Κατι με χαλαει στον τροπο σου, δεν ξερω. Μου βγαζεις μια κεκαλυμμενη αλαζονία. Αν εχω δικιο τοτε αυτο ειναι το πρόβλημα. Αν εχω αδικο τοτε ζητω συγνώμη. Στο πρακτικό κομματι τωρα. Αν σου φαινονται ανουσιες οι διακοπες, τοτε δε θα πρεπε να σου φαινονται το ιδιο κ οι βόλτες κ οι καφέδες? Αρα το προβλημα τελικα ποιο ειναι? Οτι συνειδητοποιησες πως δεν εχεις κανεναν τελικα στη ζωη σου. Προσωπικα δε μου βγαζεις ταπεινοτητα κ φοβαμαι οτι οι αλλοι νοιώθουν μειονεκτικά απεναντι σου οχι απο μονοι τους. Συγνωμη κ παλι αν εχω κρινει λανθασμένα.
