Έκλαψα πολύ με την εξομολόγηση σου γιατί η δικιά μου η γιαγιά/ δεύτερη μαμά είναι πολύ μεγάλη και ξέρω ότι θα έρθει η στιγμή που θα αισθανθώ όσα αισθάνεσαι εσύ τώρα! Κουράγιο και συλλυπητήρια! Και σε παρακαλώ σε ικετεύω μην πιστέψεις ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι δεν της έδειξες την αγάπη σου όσο θα ήθελες! Είμαι σίγουρη πως εκείνη ήξερε πολύ καλά πόσο την αγαπούσες και δεν χρειαζόταν ένα φιλί για να το καταλαβει!Όσο σκληρό και αν ακούγεται χάραξε την στη μνήμη σου ανεξίτηλα ως μια πολύ όμορφη ανάμνηση και συνέχισε αυτό το δύσκολο αλλά όμορφο ταξίδι που λέγεται ζωή λίγο πιο γεματη/ος με αυτά που σου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια θεωρώντας τα πολιτιμο φυλαχτό! Καλή σου συνέχεια:'(