Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πολικό ψύχος

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πολικό ψύχος Facebook Twitter
38

________________
1.


Είμαστε 4 χρόνια παντρεμένοι και πρόσφατα ανακάλυψα ότι τον παίζει. Ρώτησα 2-3 κοντινούς μου φίλους και φίλες και οι αντιδράσεις ήταν ποικίλες. Η μια είπε να το συζητήσω κι αν δεν έχει κάτι σοβαρό να μου πει, είναι μέχρι και αιτία χωρισμού. Ο δεύτερος ότι είναι φυσιολογικό και συμβαίνει σε όλους και "ότι τι εγώ δεν το κάνω ας πούμε?" και γιατί φρικάρω έτσι τελοσπάντων. Η τρίτη μου είπε ότι αν όλη η υπόλοιπη ζωή μας δεν επηρεάζεται δεν είναι και κάτι τραγικό. Η ζωή μας όντως δεν επηρεάζεται και σκέφτομαι το ενδεχόμενο να βιάστηκα να προσβληθώ. Ωστόσο επειδή δεν έχω το κουράγιο να το συζητήσω και προφανώς δεν θέλω να χωρίσω, ζητάω τη συμβουλή σου. Σε φιλώ.- Φωτεινή28


Η συμβουλή μου είναι πολλαπλής εφαρμογής.


Τη φίλη που σου είπε ότι αν η υπόλοιπη σας ζωή δεν επηρεάζεται δεν είναι κάτι τραγικό, κράτα τη, αλλά για καφέδες και για βόλτες.


Το φίλο που σε ρώτησε γιατί φρικάρεις έτσι, κράτα τον οπωσδήποτε, θα σου χρειαστεί και στο μέλλον όταν θα έχεις διάφορες απορίες. Άκου τι λέει, ακόμα και όταν δεν έχεις απορίες.


Τη φίλη, που σου πρότεινε διαζύγιο επειδή ο άντρας σου είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, αν την ξέρεις πολλά χρόνια και δεν σου κάνει καρδιά να ξεκόψεις αν και είναι κάπως ηλίθια, κράτα την, όμως η σχέση σας πρέπει να περιοριστεί αυστηρά σε άλλου είδους ερωτήματα. Όπως ποια μάρκα Q-tip είναι η καλύτερη. Αν γράφει τις λίστες με τα ψώνια σε χαρτί ή στο κινητό. Ή τι καιρό κάνει σήμερα.


Εσύ τώρα, πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις ποια πράγματα πρέπει να σε προσβάλλουν και ποια όχι.


Ας μιλήσει η επιστήμη:


Η αυτοϊκανοποίηση είναι μια κοινή σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ των ανθρώπων όλων των ηλικιών. Σε μια από τις μεγαλύτερες επιδημιολογικές μελέτες φάνηκε ότι αυτοϊκανοποιείται το 85% των ανδρών και το 45% των γυναικών που βρίσκονται σε σχέση (Laumann, 1994).

Οι άνδρες αυτοϊκανοποιούνται συχνότερα στις νεότερες ηλικίες, ενώ οι γυναίκες συχνότερα μετά την τρίτη δεκαετία της ζωής τους.

Σε γενικές γραμμές, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που αυτοϊκανοποιούνται είναι περισσότερο ικανοποιημένοι από τη σεξουαλική τους ζωή σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν αυτή τη σεξουαλική δραστηριότητα (λ.χ. Carvalheira, 2013).


________________
2.


Τι ακριβως ειναι αυτο που δολοφονει εν ψυχρω τον ερωτα στον γαμο? Ή μηπως τον γονατιζει και τον σκοτωνει αργα, σταθερα και βασανιστικα?- Αννα


Η έλλειψη καλοσύνης.

