Βία, η μεγάλη «επιστροφή»

Βία, η μεγάλη «επιστροφή» Facebook Twitter
Βία είναι να σου πετσοκόβουν για πολλοστή φορά έναν τσίπικο μισθό, μια αναξιοπρεπή σύνταξη, να κουτσουρεύουν περαιτέρω επιδόματα κι εκπτώσεις φόρου για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα κι όλα αυτά τα πικρά χάπια να «χρυσώνονται» με τα περίφημα «αντίμετρα». Φωτο: SOOC
5

Τις τελευταίες μέρες και ειδικά την παραμονή της ψήφισης των έκτασης 941 σελίδων «νέων» (ήμουνα νιός και γέρασα) μέτρων, η βία έμοιαζε να έχει στα δελτία ειδήσεων την τιμητική της: Αφενός τα πολλά και «χορταστικά» επεισόδια στους πρόσφατους ποδοσφαιρικούς αγώνες - αγώνες που συμπεριλαμβάνονται σε ένα πρωτάθλημα τόσο σάπιο, αναξιόπιστο και διαπλεκόμενο ώστε οποιαδήποτε συζήτηση περί αναβάθμισης θα προϋπέθετε μια τουλάχιστον πενταετή κατάργησή του -, αφετέρου οι ταραχές που συνόδευσαν τις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις, με τα... «νέα όπλα» των αναρχικών να παρουσιάζονται σαν πιο επίφοβα για την παγκόσμια ειρήνη κι από τα πυρηνικά του Κιμ. Αλλά η είδηση δεν ήταν φυσικά κάτι ξεχασμένες από το Πάσχα «στρακαστρούκες» αλλά το ότι ένα δυναμικό και μαζικό το πάλαι πότε κίνημα κατάντησε μια σχεδόν γραφική υπόθεση μιας δράκας «επαγγελματιών» συνδικαλιστών κι εξίσου «επαγγελματιών» μπάχαλων, με τους υπόλοιπους να δίνουμε στο τηλεοπτικό Survivor (μια παραγωγή του κατ' εξοχήν, κιόλας, «μνημονιακού» καναλιού) ρεκόρ τηλεθέασης το ίδιο ακριβώς βράδυ – αν ο Euclides, που πολλοί έσπευσαν να ειρωνευτούν εξαιτίας της σχετικής του αναφοράς, έκανε χθες στη βουλή μια απολύτως ειλικρινή διαπίστωση, ήταν σίγουρα αυτή.


Κι όμως, όλα αυτά δεν ήταν παρά μια «μαγική εικόνα» που περισσότερο αποσκοπούσε να υπαγορεύσει στο πολλαπλά φοβισμένο θυμικό του μέσου τηλεθεατή/ακροατή την αναγκαιότητα επιβολής μιας «δρακόντειας» τάξης και ασφάλειας. Η βία βλέπεις δεν βγαίνει μόνο σε συσκευασία ωμή, «χύμα» κι απρόβλεπτη, σερβίρεται και σε πιο διακριτική, ύπουλη και μοχθηρή σαν στο μακάβριο ηλεκτρονικό παιχνίδι «Γαλάζια Φάλαινα» που παρασύρει εφήβους σε «εθελούσιες» αυτοκτονίες. Είναι μάλιστα αυτή η δεύτερη εκδοχή της πολύ αγριότερη και κοινωνικά επαχθέστερη σε βάθος χρόνου. Γιατί βία είναι να σου πετσοκόβουν για πολλοστή φορά έναν τσίπικο μισθό, μια αναξιοπρεπή σύνταξη, να κουτσουρεύουν περαιτέρω επιδόματα κι εκπτώσεις φόρου για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα κι όλα αυτά τα πικρά χάπια να «χρυσώνονται» με τα περίφημα «αντίμετρα» που όμως καμία θεσμική κατοχύρωση ή δεσμευτική ισχύ δεν έχουν πέρα από πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις που συναγωνίζονται σε αξιοπιστία αυτές του Πινόκιο, πάντα στο όνομα της Αριστεράς και του gratis ηθικού της πλεονεκτήματος. Βία είναι όμως επίσης να ακούς την αξιωματική αντιπολίτευση τού «υπογράφτε ό,τι να'ναι να τελειώνουμε» να επικαλείται τάχα το δίκιο των αδυνάτων επιδιδόμενη σε κουτσαβακισμούς απεκδυόμενη πάσα ευθύνη, λες και δεν ήταν το δίπολο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που έφερε τα πράγματα στο μη παρέκει, λες και η ίδια θα έλεγε λιγότερα «ναι σε όλα». Βία είναι βέβαια και οι σταθερά εξωφρενικές απαιτήσεις των «θεσμών».


