Συμπληρώνω την (δανεική) καταστροφή. ----------------------"Έστω η φίλη μας η Λουίζα που καυλώνει με τα κακά παιδιά, επειδή τα θεωρεί καλούς εραστές.Αν η Λουίζα κάθεται μόνο στα κακά παιδιά κι αφήνει τα καημένα τα καλά παιδιά με το πουλί στο χέρι σαν φιλενάδους, πώς περιμένει η Λουίζα ν' αλλάξει η κατάσταση; Πώς θ' αποχτήσουν τα έρμα τα καλά παιδιά ικανότητες δεινού εραστού και δη διαστροφικού, αν δεν τριφτούν πάνω στο καθήκον; Δι' επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος (θε μου σχώρα με);Επίσης, πόση σχέση έχει το σεξ απήλ του κακού παιδιού προς τη φίλη μας τη Λουίζα με το γεγονός ότι αυτό ακριβώς το πρότυπο προβάλλεται κατά κόρον ως ιδανικός γαμιάς-εραστής στις ταινίες και στα σήριαλ και στα τραγούδια που βλέπει και ακούει η Λουίζα; Και πόση αντίστοιχα σχέση έχει με το ότι το κακό παιδί δείχνει να μη χρειάζεται τη Λουίζα, άρα υποσυνείδητα η Λουίζα πιστεύει ότι το κακό παιδί γαμεί αβέρτα (που όντως γαμεί αβέρτα, γιατί δόξα τω θεώ, έχει πολλές Λουίζες ο γαλάζιος πλανήτης μας), άρα υποσυνείδητα η Λουίζα έχει πειστεί ότι το κακό παιδί μετράει σαν αρσενικό αφού τον θέλουν οι άλλες Λουίζες, οπότε η δική μας Λουίζα τον θέλει για πάρτη της, ξεχνώντας όμως ότι το κακό παιδί α) έχει πολλές επιλογές, καθότι το εργοστάσιο που παράγει Λουίζες δουλεύει νυχθημερόν και β) δεν προσποιείται, αλλά ΟΝΤΩΣ έχει τη Λουίζα γραμμένη στ' αρχίδια του;Και υπάρχει πιο βέβαιος οδοδείκτης προς το heartbreak από την ως άνω συμπεριφορά της Λουίζας μας;Και εν τέλει, να την παρηγορήσουμε αν το πάθει μια φορά (ήταν αθώα και δεν ήξερε), αλλά αν το παθαίνει συνέχεια, δεν θα πρέπει κάποιος ή κάποια να της πει "εμ τα θέλει ο κώλος σου, Λουίζα";