«Αν η Τουρκία κινηθεί επί του πεδίου, θα κινηθεί ως αμυνόμενη και όχι ως επιτιθέμενη»

Σωτήρης Σέρμπος: «Αν η Τουρκία κινηθεί επί του πεδίου, θα κινηθεί ως αμυνόμενη και όχι ως επιτιθέμενη» Facebook Twitter
«Απέχουμε οκτώ μήνες από τις προγραμματισμένες εκλογές. Ας κρατήσουμε πως αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει τον Ερντογάν είναι να παραμείνει στον προεδρικό θώκο».
0
ΣΕΡΜΠΟΣ
Σωτήρης Σέρμπος

— Πόσο σας ανησυχεί η τουρκική επιθετικότητα;
Ασφαλώς και παραμένει ανησυχητική μια ρητορική που αναπαράγει αναθεωρητισμό με άρωμα αλυτρωτισμού. Πασπαλισμένη μ’ ένα κίβδηλο αφήγημα όπου η Ελλάδα επιτίθεται (με τη διττή ιδιότητα πολιορκητικού κριού και κακομαθημένου παιδιού της Δύσης, δηλαδή των ΗΠΑ) και η Τουρκία αμύνεται. Με αυτό τον τρόπο ο Ερντογάν απευθύνεται πρώτα στην τουρκική κοινή γνώμη που εξαιτίας του στενάζει οικονομικά, με τον ίδιο να πονάει εκλογικά.

Δεύτερον, σε τμήμα της Δύσης που δεν «κοιμάται και ξυπνάει με τα ελληνοτουρκικά», και τρίτον σε αραβικούς πληθυσμούς που εύκολα «αγοράζουν» αντιαμερικανισμό.

Σε κάθε περίπτωση, απέχουμε οκτώ μήνες από τις προγραμματισμένες εκλογές. Ας κρατήσουμε πως αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει τον Ερντογάν είναι να παραμείνει στον προεδρικό θώκο. Στο ενδιάμεσο, ο ίδιος θα διατηρεί ένα στοιχείο ανορθολογισμού στον τρόπο που διαπραγματεύεται. Είναι κομμάτι της τακτικής του να σου δημιουργεί την αμφιβολία, να μη γνωρίζεις ακριβώς τι θα κάνει στο τέλος και να είσαι υποχρεωμένος να τον πάρεις στα σοβαρά ή έστω να τον ανεχθείς.

Βέβαια, στην Πράγα δεν δούλεψε αυτό το μοντέλο, ούτε η φιλοδοξία του (ειδικά λόγω Ουκρανίας) να τον αναγνωρίσουν οι μεγάλες δυνάμεις-συνομιλητές του ως ίσο προς ίσο.  

Πάντως για την Ελλάδα απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη προσοχή για τον κίνδυνο ατυχήματος ή εσφαλμένου υπολογισμού (σε αέρα και θάλασσα). Αν η Τουρκία κινηθεί επί του πεδίου, θα κινηθεί ως αμυνόμενη και όχι ως επιτιθέμενη.

Και να μην ξεχνάμε πως εξακολουθεί να υπάρχει τόσο η Συρία (βλ. Κουρδικό) όσο και η Κύπρος. Ειδικά η πρώτη εξακολουθεί να προσφέρεται ως το μείζον θέμα εθνικής ασφάλειας που ενώνει την τουρκική κοινωνία. Δεν γνωρίζω την αντίληψη του Προέδρου για τη σκληρή ισχύ της Ελλάδας, αλλά είμαι βέβαιος πως αντιλαμβάνεται αρκετά, εξαιτίας της από κοινού συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ.   

Να έχουμε υπόψη μας πως η ενέργεια αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα για την Τουρκία. Επιδιώκει να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία και το Ιράν ώστε να καταστεί αυτόνομος παίκτης και επιπλέον διψάει και η ίδια, με τις ανάγκες της να αυξάνονται τα χρόνια που έρχονται. 

— Πιστεύετε ότι ο Ερντογάν έχει απωλέσει τις συμμαχίες του παρελθόντος και γι’ αυτό αντιδρά έντονα;
Αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα που αφορά τη ρίζα του προβλήματος ως προς την πρόσληψη της Δύσης και κυρίως των Αμερικανών, που δίνουν τον τόνο και στους υπόλοιπους. Το πρόβλημα του Τούρκου Προέδρου είναι πως έχασε την αξιοπιστία του, προκαλώντας διάρρηξη της εμπιστοσύνης. Με επίκεντρο το ρωσοτουρκικό εκκρεμές (ειδικά από το 2014 και την κρίση στην Ουκρανία, το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, φτάνοντας έως το 2022) και το εύρος της τουρκικής αυτονόμησης, συμπεριλαμβανομένης της αμυντικής της βιομηχανίας, σε μια κατεύθυνση όπου αργότερα θα απειλήσει διατλαντικά συμφέροντα.

