ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Παιδεία και Ανεξιθρησκεία - δυο ασύμβατες έννοιες;

Παιδεία και Ανεξιθρησκεία - δυο ασύμβατες έννοιες; Facebook Twitter
63

Στο πλαίσιο της ενότητας 'Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ' δημοσιεύω κείμενα σχετικά με το πώς βιώνουμε αυτήν την παράξενη εποχή.

Σήμερα γράφει η Αναστασία Ευαγγελάτου, για σκέψεις που της γεννήθηκαν μετά από μια εμπειρία στο σχολείο της κόρης της.

Θα ήθελα να παραθέσω την εμπειρία μου σαν αφορμή για να εκφράσω κάποιες απορίες και να δώσω τροφή για σκέψη στους νομοθέτες και στους Δημόσιους Λειτουργούς του Υπουργείου Παιδείας.


Είμαι μητέρα δυο παιδιών. Μαζί με τον σύζυγό μου συνειδητά αποφασίσαμε να μην επιβάλουμε στα παιδιά μια πνευματική παράδοση και ετσι δεν βαφτίσαμε τα παιδιά μας. Θεωρούμε οτι η επιλογή του πνευματικού δρόμου είναι προσωπική υπόθεση και οτι σαν γονείς μόνο στα θέματα ηθικής και παιδείας θα νουθετήσουμε τα παιδιά.

Κατόπιν εκείνα θα αποφασίσουν συνειδητα αν θέλουν να ακολουθήσουν κάποια θρησκεία. Σεβόμαστε όλες τις θρησκευτικές παραδόσεις και όλους τους τόπους που χαρακτηρίζονται ιεροί απο διάφορες κοινωνικές ομάδες.

 

Η Ελένη πηγαίνει στο Προνήπιο, σε ιδιωτικό σχολείο δημοσίου δικαίου. Το σχολείο έχει παράδοση άνω των 100 ετών σαν εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Ελληνική επικράτεια. Την προηγούμενη εβδομάδα λαβαμε ανακοίνωση οτι τα παιδιά θα παρακολουθούσαν εκκλησιασμό. Επείσης υπήρχε η σημείωση οτι «όσοι γονείς επιθυμούν να μήν κοινωνήσει το παιδί τους παρακαλούνται να στείλουν σημείωμα στο δάσκαλο». Εμείς δεν στειλαμε σημείωμα με το σκεπτικό οτι δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα αν το παιδί κοινωνούσε.


Η Ελένη επέστρεψε από το σχολείο λυπημένη και μας είπε οτι ζήτησε και εκείνη να κοινωνήσει και δεν την άφησαν. Για μέρες με ρωτούσε γιατί. Ολες οι απαντήσεις που θα μπορούσαν να καλύψουν ενα μεγαλύτερο παιδί δεν μπόρεσαν να γίνουν απόλυτα κατανοητές απο την Ελένη που είναι 5 ετών.


Κάλεσα την Διευθύντρια του Νηπιαγωγείου / Προνηπίου προκειμένου να την ρωτήσω τι πραγματικά είχε συμβεί και μου απάντησε οτι πράγματι δεν άφησαν το παιδί να κοινωνήσει «γιατί ο ιερέας δεν κοινωνεί τα παιδιά που είναι αβάπτιστα».

 

Ρώτησα πώς είναι δυνατόν σε μια θρησκεία που ονομάζεται «Θρησκεία της Αγάπης» και ο ίδιος ο εμπνευστής της είχε πεί «Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν προς εμένα, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία των ουρανών», να μην αφήνουν το νήπιο να συμμετέχει στην κοινωνία;

 

Μου απάντησε η Διευθύντρια ότι έτσι προβλέπει το Δόγμα της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας. Προφανώς το Δογμα είναι πιο σημαντικό απο τα λόγια του Δασκάλου Ιησού και πιο σημαντικο απο την συναισθηματική ισορροπία των νηπίων, την οποία σαν γονείς εμπιστευόμαστε στην εν λόγω εκπαιδευτικό/ Διευθύντρια...


Ρώτησα ύστερα γιατί εφ' όσον δεν αφήνουν τα παιδιά να συμμετέχουν στο σύνολο των όσων τελούνται στον εκκλησιασμό δεν έχουν ένα εναλλακτικό πρόγραμμα για όσα είναι «αβάπτιστα». Ένα προνήπιο/νήπιο δεν μπορεί να διαχειριστεί λογικά την απόρριψη και τον αποκλεισμό απο μια δραστηριότητα. Το ορθό θα ήταν το σχολείο να υποχρεούται να έχει μια εναλλακτική δραστηριότητα για οσα παιδιά οι «χριστιανικής ηθικής» Διευθυντές/ εκπαιδευτικοί/ ιερεις χαρακτηρίζουν σαν αβάπτιστα. Όταν ένα παιδί βλέπει να συμβαίνει κάτι όπου συμμετέχουν όλοι οι φίλοι και συνομηλικοί του, θέλει να συμμετέχει. Είναι αναμενόμενο και δεν χρειάζονται γνώσεις εκπαιδευτικού ή ψυχολόγου για να το καταλάβει κάποιος και να προγραμματίσει εκ των προτέρων. Χρειάζεται απλά ευαισθησία και ευσυνειδησία.

 

Σαν γονιός και συνεπής ως προς όλες τις υποχρεώσεις μου πολίτης του Ελληνικού κράτους, υπογράφω ονομαστικά το παρόν.

 

Πρακτικά ζητώ να καταλάβω ποια είναι η μέριμνα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για το εναλλακτικό σχολικό πρόγραμμα σε όσα παιδιά δεν είναι Χριστιανοι Ορθόδοξοι.

