Στο σημερινό ‘Α, μπα’: κόμπλεξ κάτω από τα κουρέλια

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: κόμπλεξ κάτω από τα κουρέλια Facebook Twitter
48


________________
1.


Α, μπα

Ο λογος που γραφω ειναι η ασυμφωνια με το φιλο μου οσον αφορα στα οικονομικα. Ζουμε στο εξωτερικο και εχουμε και οι δυο πολυ καλες δουλειες: το προβλημα δεν ειναι βιοποριστικο ειναι περισσοτερο σταση ζωης. Εγω δεν εχω χρεη και πιστωτικες, πληρωνω ιδιωτικη συνταξη και εχω αποταμιευσει τα χρηματα που χρειαζονται για την προκαταβολη του σπιτιου μας. Ο φιλος μου απο την αλλη χρωσταει οσα εγω εχω αποταμιευσει σε καρτες κτλ. Δε με ενοχλει το παρελθον, οτι εκανε εκανε, αυτο που με ενοχλει ειναι οτι δεν αλλαζει σταση αν και περιμενουμε διδυμα σε 2 μηνες (δηλαδη πααααααρα πολλα εξοδα στην πολη που ζουμε). Τα χρηματα τα ξοδευει σε οτιδηποτε, ειτε ειναι δωρα, φιλοι και οικογενεια, ειτε συναδελφοι, για μια βραδια εξω θα χαλασει οσα αλλοι βγαζουν σε μια εβδομαδα. Το κανει γιατι ειναι γεναιοδωρος και του αρεσει να δινει, αλλα με αγχωνει παρα πολυ το γεγονος οτι δεν σκεφτεται πρακτικα. Πως μπορω να τον κανω να ενδιαφερθει περισσοτερο για το μελλον? Σε λιγο θα εχουμε να σκεφτομαστε και αλλες δυο ψυχουλες. Δεν ειμαι ουτε στριμμενη ουτε τσιγγουνα απλα δεν ειμαστε απο ευκαταστατεσ οικογενειεσ, οτι εχουμε ειναι οτι βγαζουμε και στις μερες μας αυτο ειναι παρα πολυ ευκολο ν αλλαξει απο τη μια στιγμη στην αλλη...- stress stress stress

Όποιος πίστεψε ότι ο άλλος θα αλλάξει επειδή ήρθαν τα παιδιά... απογοητεύτηκε.

________________
2.


Ρε Αμπα πήγα στο παιδικό πάρτυ της κόρης της κολλητής μου κ ήταν μαζεμένες εκατομμύρια νέες μαμάδες. Εντάξει λογικό είναι οι συζητήσεις να περιστρέφονται κατά κύριο λόγο γύρω από το μεγάλωμα των παιδιών, αυτό το περίμενα κ ήμουν προετοιμασμένη.Όταν όμως ξεκίνησε μια παλιά μας συμμαθήτρια με την οποία ποτέ δεν είχα καμία επαφη να με κατακεραυνώνει με ερωτήσεις τύπου "Εσύ γαιτί δεν το αποφασίζεις, βιάσου σε λίγο καιρό θα είναι αργά" κ λοιπά κ λοιπά, πώς το αντιμετωπίζεις? Εγώ ούτε να εξηγήσω γιατί δεν αποφασίζω να κάνω παιδί θέλω, ούτε να ξεκατινιαστώ αλλά με την υπεράνω στάση πάλι δεν μπορώ να κάνω τέτοια άτομα να σκάσουν.. Τί πρέπει να πει κανείς σε αυτές τις περιπτώσεις?

"Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί με κόβει η κιλότα μου."

________________
3.


Θελω να αλλαξω τη ζωη μου κ δεν μπορω.... αν ειχα χρηματα σιγουρα όλα θα ηταν διαφορετικα. Αισθανομαι εγκλωβισμενη σε μια ζωη που τη βλεπω να περναει , άλλες μερες ηρεμα κ άλλες μεσα στο αγχος κ την απαισιοδοξια. Δεν είμαι στην πρωτη νιοτη ( να μη σου πω ουτε καν στη νιοτη ) αλλα ψιλα γραμματα αυτά για καποια που θελει να συνεχισει να ζει, βρε παιδι μου!!! Δεν εχω οικογενεια, εννοω ουτε πατρικη αλλα ουτε δημιουργησα. Αυτό εχει το εξης θετικο , ότι κανω ότι θελω , οποτε το θελω χωρις να δινω λογαριασμο σε κανεναν!! Από την άλλη όμως, οι φιλες εχουν χαθει, εργασια δεν εχω κ αυτά είναι τα δυσκολα της υπόθεσης... ααα ξεχασα ότι εχω χωρισειι κιολας..... Πες μου τι μπορω να κανω έμπρακτα τωρα, όχι απλες ατακουλες για να καλυψεις μια απαντηση. Εσυ στη θεση μου πως θα ενεργούσες? Μην απαντησεις με χιουμορ πληζ, θελω μια βοηθεια!!!- κατριν