Πιθανόν, λαμβάνοντας υπόψη την ήττα της Ρωσίας (ανεξαρτήτως εξελίξεων στο πεδίο της ουκρανικής επικράτειας), να επιδιώξει μια εκ νέου -a la carte- απαλή στροφή προς τη Δύση. Και πάλι όμως, τα ανωτέρω δεν πρόκειται να ανακτηθούν από τη μια ημέρα στην άλλη.

Ταυτόχρονα, πέφτουν στο κενό οι εκβιασμοί του για προνομιακή μεταχείριση της χώρας του διότι έχει την επιλογή να συνταχθεί μ’ έναν αντι-ηγεμονικό πόλο. Ο πόλος αυτός εξαρχής δεν ήταν συνεκτικός και πλέον απλά δεν υπάρχει, απομειώνοντας τη διαπραγματευτική θέση της Τουρκίας.

Με βάση τα παραπάνω, είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού πως, μετά τη ρωσική εισβολή, η καθαρή και αξιόπιστη στάση που τήρησε η Ελλάδα περιλαμβάνει μετρήσιμα και απτά οφέλη για το εθνικό της συμφέρον (με το λιμάνι-στρατηγικό πολυεργαλείο της Αλεξανδρούπολης να είναι το πλέον χειροπιαστό), κυρίως στον πυρήνα του γεωπολιτικού ρεαλισμού και των περιφερειακών ισορροπιών ισχύος, ανατρέποντας, ειδικά στο Αιγαίο, πολιτικές δεκαετιών στον αέρα και τη θάλασσα.

Σωτήρης Σέρμπος: «Αν η Τουρκία κινηθεί επί του πεδίου, θα κινηθεί ως αμυνόμενη και όχι ως επιτιθέμενη» Facebook Twitter
«Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας είναι πως το τουρκολιβυκό σύμφωνο προέκυψε και ως αντίδραση της Τουρκίας μετά το Κραν Μοντανά και τη δική της εκδοχή περί αποκλεισμού της από την ενεργειακή αρχιτεκτονική της Ανατολικής Μεσογείου». Φωτ.: EPA

— Τα τουρκολιβυκά μνημόνια περιπλέκουν την κατάσταση;
Ήταν ήδη αρκετά περίπλοκη και σωστά υπενθυμίζετε πως τα μνημόνια είναι δύο, καθότι αφορούν και το στρατιωτικό αποτύπωμα της Τουρκίας στη Λιβύη. Η πρώτη εκμεταλλεύτηκε τη θέση και τις αδυναμίες του σημερινού πρωθυπουργού της Λιβύης απέναντι στο αντίπαλο δέος του (Μπασάγκα).

Μάλιστα, λίγο καιρό νωρίτερα προστάτευσε την Τρίπολη και τον ίδιο τον Ντμπεϊμπά από μια πολιορκία. Εξαργύρωσε την προστασία απαιτώντας την ενεργοποίηση του έωλου τουρκολιβυκού μνημονίου.

Επιπλέον, έχοντας διαβάσει τη στροφή πολιτικής εκ μέρους των Αμερικανών, υπενθυμίζει τη στρατηγική της σημασία σε μια χώρα όπου διατηρεί παρουσία και η Ρωσία. Προφανώς, ειδικά στα νότια της Ανατολικής Κρήτης, υπάρχει ο κίνδυνος για στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Ελλάδα. Ευρύτερα όμως, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας είναι πως το τουρκολιβυκό σύμφωνο προέκυψε και ως αντίδραση της Τουρκίας μετά το Κραν Μοντανά και τη δική της εκδοχή περί αποκλεισμού της από την ενεργειακή αρχιτεκτονική της Ανατολικής Μεσογείου.