 

Πώς διασφαλίζεται η αποφυγή διακρίσεων και αίσθησης αποκλεισμού των παιδιών μας στα πλαίσια του σχολικού προγράμματος; Ποιος ελέγχει την ορθότητα όσων λέγονται από τους εκπαιδευτικούς στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης; Ποιος αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς; Με ποια κριτήρια; Τι τελικά είναι πολιτικά ορθό στην Ελλάδα του 2014 όπου ιερείς με δογματικά πιστεύω επιβάλλουν τις απόψεις τους σε εκπαιδευτικούς και δημόσιους λειτουργούς;

 

Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος με καθεστώς ανεξιθρησκείας. Είναι;

Μιλάμε στα παιδιά μας για αγάπη και συναδέλφωση και μεσα στο σχολικό περιβάλλον που οφείλει να τους παρέχει προστασία και στοργή δέχονται απο την προνηπιακή ηλικία την απόρριψη και τον αποκλεισμό; Μιλάμε στα παιδιά μας για σεβασμό στις ιδιαιτερότητες και τις διαφορετικές πεποιθήσεις και ταυτόχρονα τα χαρακτηρίζουμε «αβάπτιστα»;

 

Το Υπουργείο Παιδείας δεν θα έπρεπε να υποχρεώνει ολα τα σχολεία, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης να έχουν εναλλακτικό πρόγραμμα κάθε φορά που ακολουθείται μια θρησκευτική παράδοση ή ενα μάθημα θρησκευτικών;
Σε αυτό το κράτος μόνο τα παιδιά που χαρακτηρίζονται σαν «Χριστιανοί Ορθόδοξοι» χαίρουν σεβασμού; Όλοι οι υπόλοιποι πολίτες που πληρώνουν τακτικά τους φόρους τους δεν έχουν δικαίωμα να στέλνουν τα παιδιά τους σε ένα σχολείο όπου θα τους συμπεριφέρονται με σεβασμό και ευαισθησία;

 

Κύριοι, εδώ δεν μιλάμε για πολιτική. Δεν μιλάμε για συμφέροντα συντεχνιών και οργανώσεων ούτε για παρατάξεις. Δεν μιλάμε καν για ιδεολογίες.

 

Μιλάμε για τις συνειδήσεις των παιδιών μας.

 

Ελπίζω και εύχομαι οι ιθύνοντες να έχουν επίγνωση του τι σημαίνει αυτό σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο και να πράξουν ανάλογα. Είναι ήδη αργά.

 

 