Αν μιλάς για τον έρωτα-έρωτα, αυτός θα φύγει. Κάποτε θα γνωριστείς με τον άλλον και δε θα τρέμεις κάθε μέρα αν σε θέλει και αν θα φύγει, κι ευτυχώς, γιατί αν μέναμε σε αναμμένα κάρβουνα όλη μας τη ζωή, δεν θα κάναμε άλλη δουλειά στη ζωή μας – και υπάρχουν κι άλλα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τη ζωή μας, ορκίζομαι. Αν μιλάς για το απολύτως θετικό συναίσθημα που σε κάνει να χαίρεσαι κάθε μέρα που έχεις δίπλα σου αυτόν τον άνθρωπο, αυτό πεθαίνει όταν το ζευγάρι νιώσει ασφάλεια και αρχίσει να εκτονώνει τις εξωτερικές πιέσεις στον άλλον, γιατί πού θα πάει; Εκεί θα μείνει.


Ο περαστικός που μας έβρισε, το αφεντικό που δεν μας δίνει σημασία, ένας υπάλληλος που δεν έκανε τη δουλειά που θέλαμε, όλα αυτά, πολύς κόσμος δεν μπορεί να τα επεξεργαστεί μέσα του, και χρησιμοποιεί την ασφάλεια της σχέσης του για να μεταφέρει όλα τα αισθήματα κατωτερότητας. Η κριτική ας πούμε που μπορεί να κάνει η μάνα μας μπορεί να μας ανεβάζει στους τοίχους, αλλά αντί να συζητήσουμε αυτό το θέμα με το άλλο μας μισό, μπορεί να του δώσουμε μια μικρή μαχαιριά εκεί που δεν το περιμένει. Κάτι τέτοια αρχίζουν και τρώνε την αγάπη στα παντρεμένα ζευγάρια, ενώ πρέπει να προσπαθούμε για το ακριβώς αντίθετο. Η σχέση που έχουμε μέσα στο σπίτι είναι η πιο σημαντική όλων, αυτή πρέπει να κρατάμε με ζεστασιά και με προσοχή. Μέσα στο σπίτι είναι η ζωή μας, και μέσα στο σπίτι μας είναι οι πιο πολύτιμες σχέσεις.


Η κριτική δεν χρειάζεται. Το να εντοπίζεις τα αδύναμα σημεία του άλλου είναι το πιο εύκολο. Αυτό όμως υπονομεύει τη συμμαχία που πρέπει να έχει ένα ζευγάρι, και από ομάδα, τα μέλη μετατρέπονται σε αντιπάλους. Η κριτική φέρνει την κριτική, και αυτό απομακρύνει. Το δύσκολο είναι να υποστηρίζεις τον άλλον, εντοπίζοντας τα δυνατά του σημεία. Τα στραβά του ο καθένας τα ξέρει μόνος του, άλλωστε του τα επισημαίνουν οι γύρω κάθε στιγμή.


________________
3.


Τι σημαίνει το να είναι κάποιος καλλιεργημένος? τι είναι η καλλιέργεια και πως την πετυχαίνεις?


Καλλιεργημένοι είναι οι άνθρωποι που έχουν καταφέρει να κάνουν τη μόρφωση εργαλείο που μπορούν να χειρίζονται μόνοι τους. Δεν περιμένουν να τους πουν τι να μάθουν, ξέρουν τι δεν ξέρουν και ξέρουν πώς και από πού μπορούν να μάθουν αυτά που δεν ξέρουν. Η καλλιέργεια είναι η αυτογνωσία. Η πολύπλευρη πληροφόρηση, ο συνδυασμός των γνώσεων με τις εμπειρίες ώστε να βγουν συμπεράσματα, για να προκύψει ένα εσωτερικό οικοδόμημα, σταθερό και συμπαγές, με αρχές και προσωπική ηθική. Η απαλλαγή από προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες. Η τριβή με την αισθητική. Ενδιαφέροντα που δεν περιορίζονται σε ένα πεδίο. Καλλιέργεια είναι σεβασμός της διαφορετικότητας.