Τι βοήθεια μπορώ να σου δώσω, και τι είδους ατάκα θα έσπαγε το φράγμα κάλυψης μιας απάντησης και θα μεταμορφωνόταν σε έμπρακτη λύση;


Μην ρωτάς κανέναν τι θα έκανε στη θέση σου γιατί κανείς δεν είναι στη θέση σου και έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Επίσης, μην είσαι τόσο σίγουρη ότι κι εσύ αντιλαμβάνεσαι πλήρως ποια ακριβώς είναι η θέση σου, ούτε ότι η περιγραφή που έκανες για τη ζωή σου είναι η περιγραφή που θα έκανα κι εγώ για τη ζωή σου.


Αν σου πω «βάλε στόχους για να βρεις δουλειά και προσπάθησε να επανασυνδεθείς με τους φίλους σου» είναι βοήθεια;

________________
4.


είμαι ερωτευμενη με έναν δικηγορο και πολιτευτη που τον γνωρισα στο φεις.τι να κανω για να τον πλησιασω,οταν ξεκινω πιο προσωπικα ερωτήματα σταματάει την κουβεντα,εχω ελπιδες,να προσπαθήσω,σε ποιο επιπεδο να κρατησω τη συζητηση??μενω Πατρα κι εκεινος Αθηνα-dorita

Όχι, δεν έχεις ελπίδες, διότι δεν έχεις παραδεχτεί ότι το έχεις ήδη προσπαθήσει και η πόρτα είναι κλειστή.

________________
5.


A μπα, μια πολύ καλή μου φίλη πάσχει απο διατροφική διαταραχή τα τελευταία 2 χρόνια. Ήμουν απο τους πρώτους που το έμαθαν και σύμφωνα με τα όσα μου εχει πει τη βοήθησα να πάρει την απόφαση και να μιλήσει σε ειδικό. Έκτοτε έχει μπεί σε αγωγή και ψυχοθεραπεία όπως μου έχει πει υπό την καθοδήγηση εξειδικευμένης ψυχιάτρου. Όμως η στάση της απεναντι μου με δυσκολεύει πάρα πολύ! Εξαφανιζεται για βδομάδες κατα τις οποίες την ψάχνω σε τηλέφωνα και facebook πολύ συχνά αλλά μάταια. Οταν μιλάμε ή βρισκόμαστε με ενημερώνει για το πως είναι τί κανει κλπ λέμε και τα δικά μου και πάντοτε, καθε φορά, μου λέει πως νιώθει πολύ μόνη και με έχει ανάγκη.Ύστερα, πάλι την ψάχνω για κανα δίμηνο.Έχουμε κανονίσει εκδρομή στην οποία εγω έκλεισα εισητήρια και διαμονή και απλά το ακύρωσε 3 μέρες πριν γιατί δεν ένιωθε καλά(οκ,έστω αλλά έχασα χρήμματα που δεν μου περίσσευαν και άδεια απο τη δουλειά και με έτσουξε).Καμιά φορά μου λέει και ανούσια ψέμματα του τύπου ειμαι στην Πάτρα ενώ η ίδια μου έχει τηλεφωνήσει απο το σταθερό των γονιών της στην Αθήνα, λες και εγώ θα της έκανα καμια παρατήρηση ή κάτι τέτοιο. Πάντοτε είμασταν πολύ αγαπημένες(την ξέρω απο πολύ μικρή) και δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποια παρεξήγηση. Θέλω να της σταθώ αλλά δεν ξέρω με ποιον τρόπο. Της τα έχω πεί κιόλας αυτά και απλά σχολιάζει πως είναι βλακεία της ναι και μέχρι εκεί. Μήπως έχω λάθος στάση? Και αν ναι ποιά είναι η σωστή? Δεν έχω σκοπό να κάνω τον ψυχολόγο να της σταθώ θέλω με ουσιαστικό τρόπο.Ευχαριστώ!!-

Το «θέλω να της σταθώ με ουσιαστικό τρόπο», όπως βλέπεις, δεν είναι κάτι που εξαρτάται από εσένα. Δεν μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις του άλλου, όσο καλές προθέσεις κι αν έχεις, δε μπορείς να συμπαρασταθείς σε κάποιον με το ζόρι και δεν μπορείς να εξαγοράσεις κάποιον με όπλο την καλοσύνη σου.