63

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

20 σχόλια
Μπράβο για την απόφαση σας. Όμως δεν τα προβλέψατε όλα.Το σχολείο δε χρειαζόταν να ξερει ότι το παιδί είναι αβάπτιστο. Έτσι θα μπορούσε να συμμετέχει σε όλο το φάσμα της σχολικής ζωής και να μη νιώθει "εκτός". Δυστυχώς, αυτή είναι η καλύτερη δυνατή λύση, στο αναχρονιστικό σύστημα όπου εκπαίδευση και θρησκεία έχουν συνδεθεί τόσο περίτεχνα και υποκριτικά.
Η κυρία αποφάσισε να μην βαφτίσει το παιδί για να έχει το δικαίωμα της συνειδητης επιλογής και είναι η πιο σωστή απόφαση. Πουθενά στην γραφή δεν αναφέρεται νηπιοβαπτισμός ακόμα και ο Κύριος μας ο Ιησούς Χριστός βαφτίστηκε στα 30 του. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι επιθυμεί το παιδί της να πάρει μέρος σε μια διαδικασία που μόνο συνειδητά και όχι μηχανικά συμμετέχει κάποιος. Εκεί το παιδί καλό είναι για το κοινωνικό στάτους του δηλαδή να του επιβάλουμε τις θρησκευτικές μας συνήθειες, και λέω συνήθειες γιατί έτσι φαίνεται ότι τις αντιμετωπιζει η μητέρα, ως συνήθεια και όχι σαν συγκεκριμένη θρησκευτική τελετή. Τώρα να πούμε και κάποια αλήθεια όμως, το ότι σε ένα παιδί που δεν είναι βαπτισμένο δεν του δινόταν όνομα μέχρι πριν λίγα χρόνια από την πολιτεία αυτό ναι, δεν ήταν ανεξιθρησκεια
"Εκεί το παιδί καλό είναι για το κοινωνικό στάτους του δηλαδή να του επιβάλουμε τις θρησκευτικές μας συνήθειες, και λέω συνήθειες γιατί έτσι φαίνεται ότι τις αντιμετωπιζει η μητέρα, ως συνήθεια και όχι σαν συγκεκριμένη θρησκευτική τελετή"ναι ενώ όλοι οι άλλοι πιστεύουν στ' αλήθεια ότι μεταλαμβάνουν το σώμα και το αίμα του γιου του ιδρυτή του σύμπαντος και γι' αυτό φροντίζουν να έχουν την ψυχή τους καθαρή από κακές σκέψεις εκείνη τη στιγμή και αμέσως αργότερα (όπως βλέπουμε άλλωστε). Άσε μας ρε φίλε. "Τώρα να πούμε και κάποια αλήθεια όμως, το ότι σε ένα παιδί που δεν είναι βαπτισμένο δεν του δινόταν όνομα μέχρι πριν λίγα χρόνια από την πολιτεία αυτό ναι, δεν ήταν ανεξιθρησκεια"Όπως είπα παραπάνω δεν είναι ΚΑΝ ορθοδοξία, ο νηπιοβαφτισμός μόνο από τους Έλληνες συνδέεται με την ονοματοδοσία (όχι από το δόγμα της Εκκλησίας) και η σύνδεση αυτή γίνεται αποκλειστικά για λόγους κυριαρχίας της εκκλησίας της ελλάδος πάνω στο κράτος. Η οποία εκκλησία της ελλάδος τεχνικά αμαρτάνει με αυτό το πράγμα και μάλιστα πολύ χυδαία.
Κακώς ή καλώς, η ορθόδοξη πίστη αποτελεί την θρησκευτική μας κληρονομιά. Το να μή βαφτίσεις το παιδί σου αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα σου. Βαφτίζοντας το όμως του δίνεις την κληρονομιά της θρησκείας, όχι όμως της πίστης. Το παιδί μπορεί να αρνηθεί ή να αλλάξει τη θρησκεία του οποτεδήποτε κατα τη διάρκεια της ζωής του. Μπορεί όμως και να γνωρίσει αυτό που του δόθηκε και εάν αποδειχθεί ανεπαρκής ή ατελής να ψάξει αλλου. Τοσες χιλιάδες Ελλήνων γνωρίζετε που είναι βαφτισμένοι και δεν πιστεύουν άλλωστε. Με λίγα λόγια η βάση της λογικής της αρθρογράφου "αποφασίσαμε να μην επιβάλουμε στα παιδιά μια πνευματική παράδοση και ετσι δεν βαφτίσαμε τα παιδιά μας" δεν είναι και η καλύτερη γιατί στερεί από τα παιδιά κατα κάποιο τρόπο το δικαίωμα να γνωρίσουν την ορθόδοξη παράδοση..
Πολύ άσχημο για τη μικρή Ελένη αλλά......τι περίμενε η κυρία Ευαγγελάτου? Έχω μπερδευτεί. Νομίζει μήπως ότι ο εκκλησιασμός είναι ένα είδος...activity και η Θεία Κοινωνία μέρος αυτής? Είναι ένα Μυστήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην οποία δεν επιθυμούσε να εντάξει τα παιδιά της. Η Εκκλησία, με τη σειρά της, έχει κάποιους κανόνες. Γιατί εξανίσταται που αυτοί τηρήθηκαν?Επίσης, γιατί επέτρεψε στο παιδί της να εκκλησιαστεί? Δεν αντιφάσκει αυτό με την απόφασή της να βρουν τα παιδιά της μόνα τους τον πνευματικό τους δρόμο? Ο Εκκλησιασμός δεν αποτελεί άμεσο ή έμμεσο επηρεασμό σε ένα παιδάκι που τώρα διαμορφώνεται?Τι εναλλακτική δραστηριότητα ήθελε παράλληλα με τον Εκκλησιασμό? Τι την πειράζει τελικά, το ότι δεν επέτρεψαν στο παιδί της να κοινωνήσει ή η έλλειψη παράλληλης δραστηριότητας?Εικάζω ότι την πειράζει ο αποκλεισμός. Δεν αποτελεί αποκλεισμό να ξέρει η κόρη της ότι η συντριπτική πλειονότητα των συμμαθητών της είναι μαζί κάπου και εκείνη είναι μόνη της, ή με ενα - δυο άλλα παιδάκια κάπου αλλού? Αυτό δεν είναι αποκλεισμός?Κακως, ΚΑΚΙΣΤΑ, συμπεριλαμβάνεται ο εκκλησιασμός στο σχολικό πρόγραμμα των σχολείων. Αλλά και οι πράξεις των γονέων έχουν συνέπειες. Έπρεπε να έχει ειδοποιηθεί από τη Διεύθυνση του σχολείου για το ενδεχόμενο. Δε φταίει τίποτα το παιδάκι.