Βία γενικευμένη, πολυπρόσωπη, τυφλή είναι όλο αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί αν αποφασίσουμε ότι το μέλλον μας είναι ο κοινωνικός δαρβινισμός και η κανιβαλιστική προοπτική τού όλοι εναντίον όλων "for the hell of it", κάτι που βέβαια δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά είναι πια, καταπώς φαίνεται, «τάση» διεθνής.


Βία είναι - ιδιαζόντως απεχθής - να βλέπεις τους ναζί, που αντί για τα σίδερα της φυλακής εξακολουθούν να βλέπουν τα κοινοβουλευτικά έδρανα με συνυπεύθυνο γι΄αυτό σύσσωμο το «δημοκρατικό τόξο» να ξανασηκώνουν κεφάλι, όχι πια μόνο με αστείους παλικαρισμούς στη βουλή αλλά και με ανασύσταση των «ταγμάτων εφόδου» στον Ασπρόπυργο, βία είναι και η ένοχη απραξία της τοπικής αστυνομίας παρά τις συγκεκριμένες καταγγελίες των πακιστανικής καταγωγής θυμάτων. Βία είναι να απειλείται ένας νέος άνθρωπος (ο Τάσος Θεοφίλου) με ισόβια κάθειρξη χωρίς κανένα ουσιαστικά αποδεικτικό στοιχείο της τρομοκρατικής, υποτίθεται, δράσης του, με σωρεία δικαιωματικών παραβάσεων και την εισαγγελέα να «νεκρανασταίνει» ακόμα και κατηγορίες για τις οποίες είχε ήδη αθωωθεί - η δήλωσή του ότι, όντας αναρχοκομμουνιστής, «στον ταξικό πόλεμο επέλεξε πλευρά με τους αδικημένους» ήταν φαίνεται επαρκές κακούργημα. Bία είναι η ρητορική μίσους στην οποία επιδίδονται με ζέση δεσποτάδες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ακόμα και «σκεπτόμενα», υποτίθεται, δημόσια πρόσωπα, βία είναι οι επιθέσεις σε πρόσφυγες και προσφυγικούς καταυλισμούς στα νησιά με τους δράστες να καλύπτει η «ομερτά» των τοπικών μικροκοινωνιών. Βία (κατά της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος, καταρχήν) είναι να δημοσιεύεις εν έτει 2017 «φιρμάνι» πως, παρότι επιστήμονας, δεν γουστάρεις να συμμετέχεις σε εκτρώσεις, όπως έκαναν οι αναισθησιολόγοι της Σάμου, βία είναι να χαστουκίζεις δημόσια γυναίκες σε μια χώρα με υψηλά ποσοστά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, βία είναι η θεσμοποιημένη σχεδόν εργοδοτική αυθαιρεσία, η μιντιακή παραπληροφόρηση, ο ρατσισμός κι ο πανταχού παρών σεξισμός. Βία είναι να σου παίρνουν τσαμπουκά το σπίτι όπου μένεις και που σε χρέωσαν με το ζόρι σχεδόν προκειμένου να το αποκτήσεις βγάζοντάς το είτε σε «συμβατική», είτε σε ηλεκτρονική δημοπρασία, βία είναι οι ξανά μανά ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών με τα λεφτά των φορολογουμένων, εννοείται, βία είναι οι πυρπολήσεις τρόλεϊ και «λαϊκών» αυτοκινήτων από ούγκανα με αντιεξουσιαστική «προβιά», βία είναι να σε εκτελούν δημόσια και μάλιστα μπροστά στα μάτια του παιδιού σου, βία είναι να βγάζεις τα εγκληματικά απωθημένα σου σε αθώα ζώα, από αδέσποτα σκυλιά μέχρι θαλάσσιες χελώνες.