Γιατί ψάχνεις κάποια που εξαφανίζεται ξανά και ξανά χωρίς εξηγήσεις; Γιατί συνεχίζεις το ίδιο τροπάρι με κάποια που βλέπεις ότι δεν λαμβάνει υπόψη την δυσαρέσκειά σου; Γιατί συνεχίζεις να κάνεις το ίδιο πράγμα, περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα; Και τι εννοείς «δεν έχει υπάρξει καμία παρεξήγηση;» Επειδή κατάπιες χωρίς διαμαρτυρία ότι σου ακύρωσε ένα ταξίδι κι έχασες λεφτά και άδεια, θεωρείς ότι δεν έγινε ποτέ καμία παρεξήγηση;


Μην της φέρεσαι σα να δικαιολογούνται τα πάντα επειδή πηγαίνει σε ψυχίατρο.

________________
6.


Αγαπητή Α-μπα, γενικά ζω μέσα στη μιζέρια με μικρά διαστήματα χαράς και δράσης. Στο παρελθόν πέρασα κατάθλιψη συνοδεία ενός ακόμη σοβαρού προβλήματος που δεν θέλω να αναφέρω...εκτός τούτου όμως πάντα είχα αυτήν την τάση απομόνωσης και κυρίως μηδενισμού. Δεν ξέρω εάν απλά δεν βρίσκω νόημα σε τίποτα απο θέμα βίτσιου και τεμπελιάς ή αν κρύβεται απο πίσω κάτι πιο σοβαρό...πάντως όταν μπορώ να κάνω κάτι δημιουργικό ή όταν συναναστρέφομαι ανθρώπους που γουστάρω..πετάω! Αυτή είναι και η άλλη μου όψη...η ενθουσιώδης! Πολύ ενθουσιώδης θα έλεγα.... Κατα τα άλλα μηδέν, αρνούμαι να βιώσω την οποιαδήποτε καθημερινότητα εκτός των υποχρεωτικών, βαριέμαι τους περισσότερους ανθρώπους, τους άσκοπους καφέδες, τα μονότονα φλέρτ, με αποτέλεσμα να απομονώνομαι και να πέφτω σε καταστάσεις θλίψης. Για να σε προλάβω..όχι..δεν κυνηγάω και τόσο να κάνω κάτι δημιουργικό, περισσότερο θα με χαρακτήριζα παθητική και αναβλητική. Το ερώτημα είναι, κατά πόσο ο "πάτος" είναι γλυκός εν τέλει και κατά πόσο είναι νορμάλ αυτή η συμπεριφορά...γενικά συνηθίζω να με δικαιολογώ ως "δύσκολο άνθρωπο" αλλά μήπως τελικά θέλω να αποφύγω την παραδοχή του ότι πάσχω ακόμη από κατάθλιψη? Σου ακούγονται νορμάλ όλα αυτά?- κουλούρα

Η ερώτηση σου μαζί με το ιστορικό σου πρέπει να αναλυθεί από ειδικό.

________________
7.


Είμαι 30, γυναίκα κι έχω τελειώσει 2 σχολές. Ζω επαρχία. Δεν έχω χρήματα, πλάτες, γνωριμίες. Είμαι εργατικός τύπος, της ομάδας, δραστήρια, δεν φροντίζω ιδιαίτερα την εμφάνισή μου (και λόγω οικονομικού). Ως δικηγόρος θα μπορούσα να εργαστώ, αλλά στην πράξη δεν ταιριάζω με το σινάφι και δεν έχω το ...background. Δεν νιώθω ότι καλύπτομαι στην πόλη μου. Δηλαδή δεν μου λείπει μόνο η δουλειά. Έχω κάνει πρακτική στο εξωτερικό, αλλά γενικά χαζοδουλειές. Να προσπαθήσω για Αθήνα ή για εξωτερικό;Αν και νομίζω ότι εξωτερικό θα μου ταίριαζε, πως θα μπορούσα να βρω δουλειά; Όποτε στέλνω σε αγγελίες του eurobrussels, euractiv κτλ, δεν τους κάνω. Ίσως γιατί δεν έχω μεταπτυχιακό. Που τώρα στοιχίζει. Τι θα έκανες; ή τι έκανε κάποιος πτυχιούχος ελληνικής σχολής χωρίς εξειδίκευση, ώστε να βρει δουλειά στο εξωτερικό; Ευχαριστώ.- One More

Δεν ξέρω. Αυτό που θα σου πω είναι ότι η πεποίθηση σου ότι «δεν ταιριάζεις με το συνάφι σου» επειδή δε φοράς τα κατάλληλα ρούχα θα σε δυσκολέψει πολύ, όπου και να πας. Το «συνάφι σου» δεν είναι μια ομοιογενής ομάδα, κάνεις την απλοποίηση για να αμυνθείς με επίθεση. Η φροντίδα της εξωτερικής εμφάνισης είναι σημαντική και ενώ τα λεφτά βοηθάνε, το καλό γούστο είναι δωρεάν.


