Οι άνθρωποι που γνωρίζουν και δεν κάνουν τίποτα είναι συνένοχοι, είναι σαν να είναι οι ίδιοι οι θύτες.Το "Δεν με αφορά, δεν συμβαίνει σε μένα", "Στην αστυνομια δεν μπορω να παω γιατι δεν είμαι εγω το θυμα... Πηγή: www.lifo.gr", "Μήπως να κάνω κάτι, αλλά δεν είναι και δική μου δουλειά", είναι γελοιότητες, είναι δειλία, διαιωνίζουν μία κατάσταση αντί να την σταματήσουν.Αν ένα από αυτά τα θύματα μεθαύριο βρεθεί με σοβαρό χτύπημα στο νοσοκομείο και γνωστοποιηθεί ότι ευθύνεται η σχέση του, όλοι αυτοί που δεν μιλάνε (ενώ ξέρουν), θα αρχίσουν να κατηγορούν, να κριτικάρουν και να "δικάζουν" τον υπαίτιο, αλλά θα εθελοτυφλούν στην πραγματικότητα, και οι ίδιοι είναι εξίσου ένοχοι!Πέραν ότι βοηθάς έναν αδύναμο άνθρωπο, ο οποίος δεν συνειδητοποιεί την πραγματικότητα, βοηθάς και την άλλη πλευρά να συνειδητοποιήσει τι κάνει (θύμα και θύτης αντίστοιχα). Δεν μπορώ να δικαιολογήσω καμία ουδέτερη στάση, δεν μπορώ να διανοηθώ πόσοι άνθρωποι γνωρίζουν για περιπτώσεις βίας και κλείνουν τα μάτια τους. Τέλος, να φανταστώ ότι ήδη εσύ έχεις μιλήσει σε κάποιον(αστυνομία, κοιν. υπηρεσία, τηλ. στήριξη, κλπ) για το θέμα!Σε περίπτωση που δεν το έχεις κάνει ξαναδιάβασε το κείμενό σου....