Δείτε το λοιπόν και ως ένα bargaining chip (διαπραγματευτικό χαρτί) εκ μέρους του Ερντογάν, που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις και με ανταλλάγματα να το πάρει πίσω, ειδικά στα θέματα των οριοθετήσεων θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τέλος, να έχουμε υπόψη μας πως η ενέργεια αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα για την Τουρκία. Επιδιώκει να μειώσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία και το Ιράν ώστε να καταστεί αυτόνομος παίκτης και επιπλέον διψάει και η ίδια, με τις ανάγκες της να αυξάνονται τα χρόνια που έρχονται. 

— Πόσο έχει επηρεάσει την κατάσταση ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος;
Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και η προτεραιοποίηση της μεσοπρόθεσμης αποδυνάμωσης της Ρωσίας ενίσχυσαν την αντίληψη εκ μέρους της Δύσης ότι πρέπει να αποφευχθεί μια μελλοντική υπέρμετρη εξάρτηση από την Τουρκία. Μέχρι και οι δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων είναι ενδεικτικές ως προς το πόσα έχουν αλλάξει μετά την 24η Φεβρουαρίου, ειδικά στο Βερολίνο.

Από την άλλη πλευρά, ασφαλώς αναβαθμίζεται και η Τουρκία, όχι όμως εις βάρος της Ελλάδας. Αντιθέτως, εξαιτίας της Ουκρανίας, για πρώτη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η Ελλάδα ξαναμπαίνει στο γεωπολιτικό παιχνίδι.

Μια τέτοια εξέλιξη μόνο θετικά μπορεί να αποτιμηθεί. Δυστυχώς δεν έχει επαρκώς εμπεδωθεί από μερίδα του πολιτικού συστήματος και της κοινής γνώμης. Κι όμως, είναι η ορθή αντίληψη του παρόντος που προετοιμάζει ένα μέλλον περισσότερο ασφαλές και ανθεκτικό για την Ελληνική Δημοκρατία.

— Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα χειρότερα θα έρθουν αν χάσει τις επόμενες εκλογές ο Ερντογάν. Εσείς ασπάζεστε αυτήν την εκδοχή;
Είναι νωρίς για να σας απαντήσω. Σε μέγεθος και ισχύ, δεν είναι η Τουρκία της δεκαετίας του 1990. Χρωστάει πολλά στον Ερντογάν. Ακόμα και χωρίς τον ίδιο, θα υπάρχουν συνέχειες στην τουρκική εξωτερική πολιτική και τον ιδεολογικό μετασχηματισμό που έχει υποστεί την τελευταία εικοσαετία. Επιπλέον, αν υπάρξει μετάβαση θα είναι βελούδινη ή όχι; Κι αν όχι, σε μια διασπασμένη ταυτοτικά χώρα και τοξικά διχασμένη κοινωνία, τι μορφή μπορεί να λάβει η σύγκρουση μεταξύ κοσμικών και ισλαμιστών; Το τελευταίο είναι ένα σενάριο που προβληματίζει τη Δύση και οφείλει να απασχολήσει και την Αθήνα.

Τέλος, στην περίπτωση που (με ή χωρίς Ερντογάν) υπάρξει δυτικό άνοιγμα προς την Τουρκία, η βέλτιστη για την Αθήνα στρατηγική περιλαμβάνει την αξίωση της Ελλάδας να συνδιαμορφώσει αυτό το εγχείρημα, έτσι ώστε να ενσωματώνει ουσιαστικές πρόνοιες και διατλαντικές δικλείδες ασφαλείας για την Ελλάδα, προκειμένου να προχωρήσουμε σε μια έντιμη συνεννόηση με την Τουρκία επί των αμφισβητούμενων θαλασσίων ζωνών, με βάση τους θεμελιώδεις και μη διαπραγματεύσιμους κανόνες του παιχνιδιού.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χαρισματικά παιδιά: Κάθε γονιός ονειρεύεται να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Ψυχή & Σώμα / Χαρισματικά παιδιά: Ονειρεύεται κάθε γονιός να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Πόσο διαφορετικό είναι ένα χαρισματικό παιδί; Υπάρχει κοινωνική εμμονή με την ευφυΐα; Κρύβει, άραγε, παγίδες η χαρισματικότητα; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την ψυχοπαιδαγωγό Δανάη Δεληγεώργη για την έννοια της χαρισματικότητας και αν, τελικά, αποτελεί προτέρημα ή πρόκληση.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
«Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Radio Lifo / «Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Μπορεί ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει βασικό πυλώνα για την ανάπτυξη της χώρας; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επενδύσει στον φυσικό θησαυρό της; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Νίκο Κουτσιανά, ιδρυτή της Apivita και δημιουργό της Symbeeosis, για τις ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν από ένα παραγωγικό μοντέλο που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Αληθινά εγκλήματα / Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την τραγική ιστορία του θανάτου της 21χρονης Κωστούλας, σε ένα χωριό της Ηλείας, το 1997. Ήταν αυτοκτονία, όπως αρχικά θεωρήθηκε, ή μια ανατριχιαστική υπόθεση παιδοκτονίας για λόγους κοινωνικής κατακραυγής;
THE LIFO TEAM
Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, κάτοικο της περιοχής, η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη και άλλων γειτονικών δρόμων για τα άτομα με αναπηρία.
THE LIFO TEAM
Σκληρές Αλήθειες

