Απόλυτη ταύτιση εδώ! Εγώ έχω καταλήξει ότι επειδή μια ζωή την έχουμε, πρέπει να την ζούμε όπως θεωρούμε εμείς πιο ταιριαστά και να μαθαίνουμε από τα σωστά και από τα λάθη μας. Κυρίως απέβαλε σιγά σιγά τον φόβο προς την μητέρα, η οποία κι εκείνη φοβάται για δικούς της λόγους και για αυτό αντιδρά έτσι. Ο φόβος πηγάζει από την άγνοια, δεν μας πηγαίνει μπροστά. Κι έπειτα προσπάθησε να δημιουργήσεις τέτοιες συνθήκες στην ζωή σου που ακόμα και να χωρίσετε να μην μετανιώνεις για τις επιλογές σου και να βασίζεσαι στον εαυτό σου και όχι στην μαμά. Συναισθηματικά φουλ και οικονομικά όσο μπορείς. Καλή τύχη girl, να είστε καλά ;-)