Ο ιδιοκτήτης του Μagaze απαντά για το περιστατικό που προκάλεσε αντιδράσεις

Ο ιδιοκτήτης του Μagaze απαντά για το περιστατικό που προκάλεσε αντιδράσεις Facebook Twitter
Φωτό: Παναγιώτης Θάνος
46

Πριν από λίγες ημέρες, ένα περιστατικό που καταγγέλθηκε ως ρατσιστικό και ομοφοβικό έλαβε χώρα στο Magaze της Αιόλου και πήρε διαστάσεις. Σύμφωνα με ανάρτηση αυτόπτη μάρτυρα που έγινε στο antivirus, ένα γκέι ζευγάρι που καθόταν στο εσωτερικό του μαγαζιού δέχθηκε επίπληξη για τη διαχυτικότητά του. Στη συνέχεια, έγινε κάλεσμα μέσω του facebook για διοργάνωση δράσης έξω από το μαγαζί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το περιστατικό. Πράγματι, πολλά ομόφυλα ζευγάρια βρέθηκαν στην Αιόλου για να φιληθούν δημόσια και φώναξαν σχετικά συνθήματα υπέρ της ελεύθερης έκφρασης, όπως δημοσιεύσαμε χθες στο LiFO.gr.

Θεωρούμε ότι είναι καλό σε ένα μαγαζί που λειτουργεί ως δημόσιος χώρος να διατηρούνται κάποιες ισορροπίες. Το περιστατικό απλώς έφερε σε αμηχανία τους συνεργάτες μου, γι' αυτό και έκαναν τη σύσταση. Φυσικά δεν περιμέναμε ότι θα ξεσηκωθεί τέτοια μαζική αντίδραση και επίθεση λάσπης απέναντί μας.

Το ζήτημα μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα συζητήθηκε πολύ, ειδικά στα social media. Οι μεν υποστηρικτές του μαγαζιού θεώρησαν κακόβουλη και υποκινούμενη τη δράση, ενώ όσοι βρέθηκαν σε αυτή, πολλοί εκ των οποίων ανήκουν και σε ακτιβιστικούς κύκλους, θεωρούσαν απαράδεκτη την επίπληξη με βάση το αυτονόητο δικαίωμα του καθενός να εκφράζεται δημόσια όπως επιθυμεί. 

Ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Κωστή Μίλλα, ιδιοκτήτη του Magaze, και του ζητήσαμε να πάρει θέση για το ζήτημα. Ο ίδιος επιβεβαιώνει ότι το περιστατικό συνέβη όντως στο εσωτερικό του μαγαζιού την προηγούμενη εβδομάδα. "Ένα ζευγάρι αγοριών καθόταν στον πίσω χώρο και είχαν γίνει πολύ διαχυτικοί μεταξύ τους. Ύστερα από προτροπή του συνεταίρου μου, η σερβιτόρα με πολύ ευγενικό τρόπο τους έκανε σύσταση να γίνουν λίγο πιο κόσμιοι. Το ίδιο θα γινόταν και σε στρέιτ ζευγάρι, όπως έχει γίνει εξάλλου στο παρελθόν. Θεωρούμε ότι είναι καλό σε ένα μαγαζί που λειτουργεί ως δημόσιος χώρος να διατηρούνται κάποιες ισορροπίες. Το περιστατικό απλώς έφερε σε αμηχανία τους συνεργάτες μου, γι' αυτό και έκαναν τη σύσταση. Φυσικά δεν περιμέναμε ότι θα ξεσηκωθεί τέτοια μαζική αντίδραση και επίθεση λάσπης απέναντί μας και έχουμε μείνει αποσβολωμένοι να παρακολουθούμε τα όσα έχουν εξελιχθεί από εκείνη τη μέρα, τα οποία μάλιστα δεν ξεκίνησαν από το ίδιο το ζευγάρι αλλά από κάποιους που φέρονται ως αυτόπτες μάρτυρες στο περιστατικό".

