχρεωμένοι να ακούν πολύ δυσάρεστα πράγματα από μικροί, από αγαπημένα πρόσωπα και από το κοινωνικό περιβάλλον. Μεγαλώνουμε σε ένα περιβάλλον τοξικό, διαρκούς ηθικής εξόντωσης. Και φυσικής πολλές φορές. Η ανάπτυξη των lgbt ατόμων γίνεται με τρόπο που κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί χρόνια κακοποίηση. Αυτό είναι εγκληματικό. Ή με τις αξίες ή με το έγκλημα. Επί τέλους όλοι να πάρουν θέση. Είναι ηθικά και νομικά αποδεκτές εγκληματικές συμπεριφορές σε βάρος ομοφυλόφιλων, ενήλικων ή ανήλικων; Και όσοι λένε όχι, να μην είναι μεθαύριο αντίθετοι σε κάθε μέτρο, που θα μπορούσε να ληφθεί για την αντιμετώπιση του φαινομένου.Σε όλον των προηγμένο κόσμο οι σοβαροί άνθρωποι συμφωνούν στο απαραβίαστο των θεμελιωδών ελευθεριών για όλους, των ομοφυλοφίλων συμπεριλαμβανομένων, αλλά και στη νομική αναγνώριση των σχέσεων των ομοφυλοφίλων. Μόνο έξαλλοι ακραίοι ιδεολογικά και θρησκευτικά, διαφωνούν. Στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού, υπάρχουν εξελίξεις από τις οποίες η Ελληνική κοινωνία μοιάζει αποξενωμένη, σα μια κύστη. 30 χρόνια μέσα στην ΕΕ, χωρίς καμιά ουσιαστική ανταλλαγή και ζύμωση με τους άλλους λαούς. Σκεφτείτε μόνο ποιοί και πόσοι είχαν συμφέρον από αυτό... Ο Ραχόι στην Ισπανία, δεν κατάργησε τους γάμους ομοφυλοφίλων. Η Γαλλία ετοιμάζεται να τους θεσπίσει. Στη Γερμανία, με ανοικτά ομοφυλόφιλο υπουργό Εξωτερικών, σε σύμφωνο συμβίωσης με άντρα, υπό τη Μέρκελ, η συζήτηση έχει ανοίξει ακόμα και στους κόλπους του CDU. Στη Βρετανία, ο συντηρητικός Κάμερον προωθεί τον -προαιρετικό από τη μεριά του ιερέα- θρησκευτικό γάμο ομοφυλοφίλων. Τί είναι εδώ η Ελλάδα, για να καταλάβω; Ο θεματοφύλακας των αξιών, της ηθικής και του ανδρισμού; Αυτά ούτε σαν αστείο δε λέγονται. Μ' αυτά και μ' αυτά χρεοκοπήσαμε. Με τη Βλακεία.