Για να τα καταφέρεις χρειάζεται αυτοπεποίθηση και περιέργεια. Αυτά τα δύο, αν είμαστε τυχεροί, μας τα χαρίζουν οι γονείς μας και το σχολείο. Αν οι γονείς μας έχουν διδάξει να φοβόμαστε τους άλλους, αν δεν μας ενθαρρύνουν να βγούμε στον κόσμο και να βασιστούμε στις δυνάμεις μας, αν προσπαθήσουν να μας κρατήσουν εκεί γύρω για να μας ελέγχουν, θα περιοριστούμε, και θα μείνουμε μια ζωή σε αυτά που ξέρουμε. Για να υποστηρίξουμε τη στάση μας θα βγάλουμε σκάρτο ό,τι δεν καταλαβαίνουμε. Όσο πιο άγνωστο και όσο πιο καινούριο, τόσο πιο άχρηστο και βλαβερό θα είναι.


Επειδή ένα κράτος δεν μπορεί να βασίζεται στους γονείς του κάθε παιδιού, πρέπει να είναι κυρίως υπεύθυνο για την καλλιέργεια των πολιτών του. Θεωρητικά το σχολείο θα μπορούσε να ενθαρρύνει τα παιδιά να είναι περίεργα, να μη φοβούνται το άγνωστο και το διαφορετικό, και να έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους. Το ελληνικό σχολείο είναι η ατελείωτη επανάληψη του πόσο τέλειοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες και πόσο πολύ ταλαιπωρήθηκε η Ελλάδα από τους αμέτρητους εξωτερικούς εχθρούς, πώς μας αδίκησαν και μας γλέντησαν. Αυτή η ρητορεία εγγράφεται πολύ βαθιά στο μυαλό ενός παιδιού -άλλωστε αυτός είναι ο στόχος- κι έτσι αποκτάμε κάθε χρόνο μια γενιά 18ρηδων που φοβούνται τον ίσκιο τους και έχουν κάνει τον φόβο και την περιχαράκωση μαγκιά.


________________
4.


Είμαι άντρας 32 χρονών και μου αρέσει αρκετά η μόδα. Είναι η ακριβή μου ενασχόληση όπως σε άλλους είναι τα ακριβά αμάξια, τα μπορντωλέζικα κρασιά, τα ταξίδια, ή η όπερα. Το πρόβλημά μου είναι η μητέρα μου. Όποτε με επισκέπτεται στο σπίτι μου και ανοίγει την ντουλάπα μου σχεδόν παθαίνει συγκοπή και σπεύδει να εξαφανίσει πολύτιμα κομμάτια μου ως κακόγουστα, κοριτσίστικα, μη αρμόζοντα στην ηλικία μου κ.ο.κ. Μετά την τελευταία της επιδρομή στην γκαρνταρόμπα μου εξαφανίστηκε ένα πουκάμισο Kiton παρδαλό αξίας 300 ευρώ, ένα λουλουδάτο Isaia αξίας 100 ευρώ κι ένα καρπουζί Luigi Borelli αξίας 200 ευρώ. Δηλαδή η μητέρα μου σε μια απλή επίσκεψή της μου κόστισε το 1/3 του μισθού μου. Θα μπορούσα να τα είχα πουλήσει και στο ebay τουλάχιστον και να βγάλω κι ένα κέρδος. Πώς να της δώσω να καταλάβει με κομψό τρόπο ότι τα γούστα μας διαφέρουν χωρίς να την στενοχωρήσω ότι κυκλοφορώ έξω σαν γελοίος και λέτσος κατά την άποψή της;- Sartorialist

Δεν ήξερα ούτε τα Kiton, ούτε τα Isaia, ούτε τα Luigi Borelli, (τεράστιο βλαχάκι είμαι), τα βρήκα όμως στο google και βλέπω ότι είναι υπέρκομψα ρούχα όλα, πολύ κλασικά κομμάτια. Δεν έχει σημασία τι είναι βέβαια. Ούτε τι τα κάνει η μητέρα σου όταν τα εξαφανίζει (αν και έχει ενδιαφέρον: μήπως τα πουλάει; Τα χαρίζει;) Σημασία έχει ότι είσαι 32 χρονών και δεν τολμάς να τα βάλεις με τη μαμά σου.