 

Ο ιδιοκτήτης του Μagaze απαντά για το περιστατικό που προκάλεσε αντιδράσεις Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από τη διαμαρτυρία έξω από το Μagaze - Φωτό: Παναγιώτης Θάνος

Ο κ. Μίλλας συνεχίζει: "Το Magaze έχει αποδείξει στην εννιαετή πορεία του τις διαθέσεις του, χαρακτηρίζεται gay-friendly και έχει σταθερό κοινό το οποίο μάλιστα αντέδρασε σε όλο αυτό που προέκυψε. Σαφώς και δεν υπάρχει η παραμικρή ρατσιστική, ομοφοβική ή φασιστική τάση από την πλευρά μας. Δεν μπορώ να πάρω θέση ως προς το ποια είναι τα όρια της δημόσιας έκφρασης και το τι είναι σωστό ή λάθος. Έχουμε δεχθεί παρόμοια επίθεση στο παρελθόν όταν ζητήσαμε από έντυπο να μην μας συμπεριλάβει στην γκέι κατηγορία στις ατζέντες του, απόφαση που πήραμε όχι φυσικά επειδή δεν είμαστε περήφανοι για το κοινό μας ή επειδή ντρεπόμαστε για κάτι, αλλά επειδή θέλουμε να είμαστε ανοιχτοί και φιλικοί με όλους. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν όλη αυτή η αντίδραση ήταν υποκινούμενη από κάπου αλλά δεν μπορώ και να πιστέψω ότι μια τόσο σκληρή στάση με βρισιές, κατάρες και εξευτελιστικά λόγια για εμάς μπορεί να προκύψει από μια απλή σύσταση, που, επαναλαμβάνω, θα γινόταν και σε στρέιτ ζευγάρι. Δεν θέλησα να πάρω θέση σε αυτό ή να στείλω κάποια επίσημη ανακοίνωση στα media γιατί πολύ απλά δεν πίστευα ότι θα μπορώ να συνεννοηθώ. Από όσο μπορώ να ξέρω, όσοι πρωτοστάτησαν στην ακτιβιστική αυτή δράση δεν γνωρίζουν το μαγαζί και την πορεία του, δεν είναι πελάτες μας".

Ρωτώντας τον κ. Μίλλα αν θα είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον με την αντιμετώπιση αντίστοιχων περιστατικών, μας απαντά: "Αν αισθανθούμε ξανά αμήχανα με κάποια κατάσταση, ενδεχομένως να κάνουμε πάλι κάποια σύσταση. Σίγουρα θα προσπαθήσουμε να είμαστε πάντως πιο διαλλακτικοί".

46

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν ο κόσμος καίγεται πιο γρήγορα από εμάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Όταν ο κόσμος καίγεται πιο γρήγορα από εμάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Στο νέο πολυποστ της ΟΑΣΗΣ, έξι μορφές γίνονται έξι κάρτες ενός tarot της εποχής:ο Jonathan Anderson που κοιτάζει το μέλλον, η Metropolis που χάνει την queer αφή της, η Greer Lankton που ξαναγεννά το σώμα της, ο Udo Kier που σπάει την εικόνα, ο William E. Jones που βλέπει την ιστορία στα σώματα, και η πρώτη queer γενιά του AIDS που επιστρέφει μέσα από το κείμενο του Βρασίδα Καραλή για να ενώσει όλες τις επόμενες.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral χορευτικά πάρτι της χρονιάς

Μουσική / Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral πάρτι της χρονιάς

