Προτιμώ να βλέπω τη ζωή ως κάτι ενιαίο και συνεχές, παρά σαν μια σειρά διλημμάτων και αποφάσεων. Έγιναν λάθη; Αδύνατον να μη γίνουν. Το μυστικό είναι να τα αναγνωρίζουμε και να διορθώνουμε την πορεία μας, κατά το δυνατόν. Αυτό δυστυχώς (ή ευτυχώς) απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, ίσως και ταλέντο.Αν βέβαια τα ίδια λάθη επαναλαμβάνονται ή αγνοούνται για μεγάλο διάστημα, τότε αντίστοιχα η αντιμετώπισή τους γίνεται δυσκολότερη (δε θέλω να πω αδύνατη).Αν οι αποφάσεις στις οποίες αναφέρεσαι είναι της κατηγορίας «να πηδήξω τώρα από τον γκρεμό, ή όχι;» τότε ναι. Εύκολα μπορεί κανείς να τις πληρώνει για μια ζωή... ή και καμία ζωή - αναλόγως της πτώσης!