Η Ορθοδοξία, όπως όλα τα θρησκευτικά δόγματα, έχουν κανόνες που δεν αλλάζουν κ μένουν σταθεροί στον χρόνο. 'Η τους ακολουθείς ή όχι. Το διαβατήριο για να είσαι μέλος της εκκλησίας και να λαμβάνεις μέρος στα ιερά μυστήρια είναι το βάπτισμα. Τα παιδιά δεν είναι βαπτισμένα, άρα δεν μπορούν να κοινωνήσουν. Λυπάμαι, όμως η δική σας επιλογή αποκλείει τα παιδιά σας από την συμμετοχή τους στην θεία μετάληψη.
μάθε πως ένας από αυτούς τους κανόνες είναι ότι η βάφτιση δεν έχει καμία σχέση με την ονοματοδοσία και ότι η ονοματοδοσία γίνεται με ξεχωριστή ευχή όταν το μωρό είναι λίγων ημερών. Ρώτα ΟΠΟΙΟΝ θεολόγο θες και θα στο πει.Τον κανόνα τον βιάζουν ασύστολα οι Έλληνες (παπάδες και λαϊκοί) και μάλιστα μέχρι το 1982 εμποδίζανε ενεργά όποιον ήθελε να αποκτήσει το παιδί του όνομα πριν βαφτιστεί, να το κάνει. Δηλαδή επέβαλαν την παραβίασή του.Γιατί το θέμα δεν είναι καθόλου η ορθοδοξία και οι κανόνες, αγαπητοί φαρισαίοι μου (που έλεγε και ο Ιησούς).Το θέμα είναι πώς τη χρησιμοποιεί ένας εξαιρετικά μισαλλόδοξος εθνικισμός προκειμένου να συσπειρώσει και να αποκλείσει (ναι και μικρά παιδιά γιατί αυτό πάει να πει "μισαλλόδοξος εθνικισμός").
οι 7 που διαφωνείτε έχετε πάρα πολύ απλά άδικο και αν ρωτήσετε οποιονδήποτε παπά ή θεολόγο αποκλείεται να σας πει διαφορετικά εφόσον τον ρωτήσετε ευθέως. http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/prayers/eyxh_onomatodosias_translation.htmΗ εκκλησία της ελλάδος (και μόνο αυτή) κάνει την ευχή ονοματοδοσίας στον 1ο χρόνο λίγο πριν τη βάφτιση αντί στην 8η μέρα όπως επιβάλλει η ορθοδοξία, γιατί πολύ της αρέσει η εξουσία που της δίνουν οι μισαλλόδοξοι πιστοί της.
Εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει τα προνήπια να πηγαίνουν για "εκκλησιασμό" και "κοινωνία". Προσωπικά βάφτισα το γιο μου, μόνο και μόνο για να μην υφίσταται στο μέλλον τέτοιες γελοίες διακρίσεις. Το βάφτισμα σε ανήλικα θα έπρεπε να απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς.
μηπως παντρευτηκες κι ολας για να εχεις θρησκευτικη κηδεια????τι μα λες τωρα τι διακρισεις και πρασινα αλογα αν δεν πιστευεις δεν το κανεις και τελος εγω παρολο που δεν βαφτισα και τα δυο μου παιδια προβλημα δεν αντιμετωπισαν πουθενα εξαλλου δεν κυκλοφορουν με ταμπελα"αβαπτιστα".
Διάβασα το παραπάνω κείμενο περιμένοντας να πληροφορηθώ κάποια περίπτωση όπου ίσως δε θα είχε γίνει σεβαστή η διαφορετική θρησκεία κάποιου παιδιού (αν και το θεωρώ πλέον απίθανο-δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα υπάρχει εκπαιδευτικός που δε θα σεβόταν τη θρησκεία μαθητή του-ως εκπαιδευτικός και η ίδια έχω διδάξει σε μαθητές αλλόθρησκους και ουδέποτε είχα "πρόβλημα"με τη θρησκεία/δόγμα τους, κάθε άλλο). Το κείμενο που διάβασα με άφησε έκπληκτη ως προς το τι καταλαβαίνει κανείς ως ανεξιθρησκεία και τι σημαίνει ότι είμαι μέλος μιας θρησκείας/ενός δόγματος.Θεωρώ εξαιρετικό το ότι οι γονείς της μαθήτριας δεν επέβαλαν κάποια θρησκεία στο παιδί τους αλλά της έδωσαν την ελευθερία μεγαλώνοντας να επιλέξει (εάν θέλει). Βέβαια, το να βαφτιστεί κανείς π.χ. χριστιανός ορθόδοξος δε σημαίνει ότι στο μέλλον δεν μπορεί να αλλάξει και να γίνει πιστός άλλου δόγματος ή θρησκείας. Παραμένει, πάντως, θαρραλέα κίνηση.Το να μη βαφτιστεί κάποιος, συνεπάγεται αυτόματα ότι δεν είναι μέλος της συγκεκριμένης θρησκείας. Δεν είναι δηλαδή χριστιανός ορθόδοξος. Η βάφτιση είναι ένα μυστήριο με το οποίο το άτομο γίνεται μέλος της συγκεκριμένης Εκκλησίας, γίνεται εν δυνάμει πιστός. Εφόσον κάποιος ΔΕΝ είναι μέλος της Εκκλησίας, δε συμμετέχει και στις "δραστηριότητές" της (ας μου επιτραπεί η έκφραση), στα μυστήρια. Η Θεία Λειτουργία, πόσο μάλλον η Θεία Κοινωνία είναι μυστήρια στα οποία συμμετέχουν οι πιστοί. Δεν είναι μια σχολική εκδρομή ούτε βόλτα στην παιδική χαρά με τα άλλα παιδιά. Ο νόμος προβλέπει να γίνονται εκκλησιασμοί των σχολείων. Προβλέπεται, όμως, ότι αν οι γονείς δεν επιθυμούν το παιδί τους να συμμετάσχει στον εκκλησιασμό μπορούν να το δηλώσουν. Η ανεξιθρησκεία σημαίνει ότι σέβομαι τη θρησκεία του άλλου: δεν θα τον αναγκάσω να συμμετάσχει σε θρησκευτική πράξη της δικής μου θρησκείας. Το Σύνταγμα την προστατεύει. Ο νόμος προβλέπει πώς μπορεί να προστατευτεί στην πράξη. Εφόσον το κοριτσάκι δεν είναι βαφτισμένο, κανονικά δε θα έπρεπε καν να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία. Και οι θρησκείες έχουν τους κανόνες τους. Ο σεβασμός στη θρησκεία του άλλου σημαίνει και ότι σέβομαι τους κανόνες αυτής της θρησκείας. Αλλιώς δεν μπορώ να αξιώσω σεβασμό ούτε για τη δικιά μου.