Όταν σε επισκέπτεται, απαγόρεψε της την επίσκεψη στη ντουλάπα. Τόσο απλά. Αν δεν καταλαβαίνει, πες της ότι μέχρι να σταματήσει να ανοίγει τη ντουλάπα σου, θα συναντιόσαστε μόνο έξω. Δεν χρειάζεται, ούτε χωράει διαπραγμάτευση. Δεν θα το συζητήσεις, θα το ανακοινώσεις. Δεν χρειάζεται να καταλάβει, δεν χρειάζεται να την πείσεις, δεν χρειάζεται να την πάρεις με το μέρος σου. Αν στενοχωρηθεί, είναι δικό της το πρόβλημα. Περισσότερο θα έπρεπε να στενοχωριέται που δεν μπορεί να σεβαστεί τα όρια του παιδιού της.


Επειδή φαντάζομαι ότι σε απασχολεί να γίνει με σικ τρόπο όλο αυτό, αν σταματήσουν οι επισκέψεις στο σπίτι, μπορείτε να πηγαίνετε για ωραίο μπραντς και μπλάντι μέρι.


(Μήπως με τρολάρουν;)


________________
5.


Ενώ η οικογένεια μου έχει τον αγαπημένο μου σαν γιο της, η δικοί του, συμπεριλαμβανομένης και της συνομήλικης αδερφης του, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο κρύοι και αδιάφοροι. Όποτε έχω φιλοξενηθεί σπίτι τους στην επαρχία, είναι σαν να μην υπάρχω. Οι γονείς με βάζουν να κάθομαι αντιδιαμετρικα απ τον καλό μου και δεν μου απευθύνουν το λόγο. Η δε αδερφή του απλά αρνείται όταν προτείνω να κάνουμε κάτι όλοι μαζί παρέα και δεν μαλάκωσε ούτε με τον πατροπαράδοτο τρόπο του λαδώματος! (της πήρα ένα υπέροχο δώρο και της έφτιαξα χειροποίητη κάρτα με αφιέρωση).

Έχω αποφασίσει να κρατηθώ όσο μπορώ πιο μακριά και να ανταποδώσω την αδιαφορία. Όμως πιστεύω πως έτσι γίνομαι κι εγώ ψυχρή σαν αυτούς, πως υπάρχει και ο γλυκός, ευγενής τρόπος να μην αναπαράγω αυτά τα άσχημα αισθήματα, ακόμη κι αν η συμπεριφορά τους δεν αλλάξει ποτέ. Έχεις καμιά ιδέα; Το χιούμορ δεν πιάνει. Ο καλός μου πρότεινε κάτι αηδίες του τύπου, να βοηθάω με το ζόρι στο νοικοκυριό, ακόμη κι αν αρνούνται. Ουσιαστικά μου είπε ότι είναι περίεργοι και να μην παίρνω τόσο σοβαρά την άποψή τους και να προσπαθήσω κάνοντας αυτές τις αηδιαστικές, υποκριτικές τυπικουρες μπας και. Μα δεν μπορώ να μην κρυώνω μέσα μου έτσι!- μπρρρρ

Αν το ίδιο τους το παιδί λέει ότι είναι περίεργοι και να μην δίνεις σημασία, πάρε τη συμβουλή πάρα πολύ σοβαρά. Είναι περίεργοι. Μην δίνεις τόση σημασία. Μερικές φορές, κάποιοι είναι περίεργοι. Ποιος ξέρει γιατί. Εσένα σε ενδιαφέρει ο καλός σου. Αν αυτός δεν είναι κρύος και περίεργος, ας είναι οι γονείς του ό,τι θέλουν. Εξάλλου δεν σου κάνουν πόλεμο, δεν σε διαβάλλουν στο αγόρι, είναι παγοκολόνες. Υπάρχουν και άνθρωποι παγοκολόνες, τι να κάνουμε.