 
Βία γενικευμένη, πολυπρόσωπη, τυφλή είναι όλο αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί αν αποφασίσουμε ότι το μέλλον μας είναι ο κοινωνικός δαρβινισμός και η κανιβαλιστική προοπτική τού όλοι εναντίον όλων "for the hell of it", κάτι που βέβαια δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά είναι πια, καταπώς φαίνεται, «τάση» διεθνής: το άγριο ξύλο των «μπράβων» του Ερντογάν κατά αντιφρονούντων διαδηλωτών έξω από τον Λευκό Οίκο που είδαμε επίσης χτες σε ζωντανή μετάδοση, εξίσου σοκαριστικό σαν εικόνα με ένα «κλασικό» τρομοκρατικό χτύπημα ή έναν ακόμα «τυφλό» αεροπορικό βομβαρδισμό αμάχων κι ας μην είχε νεκρούς, απλώς το επιβεβαιώνει. Και δεν ξέρω κατά πόσο τελικά η βία είναι η «μαμή της ιστορίας», φαίνεται όμως είναι ότι πρόκειται να ξεγεννήσει πολλά ακόμα εκτρώματα προτού κυοφορήσει κάτι ενδεχομένως(;) ενδιαφέρον – δίχως μάλιστα να της χορηγηθεί καν αναισθησία. Ίσως τελικά γι΄αυτό να απέκτησαν (ξανά) τέτοια δημοτικότητα και τα ριάλιτι τύπου "Survivor".

Casus Belli
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
Αν αυτο ειναι βια ειναι φανερο οτι ο δημοσιογραφος δεν εχει γνωρισει τι ειναι βια. Οχι βια δεν ειναι να μειωνουν ενα μισθο δημοσιου υπαλληλου, βια δεν ειναι να κοβουν την "προσωπικη διαφορα" σε πολλες περιπτωσεις υποδηλωνει ποσα λιγοτερα εχεις πληρωσει απο αυτα που λαμβανεις, βια ειναι η εξομοιωση της πραγματικης βιας αυτης που σκοτωσε ενα Γρηγοροπουλο, 3 ατομα στην Γιουρομπανκ, εκτελεσε εξωδικαστικα ενα Χαμπιμι, εκτελεσε επισης εξωδικαστικα τον καθε Μπακογιαννη ή ληστεψε βιασε και παραβιασε το καθε θυμα πραγματικης βιας.Ντροπη.
Δεν συμφωνώ κύριε Αντωνόπουλε... Ο χώρος που εκπροσωπείτε έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην απώλεια του νοήματος των λέξεων. Η βία είναι η βία. Είναι ο μπάτσος που ανοίγει το κεφάλι τυχαίου διαδηλωτή, είναι ο μπαχαλάκιας που καίει το αυτοκινητό μου, είναι ο Χρυσαυγίτης που μαχαιρώνει έναν πακιστανό, είναι ο δολοφόνος που πετάει μολότοφ στη Μαρφίν. Αυτά είναι βία. Η μείωση ενός ήδη κουτσουρεμένου μισθού πείνας δεν είναι βία. Είναι απλά η συνέπεια της απόφασης του σοφού λαού μας να εμπιστευθεί την τύχη του σε ερασιτέχνες κλόουν.
αντε ρε νεοφιλελευθερε που θα μας πεις τωρα οτι βια ειναι οι 30 νεκροι του σοσιαλισμου στην βενεζουελα ή τα στρατοπεδα θανατου στην βορεια κορεα και οχι ημειωμενη προωρη συνταξη. Εχουν κανει καριερα διαφοροι αναμασωντας το τι ειναι βια, τραγουδιστες, καλλιτεχνες, και συγγραφεις.
Το συμπέρασμα (και ο σκοπός) του άρθρου ποιος είναι; Μα φυσικά το εξής:Αφού υπάρχει τόση βία, άρα λίγη ακόμη δεν πειράζει. Ας κάψουμε λίγα ακόμη αυτοκίνητα, να κατεβάσουμε ακόμη μερικές βιτρίνες, να κάψουμε ζωντανό κάποιον μέσα στο μαγαζί του. Και τι έγινε. Αφού και τα μνημόνια είναι βία.
Ναι..η εξέλιξη του πολιτισμού που θεωρούσαμε δεδομένη και χωρίς πισωγυρίσματα, ίσως να μην είναι και τόσο αλήθεια,και η επιστροφή στην βαρβαρότητα,να είναι αυτό που θα βιώσουμε στο μέλλον.Εφιαλτικό μοιάζει...Αλλά ίσως και να αποφευχθεί ,μακάρι..θα δείξει..