Αφού δε βαφτίσατε την κόρη σας σημαίνει και ότι δε θέλετε και να συμμετέχει στα μυστήρια τη ορθόδοξης εκκλησίας. Άρα κακώς πήγε εξ' αρχής στην εκκλησία. Αφού αποφασίσατε να πάει, θα ήταν καλύτερο να της είχατε εξηγήσει κάποια πράγματα (τόσο για τη λειτουργία όσο και για την Κοινωνία). Δε θα δημιουργούνταν κανένα πρόβλημα έτσι. Το ότι βρέθηκε ξαφνικά σε μια κατάσταση που δεν την ήξερε ούτε μπορούσε να διαχειριστεί ήταν το πρόβλημα. Δεν απαγόρευσε κανείς στο παιδί να μην πάει στην εκκλησία. Να μην κοινωνήσει δεν της επέτρεψαν. Πολλά παιδιά δεν κοινωνούν. Δεν αρνήθηκε κανείς να μπουν στην εκκλησία επειδή δεν ανήκουν στη συγκεκριμένη θρησκεία.Ούτε δουλειά της νηπιαγωγού είναι να ¨μπαλώνει" τέτοιες καταστάσεις, ούτε η θρησκεία είναι πολιτικό κόμμα να στρογγυλεύει τα δόγματα για να μην είναι κανείς δυσαρεστημένος. Να το θέσω πιο απλά: ή παίζει κανείς με τους κανόνες ή δεν παίζει καθόλου. Το να θεωρείτε "διάκριση" ότι το παιδί είναι αβάφτιστο, ενώ αυτή είναι η πραγματικότητα, το θεωρώ υποκριτικό. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τέτοιους χαρακτηρισμούς, δε νοιάζονται για τέτοιους χαρακτηρισμούς, ούτε θα καθίσουν να ασχοληθούν και να αναλύσουν γιατί μια συμμαθήτριά τους είναι αβάπτιστη ή βαπτισμένη. Με την ίδια λογική χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία και είναι μουσουλμάνοι ή αβάπτιστοι ή χριστιανοί άλλου δόγματος (και γενικά μη χριστιανοί ορθόδοξοι) θα είχαν χάσει τη συναισθηματική τους ισορροπία από 5-6 χρονών!!!Το κάλεσμα του Χριστού, το οποίο επικαλείσθε, δεν έλεγε "ελάτε να κοινωνήσετε". Γνωρίζετε ότι η Θεία Κοινωνία θεωρείται από τους ορθόδοξους χριστιανούς Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ως άτομο με πνευματικές αναζητήσεις (όπως ισχυρίζεστε ότι είστε) θα περίμενα να αντιμετωπίζετε με μεγαλύτερο σεβασμό τις τελετουργίες και τα σύμβολα της κάθε θρησκείας. Άλλωστε η επιλογή σας να μην εντάξετε τα παιδιά σας σε κάποια θρησκεία αλλά να επιλέξουν συνειδητά εκείνα μεγαλώνοντας, αυτό υποδεικνύει. Γιατί, λοιπόν, εδώ αντιμετωπίσατε τη Θεία Κοινωνία ως "κάτι" στο οποίο συμμετέχουν απλά τα παιδιά στο πλαίσιο του εκκλησιασμού. Σαν παιχνίδι!! Το σκεπτικό δεν είναι αν εσείς έχετε πρόβλημα με τη Θεία Κοινωνία. Δεν την κρίνετε εσείς!! Άμα δε σας αρέσει, ΔΕΝ συμμετέχετε!!!Κατηγορείτε τη νηπιαγωγό ότι κάνεις διακρίσεις στους μαθητές. Κατηγορείται συλλήβδην όλους τους εκπαιδευτικούς ότι κάνουν διακρίσεις στους μαθητές τους!!! Κατηγορείτε τους εκπαιδευτικούς για ανεπάρκεια στη δουλειά τους και ακόμα περισσότερο ότι άγονται και φέρονται από τους ιερείς!!! Για ένα θέμα στο οποίο η ανεπάρκεια ήταν εξ' αρχής δική σας.(Γνωρίζατε ότι τα παιδιά θα πήγαιναν για εκκλησιασμό. Ερωτηθήκατε για τη Θεία Κοινωνία. Έχετε δικαίωμα και δυνατότητα επιλογής.) Το ερώτημα δεν είναι αν μπορούν Παιδεία και Ανεξιθρησκεία να συνυπάρξουν. Συνυπάρχουν κάθε μέρα, χρόνια τώρα, σε πάρα πολλά σχολεία της χώρας. Και δεν έχω συναντήσει παιδαγωγό που θα έκανε διάκριση και διαχωρισμό των μαθητών του/της με βάση τη θρησκεία. Ούτε μπορώ να θεωρήσω ότι υπάρχει τέτοιος/-α. Την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείτε αν υπάρχει εναλλακτικό πρόγραμμα, συζητήστε το από πριν με τους εκπαιδευτικούς. Και για το μάθημα των θρησκευτικών, καθώς και για θρησκευτικές δραστηριότητες, προβλέπεται απαλλαγή. Γίνεται με μια απλή υπεύθυνη δήλωση των γονέων. Η δημιουργία περίεργων εντυπώσεων δε νομίζω ότι θα σας δώσει λύση. Η συνεργασία καλή τη πίστη πάντα δίνει.
Τι να πει κανείς παραπάνω; Τα είπατε όλα και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το ελληνικό κράτος -και για να μην αοριστολογούμε, τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα: οι ελληνικές κυβερνήσεις, όλες, διαδοχικά, μία προς μία από τότε που μπήκαμε στην ΕΟΚ, για να μην πάμε πιο πίσω, με εξαίρεση στο ζήτημα των ταυτοτήτων) μας αντιμετωπίζουν ως μία μάζα χαχόλων, ένα κοπάδι χωρίς βούληση που δεν έχει άλλες παραστάσεις παρά μόνο τις εντός Ελλάδος και δεν έχει άλλα ακούσματα παρά μόνο των εγχώριων πολιτικ(άντιδ)ων. Όλα αυτά που λέτε από τη μία μπαίνουν και από την άλλη βγαίνουν, στα αυτιά ένος Πρωθυπουργού που, τη νύχτα που εξελέγη κιόλας, βγήκε να κάνει τις αλήστου μνήμης δηλώσεις του με φόντο μια Αγιά Σοφιά χωρίς μιοναρέδες (πρώτη αναπάντεχη απότομη