Η Βάσω Καζαντζίδου και η Μαρινέλα Αμπντουραχμάνι γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα αθηναϊκό κλαμπ. Δύο χρόνια μετά, αυτή η συνάντηση γέννησε ένα από τα πιο δημοφιλή mobile queer events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Κοντά στην άγρια καρδιά αυτού του κόσμου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Οκτώ ιστορίες που κοιτούν την εποχή κατευθείαν στα μάτια και βλέπουν λίγο πιο βαθιά απ’ όσο θα περίμενες. Η Tina Brown που ξεγυμνώνει την αλήθεια των new media, ο Tillmans που κρατά ένα τραγούδι αθάνατο, η νύχτα του Chengdu που χάνεται μπροστά μας, το wool-camp σαν μικρή τελετουργία επιβίωσης, ο Hujar που φωτογράφιζε ψυχές, η Swinton που κουβαλά φως για όσους έφυγαν, ο νέος «Φρανκενστάιν» ως καθρέφτης της πατριαρχίας και ο Λαπαθιώτης που βρίσκει ξανά στόμα στη σκηνή. Διαφορετικά μεταξύ τους, συντονίζονται σαν ένας χάρτης του τώρα, λαμπερός, σκοτεινός, ακριβής.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
 Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αν δεν μπορείς να μας νικήσεις, θα μας κοιτάς/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Στην εποχή όπου η πρόοδος μιμείται την ευαισθησία για να επιβιώσει,το queer βλέμμα γίνεται η μόνη αξιόπιστη μέθοδος διάκρισης. Από την Ελεωνόρα Μελέτη και τη Τζένη Χειλουδάκη, δύο καθρέφτες μιας κοινωνίας που φοβάται να ρευστοποιηθεί ως τη σιωπηλή αξιοπρέπεια του Orlando, τη Róisín Murphy, τον Daniel Obasi, το t-fags και τη Δήμητρα της Λέσβου, οι εικόνες του κόσμου αποκαλύπτουν το αόρατο ρεύμα που τις διαπερνά: την πειθαρχία της τρυφερότητας.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Να γυρνάς προς το αληθινό αφού έχεις καεί από το ωραίο/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Κάθε εποχή χτίζει τα φώτα της για να φωτίσει τον τρόμο της. Η Fruit Gillette τραγουδά μέσα απ’ το εργοτάξιο, η Vaginal Davis εισβάλλει στο μουσείο, ο Λάνθιμος αναζητά χαρά, ο Χόκνεϊ καπνίζει σαν να κρατά ακόμη το χρώμα του κόσμου. Ο Πάνος Μιχαήλ κοιτάζει την Ελλάδα όπως κοιτάς ένα φλας που σε τυφλώνει.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Αναγνωρίζωντας σε σένα τον ωραιότερο ευατό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αναγνωρίζοντας σε σένα τον ωραιότερο εαυτό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός. Ήταν η τελετή λήξης ενός αιώνα που πίστεψε πως η Ελλάδα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα από τους μύθους της. Αυτό το πολυπόστ της ΟΑΣΗΣ χαρτογραφεί τη χώρα που επέμενε να υπάρχει μέσα του, από τις εθνικές κηδείες των ’90s μέχρι τη διάχυτη queer Ελλάδα του 2025, από τον Bowie και τη Μελίνα μέχρι τα σημερινά queer σώματα που χορεύουν μέσα σε pixels και φως. Μια αφήγηση για το πένθος, τη μνήμη και την επιμονή μιας χώρας να επιβιώνει μέσα από τη συγκίνηση.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
*Η θαυμάσια απειλή του να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Η θαυμάσια απειλή τού να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η θεία Σταματίνα είπε intersex και η Ελλάδα σώπασε για ένα δευτερόλεπτο, όσο χρειάζεται για να αλλάξει εποχή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης δεν έκανε επανάσταση, έκανε κάτι πιο σπάνιο: έμαθε σ’ ένα έθνος να μιλά με τρυφερότητα. Κι αυτό, σε μια χώρα που ακόμη συγχέει τη φωνή με τη βία, είναι σχεδόν θαύμα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Athens Pride 2022 / Explainer: Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Το γράμμα «Ι» στο αρκτικόλεξο ΛΟΑΤΚΙ+ αντιστοιχεί σε υγιή ανθρώπινα σώματα που μέχρι σήμερα συχνά παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε επεμβάσεις «κανονικοποίησης» φύλου ερήμην τους. Η Intersex Greece εξηγεί τον όρο, τις δυσκολίες και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα στην Ελλάδα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
*Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Σε έναν κόσμο που φοβάται τη σιωπή, η ΟΑΣΗ επιμένει να μιλά με ευαισθησία. Δέκα κείμενα–καθρέφτες, από τη Θεία Σταματίνα ως τον Sorour Darabi, για το βλέμμα που δεν ωραιοποιεί, παρατηρεί.Για την ατέλεια που γίνεται φως, και για το queer που επιβιώνει μέσα στην τρυφερότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Το νέο πολυποστ του Πάνου Μιχαήλ παρακολουθεί το δάκρυ, την έκθεση και την επιείκεια ως μορφές αισθητικής πίστης. Από τον οίκο Dior μέχρι το Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ, κι από τα Instagram ban του Slava Mogutin ως την επιμονή της ομορφιάς στο έργο του Παπαϊωάννου, η ΟΑΣΗ σκιαγραφεί τη νέα ηθική του φωτός: πώς η τέχνη, η μόδα και το queer βλέμμα συναντιούνται στην πιο ανθρώπινη τους στιγμή τη στιγμή που ραγίζουν.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
«Στο θέατρο ο κόσμος θέλει να βλέπει άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Οι Άλλοι / «Στο θέατρο θέλουν να βλέπουν άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς μιλά για τη σιωπηλή βία των εφηβικών του χρόνων, την αγωνία των γκέι αντρών στη σκηνή, τη φοβική βιομηχανία του θεάτρου και την ανάγκη να μείνουμε άνθρωποι σε μια εποχή που όλα ξεχνιούνται γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον ποταμό της Baarn μέχρι το φιλί στις «Σέρρες», κι από το βλέμμα–countdown του Ren Hang μέχρι τη φάρσα του Μίστερ Μπούτια, η ΟΑΣΗ καταγράφει τα queer ραγίσματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιωτικά. Dickpics, cult σώματα, drag spoof βιντεάκια, καμπαρέ φωνές, τηλεοπτικά taboos· όλα στην ίδια καμπύλη: γέλιο, καύλα, πληγή, ανάσα. Το ripology του queer δεν είναι θεωρία· είναι ο ανυπεράσπιστος καημός που μας κρατάει ζωντανούς.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

