O Bilos είναι street artist και εικονογράφος. Eίναι 28 χρονών, μεγάλωσε στην Πάτρα και σπούδασε στο Τ.Ε.Ι Πολιτικών Έργων Υποδομής εκεί έκανε και τα πρώτα του γκραφίτι. Αυτές τις μέρες συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στην Οxymoron Galerie στην Βιέννη. Τα έργα του είναι χαρακτηριστικά, τα γράμματα που ζωγραφίζει θυμίζουν τσιχλόφουσκες και οι συνδυασμοί των χρωμάτων που χρησιμοποιεί, ομορφαίνουν τους τοίχους στους οποίους βάφει. «Το γκράφιτι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον γύρω στο 2000. Βγαίναμε με τον φίλο μου τον Ερνέστο και κάναμε βόλτες με τις ώρες. Ψάχναμε σαν τρελοί για γκράφιτι σε όλη την πόλη και τραβούσαμε φωτογραφίες με τις κάμερές μας μέχρι να τελειώσει το φιλμ», λέει ο Bilos. «Όταν παίρναμε τις φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει αντιγράφαμε τα έργα των άλλων σε χαρτί. Το κάναμε για εξάσκηση. Παρατηρούσα και μελετούσα τους τοίχους πολύ πριν πιάσω σπρέι στα χέρια μου».
Το πρώτο του γκραφίτι το έκανε με φίλους στην Πάτρα το 2001. «Από τότε η αναζήτηση για τις φόρμες των γραμμάτων εξελίχθηκε σε εμμονή. Ακολούθησαν παρέες, crews, φεστιβάλ, ταξίδια. Όλα με κοινό παρονομαστή, την αγάπη για το γκράφιτι», λέει. «Ανεξάρτητα από ταμπέλες street art ή γκραφίτι, είμαι 100% υπέρ της τέχνης στο δημόσιο χώρο με την ευρεία έννοια. Δεν πρέπει απαραίτητανα είναι κάτι που ευχαριστεί τη μάζα. Προσωπικά το γκράφιτι μου έδωσε μεγάλη ελευθερία έκφρασης. Όταν δημιουργείς χωρίς να εξαρτάσαι από τη γνώμη των άλλων μπορείς και "αναπνέεις".», λέει.
«Οι Έλληνες street artists απασχολούν πολύ τα ΜΜΕ στο εξωτερικό. Με την καλή έννοια πάντα. Η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο έτσι κι αλλιώς για άλλους λόγους και είναι επόμενο οι ξένοι δημοσιογράφοι να ασχολούνται και με την street art αλλά όχι με το γκράφιτι».
Τα γράμματα που φτιάχνει ο Bilos έχουν ένα πολύ χαρακτηριστικό καμπυλωτό σχήμα που τον κάνουν να ξεχωρίζει αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. «'Οπως οι περισσότεροι ξεκίνησα με το "wild style". Στην πορεία αφαίρεσα πολλά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα τέτοιο "oldschool" κομμάτι. Τα μυτερά βέλη, οι πολλαπλές συνδέσεις μεταξύ των γραμμάτων και η 3d σκιά. Από ένα σημείο και μετά έπαψε να με απασχολεί το πόσο τέλειες ευθείες είχαν τα κομμάτια μου και ξόδευα όλο και λιγότερο χρόνο σε διορθώσεις. Οι καμπύλες προκύπτουν πιο φυσικά από την κίνηση του σώματος. Όταν βάφεις σε τοίχο όπου χρησιμοποιείς όλο σου το σώμα είναι πιο εύκολο. Με την πάροδο του χρόνου και την επανάληψη όλα αυτά με οδήγησαν στο να σχεδιάζω έτσι τα γράμματα μου. Πρόσφατα άρχισα πάλι να προσθέτω στοιχεία και ευθείες, ίσως λόγω του σχεδιασμού στον υπολογιστή», λέει.
Πριν έναν χρόνο μετακόμισε στο Norwich της Αγγλίας για μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Communication Design και τελικά έμεινε μόνιμα εκεί. Από τότε έχει ξεκινήσει να συμμετέχει σε εκθέσεις και έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο πρεσβευτής της ελληνικής street art. «Λόγω του διαδικτύου μπορεί κανείς να δει πανομοιότυπα έργα σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αναμφίβολα υπάρχουν αναγνωρίσιμοι Έλληνες street artists αλλά δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ελληνικό στυλ. Η ελληνική σκηνή είναι πολύ νέα και πάντα ήταν μία μίξη από διάφορα στυλ και κυρίως μόδες», λέει.
