Γιωργάκη, γιατί χαλάς το πάρτι;

Γιωργάκη, γιατί χαλάς το πάρτι; Facebook Twitter
1

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ

 

Δεν είναι σίγουρο πόσοι άνθρωποι παρακολουθούν πλέον τις διαμάχες στη Βουλή ή ενδιαφέρονται πραγματικά για τα νομοσχέδια που ψηφίζονται. Για πολλούς, οι κοινοβουλευτικοί διαξιφισμοί φαντάζουν στημένοι ή αδιάφοροι, ενώ υπάρχουν και άλλοι απογοητευμένοι ή παραλυμένοι από τον φόβο. Και όμως! Αν κοιτούσαν λίγο πιο προσεκτικά, θα έβλεπαν ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται αφορούν τη ζωή τους. Χώρια ότι χάνουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και θέατρο.

Η τελευταία παράσταση δόθηκε την Κυριακή το βράδυ και δεν αφορούσε βασικά το γάλα. Η κυβέρνηση που είχε σκηνοθετήσει το σόου χρησιμοποίησε την τιμή του γάλακτος ως προπέτασμα καπνού. Παρ' ότι στη διάρκεια της παράστασης χάθηκε ένας υπουργός –ο κ. Χαρακόπουλος που παραιτήθηκε επειδή ακόμα και οι ρυθμίσεις για το γάλα έγιναν προς όφελος μερικών ξένων εταιρειών–, τα σοβαρότερα θέματα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα: η ακόμα μεγαλύτερη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και οι μειώσεις στις συντάξεις, η παραπέρα καταστροφή της μεσαίας τάξης με τα μέτρα για τους φαρμακοποιούς ή τους αρτοποιούς, η απώλεια δισεκατομμυρίων από την εσπευσμένη πώληση των τραπεζικών μετοχών που το κράτος είχε αγοράσει σε υψηλότερες τιμές και, φυσικά, η εκ των προτέρων αμνήστευση των κυβερνητικών υπευθύνων για τα προηγούμενα.

Τέτοιες ρυθμίσεις θα ζήλευε και η καλύτερη banana republic του κόσμου, μάλιστα ακόμα και η συνήθως ντροπαλή Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής τις θεώρησε αμφίβολης συνταγματικότητας. Όμως, την Κυριακή το πρωί, λίγες ώρες πριν το νομοσχέδιο ψηφιστεί στη Βουλή, οι περισσότερες εφημερίδες της ημέρας τραγουδούσαν σε συγχορδία ένα τελείως διαφορετικό παραμύθι, το οποίο αναμετέδιδαν και οι τηλεοπτικές «ειδήσεις»: η χώρα δεν ψήφιζε –όπως πραγματικά συνέβη– ένα καινούργιο μνημόνιο που αποτελείωνε την καταστροφή των προηγούμενων, αλλά αντίθετα έβγαινε επιτέλους από την κρίση και για να ευλογήσει τις γενναίες «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης η Μέρκελ θα έρθει στην Αθήνα πριν από τις εκλογές, παραμονές των οποίων ο Σαμαράς θα μοιράσει μουνταρία το πρωτογενές πλεόνασμα στους αναξιοπαθούντες, ώστε να κερδίσει την εκλογική μάχη ή να τη χάσει αξιοπρεπώς από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Έχοντας προχωρήσει σε μια σειρά από καταστροφικές επιλογές στο επίπεδο των δήμων, ο τελευταίος έχει χάσει μέρος της δυναμικής που είχε, την οποία ανέκοψε το Ποτάμι, χωρίς μάλιστα να ψελλίσει την παραμικρή πολιτική θέση. Γιατί οι πολίτες απογοητεύονται όταν βλέπουν ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία να κλείνεται στον εαυτό του επειδή άλλοι νοσταλγούν το παλιό καλό 3,5% και άλλοι δεν θέλουν νέο αίμα γιατί ράβουν οι ίδιοι βουλευτικά ή υπουργικά κουστούμια και να ζητάει για τους προηγούμενους λόγους πιστοποιητικό αντιμνημονιακών φρονημάτων απ' όσους θέλουν να συνεργαστούν μαζί του, παρ' ότι και η τελευταία έρευνα δείχνει ότι στις δημοτικές εκλογές τα τοπικά προβλήματα και η προσωπικότητα του υποψηφίου αποτελούν το κριτήριο της ψήφου και όχι το Μνημόνιο. Όταν, με λίγα λόγια, ένα κόμμα που επαγγέλλεται την αλλαγή συμπεριφέρεται σαν τους κουφούς που, αγνοώντας την κοινωνία, κυβερνούσαν τόσα χρόνια, τότε δεν είναι ανεξήγητο το ότι κάποιοι ψηφοφόροι στρέφονται προς τους μουγγούς.

