Νοιώθω ότι πάλι για τον εαυτό σου στεναχωριέσαι. Νιώθεις μάλλον ότι σου άξιζε το κέρατο και κάπως έχεις ανάγκη να νιώσεις ανωτερη των περιστάσεων. Ανθρώπινο το βρίσκω, όχι ότι έχω σε τρελή εκτίμηση το είδος μας, αλλά πειράζει που κάτι μου κλωτσάει άσχημα σε όσα λες;