Τα 3 πιο ενδιαφέροντα βιβλία της Νάντιας Βαλαβάνη

Τα 3 πιο ενδιαφέροντα βιβλία της Νάντιας Βαλαβάνη Facebook Twitter
Φωτ.: Menelaos Myrillas / SOOC
11

Το μεγάλο μυθιστόρημα της Νάντιας Βαλαβάνη "Οι εσπερινοί επισκέπτες" κυκλοφόρησε το 1999 καθώς ο αιώνας και η χιλιετία άλλαζαν.

Έχει γράψει επίσης διηγήματα, ποιήματα (ανάμεσα τους δύο ατομικές ποιητικές συλλογές, Τέλος Εποχής, Καστανιώτης και Στην πόλη της μακριάς προσμονής, Δελφίνι), αφηγήματα και δοκίμια που έχουν εκδοθεί σε ατομικές και συλλογικές εκδόσεις από τους εκδοτικούς οίκους Κάλβο, Καστανιώτη, Δελφίνι, Νέα Σύνορα-Λιβάνης, Στάχυ, Οδηγητής, Πολύτροπο - και τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.  

Τέλος έχει μεταφράσει Μπρεχτ, Κριστίνε Νέστλιγκερ και Μύριαμ Πρέσσλερ. 

Να τρία από τα βιβλία της νέας Υπουργού, με στοιχεία απ' την biblionet.

1.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ - Μυθιστόρημα

Εκδ. ΣΤΑΧΥ / 1999

 

Η περίληψη του μυθιστορήματος:

Λίγα χρόνια πριν την εκπνοή της δεύτερης μ.Χ. χιλιετίας, μια γυναίκα αφηγείται, άλλοτε προφορικά κι άλλοτε γραφτά, τις περίεργες ιστορίες κάποιων ανθρώπων: Μιας αστής κι ενός δικηγόρου από την Αγγλία -με διαφορές πέρα απ' αυτές του ύστερου μεσαίωνα και της πρώιμης αναγέννησης ανάμεσά τους-, ενός έλληνα δημοσιογράφου με απέχθεια για το προσκήνιο και, εντελώς φευγαλέα, ενός παλαιστίνιου μαχητή κι ενός ταλαίπωρου τραπεζικού από τη Μέση Ανατολή.

Η αφήγηση συμπλέκεται με προφορικές παραδόσεις μεσαιωνικής κοινοκτημοσύνης από την περιοχή του Κόλπου και, προπαντός, με την ιστορία τριών βιβλίων: Το βιβλίο της Μαργαρίτας Κεμπ, Περί της Περιστροφής των Ουρανίων Σωμάτων, Ουτοπία. Υπάρχει, συγχρόνως, το θέμα της τύχης των χειρογράφων, όπου η αφηγήτρια καταγράφει ό,τι αντιλαμβάνεται να της συμβαίνει. Πόσο, όμως, η αντίληψή της σχετίζεται με την πραγματικότητα;

Τι είναι οι εσπερινοί επισκέπτες της; Πώς γίνεται Δεκέμβρης στην Ελλάδα και τοπίο καλοκαιρινό; 

2.

Η μεγάλη εποχή - Ποιητική συλλογή

Εκδ. Ταξιδευτής, 2009

  

"Η μεγάλη εποχή", συλλογή ποιημάτων της Νάντιας Βαλαβάνη, αναφέρεται σε μια ποιητική πρόσληψη του 1989 ως ημερομηνίας-τομή στη ζωή ενός και ταυτόχρονα χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά και της ελληνικής - και όχι μόνο - αριστεράς.


20 χρόνια από το ελληνικό και διεθνές 1989 και μισή χιλιετία από τις ρίζες της δημιουργίας του σύγχρονου κόσμου, τα ασυνήθιστα ποιήματα της συλλογής "Η μεγάλη εποχή", ιδωμένα με σύγχρονο μάτι και με τη γνώση όσων ακολούθησαν, εμφανίζονται ν' αναφέρονται με εξαιρετική ευθύτητα στα υπαρξιακά, πολιτιστικά και πολιτικά διλήμματα και στον πυρήνα των αναζητήσεων των ανθρώπων της ελληνικής αριστεράς σήμερα.