Έκανες την προσπάθεια σου, εντάξει, φτάνει. Δεν θα καταφέρεις κάτι. Συνέχισε να είσαι χαμογελαστή, αλλά μην το αναλύεις περισσότερο. Ευγενική και τυπική, φτάνει. Μην το ζορίζεις, δεν χρειάζεται. Δε μένετε μαζί, δεν μένετε καν κοντά. Αυτό όμως καλύτερα να παραμείνει έτσι.

________________
6.


Αμπυ, το αγορι μου εχει το δικο του γυμναστηριο. Ειναι απαραιτητο να εχει επαφες με ανθρωπους γενικα για να προωθει την δουλεια του. Υπαρχει μια γυναικα την οποια εκτιμα ιδιαιτερα γιατι και η ιδια ειναι αυτοδημιουργητη (στον ιδιο τομεα ), με γνωριμιες και ετσι κραταει μια επαφη - φιλια μαζι της. Τον εχει βοηθησει μαλιστα και επαγγελματικα. Ζηλευω, και το μισω που ζηλευω.Μηπως ομως εχει ευθυνες και αυτος / αυτη? Της κανει personal εδω και μηνες. Οι σκεψεις ξεκινησαν με ενα μυνημα της που ειδα "ξεκινησαμε τα μαθηματα pole dancing στη σχολη " ( selfie οπου ειναι σκαρφαλωμενη στον στυλο -σορτσακι-μπουστακι και η σχολη ειναι δικη της) και αλλα πολλα ποστ με τα οποια εισβαλλει μερα παρα μερα στον χωρο του. Μην μου πεις να ασχοληθω με την ζωη μου για να ξεχαστω γιατι οσο και αν κανω οτι δεν το βλεπω ειναι εκει : μια γυναικα single που εχει κοινα ενδιαφεροντα μαζι του, στενη επαφη, και προφανως θρασος. Δεν αυταπαταμαι , ξερω οτι οι σχεσεις δεν ειναι δεδομενες και χρειαζονται διεκδικηση , ομως ειναι πολυ διαφορετικο αυτοι. kill it before it breeds – kallisi

Καλά τα πήγαινες μέχρι την τελευταία πρόταση. Kill it before it breeds; Νομίζεις ότι από εσένα εξαρτάται τι θα γίνει; Και κάτι που είδα μετά. «Μήπως έχει ευθύνες και αυτός/αυτή;» ΑΥΤΟΣ, εννοείς. Αυτός. Αυτή είναι όπως λες μια γυναίκα single που έχει κοινά ενδιαφέροντα μαζί του και στενή επαφή. Για την ώρα δεν έχει παραβιάσει κάποιο όριο, το θράσος δεν ξέρω γιατί το λες. Τι είδους μήνυμα; Πώς εισβάλλει με ποστ στο χώρο του; Για facebook μιλάμε; (Ρε παιδιά μη θεωρείτε δεδομένο ότι καταλαβαίνουμε τους κώδικες σας). Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με αυτά τα παραδείγματα, το μόνο συγκεκριμένο είναι το προφανές θράσος. Προφανές, επειδή δεν κάνει αυτό που θα προτιμούσες εσύ;