Μην αποκλείεσαι με τη θέλησή σου από τους συναδέλφους σου, είναι επαγγελματική αυτοκτονία. Δεν θα λείψεις σε κανέναν, μόνο στον εαυτό σου θα κάνεις κακό.

48

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

18 σχόλια
#1: Τα βάζεις κάτω με χαρτί και μολύβι. Του λες, "μ'αρέσει ο μποέμικος χαρακτήρας σου αλλά εφεξής θα αποφασίζουμε για 2 ακόμα άτομα, οπότε εφόσον αποδεδειγμένα δε διαχειρίζεσαι καλά τα χρήματα, το οικογενειακό εισόδημα θα το χειρίζομαι εγώ. Από το Χ ποσό που είναι οι μισθοί μας αθροιστικά, κρατάμε 40% για λογαριασμούς και έξοδα, 20% για αποταμίευση, 10% για σύνταξη, 20% για καλοπέραση/εξόδους και το 20% που απομένει το μοιραζόμαστε και το χειρίζεται ο καθένας όπως κρίνει (ψώνια/κεράσματα)."Τα ποσοστά είναι ενδεικτικά φυσικά. Όταν ερωτεύεται κάποιος προνοητικός με κάποιον σπάταλο, το παν δεν είναι να αλλάξει χαρακτήρα ο σπάταλος - είναι να το συνειδητοποιήσει ότι ο χαρακτήρας του δεν ωφελεί την οικογένεια και να παραχωρήσει τη διαχείριση σε αυτόν που μπορεί να "αυγατίσει" το εισόδημα.Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν δε συμφωνήσει στα παραπάνω. Εκεί, υπομονή και ΚΡΑΤΑ ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΤΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ για να μη βρεθείς στον άσσο.#4: stalker
#7 Κοπελιά, δυστυχώς για να αρχίσεις καλά την καριέρα σου στη δικηγορία πρέπει να έχεις ΚΑΙ προσεγμένη εμφάνιση. Δεν είναι αναγκαία συνθήκη, αλλά... Sad, but true.
#1 Υπάρχει κάτι πολύ σοβαρό που δεν το έχει σκεφτεί η stress. Είναι ίσως υποφερτό τώρα που έχουν δυο μισθούς αλλά τι θα συμβεί αν κάτι πάθει ο σύζυγος ή η ίδια και απομείνει ένας μισθός μόνο. Σε μια ακριβή πόλη ένας μισθός σπάνια φτάνει να καλύψει όλες τις ανάγκες όταν έχεις δίδυμα.Το καλύτερο είναι μια και ο σύζυγος είναι τόσο γενναιόδωρος να τον πείσει να είναι λίγο περισσότερο με την οικογένεια του από τους ξένους. Δεν χρειάζεται να αλλάξει προσωπικότητα. Μόνο να αναλάβει τα έξοδα μιας ασφάλειας ζωής και για τους δυο τους σε περίπτωση που κάτι συμβεί στον ένα από αυτούς ή και στους δυο. Οι πληρωμές για την ασφάλεια να πληρώνονται από τον μισθό του. Να είναι τέτοια η ασφάλεια που μπορεί κάποιος να την εξαργυρώσει ή να πάρει δάνειο από την αξία της αν υπάρχει άμεση οικονομική ανάγκη. Είναι σαν υποχρεωτική αποταμίευση μια και ούτε καν για την ίδια την σύνταξη του δεν μπορεί να αποταμιεύσει.Αν δεν το κάνει ή δεν φροντίσει για τέτοια περίπτωση με΄άλλο τρόπο σημαίνει ότι μετά τα δίδυμα έρχονται τα επώδυνα.
#2α) Να την κοιτάξεις κι εσύ μ'ένα βλέμμα γεμάτο τρόμο αγωνία που θα δείχνει οτι συμμερίζεσαι την ανησυχία της που δεν εχεις κάνει ακόμη παιδιά ή β) να της πεις οτι έχεις μια σπάνια κληρονομική ασθένεια που αν έκανες παιδιά θα ξεκινούσε την καταστροφή της ανθρωπότητας!
#4Αυτός ο έρωτας είναι ο ίδιος που ένιωσες με το Γαρδέλη στα νιάτα σου.Η μοίρα σε χτύπησε αλύπητα. Μεγάλη συμφορά να σου συμβαίνει δις.Θυμήσου πως το είχες αντιμετωπίσει τότε και πράξε ανάλογα.Και μην ανησυχείς, στο μέλλον η ζωή θα είναι πιο γενναιόδωρη μαζί σου, στο χρωστάει για εξισορρόπηση κάρμα.