Ο Bilos έχει βάψει σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο και προσπαθεί να βάφει σε κάθε χώρα που επισκέπτομαι. «Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ελβετία, Βέλγιο, Ολλανδία, Αγγλία, Βουλγαρία. Κάθε κομμάτι έχει τη δική του αξία. Ίσως να ξεχωρίζω το ταξίδι στη Λισαβόνα σαν γενική ανάμνηση λόγω παρέας, πόλης και βαψίματος», λέει. «Οι Έλληνες street artists απασχολούν πολύ τα ΜΜΕ στο εξωτερικό. Με την καλή έννοια πάντα». «Η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο έτσι κι αλλιώς για άλλους λόγους και είναι επόμενο οι ξένοι δημοσιογράφοι να ασχολούνται και με την street art αλλά όχι με το γκράφιτι. Αλλά φυσικά υπάρχουν οι Έλληνες γκραφιτάδες και street artists που διαπρέπουν στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Faitakis, Laskos, Woozy, Same84, Markosian, ΙΝΟ, STMTS, Cacao Rocks, b.», λέει.
Η έκθεση στην Αυστρία για τον Bilos προέκυψε σχετικά εύκολα μιας και οι ιδιοκτήτες της γκαλερί ήταν φίλοι του. Αλλά από ότι λέει δεν είναι και κάτι πολύ δύσκολο γενικά. «Για όλα υπάρχει η αγορά και το αντίστοιχο κοινό. Είναι θέμα επαφών και χρόνου το να εκθέσεις κάπου τη δουλειά σου», λέει. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία κοινή καλλιτεχνική ανάγκη μεταξύ των γκραφιτάδων και των street artist, να κάνουν έργα όχι μόνο στον δρόμο αλλά και στον καμβά. Για τον Bilos δεν πρόκειται τόσο για μία ανάγκη, όσο για μια ευκαιρία. «Αν μπορούσα θα έβαφα τοίχους κάθε μέρα», λέει. «Ο καμβάς ή η έκθεση είναι ευκαιρία για βάψιμο. Επίσης κάθε συμμετοχή σε μια έκθεση θα φέρει και την επόμενη κ.ο.κ. Το γκράφιτι έτσι κι αλλιώς ανήκει εκεί έξω, "γκράφιτι σε γκαλερί» είναι σαν να λέμε "ψάρι σε κλουβί".
Η street art και το γκραφίτι δεν καλύπτουν τα έξοδα του Bilos αλλά οι δουλειές που κάνει παράλληλα και έχουν σχέση με την τέχνη του, πληρώνουν τους λογαριασμούς. «Εργάζομαι σε μια εταιρεία στο τμήμα επεξεργασίας εικόνας. Εισόδημα μου παρέχουν και οι τοιχογραφίες κατά παραγγελία που διαφέρουν πολύ από τα γκραφίτι μου. Κατά καιρούς βγάζω χρήματα από εικονογραφήσεις, βιβλία, μεταξοτυπίες, καμβάδες», λέει.
Οι καλλιτεχνικές επιρροές του Bilos είναι πολύπλευρες και αυτό αποτυπώνεται στα έργα του. Ο σουρεαλισμός, τα Comics, η PopArt, το Graffiti. «Οι καλλιτέχνες που τρέφουν πρώτα το δικό τους μυαλό με τις δημιουργίες τους. Ξεχωρίζουν από μόνοι τους. Τελευταία πειραματίζομαι αρκετά με διάφορα υλικά και έργα σε μικρότερη κλίμακα ως προς το γκράφιτι. Επίσης τα τελευταία χρόνια τραβάω συστηματικά φωτογραφίες στο δρόμο. Αρχές Μαρτίου θα έχω μία μικρή έκθεση με φωτογραφίες εδώ στο Norwich. Τον Ιούνιο θα έχω τη χαρά να πάρω μέρος στο "Le MUR de St. Etienne" ως ένας από τους 12 επιλεγμένους καλλιτέχνες για το 2016. Υo Treasures, Foivi, ΛΦΓ7, FMS, Γ!».
Η ομαδική έκθεση στην Οxymoron Galerie στην Βιέννη στην οποία συμμετέχει ο Bilos θα διαρκέσει μέχρι τις 4 Μαρτίου. Περισσότερα έργα του μπορείς να δεις εδώ:
www.bilosmantho.com
www.instagram.com/_bilos_
www.enitaimenipleis.tumblr.com
σχόλια