Ό,τι πρόβλημα έχεις με τη συμπεριφορά του δικού σου θα το λύσεις με τον δικό σου. Πιστεύεις ότι τη γουστάρει; Αν ναι, τι να διεκδικήσεις; Μήπως είναι καλύτερα μεταξύ τους, να κάνουν γυμναστική μέχρι να ανατιναχτούν από τους μυς; Σε πειράζει που μπορεί να χάσεις το συγκεκριμένο αγόρι, ή σε πειράζει που ένα αγόρι μπορεί να προτιμάει κάποια άλλη και όχι εσένα; Για το αγόρι δε λες τίποτα, μόνο για τη γυμνάστρια, και μου κάνει εντύπωση. Αυτός είναι εντάξει με σένα; Ή είναι ένα μέσο για να εκδηλωθεί μια μορφή ανασφάλειας;

________________
7.

Σιβηρία: το πιο κρύο κατοικήσιμο μέρος στη γη. Ειδικά στη Βόρεια Σιβηρία οι θερμοκρασίες φτάνουν τους -60 °C. Έβλεπα ένα ντοκυμανταίρ για ανθρώπους από άλλες χώρες που δουλεύουν εκεί για λογαριασμό ντόπιων. Υπήρχαν και φτωχοί και μεσαία τάξη και κάτοικοι με πολλά χρήματα εκεί. Αφήνοντας στη άκρη το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνω πώς φτάσανε οι πρώτοι άνθρωποι εκεί. .. ή γιατί δε φύγανε αφού φτάσανε και είδανε το χιόνι και το κρύο. Εξάλλου πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια πόσοι άνθρωποι να υπήρχαν; Σίγουρα υπήρχε χώρος για όλους σε πιο ζεστά και «φιλικά» στον ανθρώπινο είδος μέρη. Οι σημερινοί, ειδικά όσοι έχουν χρήματα για να ξεκινήσουν αλλού μια αξιοπρεπή ζωή, γιατί δεν φεύγουν από εκεί;! Μα τώρα, αν κάθε μέρα είναι μια μάχη για την επιβίωση από το κρύο και υποφέρεις πολύ, γιατί να μην ζήσεις αλλού; Ίσως σου λείπει ο τόπος σου και λοιπά, αλλά είναι θέμα επιβίωσης! Μάλιστα στην πρώτη και τη δεύτερη γενιά θα τους λείπει η Σιβηρία, οι υπόλοιπες γενιές θα θεωρούν τόπο τους το νέο μέρος, π..χ. θα μπορούσε να είναι στο νότο της Ρωσίας, πολύ πιο ζεστά.

Τους -60 μπορεί να φτάσει και η θερμοκρασία στη Βοστώνη, που λέει ο λόγος. Το πού μπορεί να φτάσει δεν είναι ενδεικτικό για κάτι, η μέση θερμοκρασία έχει σημασία. Κοίταξα στη Wikipedia και τον Δεκέμβριο η μέση κατώτατη θερμοκρασία είναι στους -33. Τους καλοκαιρινούς μήνες ο μέσος όρος είναι μεταξύ 0 και 5 βαθμούς. Η έννοια 'βόρεια Σιβηρία' είναι πολύ πλατιά όταν μιλάμε για τόσο μεγάλη έκταση. Πού ξεκινάει να θεωρείται βόρεια; Γιατί σε κάποιο γεωγραφικό πλάτος ταυτίζεται με την βόρεια Νορβηγία και Φινλανδία και Σουηδία.

Από τα στατιστικά της θερμοκρασίας, αλλά και στις φωτογραφίες φαίνεται το κρύο, αλλά δεν φαίνεται αδύνατον να κατοικηθεί η περιοχή, ειδικά με τα μέσα που έχει τώρα ο άνθρωπος.