#7 Στην Αγγλία, θα μπορούσες αρχικά να μπεις στο δημόσιο (π.χ. NHS) που δεν έχουν και τρελλές απαιτήσεις και μετά από έναν χρόνο περίπου το ψάχνεις για ιδιωτικό τομέα. Για τους Άγγλους αυτό που μετράει είναι είτε να έχεις κάνει σπουδές στην Αγγλία είτε να έχεις δουλέψει για κάποιο χρονικό διάστημα στη χώρα τουςί.
"Ε όχι και τώρα να μας πει η ξενιτεμένη, που απαρνήθηκε τα πάτρια εδάφη χωρίς να μείνει εδώ και να παλέψει για τη χώρα της, για τις Αγγλίες και πώς να βρούμε δουλειά εκεί!!!"
#3# Σε καταλαβαίνω αλλά από μια άλλη πλευρά:Με την κολλητή μου εχουμε τέσσερα χρόνια διαφορά(εκείνη μικρότερη)κ τα παιδιά της είναι 7 χρονών,ενώ εμένα ο γιος μου είναι 23...Όποτε πηγαίνω στα γενέθλια των μικρών της,μιλάνε όλες οι μαμάδες για τα ίδια κ τα ίδια που για μένα Δοξα Τω Θεώ έχουν περάσει,κι εκτός ότι βαριέμαι αφόρητα,δεν έχω κ τίποτα να πω με κανέναν(ας μην αναφέρω κ τα νεύρα μου που γίνονται κρόσσια με δεκαπέντε πιτσιρίκια να στριγκλίζουν αδιάκοπα...Πάω λοιπόν τώρα κι εγώ στο κόψιμο της τούρτας,κάθομαι για καμιά ωρίτσα το πολύ κ φεύγω..Δεν παρεξηγείται η φίλη μου αφού τα είπαμε κ σίγουρα δεν λείπω κ σε καμιά μαμά!!!Σκέψου το!!!
4# Πες του ότι έχεις πολύ μεγάλο σόι, είστε θαυμαστές του οικογενειακώς και πολύ θα το εκτιμούσες αν βρισκόσαστε από κοντά για να σου λύσει ένα νομικό θεματάκι (ό,τι σκεφτείς…). Αν δεν πιάσει, γίνε η πιστή του εθελόντρια στον προεκλογικό αγώνα. :P
Είναι το αγαπημένο μου μεγάλο αιλουροειδές (το mountain lion αλλιώς, αν θες), λόγω τον απίστευτων χαρακτηριστικών/δυνατοτήτων του. Είμαι γατόφιλη γενικώς, τις θαυμάζω! :)Και όχι, δεν είμαι καμιά 40/50αρα single που "καταβροχθίζει" μικρότερους - όχι ότι έχω κάποιο κόλλημα με αυτό, εξού και το ακομπλεξάριστο του nickname, δεν το σκέφτηκα όταν το έβαλα. To σχόλιό μου πιο πάνω ήταν ειρωνικό/χιουμοριστικό, μιας και η κοπέλα ανέφερε τα επαγγελματικά του τύπου, αντί να μας πει βρε αδερφέ πώς στο καλό τον έχει"φιλο" στο fb, ή τι της έχει πει. Σαν να βρήκε τον ευκατάστατο οικονομικά και κοινωνικά γαμπρό ακι ζητάει τρόπο τυλίγματος... ε, όριστε. :P
Όταν διάβασα το σχόλιό σου, αμφιταλαντεύτηκα. Λέω, δεν μπορεί, πλάκα κάνει, αλλά είπα να το επιβεβαίωσω μέσα από την απάντηση στην ερώτησή μου :P
#6 ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΛΙΨΗ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ...ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ ΑΠ ΟΣΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...ΣΤΟ ΛΕΩ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ...ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΙΣΩΣ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΑΠ Ο,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Κ ΑΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΛΕΟΝ..ΤΕΣΠΑ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ ΜΕΙΛ!ΘΑ ΧΑΡΩ!!
