Αν σου αρέσει η σχολή και η ιδέα της όλης εμπειρίας, πήγαινε, μην το σκέφτεσαι! Αν το κάνεις μόνο και μόνο για να ευχαριστήσεις τους γονείς σου, τότε είναι ρίσκο. Μπορεί να το μετανιώσεις αλλά μπορεί και όχι, αν διαπιστώσεις στην πορεία ότι σου αρέσει. Ταξικές ανισότητες θα συναντήσεις σίγουρα σε ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο αλλά μην πτοείσαι. Θα έχεις και πλούσιους συμφοιτητές και μετρίου εισοδήματος. Μπορεί να συναντήσεις αξιόλογα άτομα και των δύο κατηγοριών, μπορεί και όχι... Το πιο πιθανό είναι ότι, ακόμα και αν κάνεις παρέες με πολλά άτομα, στο τέλος θα χαθείς με τους περισσότερους, αν όχι με όλους! Είναι το κλίμα τέτοιο και οι αποστάσεις που θα σας χωρίσουν. Ο άλλος θα γυρίσει Αυστραλία, ο άλλος Αμερική κλπ. Πάντως θα δεις έναν νέο τρόπο ζωής και θα μάθεις πολλά. Το θέμα είναι να σου αρέσει και να πηγαίνεις με κέφι στη σχολή. Να γνωρίζεις ότι πηγαίνεις έχοντας ένα στόχο. Πολλές φορές αυτά τα βαρύγδουπα ονόματα Πανεπιστημίων έχουν προγράμματα σπουδών που είναι "να 'χαμε να λέγαμε"... Ευφάνταστοι τίτλοι και λίγη ουσία... Ψάξε λίγο τι ακριβώς περιλαμβάνει το πρόγραμμα σπουδών σου. Αν είναι να σηκώνεσαι το πρωί και να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή... Είναι και το κρύο, ο βρωμόκαιρος που δε θα πρέπει να αφήσεις να σε πτοήσουν. Εξαρτάται και από την ηλικία σου. Αν είσαι γύρω στα 18-25 πήγαινε, είναι η πιο τέλεια ηλικία, δε θα δυσκολευτείς να κάνεις παρέες και ο χρόνος θα κυλίσει ευχάριστα. Πήγαινε χωρίς σχέση, μην πας και αρχίσεις τα σούρτα-φέρτα στην Ελλάδα γιατί θα χαθεί η μισή εμπειρία! Είναι πολλοί παράγοντες που κάνουν ένα τέτοιο πρόγραμμα σπουδών πετυχημένο ή όχι. Καλή τύχη!