στροφή προς τα ακροδεξιά, από το πρώτο λεπτό κιόλας, μην ξεχνιόμαστε και για να μην εκπλησσόμεθα) και μας τάραξε στο "με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας". Περιμένει κανείς ότι με αυτόν επικεφαλής, περιστοιχισμένο μάλιστα από Μπαλτάκους, Αθανασίου, Μιχαλολιάκους (Δήμαρχο Πειραιά) κλπ κλπ θα επιδείξουν ευαισθησία σε ανεξιθρησκείες, κοσμικά κράτη και άλλες πολιτικώς όρθές αηδίες της Εσπερίας και των κουτόφραγκων; Άτολμα ανθρωπάκια, πνευματικοί νάνοι, υποταγμένα και διεθνώς ανύπαρκτα και θλιβερά τίποτα μας κυβερνούν εδώ και πολλά χρόνια, εκλεγμένα από ένα λαό χωρίς παιδεία (δεν είναι τυχαίο που η παιδεία μας δεν προωθεί την κριτική σκέψη, την ανάλυση, την αμφισβήτηση, αλλά την παπαγαλία, δηλαδή την άκριτη επανάληψη του τι μας σερβίρεται). Έναν λαό που, εκτός από τα λίγα χρόνια της πλαστικής ευημερίας, δεν ταξίδεψε για να δει τι κάνουν άλλοι, να μάθει να κρίνει, να συγκρίνει, να σέβεται το διαφορετικό, να θαυμάζει το καλύτερο, να βλέπει τον εαυτό του ως μέρος μιας παγκόσμιας κοινωνίας που έχιε πολλά να του διδάξει. Έναν λαό που ομφαλοσκοπεί και έχει αναγάγει σε ύψιστες αξίες τη φραπεδιά, το δε βαριέσαι, την παγαποντιά, το ξέρεις ποιος είμ'εγώ, το να τρώει τις επιδοτήσεις, το να ξοδεύει λεφτά που δεν έχει. Που δεν τον συμφέρει να σκεφτεί τι είναι σήμερα, γι'αυτό και κολλάει στο τι ήταν κάποτε. Με τα social media και την οικονομική κρίση αρχίζει βέβαια να αντιλαμβάνεται περισσότερα πράγματα και η αλλαγή στη νοοτροπία και την κοινωνική συνείδηση έρχεται, αν και αργά. Μέχρι τότε, με τη βοήεθια του Θεού και της Παναγίας, δόξα νά'χει ο Παντοδύναμος, το παιδί σας θα το μεταχειρίζονται σαν μιαρό ως αβάπτιστο (όρος απαξιωτικός, όπως κάποτε οι όροι νόθος, μπάσταρδος κλπ κλπ), τον άθρησκο σαν σατανά, τον μαύρο ή τον Πακιστανό σαν εξ ορισμού εγκληματία, τον ομοφυλόφιλο σαν φτερού χωρίς δικαιώματα και μόνο για χλεύη, τον πολίτη σαν αγελάδα για ανεξάντλητο άρμεγμα μέχρι να τους βγουν τα κουκιά κιας ψοφήσει, και άλλα ευοίωνα. Ας προσαθήσουμε να κάνουμε τη διαφορά ο καθένας στο μικρόκοσμό του, στο περιβάλλον του, κι ας φροντίσουμε να κάνουμε τη διαφορά με την ψήφο μας. Καλό κουράγιο σε εσάς και καλή τύχη στα παιδιά σας, με όλα τα δογματικά και αδιαμφισβήτητα θέσφατα που θα ακούσουν σε όλη τους τη σχολική ζωή, μέχρι να φτάσουν σε ηλικία που θα μπορούν να κρίνουν από μόνα τους και να γίνουν αυθύπαρκτοι άνθρωποι και ανεξάρτητα πνεύματα.
Αρχικά, σας συγχαίρω για τον τρόπο με τον οποίο έχετε επιλέξει να μεγαλώσετε τα παιδιά σας, δίνοντας τους την ελευθερία να επιλέξουν αυτά ποιες αξίες και πιστεύω θα καθορίσουν τη ζωή τους. Είναι κάτι που πιστεύω πως όλοι οι γονείς θα πρέπει να κάνουν και που θα έκανα κι εγώ με τα δικά μου παιδιά. Ωστόσο, θα ήθελα να παρατηρήσω το εξής: εφόσον επιλέγουμε να σεβαστούμε τις θρησκευτικές επιλογές του καθενός, οφείλουμε να σεβαστούμε και τις πρακτικές που ακολουθεί η κάθε θρησκεία, όπως αναφέρατε κι εσείς. Και πράγματι, το ορθόδοξο δόγμα επιτρέπει τη Θεία Κοινωνία μόνο στους βαπτισμένους πιστούς. Το αν συμφωνεί κανείς ή διαφωνεί-εγώ προσωπικά διαφωνώ με τις περισσότερες πρακτικές της εκκλησίας- είναι μεν δικαίωμα, δεν σημαίνει όμως και ότι δικαιολογεί την καταδίκη ενός πιστεύω που εκφράζει μια μερίδα ανθρώπων. Η πρακτική αυτή μάλιστα δεν θα εφαρμοζόταν μόνο στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία αλλά σε οποιαδήποτε, καθολική, ευαγγελική κ.τ.λ. σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή και μη χώρα. Όσο για το αν το σχολείο θα έπρεπε να διαθέτει εναλλακτικό πρόγραμμα, φυσικά και θα έπρεπε να διαθέτει όμως αυτό στο θεοκρατικό ελληνικό κράτος φαντάζει σχεδόν ουτοπία. Ωστόσο μου κάνει εντύπωση που ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο δεν διαθέτει. Ως εκπαιδευτικός, γνωρίζω ότι τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία μεριμνούν για εναλλακτική απασχόληση των παιδιών που δεν μετέχουν σε θρησκευτικές δραστηριότητες.
Εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα. Το σχολείο που υποχρεώνει το παιδί να εκκλησιαστεί και στη συνέχεια το στιγματίζει επειδή δεν είναι ΧΟ! Παραθέτω παλαιότερό μου άρθρο σχετικά με την πραγματική ανεξιθρησκεία http://letterfrombrussels.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
Μα ο εκκλησιασμός δεν είναι υποχρεωτικός αλλά προαιρετικός. Γι' αυτό και αποστέλονται υπεύθυνες δηλώσεις στα σπίτια των παιδιών που απαιτούν τη συγκατάβαση των γονέων. Κανένας δεν υποχρεώνει αλλόθρησκο παιδί να εκκλησιαστεί.