Αυτό που λες για όσους έχουν λεφτά και δεν φεύγουν: ειδικά αυτοί που έχουν λεφτά, θα μείνουν στην πατρίδα τους, στον τόπο που είναι συνδεδεμένος με τις ιστορίες της γιαγιάς και της προγιαγιάς, σε αυτό που ξέρουν και για το οποίο θα είναι περήφανοι. Είναι ο τόπος τους, γεμάτος με παράδοση, τραγούδια και φαγητά και τελετουργίες. Εκεί έχουν ρίζες, και αυτό αγαπάνε και εκεί θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Γιατί να φύγουν; Αν συναντήσεις ποτέ κάποιον από κει, καλύτερα να μην κάνεις αυτή την ερώτηση. Είναι προσβλητική. Θα σου άρεσε να σε ρωτήσει κάποιος από τη Σουηδία "γιατί δε φεύγεις από την Ελλάδα αφού είναι τόσο χάλια και υπάρχουν εκατό χώρες που είναι καλύτερες;"

 

Και κοίτα αυτό το φανταστικό ζώο που ζει εκεί!

Τώρα γιατί ο άνθρωπος αποφάσισε να πάει να κατοικήσει στις πιο κρύες και στις πιο θερμές περιοχές του πλανήτη, ενώ υπάρχει η Καλιφόρνια που έχει όλη τη χρονιά 16-24 βαθμούς Κελσίου, την απάντηση πρέπει να μας την δώσει ένας ανθρωπολόγος, αλλά με το δικό μου μυαλό λέω ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Σιβηρίας, που δεν ξέρω από πού βρέθηκαν εκεί, δεν ήξεραν ότι υπάρχει μέρος στη γη με μέσο όρο 16-24 βαθμούς, αλλά και να το ήξεραν, πώς θα πήγαιναν; Και δεύτερον: ο άνθρωπος προσπαθεί αυτή τη στιγμή να βρει τρόπο να εποικίσει τον Άρη. Η δικαιολογία είναι ότι δε χωράμε στη γη. Είναι δικαιολογία. Θέλει να το κάνει γιατί θέλει να αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί να το κάνει.

38

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
1.Δεν έχεις το κουράγιο να το συζητήσεις, ωστόσο βρήκες το κουράγιο να ρωτήσεις 2-3 φίλους και μια στήλη στο ίντερνετ. Το να αυτοϊκανοποιείται κάποιος δεν είναι κακό, όταν μάλιστα δεν επηρεάζεται η κοινή σας σεξουαλική ζωή, κακό όμως είναι να μοιράζεσαι με τρίτους τόσο προσωπικά θέματα χωρίς τουλάχιστον να έχεις μιλήσει με το άνθρωπο σου πρώτα.7. "Καπέλο να πάρεις Γιούλα μου, καύσωνα μας κάνει σήμερα, 10 βαθμούς υπό σκιά!"
Πώς θα γίνει να διαβάζουμε τόσο υπέροχα πράγματα κάθε μέρα;Νιώθω να πήρα απάντήσεις σε αρκέτες ενδόμυχες και ενοχλητικές σκέψεις μου σήμερα.Α μπα σε θαυμάζω για την εμβάθυνση σε πράγματα που φαίνονται απλά αλλά δεν είναι.Το θεμα είναι πώς τα κάνουμε πράξη στη συνέχεια...
#4 Αν δεν πιάσει η απαγόρευση, όταν σε επισκέπτεται κλείδωσε την ντουλάπα και κρύψε το κλειδί. Μια, δυο, τρεις που θα πάει θα το πάρει αποφάση. Μια φορά ξέχασα μια ακριβή μπλούζα στο σπίτι της γιαγιάς μου.Εκεινη νομιζε την άφησα γιατι δεν την ήθελα και όταν ξαναπηγα την βρήκα κομμένη, την είχε κανει ξεσκονοπανο. Πρεπει να επαθα 2 εγκεφαλικά εκείνη την ώρα. Ελπίζω να μην καταλήγουν κάπως έτσι τα ρούχα σου!
Θυμηθηκα και τον Γουντυ Αλλεν στο "Τα παντα γυρω απο το σεξ" που κανει το σπερματοζωαριο και ενω πλησιαζει η ωρα της εκτοξευσης εχει μεγαλο αγχος και λεει στο διπλανο του: "Κι αν τον παιζει και καταληξουμε στη λεκανη της τουαλετας...;".