Με άξονα το ποίημα, γραμμένο το Σεπτέμβριο του 1989, που χαρίζει τον τίτλο του σε ολόκληρη την έκδοση, χωρίζεται σε δύο μέρη: "Πριν", μια επιλογή ποιημάτων από την αίσθηση τέλους εποχής των τελευταίων χρόνων της δεκαετίας του '80 και την ποιητική συλλογή Τέλος εποχής. "Μετά", μια επιλογή ποιημάτων από την ποιητική συλλογή "Στην πόλη της μακριάς προσμονής και ορισμένα ανέκδοτα", που απηχούν την ατμόσφαιρα των "μολυβένιων χρόνων" της δεκαετίας του '90.

Στη "μεγάλη εποχή", (εξώφυλλο και εσωτερικές σελίδες) συμπεριλαμβάνονται και τα πρώτα τρία από τη σειρά κολάζ με τίτλο 1989 Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV & V, που η Νάντια Βαλαβάνη δημιούργησε το Σεπτέμβριο του 2009 ειδικά για την παρούσα έκδοση.

H NANTIA ΒΑΛΑΒΑΝΗ διαβάζει ένα ποίημά της:

3.

Ψωμί και τριαντάφυλλα

Εκδ. Ταξιδευτής, 2011

 

Θέματα τέχνης και πολιτικής. "Εξωοικονομικές" όψεις της κρίσης: όπως στην κοινωνία, τη δημοκρατία και το πολιτικό σύστημα, την τέχνη και τον πολιτισμό. Το πολλαπλό χρέος της αριστεράς. Από το "μπούνκερ" του μετρό της Πλατείας Συντάγματος στο "μπούνκερ" της Βουλής, καθώς τρόικα, κυβέρνηση και ΣΙΑ εφορμούν για να "μεταρρυθμίσουν την κόλαση" της Ελληνικής κοινωνίας. Αριστερά και τέχνη. Τέχνη και πολιτική. Ο ρωσικός μοντερνισμός και η καλλιτεχνική πρωτοπορία στη σφαίρα της πιο δημιουργικής συνάντησης στην ιστορία του κόσμου τέχνης και πολιτικής, θεωρίας και πράξης, καλλιτεχνών και κοινωνίας την πρώτη δεκαπενταετία από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Μετά το Μάη του 68: Η πικρή ιστορία της σχέσης της αριστεράς με τη μετανεωτερικότητα. Από τις θεωρίες "τέλους της ιστορίας" μέχρι τις καταλήψεις ως μορφή πάλης σήμερα: Το φορτίο των αξιών την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Πολιτισμός και ανάπτυξη την περίοδο της μεταμοντέρνας "πολιτισμικής συνείδησης" του ύστερου καπιταλισμού.

Ο θάνατος του Μπρεχτ: 50 χρόνια πολύ νωρίς. Μπρεχτ-μοντάζ. Η αντίληψη για το διδακτικό στοιχείο στα έργα του Μπρεχτ στη σύγχρονη Ελλάδα ως "προπαγάνδα". Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ-μήτρα για τα διδακτικά θεατρικά έργα του Μπρεχτ, οι ιστορίες του νεαρού Μπερτ Μπρεχτ, η τελευταία παράσταση του Μέτρου στο Βερολίνο και της Εξαίρεσης και του κανόνα στην Αθήνα "πιασμένες" στην εκκρεμή κίνηση μεταξύ αλληγορίας και ιστορίας. Θέατρο για την κοινωνική αλλαγή. Η νεαρή Ρόζα Λούξεμπουργκ απαντάει στον Έντουαρντ Μπερνστάιν στο φόντο της σημερινής πάλης ενάντια στην ερήμωση της ελληνικής κοινωνίας και ο Μπρεχτ θέτει ερωτήματα χωρίς απαντήσεις προκειμένου ο εργαζόμενος άνθρωπος να μπορέσει να συλλάβει τον εαυτό του - και η αριστερά, τον δικό της - και πάλι ως δρον κοινωνικό υποκείμενο, δημιουργό κι όχι υποχείριο της ιστορίας.