Και ποιά ακριβώς είναι η εναλλακτική δυνατότητα kleioana για όσους δηλώσουν πως δεν θέλουν εκκλησιασμό; Υπάρχει μάθημα ηθικής; Υπάρχει μάθημα για μουσουλμάνους στις περιοχές όπου υπάρχουν ξένοι μετανάστες; Με μια υπεύθυνη δήλωση, που βάζει το παιδί στην «άκρη», όπως και η άρνηση της κοινωνίας ξεμπερδέψαμε;;;
Μας αρέσει ή όχι έτσι είναι η κάθε θρησκεία, δεν γινεται να συμμετάσχεις στην τελετουργία της χωρίς να είσαι μέλος, γιατί απλά κάτι που για κάποιον είναι ιερό, για αυτόν που δεν ανήκει στην θρησκεία είναι τίποτα. Αφού είναι αβάπτιστο το παιδί μπορούσε απλά να μην πάει, γιατί προφανώς και δεν μπορείς να του εξηγήσεις αρκετά σε αυτήν την ηλικία. Δεν βρίσκω παράλογο ότι δεν το άφησαν να κοινωνήσει, όπως και εσύ δεν θα πας να συμμετάσχεις στα ιερά των Βουδιστών πχ, χωρίς να είσαι βουδιστής, έτσι και δεν μπορείς να κοινωνήσεις αν δεν είσαι Ορθόδοξος. Συγκεκριμένα για ένα παιδί συμφωνώ ότι φαίνεται λίγο τραβηγμένο αλλά δυστυχώς, σε μια χώρα με τόσο μεγάλη θρησκευτική ομοιογένεια δεν είναι εύκολο να είσαι αβάπτιστος ή να ανήκεις σε άλλη θρησκεία, ειδικά ως παιδί με το εκπαιδευτικό σύστημα να είναι τόσο συνδεδεμένο με την Ορθοδοξία....
Συμφωνώ απόλυτα με την επιλογή των γονέων να μη βαπτίσουν τα παιδιά τους. Μπράβο τους και μαγκιά τους. Αλλά θεωρώ το λιγότερο άνευ ουσίας το γεγονός ότι δεν άφησαν το παιδί να κοινωνίσει. Η Εκκλησία έχει τους κανόνες της. Καλώς ή κακώς αυτοί είναι και μπράβο της και μαγκιάς της και αυτής. Δεν τους επιβάλει. Αν θέλει κάποιος τους ακολουθεί, αν δεν θέλει απλά δεν είναι μέλος της. Αν πάλι θέλει και είναι μέλος της, υποτίθεται ότι τους δέχεται. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο παράδειγμα αλ α καρτ μέλους ενός θρησκευτικού δόγματος με τον καθένα να επιλέγει όποιο κανόνα θέλει. Η Εκκλησία είναι ένας θεσμός, ο οποίος είναι ανοιχτός σε όποιον τον αποδέχεται. Είναι ακριβώς όπως πριν μερικά χρόνια το θέμα με τις ταυτότητες. Όπως τότε υποστήριζα το δικαίωμα της πολιτείας να αποφασίζει η ίδια πως θα μεταχειρίζεται ένα δημόσιο έγγραφο και τι θα περιλαμβάνει αυτό, έτσι και τώρα θεωρώ ότι η Εκκλησία έχει δικαίωμα να κρίνει πως θα λειτουργεί.Συνέχεια γίνεται λόγος για τους κανόνες της Εκκλησίας, τον αναχρονιστικό της χαρακτήρα κτλ κτλ. Όπως για παράδειγμα με το θέμα του κοινωνικού συμβολαίου για τους γκέι. Σημειωτέον είμαι γκέι και άθρησκος. Όχι για να μην αρχίσουν ορισμένοι. Και όντως καλά κάνει και υπάρχει η δυνατότητα αυτή, για αυτούς τους λίγους που πραγματικά ενδιαφέρονται και κατανοούν την έννοια της συντροφικότητας και δεν είναι grindr και romeo addicted, αλλά βαρέθηκα τη τόση έμφαση στη θέση της Εκκλησίας και μάλιστα με ύφος δημόσιου κατήγορου από ορισμένους, που κόντεψα να υπερασπιστώ τον παππά του Πειραιά. Δηλαδή έλεος...
Αφού λοιπόν η κυρία δεν ήθελε να επιβάλει θρησκευτική παράδοση στα παιδιά της, πως τώρα της ξινίζει; Βεβαια το παιδί δεν φταίει σε τίποτε, αλλα μιας και φαίνεται να έχει επιλέξει την παράδοση που θέλει να ακολουθήσει, ας βαφτιστεί το συντομότερο.. Αλλιώς, τα εμά εμά και τα σα εμά, δεν λέει, αγαπητή κυρία...
Με την ίδια λογική που στο παιδί σας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει τη θρησκεία του, θα έπρεπε να δοθεί και η επιλογή για το αν θα συμμετέχει στην θεία κοινωνία κ.ο.κ. Ακυρώνετε την απόφασή σας προσπαθώντας να εκλογικέψετε την εκκλησία. Απο παιδαγωγικής άποψης και για την έλλειψη εναλλακτικής του σχολείου, συμφωνώ παραταύτα.
Και που ήξερε ο παπάς ότι το παιδί δεν έχει βαπτιστεί; Ή κάτι δεν κατάλαβα εγώ; Από εκεί νομίζω αρχίζει η ιστορία. Από εκεί και πέρα, όπως η εκκλησία ιδεατά δεν πρέπει - κατά την γνώμη μου - να εμπλέκεται στη ζωή των ανθρώπων που δεν είναι μέλη της, έτσι και τα μη μέλη δεν μπορούν να ανακατεύονται με τα δογματικά θέματα. Όλο αυτό το παραμύθι με το τι είπε ο Ιησούς και τι όχι, δεν έχει κανένα νόημα εφόσον πρώτον υπάρχουν αντιφάσεις και είναι ζήτημα ερμηνείας τι είπε και τι δεν είπε και τι εννοούσε και τι πρέπει να ισχύει σε κάθε περίπτωση και τι όχι και μπλα μπλα μπλα και δεύτερο και σημαντικότερο οι οργανωμένες θρησκείες δεν λειτουργούν έτσι - βασίζονται σε μία "ιερή" παράδοση, έχουν ιερατείο, επίσημο δόγμα κ.λπ. Αυτό δεν νοούν φαίνεται να το καταλάβουν ούτε αυτοί που δηλώνουν χ.ο. ούτε και αυτοί που δεν ακολουθούν τη συγκεκριμένη θρησκεία. Όπως και να 'χει, τα δογματικά ζητήματα και οι πρακτικές στους κόλπους της εκκλησίας αφορούν την ίδια και τα μέλη της να τα ρυθμίσουν ή ακόμα και να τα μεταρρυθμίσουν. Οπότε εμένα δεν με αφορά αυτό το κομμάτι, με ενδιαφέρει όμως η στάση του υπουργείου παιδείας και του εκπαιδευτικού προσωπικού του κάθε σχολείου, ο κάθε παπάς - εφόσον κινείται στα επιτρεπτά όρια του νόμου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων - ας κάνει ότι θέλει.
