Πολύ ορθά αυτά που λες. Κρίμα για όσα πέρασες, ειλικρινά λυπάμαι. Θέλω όμως να ρωτήσω αν κατάφερες να ξεπεράσεις μέσα σου όλα αυτά που έχεις ζήσει, κι αν ναι, πως. Νομίζω ότι αυτό είναι το επόμενο σημαντικό βήμα. Να μάθουμε πως ξεπερνάμε και φεύγει το «μετατραυματικό σοκ» ή πως ελέγχεται. Πόσο χρόνο παίρνει και αν φτύνεις αίμα για να το επιτύχεις...