σχόλια

2 σχόλια
Δεν ντρέπεται λίγο να απαντάει κιόλας? Αν ήταν ετεροφυλόφιλο το ζευγάρι θα συνέβαινε αυτό? Αλλά φυσικά και δεν περίμενε αντιδράσεις .. τώρα που όποτε θα περνάω από κει θα ρίχνω κράξιμο θα δούμε πως θα τους φανει.
Αυτό που ξαφνικά, όταν προκύπτει φάση με γκέι ζευγάρι, τα μπαρ θεωρούν τους εαυτούς τους Εκκλησίες στις οποίες κανένα ζευγάρι δεν επιτρέπεται να φιλιέται, είναι το πιο γελοίο όλων.Ένα "συγγνώμη λάθος" θα ήταν αρκετό. ΥΓ. «η σύσταση θα γινόταν και σε στρέιτ ζευγάρι»Κι όποιος θέλει το πιστεύει...
Αναρωτιέμαι γιατί οι διάφορες διαμαρτυρίες και δράσεις αυτού του τύπου περιορίζονται πάντα σε μαγαζιά που κάποιοι τους έχουν κολλήσει την ταμπέλα του "gay-friendly" σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου (Γκάζι, Μοναστηράκι). Για ποιο λόγο άραγε δεν έχει προκύψει ποτέ κάτι ανάλογο σε μη friendly μαγαζιά; Γιατί δεν έχουν ποτέ διοργανωθεί ανάλογες δράσεις π.χ. σε μαγαζιά των Εξαρχείων ή της Παραλιακής; Δηλαδή αν πας στο τάδε σκυλάδικο που δεν είναι "friendly", εκεί δεν διανοείσαι καν να φιληθείς κι αν το κάνεις θα σε πετάξουν έξω με τις κλωτσιές χωρίς να αντιδράσει κανείς. Αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν συγκεκριμένα μαγαζιά με γκέι κοινό τα οποία όμως αρνούνται να διαφημιστούν στα διάφορα γκέι έντυπα και που καλούνται συνεχώς να αποδείξουν πως δεν είναι ομοφοβικοί...
Μπορούν να πάνε και σε "straight" μαγαζιά να διαμαρτυρηθούν και να διαδηλώσουν. Και όταν συμβεί παρόμοιο περιστατικό κάπου είμαι σίγουρος ότι θα το κάνουν. Όμως από εκείνα τα μαγαζιά ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ διακρίσεις - δεν θα είναι ούτε έκπληξη ούτε απογοήτευση αν σου φερθούν έτσι. Αλλά απ' αυτά που σου κάνουν τους φίλους ούτε περιμένεις, ούτε ανέχεσαι διακρίσεις.
όταν λέτε ότι κάποιοι τούς έχουν κολλήσει την ετικέτα gay-friendly, εννοείτε ότι οι ίδιοι έχουν πέσει θύματα; Ας πάψουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας : μέχρι την ημέρα που δεν θα έχει καμμια διαφορά με ποιόν ή ποιάν φιλιέσαι, μέχρι τότε ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ να μάς πείσει ότι δεν είναι ρατσιστής, ομοφοβικός, σκυλάς και εκμεταλλευτής θα πρέπει να ιδρώσει...
Ε, ναι, δεν ήξεραν ότι δεν επιτρέπεται να φερθούν ως ζευγάρι μέσα σε ένα μπαρ. Τώρα που το έμαθαν εικάζω ότι δεν το θεωρούν πια φιλικό κι ότι λογικά δεν θα συνεχίσουν να αφήνουν τα λεφτά τους.