αγαπητη μητερα 2 παιδιων.στην αρχη αναφερεις "Σεβόμαστε όλες τις θρησκευτικές παραδόσεις και όλους τους τόπους που χαρακτηρίζονται ιεροί απο διάφορες κοινωνικές ομάδες." δεν σεβεσαι λοιπον τις θρησκειες οταν θελεις να επεμβεις στους κανονες της!ολες οι θρησκειες εχουν κανονες, απο την στιγμη που επιλεγεις να μην τις ακολου8ησεις δεν μπορεις να εχιεις την απαιτηση να κανεις οτι θες επειδη εσυ το θεωρεις χαζο η οχι! επελεξες λοιπον να μην ακουλου8ησουν τα παιδια σου καποια θρησκεια μεινε εκει και εξηγησε του γιατι και τα λοιπα!με το αρθρο αυτο φασκεις και αντιφασκεις!δυστυχως το μετρο το δικο μας δεν ειναι κοινο για ολους!καλη ανασταση!
Καταρχάς μόνη σας χρησιμοποιείτε τον όρο "αβάπτιστα" σαν να είναι κάτι κακό και μειωτικό για το παιδί σας. Είναι σαν να πουν για έναν άντρα ότι δεν έχει κάνει περιτομή! προφανώς και δε θα τον πειράξει διότι δεν πιστεύει σε αυτήν την θρησκεία άρα σε αυτή την διαδικασία. Από την στιγμή λοιπόν που δεν πιστεύετε σε κάτι και συνειδητά επιλέξατε αυτό και για τα παιδιά σας γιατί σας ενοχλεί? ¨Οπως έμενα με βάφτισαν και μου εξήγησαν γιατί πρέπει να κοινωνώ ή γιατί πηγαίνουμε στην εκκλησία έτσι και εσείς εξηγήστε στο παιδί σας γιατί δεν πιστεύετε σε αυτό και γιατί δεν υπάρχει λόγος να κοινωνήσει. τόσο απλά! Ηταν δική σας αμέλεια να μην ενημερώσετε το σχολείο. όταν δεν πιστεύουμε σε κάτι δεν γκρινιάζουμε γιατί δεν μας συμπεριλαμβάνουν σε αυτό! είναι άτοπο! Συζητήστε με το παιδί σας και μην κατηγορείτε τους άλλους για τις δικές σας αποφασεις!
Το θεμα ειναι οτι οντως πρεπει το υποργειο να μεριμνει για καταστασεις οπου όχι μονο το παιδι είναι αβάπτιστο, αλλα ειναι αθεο/δε θελει να παει εκκλησια κλπ. Θα μπορουσαν αυτα τα παιδια να μη πηγαινουν εκκλησια, να μην ειναι υποχρεωτικο. Το παιδακι σας, καλα κανατε κ το στειλατε εκκλησια εκεινη τη μερα, ειναι ισως κ ενας τροπος να μαθει για μια απο τις πολλες θρησκειες του κοσμου. Οσο για την Κοινωνια, οσο κ να μην ειμαι ανθρωπος της εκκλησιας, νομιζω οτι ο ιερεας επραξε σωστα συμφωνα με αυτα που οριζει η συγκεκριμενη θρησκεια. Και σε τζαμι να πηγαινατε, δε θα πηγαινατε με μινι φουστα, δεν επιτρεπεται. Και αυτη η θρησκεια, δεν επιτρεπει ατομα που δνε εχουν βαφτιστει να κοινωνησουν. Θα θεωρουσα ανεπιτρεπτο να μη της επιτρεψουν να μπει ας πουμε. Αλλα, μπορει να μπει στην εκκλησια, να μαθει για αυτη τη θρησκεια, και αν συμφωνησει με οσα οριζει αυτη, τοτε να συμμετεχει στα "μυστηρια" οπως λεει η συγκεκριμενη θρησκεια. Αλλα εχετε καθε δικιο για το οτι πρεπει να υπαρχουν εναλλακτικες. Φιλικα.
το πρόβλημα δεν ξεκινά (προφανώς) από το γεγονός ότι το παιδί είναι αβάπτιστο, ούτε από το γεγονός ότι η Εκκλησία απαγορεύει την κοινωνία σε παιδιά που δεν έχουν βαπτιστεί -στο κάτω κατω δόγμα είναι δεν θα αλλάξει- (τουλάχιστον στο προσεχές μέλλον). το πρόβλημα ξεκινά από το γεγονός ότι σχολείο εν έτει 2014 διοργανώνει εκκλησιασμό για τα παιδιά (ηλικίας 5-6 ετών) όταν η θρησκευτική αναπτυξη είναι καθαρά ζήτημα (κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα) της οικογένειας...
Από τα πιο σωστά και ολοκληρωμένα σχόλια που διάβασα επί του θέματος!Θα μπορούσε κάλλιστα ο ιερέας να κανονίσει μία ιδιαίτερη μετάληψη την Κυριακή πριν από την αρχή της σχολικής χρονιάς σε χώρο της εκκλησίας, όπου οι γονείς θα πήγαιναν τα παιδιά τους για να Κοινωνήσουν.Αυτά όμως γίνονται σε δυτικές κοινωνίες και όχι σε "δυτικές" κοινωνίες...
Δηλαδη αν καποιος ανθρωπος με τον οποιον για καθαρα δικους μας, σεβαστους λογους, δεν επιθυμουμε γνωριμια και σχεσεις, δε μας μας καλεσει πχ στο γαμο του, θα παρεξηγηθουμε; Απορριπτουμε μια ιδεολογια η εναν τροπο ζωης, (δικαιωμα μας) αλλα μας πληγωνει αν υπαρξει απορριψη απο την αλλη πλευρα; Το εχω ξαναγραψει και θα το ξαναπω: ο συνεπης με τις ιδεες του ανθρωπος δεν ζητα επιβεβαιωση απο την ιδςολογια που αμφισ
τεχνικά ούτε άμα κάβλωσες το πρωί επιτρέπεται να σε κοινωνήσει ο παπάς, κάτι μου λέει όμως ότι αν ερχόταν και σε ψαχούλευε δε θα τον έλεγες συνεπή με τις ιδέες του αλλά διεστραμμένο.