Αυτά και άλλα θέματα τέχνης, πολιτισμού και πολιτικής περνούν μέσα απ' τις σελίδες του τελευταίου βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη, γραμμένο για ένα αναγνωστικό κοινό όχι "ειδικών", αλλά "καλλιτεχνών της πράξης": σκεπτόμενων και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Και όλα συμπλέκονται με ένα κεντρικό ερώτημα: Μπορεί να υπάρξει αριστερά ή και "πολιτισμένη" κοινωνία στο μέλλον χωρίς μια πολιτιστική επανάσταση σήμερα; Στη σύγχρονη σκοτεινή εποχή, πριν απ' όλους τους άλλους εμείς στην Ελλάδα, μπορούμε να βρεθούμε πίσω από τη γραμμή πάλης που πρόταξαν οι εξαθλιωμένες εργάτριες ιματισμού στο Λόρενς της Μασαχουσέτης ένα αιώνα πριν με την απαίτηση "θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα"; Ο κόσμος, βλέπετε, δεν άλλαξε ποτέ παλεύοντας για απλή επιβίωση...

11

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

8 σχόλια
Eντελώς άστοχη επιλογή για το ΥΠΟΙΚ που απαιτεί ένα υψηλό επίπεδο τεχνικής κατάρτισης σε θέματα οικονομίας. Θα μπορούσε να την αξιοποιήσει σε διαφορετικό πόστο. Εδώ απλά θα εκτεθεί και θα γελοιοποιηθεί.
Εγώ θα πω κάτι από προσωπική μου διαπίστωση και με κίνδυνο να με θεωρήσετε άσχετη και να τα "ακούσω":έτυχε να γνωρίσω λίγο παλιότερα την Βαλαβάνη από κοντά, χωρίς να ξέρω ότι ανακατεύεται με το Συριζα κτλ και χωρίς να ξέρω ποια είναι, το διαπιστωσα όταν είδα φωτογραφία της τώρα που έγιναν εκλογες ότι ασχολείται με την πολιτική. (δεν είχα συνδιασει το ονοματεπωνυμο της ποτε). Δεν έχω διαβάσει το συγγραφικό της έργο (αν και τώρα μπήκα στο τρυπάκι και θα διαβάσω τι γράφει). Θα εκφέρω την άποψη μου με βάση αυτά που διαπίστωσα εγώ όταν την είχα γνωρίσει, όπως θα σχηματιζα αντιστοιχα μια γνώμη για τον Μήτσο, την Μαρία, το τυχαίο άτομο που θα γνώριζα δηλαδή. Απλός άνθρωπος, εμπνέει σεβασμό ακόμη και σε άτομα που φαίνεται να έχουν αντίθετες απόψεις, ήρεμος άνθρωπος, αλλά δεν κάνει για την θέση που της δόθηκε, δεν κατέχει τέτοιου είδους αντικείμενο ακόμη και αν έχει σπουδάσει οικονομολόγος (και αυτο το λέω με βάση το χώρο και τις συζητησεις που ετυχε να την συναντησω). Σε μία άλλη θέση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα. Εγώ με βάση όπως την γνώρισα, και χωρίς να ξέρω ποια είναι, θα μου έκανε σαν άτομο να την έχω αγαπημένη θεία ας πούμε, αλλά όχι αναπληρωτη υπουργό οικονομικών(και ας είναι οικονομολόγος). Και είχα διαπιστώσει ότι δεν κατέχει πως να χειριστεί αν κάτι δεν το ξέρει, δεν λέω να το χειριστεί με ψευτιές όπως έχουμε μάθει από τους πολιτικούς, αλλά ακόμη και να πεις ότι δεν γνωρίζω αλλά θα δω τι μπορώ να μαθω-κανω κτλ είναι πιο ειλικρινες, από το να εκτιθεσαι στην αγνοια σου. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ ότι δεν σέβομαι το τι είναι και το τι κουβαλά, αλλα όχι για οικονομικών, δεν το έχει. Μακάρι να αναθεωρήσω την αποψή μου.
Έχω παρακολουθήσει πριν πολλά πολλά χρόνια μια διάλεξη της για τον Μπρέχτ και τον Μεσοπόλεμο. Με ξένισε η άρθρωση της, πήγα να βάλω και τα γέλια.Όμως, πραγματικά, με κέρδισε η γνώση της και το γεγονός πως μιλούσε καθ'εδρας για μιάμιση ώρα χωρίς να χάσει τον ειρμό της κι εμείς το ενδιαφέρον μας.Δεν έχει τύχει να την ξαναπαρακολουθήσω, όμως ακόμα θυμάμαι με σεβασμό αυτήν της την ομιλία..