Ειμαι 35 ετων και βιαστηκα απο γειτονα ενω με "προσεχε" η γυναικα του οταν ημουν 7-8 ετων. Θελω να πω οτι δεν πηγαινα γυρευοντας, δεν ηταν αλλοδαπος, και εγινε πολλα χρονια πριν (δεν ειναι μοδα δηλαδη). Να υπενθυμισω οτι ο ορος μας ανατρεχει στη αρχαια Ελλαδα, που σημαινει οχι οτι ηταν απαραιτητα αποδεκτο αλλα υπαρκτο απο τοτε. Επισης, να σημειωσω οτι στατιστικα τα θυματα παιδοφιλιας ειναι αγορακια που σιγουρα δεν ειναι ξεκωλα οπως καποιος ανεφερε παραπανω.Ο ευνουχισμος δε πιστευω πως κανει τιποτα, αφου η ικανοποιηση ειναι στο μυαλο του θυτη και γινεται ακομα και με online βιασμους (διαβαστε για εναν Σουηδο που πληρωνε αδρα μια δασκαλα να βιαζει στην καμερα τα παιδια που "προσεχε" στη Ταϊβαν και θα καταλαβαιτε). Εχοντας κανει παιδια ομως, τρεμω. Κι αν τους συμβει κατι τετοιο θα παρω τα οπλα και θα τον/την σκοτωσω, ετσι λεω τουλαχιστον. Πιστευω οτι το κυριοτερο ειναι να διδαξουμε στα παιδια οτι το σωμα τους ανηκει κ αν καποιος τους αγγιξει να φωναξουν και να τρεξουν να το πουν. Εχω σκεφτει ακομα και χρηση ζωνης αγνοτητας(!πολυ προοδευτικο, σορυ) ή καποιου συναγερμου που να ενεργοποιειται οταν καποιο αλλο χερι αγγιζει το εσωρουχο τους. Το σιγουρο ειναι οτι ο παιδεραστης πρεπει να ελεγχεται απο τις αρχες αλλα και απο τους εργοδοτες. Αυτο με τον χημικο ευνουχισμο πρωτη φορα το ακουω, ιδιως επειδη εχουμε ακουσει στην Αγγλια για παιδεραστη που του επιτραπηκε να (ξανα)δουλεψει σε σχολειο κι ολοι οι γονεις φρικαραν οταν το εμαθαν, γιατι ξαναχτυπησε!!!