Διαβάζοντας την απάντηση του ιδιοκτήτη του magaze ο Δημήτρης Βαρελάς (ο αυτόπτης μάρτυρας που μοιράστηκε το περιστατικό) έγραψε:«Στον πίσω χώρο του Magaze ήμασταν μόλις 4 άτομα. Ο φίλος μου ο Χρήστος κι εγώ, και στη γωνία ένα ζευγάρι νεαρών αγοριών. Θα τονίσω ξανά πως η συμπεριφορά τους ΔΕΝ υπήρξε σε καμία περίπτωση ούτε προκλητική, ούτε διαχυτική. Αναφέρθηκε -σε διάφορα σχόλια και συζητήσεις- ότι υπάρχουν όρια στις εκδηλώσεις τρυφερότητας σε δημόσιο χώρο και θα συμφωνήσω. Όμως το συγκεκριμένο περιστατικό δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τρυφερό και διακριτικό, και αυτό είναι κάτι που για εμάς δεν χωράει περιθώριο αμφισβήτησης. Η σερβιτόρα πλησίασε τα παιδιά και τους είπε να σταματήσουν. Το ακούσαμε καθώς καθόμασταν μόλις δυο τραπέζια παραδίπλα και δεν υπήρχε κανείς άλλος σε ολόκληρο το χώρο. Αμέσως το κουβεντιάσαμε με το φίλο μου και συζητούσαμε πως και τα παιδιά δεν σηκώθηκαν να φύγουν κατευθείαν. Λίγο αργότερα ζήτησαν να πληρώσουν το λογαριασμό και ρώτησαν την κοπέλα τι ακριβώς συνέβη. Αυτή τους απάντησε μεταξύ άλλων πως «η συμπεριφορά τους ενδέχεται να προκαλέσει κάποιους», πως «από τη διεύθυνση της είπαν να το μεταφέρει» καθώς και πως «θα έκαναν την ίδια παρατήρηση και σε κάποιο straight ζευγάρι». Να επισημάνω ξανά εδώ πως η σερβιτόρα ήταν ευγενικότατη. Το γεγονός αυτό μας προξένησε διάφορα συναισθήματα. Προσωπικά μιλώντας σοκαρίστηκα με το γεγονός ενώ ταυτόχρονα ντράπηκα που στις μέρες μας δυο νεαρά παιδιά αναγκάζονται να υποστούν μια τέτοια συμπεριφορά. Αυτό με ανάγκασε να τους πλησιάσω και να τους μιλήσω. Πρόκειται για δυο αξιόλογους νεαρούς, που παρόλο που ήταν εμφανώς ταραγμένοι με το γεγονός, συμπεριφέρθηκαν κόσμια, πλήρωσαν το λογαριασμό, ρώτησαν με ήρεμο τρόπο για την αιτιολογία της παρατήρησης και στη συνέχεια μας είπαν ότι δεν επιθυμούν να το συνεχίσουν με κάποιο άλλο τρόπο, εκτός από το προφανές: πως δεν πρόκειται να ξαναπατήσουν το πόδι τους εκεί… Προσωπικά πήγαινα στο Magaze από την πρώτη χρονιά της λειτουργίας του, τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερο για άσχετους λόγους. Είναι επίσης κατανοητό θεωρώ πως νιώσαμε την ανάγκη να ενημερώσουμε για το συμβάν τους φίλους μας, και αυτό ακριβώς κάναμε. Τα ονοματεπώνυμά μας αναφέρθηκαν στο Antivirus από την πρώτη ανάρτηση διότι δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε. Δεν είχαμε καμιά ιδέα για το πως θα εξελιχθεί όλο αυτό, απλά θεωρήσαμε ηθικά σωστό να γνωστοποιήσουμε το γεγονός. Δεν χρησιμοποιήσαμε σε καμία περίπτωση «βρισιές, κατάρες και εξευτελιστικά λόγια», δεν κρύβεται κάποιος από πίσω μας, ήμασταν χρόνια πελάτες του μαγαζιού που απλά έτυχε να γίνουμε μάρτυρες ενός περιστατικού και αποφασίσαμε να το μοιραστούμε.»