#6..Αρχικα τσαντιστηκα που εβαλες στο ιδιο εννοιολογικο πακετο τη χαρα με τη δραση.Αν ομως επιμενεις σωνει και καλα να συνδεεις τη θλιψη με την απραξια,κανε υπομονη μεχρι οι δεξαμενες σκεψης των διαφημιστων του life style να θεωρησουν πιο επικερδες να πουλανε σαν 'νορμαλ' τη ρεκλα,και θα σου περασει.Το αδιακοπο περα δωθε ριχνει τα μεροκαματα,αν ειμαστε ολοι τεντα θα μας παρακαλανε να σηκωθουμε για ενα κατοσταρικακι και θα κανουμε και το δυσκολο.Κι αν παλια μπορουσε και κανας ανθρωπακος απλως να λιαζεται και να ξυνει ενθουσιωδως τα παπα(ρα)κια του χωρις ενοχες,τωρα αποφευγει να το κανει αφενος μεν μην τον πατησουν αυτοι που τρεχουν -αληθεια ποιοι ειναι ολοι αυτοι και που πανε συνεχως-αφετερου δε γιατι που να πρωτοστειλει αιμα η αμοιρη καρδουλα του,στα ποδια ή στον εγκεφαλο;...Το σωμα σου εχει διαλεξει πλευρα,ειναι ξεκαθαρο οτι εισαι δικη μας,κρυφογελαω οταν βλεπω ανθρωπινες ροες,μου θυμιζουν μυρμηγκια,αλλα δεν ανησυχω για το αν ειμαι νορμαλ,που 'λογικα' δεν ειμαι.Αν ειναι να αντιγραψεις κατι απ'τη φυση,χιλιες φορες να μιμηθεις μια σαυρα πανω σε μια πετρα.Ή ακομα καλυτερα σκετη την πετρα.υ.γ..Ουτε ακουσα ποτε ψυχιατρο να προτεινει εργασιοθεραπεια σε θλιμμενο βασιλια,σαν αντιδοτο στο 'βιτσιο' του να ειναι ξαπλα.Το πολυ πολυ καναν υγιεινο περιπατο μεχρι τη λιμνουλα με τους κυκνους,οχι να καθαριζει τους σταβλους.Υπαρχουν και οι δραστηριοι γι αυτες τις δουλειες.
Δε νομίζω ότι η κοπέλα του #6 ταυτίζει τη "δράση" με το "δουλεύω σαν το σκύλο non-stop", ούτε ότι το πρόβλημά της είναι πως θέλει να τεμπελιάσει κ νιώθει ενοχές γι'αυτό. Γράφει ότι δεν έχει όρεξη να βγει με φίλους της για καφέ, να φλερτάρει, δε μπορεί να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της κ ούτε μπαίνει στη διαδικασία να γνωρίσει καινούριους. Ενώ παράλληλα μένει στην αδράνεια κ την απομόνωση. Για μένα, αυτό είναι δείγμα κατάθλιψης, όχι υγείας.Και ναι, οι ψυχίατροι προτείνουν την εργασιοθεραπεία σε καταθλιπτικούς, γιατί τους βγάζει έξω από το καβούκι τους κ τους βάζει αντιμέτωπους με τη ζωή.
Όταν είναι πυκνός ο λαπάς βάζετε γιαουρτάκι και γίνεται just right.Κουρτσιο, κουρδίζεσαι εύκολα, αν δεν αντέχεις να κρίνεσαι, τότε μην κρίνεις ... Η αισθητική αξιολόγηση ήταν ... "πολύ ωραίο". Αυτό σου διέφυγε.Η νοηματική αξιολόγηση όμως με το ο "ανθρωπακος απλώς να λιαζεται και να ξυνει ενθουσιωδως τα παπα(ρα)κια του" ήταν regressive (οπισθοδρομικό), Π.Κ. (Προ της Κρίσης). Δεν μπορεί να είναι τέντα όλοι που χρειάζονται και θέλουν δουλειά. Το "μάλιστα θα μας παρακαλανε να σηκωθουμε για ενα κατοσταρικακι και θα κανουμε και το δυσκολο" ήταν όχι μόνο άτονο αλλά και παιδαριώδες.Στην αρχή το ξύσιμο είναι ευχάριστο αλλά αν τα ξύνει συνέχεια ματώνουν και εκεί είναι που έρχεται ο πόνος. Αν παρά τον πόνο συνεχίζει να τα ξύνει τότε τι είναι άλλο από πάθηση; Ο ενθουσιασμός που γίνεται παροξυσμός. Βοηθάει κανέναν;Το να μιμηθείς την σαύρα πάνω στην πέτρα να λιάζεται είναι από τα ωραία της φύσης, αλλά της φύσης είναι και η σαύρα απολίθωμα κεχριμπάρι πάνω στην πέτρα. Η σαύρα που στήθηκε πόζα για πάντα στον θάνατο! Το πρώτο ζεσταίνεται και είναι ζωντανό, το άλλο παγωμένο παγιδευμένο ψόφιο.