Όταν βρεθεί κάποιος σε περίεργη φάση ("άρρωστος") είναι δυνατό να μείνει κολλημένος σε μία κατάσταση που τον βλάπτει, παρόλο που αναγνωρίζει οτι κάτι τέτοιο τον καταστρέφει. Δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή του, προτιμά το γνώριμο, τη ρουτίνα του, το βόλεμα. Όλοι έχουμε τις αδύναμες στιγμές μας, άλλοι στα ερωτικά όπως η εξ, άλλοι στα επαγγελματικά όπου μένουν στάσιμοι σε δουλειές που τους απομυζούν, άλλοι σε απαράδεκτες σχέσεις με συγγενικά πρόσωπα, άλλοι παλεύουν με εξαρτήσεις κτλ. Ο ένας λέει πού να ψάχνω βρω να με αγαπήσουν (κι ας τρώει ξυλο πχ), άλλος λέει πού να βρω άλλη δουλειά (κι ας του χρωστάνε 15 μισθούς), ο παραπέρα λέει μου'χει καταστρέψει τη ζωή αλλά είναι αίμα μου δεν μπορώ να κάνω στην άκρη αυτό το άτομο κι άλλος κατεβάζει κάθε βράδυ ένα μπουκάλι ούζο κι ας ξέρει οτι θα πάρει το συκώτι του στο χέρι.Θέλει κότσια να πεις από τη μια στιγμή στην άλλη στοπ, θα φέρω τούμπα τη ζωή μου και δεν θα πισωγυρίσω. Ε τότε ναι, έχεις και προσωπικότητα και μάλιστα μάχιμη.