Άρης Δημοκίδης / 10 Σκληρές Αλήθειες που σοκάρουν μέχρι σήμερα

Αδυσώπητοι εγκληματίες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, δολοφόνοι που παρίσταναν τους αθώους, παράξενες εξαφανίσεις και σοκαριστικές αποκαλύψεις σε 10 ηχητικά ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη που φωτίζουν ξανά πολύκροτες υποθέσεις.
THE LIFO TEAM
O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Αληθινά εγκλήματα / O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ξεχασμένη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα, που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα δύο μήνες πριν από τον Βασίλη Λυμπέρη, το 1972.
Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Ζωή στα καλύτερά της / Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Mια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου για το πώς μπορούν οι έφηβοι να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος τους και να αναπτύξουν στρατηγικές μελέτης την περίοδο των Πανελληνίων, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
«Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Lifo Videos / «Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Η ηθοποιός Ελεάνα Στραβοδήμου μιλά για την πορεία της από τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μέχρι την τηλεόραση, για τα όρια που χρειάστηκε να θέσει, τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αντιμετώπισε και την ανάγκη για αυτοπροστασία που καλλιέργησε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο Αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Πώς το αρχείο υποδεικνύει τα αναγνώσματα του ποιητή. Η προσωπική του βιβλιοθήκη, τα ενδιαφέροντά του, η ανάγνωση στην ποίηση του Καβάφη και η θέση του στην «Ιστορία της Ανάγνωσης». Μια συζήτηση με τον Γιάννη Παπαθεοδώρου, Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Lifo Videos / «Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης μιλά για το τραύλισμα που τον σημάδεψε από παιδί, το bullying και την απομόνωση που βίωσε, και για το πώς η υποκριτική τον απελευθέρωσε, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ο δικηγόρος από την Κρήτη που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και της πεθεράς του

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ποιος σκότωσε τη γυναίκα και την πεθερά του δικηγόρου από την Κρήτη;

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται το θρίλερ της διπλής δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς γνωστού δικηγόρου, που συγκλόνισε και δίχασε την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου το φθινόπωρο του 1996.
Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την συναρπαστική, κινηματογραφική ζωή του αμφιλεγόμενου τραγουδιστή και την προσπάθειά του, μέσα από συνεχείς περιπέτειες, να παραμείνει στην κορυφή
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Αθήνα / Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Ποιοι είναι οι μύθοι και οι αλήθειες γύρω από το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας και πόσο σωτήριο μπορεί να είναι το όριο των 30 χιλιομέτρων; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο, καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γιώργο Γιαννή για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Αθηναίοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Ζούμε, ρε! / Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον τυφλό gamer Μιχάλη Αλεξίου, ο οποίος μοιράζεται την εμπειρία του και ρίχνει φως στις προκλήσεις και τις προοπτικές που υπάρχουν για μια κοινότητα παικτών που μέχρι πρόσφατα έμενε στο περιθώριο.
THE LIFO TEAM
«Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Lifo Videos / «Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Ο Monozim, κατά κόσμον Ορέστης Μπαρσάκης, μιλά για τους δύο άξονες της δημιουργίας του –τη μουσική και το animation– και τη μοναχική πορεία που ακολουθεί, για τη δυσπιστία του απέναντι στις δισκογραφικές, καθώς και για τη δυσκολία βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε στο σκοτάδι

Αληθινά εγκλήματα / Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε για πάντα στο σκοτάδι

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ιστορία του ανθρώπου που για τουλάχιστον δύο χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές του ’90, σκόρπιζε τον τρόμο και τον θάνατο στη βόρεια Ελλάδα, κατά μήκος του οδικού άξονα Καβάλα–Έβρος. Του ψυχρού δολοφόνου που, παρά το ανθρωποκυνηγητό από όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, παρέμεινε ασύλληπτος.