Όπως είπε η Evi LW "...μένει στην αδράνεια κ την απομόνωση. Για μένα, αυτό είναι δείγμα κατάθλιψης, όχι υγείας." Πορεία για τον ψυχικό θάνατο. Η "κουλούρα" από το ψευδώνυμο της και μόνο καταλαβαίνει κάποιος πόσο βοήθεια χρειάζεται αυτό το κορίτσι. Μερικοί την περιγελούν αλλά σε κάποια στιγμή της ζωής τους έχουν βρεθεί ή θα βρεθούν σε ένα τέτοιο "πάτο". Όλοι ακόμα και αυτοί που νομίζουν ότι είναι παχύδερμα και έχουν την ψευδαίσθηση προστασίας.
@ Κουρτσιο Αυτό που διαχωρίζει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα έμψυχα (και ενν. άψυχα) όντα είναι ότι αντλεί ζωτική ικανοποίηση και ψυχική ευφορία από τη δύναμη της δημιουργίας. Άλλοι άνθρωποι δημιουργούν με το πνεύμα, άλλοι με τα χέρια, άλλοι συνδυάζουν και τα δύο (βλ. ζωγράφοι, γλύπτες, ακόμη και οι τεχνίτες)- και τί μ'αυτό; Ο τρόπος της δημιουργίας αλλάζει, όχι η ουσία της. Σε κάθε περίπτωση, πραγματικό πρόβλημα προκύπτει όταν εντοπίζεται μία σαφής έλλειψη δημιουργικής πνοής σε οποιαδήποτε έκφανσή της, διανοητική ή σωματική. Εξαιρώ από τον κανόνα μόνο εκείνους που ευτύχησαν εν ζωή να κατακτήσουν την υπέρτατη ηρεμία και τη μόνιμη γαλήνη, μεταβαίνοντας σε μια άλλη, υπερβατική διάσταση, στη διάσταση του φωτός, πέρα από τα ανθρώπινα, τα γήινα και τα σκοτάδια της ζωής. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που δεν έχει σχέση με το θέμα της συζήτησης.
#2 "Σε θυμαμαι κι απ' το σχολειο, δεν τα επαιρνες ευκολα. Αλλα πιστευα οτι στην ηλικια σου θα ειχες καταφερει πια να καταλαβεις οτι δε ζηταμε ολοι τα ιδια πραγματα σ' αυτη τη ρημαδα τη ζωη".
@1 Έλα τώρα μωρέ Α μπα, απάντηση ήταν αυτή; Ειρωνική και ευκολάκι (φιλικά πάντα, δε γνωρίζω ούτε εσένα ούτε την ερωτήσασα). Κρίμα, γιατί η κοπέλα φαίνεται ότι πραγματικά ήθελε μια συμβουλή.
Να έχεις και συ δυο δίδυμα φίσκα στην κοιλιά να σε κλωτσάνε μην πάρει ο ύπνος το βράδυ, να δουλεύεις όλη μέρα στο γραφείο, να σου βάζει ο αυτοκράτορας φωτιά στο σπίτι, και να έχεις τον Νέρωνα παιδάκι, δίπλα σου να μοιράζει άρτο και θεάματα τραγουδώντας με την λύρα του. "Είμαι το πιο καλό παιδί (ψώνιο)...στην πιάτσα".Μάνα και συ κουράγιο που δίνεις!!!
μια χαρα απαντηση ηταν μεσα απ τη ζωη βγαλμενη. δε χρειάζεται να γράφεις σεντόνια για να πεις αυτο που 8ες. η οικονομία των λέξεων ειναι δείγμα σοφίας.
Πραγματικά, ένας τέτοιος τύπος δεν αλλάζει. Αυτή είναι, άλλωστε, η γοητεία του. Αν θέλει η #1 να παραμείνει μαζί του πρέπει να το αποδεχθεί αυτό και να βρει άλλους τρόπους να ρυθμίσει τα οικονομικά της οικογένειας (π.χ. να του κόψει ένα κονδύλι το μήνα για τα δίδυμα και για τους λογαριασμούς του σπιτιού και τα υπόλοιπα λεφτά του ας τα κάνει ό,τι θέλει ο άνθρωπος). Ούτε κι εγώ συμφωνώ με τόση απλοχεριά, αλλά η #1 το ήξερε αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα του, έτσι δεν είναι;