Παρ' ότι ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ο Τσίπρας έκανε ό,τι μπορούσε για να επαναφέρει το δίλημμα ΣΥΡΙΖΑ ή καταστροφή. Κατέθεσε πρόταση μομφής εναντίον του Στουρνάρα, η οποία αιφνιδίασε το κυβερνητικό στρατόπεδο, που αρχικά δέχθηκε να τη συζητήσει διά του υπουργού Επικρατείας της ΝΔ, πριν τον αδειάσει ο κ. Βενιζέλος σε μια ακόμη απόδειξη ότι η πιο συνεπής νεοδημοκρατική συνιστώσα είναι το ΠΑΣΟΚ. Τελικώς, η πρόταση δεν έγινε δεκτή με το έτσι θέλω, όπως οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τα άλλα μέτρα που έχουν κάνει το Σύνταγμα κουρελόχαρτο, ενώ στον κάλαθο των αχρήστων βρέθηκε και η πρόταση μομφής κατά του προεδρείου που ακολούθησε.

Η γραμμή που αμέσως δόθηκε στα ΜΜΠ (Mέσα Mαζικής Παπαγαλίας) ήταν ότι ο Τσίπρας είχε ηττηθεί κατά κράτος, αφού η πρόταση δυσπιστίας είχε απορριφθεί, λες και ο ΣΥΡΙΖΑ περίμενε να περάσει. Μάλιστα, πιστά στη γραμμή, ορισμένα μέσα την προπαγάνδισαν και την επόμενη μέρα, μολονότι ένα συμβάν είχε ανατρέψει όλα τα δεδομένα: ο Γ. Παπανδρέου καταψήφισε τη βασική διάταξη για τις τράπεζες, παίρνοντας εκδίκηση από αυτούς που θεωρεί ότι τον απομάκρυναν από την εξουσία το 2011. Πρόκειται για υπερβολή, μια και ο κ. Παπανδρέου έβαλε τόσα αυτογκόλ που δεν χρειαζόταν και τη δυσμένεια των διαιτητών, αλλά δεν έχει καμιά σημασία: κατέστρεψε το πάρτι που κάθε τόσο οργανώνουν οι λίγοι στα συντρίμμια μιας χώρας.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Κύριε Κούλογλουτσουβαλιάζετε κι εσείς ένα σωρό θέματα με αποτέλεσμα να θολώνετε λίγο νερά χωρίς όμως να παρουσιάζετε κανένα επιχείρημα. Δέχομαι ότι αυτό που έγινε με τις τράπεζες ή τους αρτοποιούς είναι απαράδεκτα, γιατί δεν έχω άποψη, γιατί δεν έχω ιδέα τι παίζει με τις μετοχές και τα ψωμιά και φαντάζομαι εσείς το έχετε ψάξει. Βέβαια εναλλακτική δεν διατύπωσε κανείς όσον αφορά τις τράπεζες, αλλά δέχομαι ότι αυτές οι ρυθμίσεις ήταν καταστροφικές.Σε 2-3 πράγματα που αναφέρετε όμως κι έχω κάποιες αμφιβολίες, θα ήθελα να μου διευκρινίσετε με ποιον τρόπο επωφελούνται ξένες εταιρείες με τις ρυθμίσεις στο γάλα. Επίσης μπορείτε να μας πείτε πώς συντελείται "η παραπέρα καταστροφή της μεσαίας τάξης με τα μέτρα για τους φαρμακοποιούς";Λέτε επίσης "Η γραμμή που αμέσως δόθηκε στα ΜΜΠ (Mέσα Mαζικής Παπαγαλίας) ήταν ότι ο Τσίπρας είχε ηττηθεί κατά κράτος, αφού η πρόταση δυσπιστίας είχε απορριφθει". Θα σας παρακαλούσα να μη μας υποτιμάτε τόσο, πιστεύοντας ότι εσείς είστε ανώτερος των υπολοίπων και πως εμείς είμαστε θύματα των Μέσων. Δεν περίμενα κανένα μέσο να μου πει πως ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε και έσκαψε το λάκκο του. Η σκηνή που ο γερο-Αλέξης, περιτριγυρισμένος από επαγγελματίες συνδικαλοπολιτικούς και άλλους κατα φαντασίαν επαναστάτες βγαίνει από τη βουλή με υψωμένη τη γροθιά για να πάει στους άλλους πλατειακούς και να κολλήσει 2-3 αγωνιστικά ένσημα ήταν αρκετή.Όσον αφορά το Ποτάμι, έχει εκφράσει θέσεις στο site του. Μπορεί να μην είναι αυτές που θα θέλατε, όχι τόσες πολλές και όχι διατυπωμένες με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει, αλλά αν κρίνουμε από τις θέσεις που έκφράζουν όλα τα άλλα κόμματα και τη συνέπεια με την οποία τις υπηρετούν, τότε αυτό το επιχείρημα περί μη-θέσεων δεν στέκει. Ας μας πει βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ και τις θέσεις του. Ποιος τις εκφράζει καλύτερα, ο Δραγασάκης ή ο Λαφαζάνης;