Πόσο συμφωνώ. Ειδικά αυτό το "ο κόσμος ως νηπιαγωγείο" το συναντάω συχνά σε μαμάδες μικρών παιδιών. Μιλάνε στα παιδιά τους και στους άλλους λες και ζουν στη Νεραϊδοχώρα και όλα είναι φτιαγμένα από σύννεφα και δρισοαταλιδες. Όπου το να εκφράσει το παιδι τον θυμό του θεωρείται το 8ο αμάρτημα, όπου το να κάνουμε παρέα με ανθρώπους που καπνίζουν (Όχι φυσικά μπροστά μας!), το θεωρούμε υπέρβαση και απαιτούμε από αυτούς πριν έρθουν σε επαφή με τα τέλεια παιδιά μας να έχουν κάνει τουλάχιστον μπάνιο σε μπεταντιν και άλλα πολλά και διάφορα. Έχω αλλεργία στην υπερβολή, με κουράζει. Πολύ.