@ParisiosΦαντάζομαι φοράει δεν φοράει κιλότα μπορεί να το πει. Δεν είναι σαν να της πούνε "Έχω βάσιμες υποψίες πως ψεύδεσαι και δεν φοράς κιλότα. Δείξε μου που σε κόβει, ψεύτρα."Αλλά εάν πιστεύει πως βρίσκεται σε παρέα που δεν αποκλείεται να ελεγχθεί, τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά:- Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί μου κουνήθηκε ο φακός μου.- Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί με τραβάει το σουτιέν μου.- Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί μπήκε μάσκαρα στο μάτι μου.ή το δικό μου αγαπημένο:- Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί είσαι τόσο ηλίθια που δεν θα αντέξω και θα σε καρυδώσω μπροστά σε μάρτυρες και θα φάω τζάμπα και 1-2 χρόνια φυλακή για ζωοκτονία. Μουλάρα.
Είναι όντως εναλλακτικές τα παραπάνω, αλλά θα διαφωνήσω.Οι άνθρωποι, που με θράσος, κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις, λες κι έχουν κατοχυρώσει το δικαίωμα, αντιμετωπίζονται μόνο με το ίδιο νόμισμα.Αυστηρότητα στο ύφος και απάντηση του τύπου: "Αυτές οι ερωτήσεις είναι πολύ προσωπικές και δε σε αφορούν!" Πιθανώς θα θεωρηθεί bitch και θα παγώσει την "ατμόσφαιρα" για λίγο, αλλά θα υπερασπιστεί το "έδαφός" της μια και καλή.
Θα προτιμούσα μία απάντηση στο στυλ: "για να με ρωτάς τόσο προσωπικά πράγματα στο άσχετο, πάω στοίχημα ότι στο πανεπιστήμιο τους ρωτούσες όλους πόσα μαθήματα χρωστάνε"
Sk314 που πήγε το μυαλό σου; εγώ εννοούσα το "για όλους έχει η Παναγιά" -συνοδεία μεγάλου σταυροκοπήματος- που είχε προτείνει σε αντίστοιχη περίπτωση η Λένα. Βέβαια κι ο δικός σου τρόπος ταιριάζει!
@1Μαζί δε μένετε; Γιατί δεν κάνεις αυτή τη συζήτηση μαζί του; Να του εξηγήσεις τους φόβους σου; Κι αν σου πει "ναι" αλλά μετά σε γράψει, τι σε σταματά από το να ξανακάνεις συζήτηση;
3: Αν έχεις ελεύθερο χρόνο γιατί δεν δοκιμάζεις να εργαστείς εθελοντικά για κάποιο σκοπό που σε ενδιαφέρει; Έτσι και θα αισθανθείς ότι προσφέρεις στην κοινωνία, και ενδιαφέροντες ανθρώπους θα γνωρίσεις και νέα πράγματα θα μάθεις και από το σπίτι σου (και το καβούκι σου) θα βγεις. Υπάρχουν εκατοντάδες δράσεις. Για να βρεις κάτι που σου αρέσει ξεκίνα από εδώ: http://gd.uoi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=335&Itemid=431 και εδώ:http://www.voluntaryaction.gr/
De La Net,έχεις απόλυτο δίκιο.Κι εγώ το έκανα αυτό για ένα διάστημα κ λειτούργησε πολύ καλά γιατι κ βοηθήθηκα αλλά κ βοήθησα άτομα με ανάγκες κ θα το ξανακάνω σύντομα.Η αγαλλιαση που νιώθεις δεν συγκρίνεται με τίποτα υλικό..
Σωστός ο Ντε. Η απάντηση του εθελοντισμού ταιριάζει τουλάχιστον για τις μισές ερωτήσεις της σημερινής Α μπας αλλά και των προηγουμένων.Μερικοί από τους καλύτερους τρόπους να γνωρίσετε, να βελτιωθείτε, να επιτύχετε, να ικανοποιήσετε τις στερούμενες ανάγκες είναι εθελοντισμός, σπουδές, ταξίδια, ίντερνετ και κόμματα...το τελευταίο έπαθε ζημιά με την κρίση αλλά παρατηρώ με τα νέα κόμματα αρχίζει να γίνεται ξανά της μόδας αυτή η δικτύωση.